โมโรไน 7:44–48

“ความรักอันบริสุทธิ์ของพระคริสต์”

ลองนึกถึงช่วงเวลาที่ท่านรู้สึกถึงความรักเหมือนพระคริสต์ การมีความรักเหมือนพระคริสต์ทำให้ชีวิตท่านแตกต่างไปอย่างไร? โมโรไนบันทึกบทสรุปของคำเทศนาที่มอรมอนบิดาของเขาส่งในธรรมศาลาเมื่อหลายปีก่อน มอรมอนสอนวิธี “ยึดมั่นในสิ่งที่ดีไว้ทุกอย่าง” (โมโรไน 7:20, 25) โดยเฉพาะอย่างยิ่งจิตกุศล “ความรักอันบริสุทธิ์ของพระคริสต์” (โมโรไน 7:47) บทเรียนนี้มีเจตนาจะช่วยให้ท่านเข้าใจและแสวงหาจิตกุศลในชีวิต

ความรักเหมือนพระคริสต์

หากเป็นไปได้ ให้เริ่มต้นด้วยการรับชมหรืออ่านเรื่องราวต่อไปนี้อย่างน้อยหนึ่งเรื่องของคนที่เอื้อมออกไปด้วยความรัก ไตร่ตรองว่าความรักเหมือนพระคริสต์จะสร้างความแตกต่างได้อย่างไร

• เด็กหนุ่มคนหนึ่งเสียสละให้เด็กอีกคนหนึ่งที่ขัดสนโดยไม่เห็นแก่ตัว ChurchofJesusChrist.org 

• แทนที่จะเล่นตลกกับคนแปลกหน้า เด็กชายสองคนตัดสินใจช่วยเขา ChurchofJesusChrist.org

• กลุ่มเยาวชนหญิงเอื้อมมือออกไปด้วยความเมตตาและจิตกุศลให้กับนักเรียนที่มีความพิการ รับชม “จิตกุศล: แบบอย่างของผู้ที่เชื่อ” (4:50) ได้ที่ ChurchofJesusChrist.org

• ท่านคิดว่าเหตุใดความรักเหมือนพระคริสต์จึงมีอิทธิพลแรงกล้าในชีวิตเรา?

• ใครเป็นแบบอย่างของความรักเหมือนพระคริสต์ในชีวิตท่าน?

ทั้งมอรมอนและอัครสาวกเปาโลสอนว่าการพัฒนาความรักเหมือนพระคริสต์เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับความก้าวหน้าของเรา (ดู โมโรไน 7:44; 1 โครินธ์ 13:2) เพื่อช่วยให้ท่านประเมินว่าท่านกำลังพัฒนาความรักเหมือนพระคริสต์ได้ดีเพียงใด ให้ไตร่ตรองว่าข้อความต่อไปนี้เป็นความจริงสำหรับท่านมากน้อยเพียงใด โดยใช้ระดับคะแนนตั้งแต่ 1 ถึง 5 (1 = ไม่เป็นความจริงเลย; 5 = เป็นความจริงเสมอ):

• ฉันพยายามช่วยและรับใช้ผู้อื่นโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพวกเขาลำบากหรือท้อแท้

• ฉันพยายามมีเมตตา อดทน และให้อภัยผู้อื่นแม้จะไม่ค่อยลงรอยกัน

• เมื่อเหมาะสม ฉันบอกคนอื่นว่าฉันรักและห่วงใยพวกเขา

ขณะศึกษา โมโรไน 7 ท่านอาจทูลขอให้พระเจ้าทรงช่วยให้ท่านเข้าใจและแสวงหาจิตกุศล

คำเทศนาของมอรมอนเกี่ยวกับจิตกุศล

ในตอนท้ายบันทึกของเขา โมโรไนรวมคำเทศนาที่มอรมอนบิดาของเขาได้ให้ไว้กับ “ผู้ติดตามที่มีใจสงบสุขของพระคริสต์” (โมโรไน 7:3) มอรมอนสอนหลักธรรมแห่งความรักว่าหากเอาใจใส่ ชาวนีไฟอาจป้องกันการถูกทำลาย คำสอนเหล่านี้เกี่ยวข้องกับโมโรไนผู้เป็นพยานถึงการที่ชาวเลมันทำลายล้างชาวนีไฟอย่างโหดเหี้ยม และระหกระเหินอยู่ตามลำพังเป็นเวลาหลายปี

