อีเธอร์ 6

ชาวเจเร็ดเดินทางสู่แผ่นดินที่สัญญาไว้

จินตนาการว่าชาวเจเร็ดอาจรู้สึกอย่างไรเมื่อต้องเข้าไปอยู่ในเรือและข้ามผืนน้ำกว้างใหญ่ ขณะเดินทางไปยังแผ่นดินที่สัญญาไว้ แม้ว่าการเดินทางของพวกเขาจะยาวนานและยากลำบาก แต่ชาวเจเร็ดตระหนักว่าพระเจ้าทรงช่วยเหลือพวกเขาตลอดทาง พระเจ้าทรงช่วยเราระหว่างการเดินทางผ่านความเป็นมรรตัยและกลับไปยังที่ประทับของพระบิดาบนสวรรค์ได้เช่นกัน บทเรียนนี้จะช่วยท่านเปรียบพระคัมภีร์เพื่อเรียนรู้ความจริงที่จะช่วยท่านระหว่างการเดินทางในชีวิต

การเดินทางของชีวิต

ชีวิตมรรตัยของเราเปรียบได้กับการเดินทางไกลโดยมีจุดหมายปลายทางที่ต้องการคือชีวิตนิรันดร์ ในสมุดบันทึกการศึกษาของท่านให้เขียนคำว่า “ฉัน” ที่ด้านหนึ่งของหน้าและอีกด้านหนึ่งเขียนคำว่า “ชีวิตนิรันดร์” ในช่องว่างระหว่างหัวข้อทั้งสองนี้ ให้เขียนอุปสรรคบางอย่างที่อาจเกิดขึ้นระหว่างการเดินทาง ซึ่งทำให้เรากลับไปหาพระบิดาบนสวรรค์อย่างมีค่าควรได้ยาก จากนั้นให้คิดว่าการเดินทางสู่ชีวิตนิรันดร์ของท่านจะเป็นอย่างไรและมีอุปสรรคใดที่ท่านกำลังเผชิญอยู่ในขณะนี้

วันนี้ท่านจะได้ศึกษาเกี่ยวกับการเดินทางของชาวเจเร็ดที่เดินทางไปยังแผ่นดินที่สัญญาไว้หลังจากสร้างเรือเสร็จ ขณะศึกษา ให้มองหาความจริงที่จะช่วยให้ท่านเอาชนะอุปสรรคที่ท่านเผชิญในการเดินทางกลับไปยังที่ประทับของพระผู้เป็นเจ้า

การเปรียบพระคัมภีร์กับชีวิตท่าน

ขั้นตอนต่อไปนี้จะช่วยให้ท่านเปรียบเทียบหรือเปรียบสิ่งที่จะอ่านในพระคัมภีร์กับสถานการณ์ส่วนตัวของท่าน ในสมุดบันทึกการศึกษา ให้เขียนหัวเรื่อง “วิธีเปรียบพระคัมภีร์กับชีวิตฉัน” บันทึกขั้นตอนเหล่านี้ใต้หัวข้อ

1. หารายละเอียดที่สำคัญ

2. เปรียบเทียบ

3. ค้นพบบทเรียนอันทรงคุณค่า

4. กำหนดการประยุกต์ใช้ส่วนตัว

ขั้นตอนที่ 1: หารายละเอียดที่สำคัญ

อ่าน อีเธอร์ 6:1–3 เพื่อมองหารายละเอียดที่สำคัญ รายละเอียดเหล่านี้อาจรวมถึงผู้คน สถานที่ สิ่งของ หรือการกระทำที่มีการเน้นย้ำ

รายละเอียดที่สำคัญอย่างหนึ่งที่ท่านอาจสังเกตเห็นคือพระเจ้าทรงทำให้ก้อนหินที่พี่ชายของเจเร็ดนำมาหาพระองค์ก่อนหน้านี้ (ดู อีเธอร์ 3:1–6) ส่องแสงเพื่อให้ชาวเจเร็ดมีแสงสว่างในเรือ

ขั้นตอนที่ 2: เปรียบเทียบ

นึกดูว่าท่านจะเปรียบเทียบรายละเอียดที่ระบุไว้ในขั้นตอนก่อนหน้านี้กับเรื่องทางวิญญาณหรือสถานการณ์ในชีวิตท่านได้อย่างไร

• ท่านจะเปรียบเทียบอะไรกับรายละเอียดที่ระบุไว้ในขั้นตอนก่อนหน้านี้?

