Przyjdź i naśladuj mnie, 2024
26 maja — 1 czerwca: „Wierny, sprawiedliwy i mądry szafarz”: Doktryna i Przymierza 51–57


„26 maja — 1 czerwca: ‘Wierny, sprawiedliwy i mądry szafarz’: Doktryna i Przymierza 51–57”, Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania w domu i w kościele. Doktryna i Przymierza, 2025 (2025)

„Doktryna i Przymierza 51–57”, Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania w domu i w kościele, 2025

mężczyzna przy orce

Pierwsza orka — James Taylor Harwood

26 maja — 1 czerwca: „Wierny, sprawiedliwy i mądry szafarz”

Doktryna i Przymierza 51–57

Dla członków Kościoła w latach trzydziestych XIX wieku gromadzenie świętych i budowa miasta Syjon miało wymiar zarówno duchowy, jak i doczesny. Istniało również wiele praktycznych spraw, którymi trzeba było się zająć. Ktoś musiał zakupić ziemię, gdzie święci mogliby się osiedlić. Ktoś musiał drukować książki i inne publikacje. Ktoś musiał również prowadzić sklep, aby zapewnić niezbędne towary mieszkańcom Syjonu. W objawieniach zapisanych w Doktrynie i Przymierzach 51–57 Pan wyznaczył osoby do tych zadań i udzielił im wskazówek.

I choć umiejętności związane z tymi sprawami są potrzebne w Syjonie, z objawień tych uczymy się także, że Pan pragnie, aby Jego święci stali się duchowo godni nazwy „lud Syjonu” — „lud Pana”. Wzywa On każdego z nas do bycia „wiernym, sprawiedliwym i mądrym szafarzem”, do posiadania „skruszonego ducha” i „[trwania] niewzruszenie” w wyznaczonych nam obowiązkach (zob. Doktryna i Przymierza 51:19; 52:15; 54:2). Jeśli możemy to zrobić — niezależnie od naszych doczesnych umiejętności — Pan może zaangażować nas do budowania Syjonu.

ikona studiowania

Pomysły dotyczące uczenia się w domu i w kościele

Doktryna i Przymierza 51

Pan pragnie, abym był wiernym, sprawiedliwym i mądrym szafarzem.

Gdybyś był członkiem Kościoła w 1831 r., mógłbyś być poproszony o podporządkowanie się prawu poświęcenia poprzez przekazanie swojego majątku Kościołowi za pośrednictwem biskupa. To, co byś podarował, zostałoby ci najprawdopodobniej zwrócone przez biskupa, czasem z naddatkiem. Lecz nie byłoby to już twoją własnością. Pełniłbyś wtedy rolę szafarza.

Choć w dzisiejszych czasach procedury są inne, te zasady są nadal kluczowe w dziele Pana. Czytając rozdział 51., pomyśl o tym, co Bóg ci powierzył. Co oznaczają słowa „szafarz” (werset 19.) oraz „poświęcił” (werset 5.)? Co sugerują na temat oczekiwań, jakie Bóg ma wobec ciebie?

Prezydent Spencer W. Kimball wyjaśnił: „W Kościele szafarstwo to wyraz świętego duchowego lub doczesnego zaufania, z którym wiąże się odpowiedzialność. Ponieważ wszystko należy do Pana, jesteśmy szafarzami naszych ciał, myśli, rodzin i własności (zob. Doktryna i Przymierza 104:11–15). Wierny szafarz to osoba, która panuje w sposób prawy, troszcząc się o siebie i dostrzegając biednych oraz potrzebujących” („Welfare Services: The Gospel in Action” [Służby ds. pomocy wzajemnej. Ewangelia w działaniu], Ensign, listopad 1977, str. 78).

Zob. także film pt. „The Law of Consecration” [Prawo poświęcenia], Biblioteka ewangelii.

5:1

The Law of Consecration

Doktryna i Przymierza 52:9–11, 22–27

Mogę zapraszać innych ludzi, aby przyszli do Chrystusa, gdziekolwiek się udam.

Kiedy Pan wysłał kilku przywódców Kościoła do Missouri, powiedział im, aby wykorzystali czas podróży na „głoszenie po drodze” (wersety 25–27). W jaki sposób możesz dzielić się ewangelią „po drodze” lub w trakcie codziennych wydarzeń?