อ่าน โมโรไน 7:47 และทำเครื่องหมายวลีที่อธิบายถึงความรักที่มอรมอนสอน

พระเยซูคริสต์ทรงเป็นแบบอย่างที่สมบูรณ์แบบสำหรับเราเกี่ยวกับการรักผู้อื่น อ่าน โมโรไน 7:45–48 โดยมองหาวลีที่ (1) อธิบายเพิ่มเติมถึงจิตกุศลหรือวิธีรักเหมือนพระผู้ช่วยให้รอดและ (2) เพิ่มความปรารถนาที่จะพัฒนาจิตกุศลในชีวิตท่าน

โมโรไน 7:45–48 เป็นข้อผู้เชี่ยวชาญหลักคำสอน ท่านอาจทำเครื่องหมายข้อผู้เชี่ยวชาญหลักคำสอนให้ชัดเจนเพื่อจะหาเจอได้ง่าย ท่านจะมีโอกาสในบทเรียนถัดไปฝึกประยุกต์ใช้หลักคำสอนที่สอนในข้อนี้กับคำถามหรือสถานการณ์หนึ่ง

นิยามต่อไปนี้อาจเป็นประโยชน์:

• “อดทนนาน” = อดทนอดกลั้นต่อการทดลอง

• “ไม่ริษยา” = ไม่อิจฉาผู้อื่น

• “ไม่ผยอง” = ถ่อมตน

• “ไม่แสวงหาเพื่อตน” = ให้พระผู้เป็นเจ้าและความต้องการของผู้อื่นมาก่อนตนเอง

• “ไม่ขุ่นเคืองง่าย” = ไม่โกรธง่าย

• “เชื่อทุกสิ่ง” = ยอมรับความจริงทุกอย่าง

ท่านอาจทำเครื่องหมายจากวลี “จิตกุศลไม่มีวันสูญสิ้น” ใน ข้อ 46 ไปจนถึง “สิ่งนี้ยั่งยืนตลอดกาล” ใน ข้อ 47 เอ็ลเดอร์เจฟฟรีย์ อาร์. ฮอลแลนด์แห่งโควรัมอัครสาวกสิบสองสอนว่า:

ชีวิตมีทั้งความกลัวและความล้มเหลวปนกันไป บางครั้งหลายอย่างไม่เป็นไปตามคาด บางคราวผู้คนทำให้เราผิดหวัง เศรษฐกิจ ธุรกิจ หรือรัฐบาลทำให้เราผิดหวัง แต่สิ่งหนึ่งไม่ทำให้เราผิดหวังทั้งในกาลเวลาและนิรันดรนั่นคือ—ความรักอันบริสุทธิ์ของพระคริสต์ (Jeffrey R. Holland, Christ and the New Covenant: The Messianic Message of the Book of Mormon [1997], 337)

• ท่านคิดว่าเหตุใดความรักอันบริสุทธิ์ของพระคริสต์จะไม่มีวันทำให้เราผิดหวัง?

• ความรักของพระผู้ช่วยให้รอดจะช่วยเราในทางที่วิธีอื่นช่วยไม่ได้อย่างไร?

ประธานโธมัส เอส. มอนสัน (1927–2018) สอนเกี่ยวกับจิตกุศลอย่างละเอียด หากเป็นไปได้ ให้รับชม “จิตกุศลไม่มีวันสูญสิ้น” ที่ ChurchofJesusChrist.org ตั้งแต่รหัสเวลา 15:05 ถึง 17:22 หรืออ่านข้อความที่เริ่มต้นด้วย “ข้าพเจ้าถือว่าจิตกุศล” ไปจนถึง “การต้านแรงผลักดันให้แบ่งเขาแบ่งเรา” (“จิตกุศลไม่มีวันสูญสิ้น,” เลียโฮนา, พ.ย. 2010, 157–158) มองหาวลีเพิ่มเติมที่ประธานมอนสันใช้อธิบายความรักอันบริสุทธิ์ของพระคริสต์

คำถามของท่านเกี่ยวกับจิตกุศล

ท่านมีคำถามอะไรบ้างเกี่ยวกับจิตกุศลหรือวิธีเติมเต็มความรักนี้?