ตัวอย่างเช่น ท่านอาจเปรียบเทียบก้อนหินส่องแสงกับแหล่งที่ให้แสงสว่างทางวิญญาณที่พระบิดาบนสวรรค์ทรงอวยพรเรา เช่น คำสอนและแบบอย่างของพระเยซูคริสต์ พระวิญญาณบริสุทธิ์ พระคัมภีร์ และศาสดาพยากรณ์ที่มีชีวิต (ดู สดุดี 119:105; ยอห์น 8:12; และ 1 นีไฟ 17:13 ท่านอาจอ้างโยงข้อพระคัมภีร์เหล่านี้กับ อีเธอร์ 6:3)

ขั้นตอนที่ 3: ค้นพบบทเรียนอันทรงคุณค่า

นึกถึงบทเรียนหรือความจริงที่ท่านเรียนรู้ขณะเปรียบเทียบข้อพระคัมภีร์เหล่านี้กับชีวิตท่านหรือกับสิ่งที่เป็นเรื่องทางวิญญาณ หรือพิจารณาสิ่งที่ท่านเรียนรู้เกี่ยวกับพระบิดาบนสวรรค์และพระเยซูคริสต์ด้วย

• มีบทเรียนหรือความจริงอะไรบ้างที่ท่านเรียนรู้จากข้อพระคัมภีร์เหล่านี้? ท่านพบอะไรบ้างที่อาจช่วยชีวิตท่านได้ในแต่ละวัน?

ความจริงอย่างหนึ่งที่เราเรียนรู้ได้คือ พระบิดาบนสวรรค์และพระเยซูคริสต์ประทานการนำทางและแสงสว่างเพื่อช่วยเราระหว่างการเดินทางผ่านความเป็นมรรตัย

ขั้นตอนที่ 4: กำหนดการประยุกต์ใช้ส่วนตัว

ใคร่ครวญว่าท่านจะประยุกต์ใช้บทเรียนที่ระบุไว้ในขั้นตอนก่อนนี้ในชีวิตได้อย่างไร

• ท่านจะทำอะไรได้บ้างเพื่อติดตามหรือได้รับแสงสว่างของพระผู้เป็นเจ้ามากขึ้นในชีวิต?

ท่านอาจนึกถึงการกระทำ เช่น การปรับปรุงการศึกษาพระคัมภีร์ การแสวงหาการนำทางจากพระบิดาบนสวรรค์ร่วมกับการสวดอ้อนวอนในการตัดสินใจประจำวัน หรือการมุ่งมั่นอย่างขยันหมั่นเพียรเพื่อรักษาพระวิญญาณบริสุทธิ์เป็นเพื่อนที่ยั่งยืนของท่าน

ฝึกเปรียบข้อพระคัมภีร์อื่นๆ จากเรื่องราวนี้

ศึกษาเรื่องราวเกี่ยวกับการเดินทางของชาวเจเร็ดไปยังแผ่นดินที่สัญญาไว้ในส่วนที่เหลือโดยอ่าน อีเธอร์ 6:4–12 มองหาวิธีที่การเดินทางของชาวเจเร็ดเชื่อมโยงกับการเดินทางตลอดชีวิตของท่านเพิ่มเติม ขณะศึกษา ให้ฝึกใช้สี่ขั้นตอนในการเปรียบพระคัมภีร์

เอาใจใส่เป็นพิเศษกับสิ่งที่ข้อพระคัมภีร์เหล่านี้สอนเกี่ยวกับพระบิดาบนสวรรค์และพระเยซูคริสต์

1. ตอบคำถามต่อไปนี้:

   • ท่านค้นพบรายละเอียดสำคัญอะไรบ้างจากเรื่องราวที่ศึกษา?

   • ท่านจะเปรียบเทียบรายละเอียดเหล่านั้นกับแง่มุมต่างๆ ของชีวิตท่านได้อย่างไรบ้าง?

