11 grudnia

Czy stawiam sprawy Boga na pierwszym miejscu w moim życiu?

Ks. Aggeusza; Ks. Zachariasza 1–3; 7–14

Naradzajcie się wspólnie

Prowadzi członek/członkini prezydium kworum lub klasy, 10–20 minut

Na rozpoczęcie spotkania wspólnie powtórzcie Myśl przewodnią Organizacji Młodych Kobiet lub Myśl przewodnią kworum Kapłaństwa Aarona. Przeprowadź dyskusję na temat dzieła zbawienia i wywyższenia, używając jednego lub kilku z poniższych pytań lub wykorzystując własne pytania (zob. General Handbook, 10.2, 11.2, strona internetowa ChurchofJesusChrist.org). Zaplanujcie sposoby na wprowadzenie w życie tego, co omawiacie.

• Życie według ewangelii. Co omawiała rada biskupia na naszych spotkaniach rady młodzieży w okręgu? Co możemy zrobić w związku z tym, co zostało omówione?

• Troszczenie się o ludzi w potrzebie. W jaki sposób możemy wyciągnąć rękę do ludzi na sposób Chrystusowy, kiedy widzimy jakąś potrzebę i nie wiemy, jak zareagować?

• Zachęcanie wszystkich do przyjęcia ewangelii. Co z rzeczy znalezionych w ewangelii Jezusa Chrystusa przynosi nam radość? Jak możemy dzielić się tą radością z innymi osobami?

• Jednoczenie rodzin na wieczność. Co robimy, aby odnaleźć nazwiska naszych przodków, którzy potrzebują obrzędów świątynnych? Co możemy zrobić, aby pomóc innym odnaleźć nazwiska swoich przodków?

Na koniec lekcji, jeśli uznasz to za stosowne:

• Złóż świadectwo o nauczanych zasadach.

• Przypomnij członkom klasy lub kworum o uzgodnionych przez was planach i podjętych zobowiązaniach.

Nauczaj doktryny

Prowadzi dorosły przywódca/dorosła przywódczyni lub młoda osoba, 25–35 minut

Przygotuj się duchowo

Życie jest pełne ważnych rzeczy do zrobienia. Jeśli nie będziemy uważni, możemy stać się tak zajęci, że zapomnimy o celu życia. Wiemy, że Zbawiciel i Jego ewangelia powinny być naszym najwyższym priorytetem, ale inne rzeczy mogą nas łatwo rozproszyć. Prawdopodobnie dlatego z pism świętych płynie rada: „bacz na tor, po którym ma stąpać twoja noga” (Przypowieści Salomona 4:26), „zważcie, jak się wam powodzi” (Ks. Aggeusza 1:5) oraz „poddawajcie samych siebie próbie, czy trwacie w wierze” (II List do Koryntian 13:5).

Izraelici żyjący w czasach proroka Aggeusza potrzebowali tego typu zachęt. Przez ich chwalebne wysiłki, aby odbudować Jerozolimę, odłożyli odbudowę domu Pana. Zastanów się, jak ostrzeżenie Pana z rozdziału Ks. Aggeusza 1 może się odnosić do nas w dzisiejszych czasach. Jak zainspirujesz osoby, które uczysz, do przeanalizowania zaangażowania, jakie wkładają, by postawić Pana na pierwszym miejscu w swoim życiu? Możesz przejrzeć przesłanie Starszego Dale’a G. Renlunda „Pełne oddanie Jezusowi Chrystusowi” (Liahona, listopad 2019, str. 22–25) lub nauki Prezydenta Ezry Tafta Bensona w rozdziale pt. „Największe przykazanie — miłujcie Pana” (w: Nauki Prezydentów Kościoła: Ezra Taft Benson [2014], str. 39–48).

Możemy nadać sprawom Boga najwyższy priorytet.