1. ให้ทำดังต่อไปนี้เพื่อช่วยตอบคำถามของท่าน:

   1. ศึกษาคำสอนต่อไปนี้ของพระผู้ช่วยให้รอดเกี่ยวกับความรักหรือจิตกุศล: มัทธิว 5:43–44; มัทธิว 22:37–40; ยอห์น 15:12

   2. นึกถึงเรื่องราวในพระคัมภีร์เมื่อพระผู้ช่วยให้รอดทรงแสดงจิตกุศล ค้นหาและอ่านตัวอย่างที่ท่านนึกถึงหรือทำวิธีใดวิธีหนึ่งต่อไปนี้:

      1. พระผู้ช่วยให้รอดเสวยอาหารกับคนเก็บภาษีและคนบาป (ดู มัทธิว 9:10–13) (คนเก็บภาษีเป็นผู้ที่เรียกเก็บภาษีของชาวโรมันผู้พิชิตอิสราเอลในตอนนั้น)

      2. พระผู้ช่วยให้รอดทรงช่วยและสอนหญิงที่ถูกจับฐานล่วงประเวณี (ดู ยอห์น 8:1–11)

      3. พระผู้ช่วยให้รอดทรงทนทุกข์ ชดใช้ และสิ้นพระชนม์เพื่อมนุษยชาติ (ดู ลูกา 22:41–44; 23:33–34; 1 นีไฟ 19:9; หลักคำสอนและพันธสัญญา 19:16–19)

      4. พระผู้ช่วยให้รอดทรงรักษาและอวยพรผู้คนในทวีปอเมริกา (ดู 3 นีไฟ 17:5–12, 21–24)

   3. นึกถึงประสบการณ์เมื่อท่านรู้สึกถึงความรักอันบริสุทธิ์ที่พระบิดาบนสวรรค์และพระเยซูคริสต์ทรงมีต่อท่าน หรือเมื่อท่านรู้สึกมีจิตกุศลต่อผู้อื่น

วิธีได้รับและแสดงจิตกุศล

ท่านอาจทำเครื่องหมายคำกระตุ้นของมอรมอนที่จะ “สวดอ้อนวอนพระบิดาจนสุดพลังของใจ, เพื่อท่านจะเปี่ยมด้วยความรักนี้” (โมโรไน 7:48)

• ท่านคิดว่าการสวดอ้อนวอนพระบิดาบนสวรรค์อาจช่วยเติมเต็มจิตกุศลให้เราได้อย่างไร?

2. สร้างสถานการณ์สมมติที่คล้ายจริงซึ่งการตอบสนองของวัยรุ่นอาจแสดงให้เห็นว่าพวกเขาเต็มไปด้วยจิตกุศลหรือไม่ ตอบคำถามต่อไปนี้ราวกับว่าท่านอยู่ในสถานการณ์นั้น:

   • จากสิ่งที่ท่านเรียนรู้จาก โมโรไน 7:45, 47–48 และแบบอย่างของพระผู้ช่วยให้รอด ท่านอาจแสดงความรักเหมือนพระคริสต์ในสถานการณ์นี้ได้อย่างไร?

   • การสวดอ้อนวอนอย่างตั้งใจจริงอาจช่วยให้ท่านตอบสนองด้วยความรักในสถานการณ์นี้ได้อย่างไร?

   • ท่านอาจเผชิญกับความท้าทายใดบ้างขณะพยายามประยุกต์ใช้สิ่งที่ท่านได้เรียนรู้? ท่านจะกระทำด้วยศรัทธาได้อย่างไรแม้เผชิญกับความท้าทายเหล่านี้?