   • บทเรียนที่ท่านได้เรียนรู้เกี่ยวกับพระบิดาบนสวรรค์และพระเยซูคริสต์จากข้อพระคัมภีร์เหล่านี้มีอะไรบ้าง?

   • จากข้อพระคัมภีร์เหล่านี้ มีอะไรบ้างที่ท่านจะมุ่งมั่นนำมาประยุกต์ใช้ในชีวิต?

ทางเลือก: ต้องการเรียนรู้เพิ่มเติมหรือไม่?

อีเธอร์ 6:4 การที่ชาวเจเร็ดมอบตนไว้กับพระผู้เป็นเจ้าหมายความว่าอย่างไร?

เอ็ลเดอร์แอล. ทอดด์ บัดจ์แห่งสาวกเจ็ดสิบสอนดังนี้

บันทึกกล่าวว่าจากนั้นชาวเจเร็ด “ลงไปใน … เรือของตน, และออกทะเลไป, โดย มอบตน ไว้กับพระเจ้าพระผู้เป็นเจ้าของตน” [อีเธอร์ 6:4; เน้นตัวเอน] การ มอบตน หมายถึงฝากฝังหรือยอมจำนน ชาวเจเร็ดไม่ได้ลงเรือไปเพราะรู้แน่ชัดว่าการเดินทางของพวกเขาจะดำเนินไปอย่างไร แต่พวกเขาลงเรือเพราะเรียนรู้ที่จะวางใจในเดชานุภาพ พระคุณความดี และพระเมตตาของพระเจ้า ดังนั้นพวกเขาจึงเต็มใจยอมถวายตนและความสงสัยหรือความกลัวที่อาจมีแด่พระเจ้า (แอล. ทอดด์ บัดจ์, “ความวางใจอันคงที่และคงทน,” เลียโฮนา, พ.ย. 2019, 47)

อีเธอร์ 6:5–7 ฉันจะได้รับการปกป้องระหว่างการทดลองและความท้าทายที่ต้องเผชิญในชีวิตได้อย่างไร?

ประธานเจมส์ อี. เฟาสท์ (1920–2007) จากฝ่ายประธานสูงสุดสอนว่า:

เราทุกคนต้องเผชิญกับสายลมแห่งความชั่วร้ายและกระแสน้ำเชี่ยวกรากไม่ต่างจากสถานการณ์ที่ชาวเจเร็ดเผชิญขณะที่พวกเขาเดินทางไปยังแผ่นดินที่สัญญาไว้ พวกเขาถูกโยนลงบนคลื่นทะเลและ “ถูกฝังอยู่ในห้วงลึกของทะเลหลายครั้ง, เพราะคลื่นภูเขาซึ่งซัดใส่พวกเขา, และพายุฝนฟ้าคะนองรุนแรงและน่าสะพรึงกลัวซึ่งเกิดเพราะความรุนแรงของลม” (อีเธอร์ 6:6) แต่พวกเขาได้รับการปกป้องเพราะ “เมื่อพวกเขาถูกฝังอยู่ในห้วงลึก ไม่มีน้ำทำอันตรายพวกเขาได้เลย, พาหนะของพวกเขาแน่นหนาเหมือนกับชาม” (อีเธอร์ 6:7) ในยุคของเรามีภาชนะที่ป้องกันพายุทางวิญญาณที่น่ากลัวเหล่านี้คือ พระวิหาร บ้าน โควรัม วอร์ด และสเตคของเรา (เจมส์ อี. เฟาสท์, “We Believe in You!,” New Era, Oct. 2006, 8–9)

เหตุใดการคิดว่าการเดินทางผ่านชีวิตของฉันเป็นอย่างไรจึงเป็นประโยชน์?

รับชมวีดิทัศน์ “การเดินทาง” (3:46) ในวีดิทัศน์นี้ เอ็ลเดอร์ดีเทอร์ เอฟ. อุคท์ดอร์ฟแห่งโควรัมอัครสาวกสิบสองแบ่งปันประสบการณ์และข้อคิดที่จะช่วยเราได้ในการเดินทางผ่านความเป็นมรรตัย