Uczcie się wspólnie

Możesz zacząć dyskusję od zapisania na tablicy zdań z wersetu Ks. Aggeusza 1:6. Czego możemy nauczyć się z tych przykładów — sianie, ale bez zbiorów; jedzenie, ale bez uczucia sytości; zarabianie pieniędzy, ale wkładanie ich do torby z dziurami — o poświęcaniu czasu nie na to, co Pan chce, abyśmy zrobili. Pan nie prosi nas, abyśmy skupili się na budowaniu świątyni. Na czym więc powinniśmy się skupić? W jaki sposób możemy nadać tym rzeczom wysoki priorytet w naszym życiu? Następujące zajęcia mogą pomóc młodzieży ocenić swoje zaangażowanie w stawianie spraw Boga na pierwszym miejscu.

• Przyjmowanie sakramentu jest wspaniałą cotygodniową okazją, aby ocenić nasze oddanie Jezusowi Chrystusowi. W jaki sposób możemy wykorzystać sakrament do zastanowienia się, czy stajemy się bardziej podobni do Zbawiciela? Młodzież może opowiedzieć sobie nawzajem o tym, jak to robi. Może też sporządzić listę pytań, które będzie zadawać sobie w czasie sakramentu. Zachęć młodych ludzi do zastanowienia się nad jednym lub kilkoma fragmentami, przesłaniami lub innymi źródłami znajdującymi się w części „Materiały uzupełniające”, kiedy tworzą swoje listy.

• Prezydent Dieter F. Uchtdorf w swoim przesłaniu pt. „O tym, co najważniejsze” (Liahona, listopad 2010, str. 19–22) podzielił się radą, która może pomóc młodzieży zastosować radę: „zważcie, jak się wam powodzi” (Ks. Aggeusza 1:5). Możesz poprosić pojedyncze osoby lub grupy o przeczytanie ostatnich trzech części przemówienia (zaczynających się od części pt. „Znaczenie podstaw”) i odszukanie, co oznacza skupianie naszego życia na Zbawicielu. Mogą podzielić się czymś, do czego czują się zainspirowani, aby wzmocnić swoje oddanie Jezusowi Chrystusowi.

• Wielu z nas jest zajętych robieniem dobrych rzeczy. Jednak nie zawsze są to najlepsze rzeczy. Możesz podzielić się stwierdzeniem z pierwszej części przesłania Prezydenta Dallina H Oaksa pt. „Dobry, lepszy, najlepszy” (Liahona, listopad 2007, str. 104–108), dzięki któremu młodzież może zrozumieć tę zasadę. Możesz także poprosić każdego uczestnika lekcji o stworzenie listy swoich codziennych zajęć i zdecydowanie, czy każde z tych zajęć jest „dobre”, „lepsze” czy „najlepsze”. Co sprawia, że czynność jest „najlepsza”? Zachęć młodzież do podzielenia się ze sobą nawzajem tym, czego się nauczyła na podstawie tej samooceny.

Działajcie z wiarą

Zachęć członkinie klasy lub członków kworum do rozważenia i zapisania, jakie podejmą działania na podstawie odczuć, które dzisiaj im towarzyszyły. Jeśli chcą, mogą się podzielić swoimi pomysłami. Poproś ich, aby pomyśleli, w jaki sposób działanie w zgodzie z tymi wrażeniami wzmocni ich relację z Ojcem Niebieskim i Jezusem Chrystusem.

Materiały uzupełniające

• Ks. Jozuego 24:14–15; Ew. Mateusza 6:19–34; 22:36–40; Ew. Marka 10:17–22; I List do Koryntian 11:23–28; II List do Koryntian 13:5; List do Kolosan 3:1–2 (powinniśmy postawić sprawy Boga na pierwszym miejscu w naszym życiu)

• Scott D. Whiting, „Upodabniając się do Niego”, Liahona, listopad 2020, str. 12–15

• „Sakrament przyjmujemy dziś”, Hymny, nr 94.

Nauczanie na sposób Zbawiciela

„Każda lekcja zawiera wiele kwestii wymagających omówienia, lecz aby dotknąć czyjegoś serca, nie trzeba omawiać ich wszystkich. Wystarczy omówić jedną lub dwie z nich” (Nauczanie na sposób Zbawiciela, str. 7).