6–12 stycznia: „Zważaj, o ludu”

Doktryna i Przymierza 1

W listopadzie 1831 r. przywrócony Kościół Jezusa Chrystusa miał zaledwie półtora roku. I chociaż był to okres wzrostu, Kościół stanowiła zaledwie mało znana garstka wierzących, żyjących w stosunkowo niewielkich miasteczkach, a ich przywódcą był dwudziestokilkuletni prorok. Bóg uważał ich jednak za Swoje sługi i Swoich posłanników oraz chciał, aby dane im objawienia zostały opublikowane dla świata.

Rozdział 1. Doktryny i Przymierzy stanowi dany przez Pana wstęp do tych objawień. Jasno wskazuje, że chociaż liczba członków Kościoła była niewielka, przesłanie, którym Bóg chciał, aby dzielili się Jego święci, miało wielkie znaczenie. Jest to „głos ostrzeżenia” dla wszystkich „[mieszkańców] ziemi” i naucza o pokucie oraz ustanowieniu „[wiecznego przymierza]” Boga (wersety 4, 8, 22). Słudzy niosący to przesłanie są „słabi i prości”. Jednak pokorni słudzy to właśnie ludzie, których Bóg powołuje — tak wówczas, jak i teraz — aby wydobyć Swój Kościół „z zapomnienia i ciemności” (wersety 23, 30).

Pomysły dotyczące uczenia się w domu i w kościele

Doktryna i Przymierza 1

„Zważaj, o ludu”.

Wstęp to wprowadzenie do książki. Wyszczególnione są w nim tematy przewodnie i cele. Stanowi on przygotowanie czytelnika do dalszego czytania. Podczas czytania rozdziału 1. — „wstępu” Pana do Doktryny i Przymierzy (werset 6.) — odszukaj tematykę i cele objawień, których udzielił Pan. Czego się uczysz, co pomoże ci w studiowaniu Doktryny i Przymierzy w tym roku? Możesz na przykład rozważyć, co oznaczają słowa „słuchać głosu Pana” w tych objawieniach (werset 14.) lub „[badać] te przykazania” (werset 37.).

Zob. także Wstęp do Doktryny i Przymierzy.

Doktryna i Przymierza 1:4–6, 23–24, 37–39

Pan przemawia poprzez Swoje sługi, w tym poprzez proroków w dniach ostatnich.

Rozdział 1. rozpoczyna się i kończy oświadczeniem Pana, że przemawia On poprzez Swoje wybrane sługi (zob. wersety 4–6, 23–24, 38.). Zapisz, czego dowiadujesz się z tego objawienia na następujące tematy:

• Pan i Jego głos.

• Dlaczego prorocy są potrzebni w naszych czasach.

Do czego czujesz się zainspirowany dzięki temu, co odkrywasz?

Kiedy słyszałeś głos Pana w wypowiedziach Jego sług (zob. werset 38.)?

Możesz też wyobrazić sobie, że przyjaciel, który nie wie o żyjących prorokach, czyta z tobą rozdział 1. Jakie może mieć pytania? Które wersety chciałbyś omówić ze swoim przyjacielem, aby wyjaśnić mu, jakie masz odczucia związane z tym, że mamy proroków w naszych czasach?

Może zainteresować cię fakt, że kiedy rada starszych zebrała się w 1831 roku, aby porozmawiać o publikacji objawień otrzymanych przez Józefa Smitha, niektórzy ludzie byli temu przeciwni. Byli zakłopotani słabymi umiejętnościami pisarskimi Józefa i obawiali się, że publikacja tych objawień może sprowadzić na świętych więcej problemów (zob. „Saints”, 1:140–43). Jak zareagowałbyś na te obawy, będąc członkiem tamtej rady? Jakie spostrzeżenia z rozdziału 1. mogłyby ci pomóc (zob., na przykład, wersety 6., 24., 38.)?

Podczas studiowania i oddawania czci Bogu możesz zapoznać się z hymnem „Chodź, gdzie proroka słychać głos” (Hymny, nr 13). Poszukaj w tym hymnie wyrażeń, które nauczają tych samych zasad, co wersety z rozdziału 1.

Zob. także Tematy i pytania, „Prorocy”, Biblioteka ewangelii.

Pan przemawia do nas poprzez Swoje sługi, proroków.

Doktryna i Przymierza 1:12–30, 34–36

Przywrócenie pomaga mi stawiać czoła wyzwaniom dni ostatnich.

W 1. rozdziale Doktryny i Przymierzy Pan wyjaśnia, dlaczego przywrócił Swoją ewangelię. Zobacz, ile powodów możesz wypisać, czytając wersety 12–23. W jaki sposób, w oparciu o twoje własne doświadczenia, wypełniają się cele Pana związane z Przywróceniem?

Pan wiedział, że w naszych czasach będziemy stawiać czoła poważnym wyzwaniom (zob. werset 17.). Co w wersetach 17–30, 34–36 pomaga ci odczuwać spokój i pewność siebie pomimo tych wyzwań?