Doktryna i Przymierza 52:14–19

ikona seminarium
Pan pomaga mi unikać zwodzenia.

Ponieważ wielu ludzi twierdziło, że widziało przejawy Ducha, pierwsi święci obawiali się, że zostaną zwiedzeni. Jakiego ostrzeżenia udzielił im Pan w Doktrynie i Przymierzach 52:14? Jakie było Jego rozwiązanie (zob. wersety 14–19)?

Wzorzec jest czymś, co powtarza się w regularny, przewidywalny sposób. Na przykład można liczyć schematycznie liczby parzyste. Schematyczne jest codzienne wschodzenie i zachodzenie słońca. Jakie inne przykłady przychodzą ci na myśl? Podczas zgłębiania Doktryny i Przymierzy 52:14–19 odszukaj wzorzec, który Pan dał, abyśmy uniknęli zwiedzenia. Warto zwrócić uwagę na to, że słowo „skruszony” nawiązuje do pokory i pokuty, słowo „łagodny” oznacza delikatność i samokontrolę, a słowo „budujący” wskazuje nauczanie, doskonalenie i podbudowywanie. Dlaczego, twoim zdaniem, wzorzec ukazany przez Pana obejmuje te cechy, jak również posłuszeństwo? Jak możesz zastosować ten wzorzec w celu uniknięcia bycia zwiedzionym?

Definiuj trudne słowa. W aplikacji Biblioteka ewangelii możesz nacisnąć i przytrzymać słowo, a następnie wybrać „Definiuj”. Zobaczysz wtedy wyjaśnienie tego słowa. Spróbuj to zrobić, gdy natkniesz się na nieznane słowa lub takie wyrazy, które zdają się znajome, ale chciałbyś je lepiej zrozumieć.

Jakie są współczesne przykłady zwodzenia? Skąd możemy wiedzieć, kiedy jesteśmy zwodzeni?

Na przykład, możesz ocenić swoje wybory w odniesieniu do filmów, muzyki i mediów społecznościowych. Oprzyj się o normy opisane w rozdziale pt. „Krocz w świetle Boga” w broszurze pt. Dla wzmocnienia młodzieży. Przewodnik do dokonywania wyborów, str. 16–21.

Zob. także: Gary E. Stevenson, „Nie zwódź mnie”, Liahona, listopad 2019, str. 93–96; „Guide Me to Thee” [Prowadź mnie do siebie], Hymns, nr 101; Tematy i pytania, „Poszukiwanie prawdy i unikanie bycia zwiedzionym”, Biblioteka ewangelii.

Doktryna i Przymierza 54

Mogę zwrócić się do Pana, gdy doznaję krzywdy z powodu wyborów innych ludzi.

Czy kiedykolwiek doświadczyłeś rozczarowania, kiedy ktoś, na kim polegałeś, nie wywiązał się ze swoich zobowiązań? Doświadczyli tego święci z Colesville w stanie Nowy Jork, którzy chcieli się osiedlić na ziemi Lemana Copleya w stanie Ohio. Aby uczyć się na podstawie ich doświadczeń, możesz przejrzeć wprowadzenie do rozdziału 54. (zob. także „Saints”,[Święci] 1:125–128 oraz „A Bishop unto the Church” [Biskup dla Kościoła], Revelations in Context [Objawienia w kontekście], str. 78–79). Jeśli miałbyś przyjaciela pośród świętych w Colesville, jaką radę mógłbyś znaleźć dla niego w rozdziale 54.?

Gospodarstwo Lemana Copleya

Gospodarstwo Lemana Copleya

Doktryna i Przymierza 56:14–20

Błogosławieni są ci, którzy mają nieskalane serca.

W tych wersetach Pan zwrócił się zarówno do bogatych, jak i ubogich. Może być interesujące porównanie Jego rad udzielonych obu tym grupom. Co w tych wersetach ma dla ciebie osobiste znaczenie?

Więcej pomysłów znajdziesz w aktualnych wydaniach czasopism Liahona oraz Dla wzmocnienia młodzieży.

ikona części dla dzieci 01

Pomysły dotyczące nauczania dzieci

Doktryna i Przymierza 51:9

Mogę być uczciwy.