ใช้เวลาสักครู่ในการเขียนสิ่งที่ท่านต้องการทำเพื่อทำความเข้าใจและพัฒนาคุณลักษณะของจิตกุศลให้ดีขึ้น

ทางเลือก: ต้องการเรียนรู้เพิ่มเติมหรือไม่?

เราจะรู้ได้อย่างไรว่าเรามีจิตกุศลหรือไม่?

เอ็ลเดอร์มาร์วิน เจ. แอชตัน (1915–1994) แห่งโควรัมอัครสาวกสิบสองสอนดังนี้:

บางทีจิตกุศลยิ่งใหญ่ที่สุดเกิดขึ้นเมื่อเรามีเมตตาต่อกัน เมื่อเราไม่ตัดสินหรือแบ่งเขาแบ่งเรา เมื่อเราเพียงแค่สันนิษฐานไว้ก่อนว่าไม่มีใครผิดหรือนิ่งเสีย จิตกุศลคือการยอมรับความแตกต่าง ความอ่อนแอ และข้อบกพร่องของคนบางคน การมีความอดทนกับคนที่ทำให้เราผิดหวัง หรือการต่อต้านแรงผลักดันให้ขุ่นเคืองเมื่อมีคนไม่จัดการเรื่องบางเรื่องอย่างที่เราหวัง จิตกุศลคือการไม่เอาเปรียบความอ่อนแอของอีกฝ่ายและเต็มใจให้อภัยคนที่ทำร้ายเรา จิตกุศลคือการคาดหวังส่วนดีที่สุดของกันและกัน (Marvin J. Ashton, “The Tongue Can Be a Sharp Sword,” Ensign, May 1992, 19)

มีตัวอย่างอะไรอีกบ้างที่แสดงถึงจิตกุศล?

เอ็ลเดอร์ดี. ทอดด์ คริสทอฟเฟอร์สันเล่าถึงชายคนหนึ่งที่รับใช้ครอบครัวผู้ลี้ภัย อ่าน “มาสู่ไซอัน,” เริ่มต้นด้วย “ข้าพเจ้านึกถึงเรื่อง” ไปจนถึง “การให้ที่แท้จริง” (Liahona, พ.ย. 2008, 50) หรือรับชมวีดิทัศน์ตั้งแต่รหัสเวลา 13:58 ถึง 15:59

ประธานกอร์ดอน บี. ฮิงค์ลีย์ (1910–2008) เล่าถึงชายหนุ่มคนหนึ่งที่สมาชิกศาสนจักรไม่ได้แสดงจิตกุศล แต่ต่อมาได้รู้จักเพื่อนแท้ที่เป็นแบบอย่างของความรักเหมือนพระคริสต์ รับชม “ต้องการความเมตตามากขึ้น” ตั้งแต่รหัสเวลา 6:32 ถึง 11:34

เอ็ลเดอร์เจฟฟรีย์ อาร์. ฮอลแลนด์แห่งโควรัมอัครสาวกสิบสองเสนอข้อคิดอันลึกซึ้งนี้:

จิตกุศลที่แท้จริงเป็นที่รู้จักเพียงครั้งเดียว แสดงให้เห็นอย่างสมบูรณ์และบริสุทธิ์ในความรักอันเป็นการชดใช้ สูงสุด และไม่สิ้นสุดที่พระคริสต์ทรงมีต่อเรา … ซึ่งแสดงให้เห็นในพระคริสต์ว่า “จิตกุศลไม่มีวันสูญสิ้น” หากปราศจากจิตกุศลเช่นนั้น—ความรักอันบริสุทธิ์ที่ทรงมีต่อเรา—เราคงไม่เป็นอะไรเลย สิ้นหวัง ชายหญิงทุกคนคงเศร้าหมองมากที่สุด โดยแท้แล้ว คนที่ถูกพบว่าครอบครองพรแห่งความรักของพระองค์ในวันสุดท้าย—การชดใช้ การฟื้นคืนพระชนม์ ชีวิตนิรันดร์ สัญญานิรันดร์—ย่อมจะดีกับพวกเขาอย่างแน่นอน (Jeffrey R. Holland, Christ and the New Covenant: The Messianic Message of the Book of Mormon [1997], 336)