Miłosierny Samarytanin — Annie Henrie Nader

23 kwietnia

Jak mogę okazać większą miłość ludziom wokół mnie?

Ew. Mateusza 18, Ew. Łukasza 10

Naradzajcie się wspólnie

Prowadzi członek prezydium klasy lub kworum; około 10–20 minut

Na rozpoczęcie spotkania wspólnie powtórzcie Myśl przewodnią Organizacji Młodych Kobiet lub Myśl przewodnią kworum Kapłaństwa Aarona. Przeprowadź dyskusję na temat dzieła zbawienia i wywyższenia, używając jednego lub kilku z poniższych pytań lub wykorzystując własne pytania (zob. General Handbook, 10.2, 11.2). Zaplanujcie sposoby na wprowadzenie w życie tego, co omawiacie.

• Życie według ewangelii. Jakie doświadczenia zbliżyły nas ostatnio do Ojca Niebieskiego i Jezusa Chrystusa?

• Troszczenie się o ludzi w potrzebie. Czy ktoś ostatnio przeprowadził się do naszego okręgu lub przystąpił do Kościoła? W jaki sposób możemy pomóc tym osobom czuć się dobrze w nowym środowisku?

• Zapraszanie wszystkich do przyjęcia ewangelii. Czy niedługo odbędą się zajęcia, na które możemy zaprosić naszych przyjaciół?

• Jednoczenie rodzin na wieczność. Co możemy zrobić, aby zapisywać nasze osobiste historie?

Na koniec lekcji, jeśli uznasz to za stosowne:

• Złóż świadectwo o nauczanych zasadach.

• Przypomnij członkiniom klasy lub członkom kworum o uzgodnionych przez was planach i podjętych zobowiązaniach.

Nauczaj doktryny

Prowadzi dorosły przywódca lub ktoś z młodzieży; około 25–35 minut

Przygotuj się duchowo

Po tym, jak Jezus nauczał „pewnego uczonego w zakonie” o znaczeniu dwóch największych przykazań — by kochać Boga i bliźniego — ów uczony w zakonie zapytał: „A kto jest bliźnim moim?” (zob. Ew. Łukasza 10:25–29; Ew. Mateusza 22:35–40). W odpowiedzi Zbawiciel opowiedział przypowieść o Samarytaninie, który ryzykował życie, aby pomóc rannemu Żydowi, zabrał go do gospody, aby się o niego zatroszczyć i zapłacił za jego leczenie. Samarytanin nie skupiał się na różnicach pomiędzy sobą a tym człowiekiem, który był uważany wśród jego ludu za wroga. Nie osądzał go ani nie szukał powodów, by mu nie pomóc. Służył człowiekowi w potrzebie, pomimo niedogodności i poświęcenia, okazując w ten sposób miłość temu człowiekowi i Bogu. Rozważając nauki Zbawiciela zawarte w Ew. Łukasza 10:25–37, pomyśl o tym, co tak naprawdę znaczy „[miłować] […] bliźniego swego jak siebie samego” (werset 27).

W jaki sposób wyjaśnisz nauczanym przez ciebie osobom, że kiedy służą ludziom wokół siebie, okazują miłość Bogu? Co może zainspirować ich do kochania bliźnich i służenia im? Podczas przygotowań możesz przejrzeć przesłanie Prezydenta Russella M. Nelsona pt. „Drugie największe przykazanie” (Liahona, listopad 2019, str. 96–100).

Uczcie się wspólnie

Aby rozpocząć dyskusję na temat okazywania większej miłości ludziom wokół nas, możesz poprosić członkinie klasy lub członków kworum, aby opowiedzieli, czego nauczyli się na temat miłowania bliźnich z przypowieści o miłosiernym Samarytaninie, która znajduje się w Ew. Łukasza 10:25–37. Czego dowiadujemy się o związku pomiędzy tymi dwoma wielkimi przykazaniami, gdy czytamy Ew. Łukasza 10:27 oraz treść wypowiedzi Prezydenta Dallina H. Oaksa zawartej w „Materiałach uzupełniających”? Poniższe pomysły mogą ułatwić wam kontynuację dyskusji na temat okazywania większej miłości ludziom wokół nas.

• Jezus Chrystus jest dla nas wspaniałym przykładem okazywania miłości Bogu poprzez służbę bliźnim. Członkinie klasy lub członkowie kworum będą zainspirowani, podczas studiowania Jego przykładu. Poproś każdą osobę, aby zastanowiła się nad doczesnym życiem Jezusa Chrystusa i wybrała historię z Jego życia, która ukazuje Jego wielką miłość do innych ludzi. Poproś każdą osobę, aby opowiedziała o tym, co wybrała, oraz o tym, dlaczego jest to dla niej ważne. Poproś nauczane przez ciebie osoby, aby zastanowiły się nad jedną rzeczą, którą mogłyby naśladować, w kontekście okazywania miłości przez Zbawiciela. Mogą również podzielić się swoimi przemyśleniami na temat znanej im osoby, która podąża za Jego przykładem w wybrany przez nich sposób.