Zob. także Russell M. Nelson, „Przyjmijcie przyszłość z pewnością wiary”, Liahona, listopad 2020, str. 73–76.

Doktryna i Przymierza 1:19–28

Pan posługuje się „słabymi i prostymi” ludźmi, aby wykonywać Swoje dzieło.

W trakcie czytania Doktryny i Przymierzy 1:19–28 możesz zastanowić się, co to znaczy być sługą Pana. Jakie cechy Pan pragnie, aby posiadali Jego słudzy? Co Pan osiąga poprzez Swoje sługi? W jaki sposób proroctwa z tych wersetów wypełniają się na świecie i w twoim życiu?

Poszukuj Jezusa Chrystusa. Celem pism świętych jest świadczenie o Zbawicielu i Jego ewangelii. Podczas czytania rozdziału Doktryna i Przymierza 1 możesz zaznaczyć lub odnotować wersety, z których dowiedziałeś się czegoś o Jezusie Chrystusie.

Więcej pomysłów znajdziesz w aktualnych wydaniach czasopism Liahona oraz Dla wzmocnienia młodzieży.

Pomysły dotyczące nauczania dzieci

Doktryna i Przymierza 1:4, 37–39

Poprzez Swoich proroków Pan ostrzega mnie przed duchowymi niebezpieczeństwami.

• Aby rozpocząć dyskusję na temat ostrzeżeń od Pana, możesz porozmawiać o ostrzeżeniach, które słyszymy od innych ludzi przed niebezpieczeństwami, których nie dostrzegamy. Mogą być to, na przykład: śliska podłoga, nadciągająca burza lub zbliżający się samochód. Możesz wspólnie z dziećmi przyjrzeć się przykładom znaków ostrzegawczych i porównać je z ostrzeżeniami, które daje nam Pan. W jaki sposób Pan nas ostrzega, zgodnie z treścią Doktryny i Przymierzy 1:4–6, 37–39? Jakie ostrzeżenia ostatnio od Niego otrzymaliśmy? Możesz obejrzeć lub przeczytać fragmenty przesłań z ostatniej konferencji generalnej i wyszukać przykłady „głosu ostrzeżenia” Boga.

• Zaśpiewajcie razem pieśń o prorokach, na przykład ostatnią zwrotkę pieśni „Idź za prorokiem” (Śpiewnik dla dzieci, str. 58–59). Złóż świadectwo o tym, że prorok wypowiada słowa pochodzące od Boga.

Doktryna i Przymierza 1:17

Przywrócenie pomaga mi stawiać czoła wyzwaniom dni ostatnich.

• Aby rozpocząć dyskusję na temat Doktryny i Przymierzy 1:17, możesz wraz z dziećmi wyobrazić sobie, że przygotowujecie się do podróży. Co byście spakowali? W jaki sposób przygotowalibyście się do podróży, gdybyście wcześniej wiedzieli, że będzie padać deszcz lub że wasz samochód lub autobus będzie miał przebitą oponę? Przeczytajcie wspólnie werset 17. i porozmawiajcie o tym, co nas czeka i co jest wiadome Panu. W jaki sposób się na to przygotował? (Jeśli to konieczne, wyjaśnij, że „klęska” to katastrofa lub coś strasznego). W jaki sposób przykazania Boga pomagają nam radzić sobie z wyzwaniami naszych czasów?

Doktryna i Przymierza 1:17, 29

Pan powołał Józefa Smitha na proroka.

• Aby dowiedzieć się o tym, jaka była rola Józefa Smitha w przywróceniu ewangelii Zbawiciela, możesz przyjrzeć się z dziećmi ilustracji przedstawiającej Zbawiciela i ilustracji przedstawiającej Józefa Smitha (zob. ilustracje z tego zarysu lekcji) i porozmawiać o tym, co Zbawiciel dał nam poprzez Józefa Smitha. Dzieci mogą poszukać przykładów w Doktrynie i Przymierzach 1:17, 29. Powiedz dzieciom, skąd wiesz, że Bóg „[powołał] swego sługę, Józefa Smitha jun., i [przemówił] doń z nieba” (werset 17.).

© 1998 David Lindsley

Doktryna i Przymierza 1:30

Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich jest „prawdziwym i żywym Kościołem” Pana.

• Co oznacza stwierdzenie, że Kościół jest „prawdziwy i żywy”? Aby skłonić dzieci do zastanowienia się nad tym pytaniem, możesz pokazać im coś żywego i martwego — na przykład żywą i martwą roślinę. Skąd wiemy, że coś jest żywe? Następnie możesz przeczytać Doktrynę i Przymierza 1:30 i porozmawiać o tym, co to znaczy, że Kościół jest „prawdziwy i żywy”.

Więcej pomysłów znajdziesz w aktualnym wydaniu czasopisma Przyjaciel.

Nad wody spokojne — Simon Dewey