  • Aby pomóc dzieciom dowiedzieć się, co to znaczy być uczciwym, możecie wspólnie przeczytać Doktrynę i Przymierza 51:9 i opowiedzieć sobie historie dzieci, które stają przed wyborem, czy postąpić uczciwie. Do opowiadania możesz użyć obrazków, skarpetkowych marionetek lub papierowych laleczek, aby historie były ciekawsze. W jaki sposób Pan błogosławi nam, kiedy staramy się być uczciwi?

  • Możesz zagrać z dziećmi w grę. Porozmawiajcie o tym, jak ta gra by się zmieniła, gdyby ktoś oszukiwał. Dlaczego ważne jest, abyśmy „[postępowali] uczciwie”?

Doktryna i Przymierza 52:10; 53:3; 55:1

Przyjmuję dar Ducha Świętego nadany poprzez nałożenie rąk.

  • Otrzymywanie Ducha Świętego poprzez nałożenie rąk jest kilkakrotnie wymieniane w Doktrynie i Przymierzach 51–57. To dobra okazja, aby nauczyć dzieci czegoś o tym obrzędzie. Mogą, na przykład, popatrzeć na zdjęcie dziecka, które jest konfirmowane, i opisać, co dzieje się na fotografii. Poproś je, aby klasnęły w dłonie, gdy usłyszą, jak czytasz „nakładając ręce” lub „nałożenie rąk” w Doktrynie i Przymierzach 52:10; 53:3; 55:1.

  • Zaśpiewajcie pieśń pt. „Duch Święty” (Śpiewnik dla dzieci, nr 56) lub inną, o podobnej tematyce. Pomóż dzieciom znaleźć w pieśni słowa i sformułowania dotyczące daru Ducha Świętego.

    konfirmacja chłopca

Doktryna i Przymierza 52:14–19

Bóg ukazuje mi wzór, jak mogę uniknąć bycia zwiedzionym.

  • Gdy uczysz dzieci o Pańskim wzorcu unikania oszustwa, możesz zacząć od znajdowania wspólnie z dziećmi innych wzorcach— w przyrodzie, na kolorowych kocach lub ubraniach lub w codziennym życiu. Pomóż dzieciom znaleźć wzorzec postępowania, który wskazał Pan w Doktrynie i Przymierzach 52:14–15. Upewnij się, że dzieci rozumieją nieznane im słowa zawarte w tych wersetach. W jaki sposób możemy wykorzystać ten wzorzec do rozpoznania prawdy?

Doktryna i Przymierza 54:4–6

Powinienem zawsze dotrzymywać zawartych przymierzy.

  • Własnymi słowami opowiedz dzieciom o tym, co przydarzyło się świętym, którzy przyszli zamieszkać na ziemi Lemana Copleya (zob. wprowadzenie do rozdziału 54.). Dzieci mogą udawać, że są członkami Kościoła przybywającymi do Ohio. Jak by się czuły, widząc, że Leman nie dotrzymał przymierza? Czego uczymy się z tej historii o dochowywaniu naszych przymierzy i spełnianiu obietnic, które złożyliśmy? Przeczytajcie wspólnie Doktrynę i Przymierza 54:6, aby odkryć błogosławieństwa osób, które dotrzymują swoich przymierzy.

Doktryna i Przymierza 55:1–4

Mogę wykorzystać to, czym pobłogosławił mnie Bóg, aby wnosić błogosławieństwa w życie bliźnich.

  • Aby wprowadzić dzieci do treści rozdziału 55., możesz wyjaśnić, że William W. Phelps był wydawcą gazet, który dowiedział się o ewangelii i przystąpił do Kościoła. Przeczytaj z dziećmi Doktrynę i Przymierza 55:1–4 i pomóż im odkryć, co Bóg chciał, aby zrobił William. W jaki sposób Pan planował wykorzystać talenty Williama? Może to prowadzić do rozmowy o tym, w jaki sposób Bóg zaprasza nas do wykorzystywania naszych talentów w celu błogosławienia Jego dzieci.

Więcej pomysłów znajdziesz w aktualnym wydaniu czasopisma Przyjaciel.

Święci poświęcają swoje dobra

Biskup Partridge przyjmuje dobra zgodnie z prawem poświęcenia — Albin Veselka

strona z zadaniami dla dzieci