• Udostępnij członkiniom klasy lub członkom kworum treść wypowiedzi Prezydenta Russella M. Nelsona, która znajduje się w „Materiałach uzupełniających”. Porozmawiajcie o tym. Możesz ich poprosić, aby przejrzeli jedno lub kilka przesłań z konferencji generalnej, cytowanych w tym zarysie lekcji, i odszukali nauki, które mogą być naszym drogowskazem, gdy staramy się kochać bliźnich. Mogą skupić się na następujących treściach: przykład możliwości służby w przemówieniu Prezydenta Nelsona pt. „Drugie największe przykazanie”; część I, II i VI w przesłaniu Prezydenta Oaksa pt. „Miłowanie bliźnich i życie pomimo różnic” oraz historia o królikach i rada dla młodzieży z przemówienia Starszego Gary’ego E. Stevensona pt. „Spojone serca”. Możecie także wspólnie przeczytać Ks. Mosjasza 2:17 i Ks. Moroniego 7:45–48. Pomocne może być zapisywanie na tablicy nauk omawianych przez młodzież. Następnie klasa lub kworum może wspólnie naradzać się na temat konkretnych sposobów, na jakie może lepiej stosować te nauki w relacjach z członkami rodziny, przyjaciółmi i społeczeństwem, nawet jeśli ludzie wydają się trudni do kochania.

• Wysiłki członkiń klasy lub członków kworum w dziele zbawienia i wywyższenia będą bardziej znaczące i radosne, gdy będą oni natchnieni miłością. Aby łatwiej było im dostrzec, w jaki sposób każdy aspekt dzieła zbawienia i wywyższenia (zob. Podręcznik ogólny, 1.2) jest motywowany miłością, zapisz te cztery aspekty na tablicy. Następnie poproś młodzież, aby omówiła, w jaki sposób serce przepełnione miłością do bliźnich może zmienić sposób, w jaki uczestniczą w każdym z tych aspektów. Mogą mieć własne doświadczenia lub znać doświadczenia z życia innych osób, o których mogą opowiedzieć.

Prezydent Russell M. Nelson nauczał : „Gdy kochamy Boga całym sercem, On z kolei w piękny i szlachetny sposób kieruje nasze serca ku bliźnim”.

Działajcie z wiarą

Zachęć członkinie klasy lub członków kworum do rozważenia i zapisania, jakie podejmą działania na podstawie odczuć, które dzisiaj im towarzyszyły. Jeśli chcą, mogą się podzielić swoimi pomysłami. Poproś ich, aby pomyśleli, w jaki sposób działanie w zgodzie z tymi odczuciami wzmocni ich relację z Ojcem Niebieskim i Jezusem Chrystusem.

Materiały uzupełniające

• Dallin H. Oaks, „Miłowanie bliźnich i życie pomimo różnic”, Liahona, listopad 2014, str. 25–28.

• Gary E. Stevenson, „Spojone serca”, Liahona, maj 2021, str. 19–23

• Filmy: „A Good Samaritan” [Miłosierny Samarytanin], „The Greatest Commandment” [Największe przykazania], strona internetowa ChurchofJesusChrist.org

• Prezydent Dallin H. Oaks nauczał: „Jednak w zapale przestrzegania drugiego przykazania nie możemy zapominać o pierwszym, by kochać Boga całym sercem, duszą i umysłem […]. Musimy dołożyć starań, by przestrzegać obydwu największych przykazań. Musimy więc stąpać po cienkiej linii pomiędzy prawem a miłością — przestrzegając przykazań i krocząc ścieżką przymierza, jednocześnie kochając bliźnich. Droga ta wymaga dążenia do uzyskania boskiego natchnienia w kwestii tego, co mamy popierać, a czemu się przeciwstawiać oraz jak miłować, słuchać z szacunkiem oraz nauczać. Nasza droga wymaga, byśmy nie szli na kompromis w kwestii przykazań, ale okazywali pełnię zrozumienia i miłości” („Dwa największe przykazania”, Liahona, listopad 2019, str. 74–75).

• Prezydent Russell M. Nelson nauczał: „Święci w dniach ostatnich […] naprawdę pragną przestrzegać dwóch największych przykazań. Gdy kochamy Boga całym sercem, On z kolei w piękny i szlachetny sposób kieruje nasze serca ku bliźnim, uwrażliwiając nas na ich dobro […]. Pomoc bliźnim — świadome działanie na rzecz innych ludzi w stopniu równym lub nawet większym niż troska o siebie — to powód naszej radości. Dodam, że szczególnie się to sprawdza, gdy musimy odmówić sobie wygód i opuścić własną strefę komfortu. Przestrzeganie drugiego największego przykazania jest kluczowe, by stać się prawdziwym uczniem Jezusa Chrystusa” („Drugie największe przykazanie”, Liahona, listopad 2019, str. 97, 99–100).

Nauczanie na sposób Zbawiciela

Poprzez swoje osobiste doświadczenia związane z życiem według ewangelii będziesz mógł składać pełne mocy świadectwo o zasadach, których nauczasz. Dzięki temu, że żyjesz zgodnie z nimi, Duch Święty zaświadczy, że to, czego nauczasz, jest prawdą.