„6–12 października: ‘Nakażę, aby wszystko było dla waszego dobra’: Doktryna i Przymierza 111–114”, Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania w domu i w kościele. Doktryna i Przymierza, 2025 (2025)
„Doktryna i Przymierza 111–114”, Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania w domu i w kościele, 2025
6–12 października: „Nakażę, aby wszystko było dla waszego dobra”
Doktryna i Przymierza 111–114
Czy kiedykolwiek miałeś duchowe doświadczenie, które sprawiło, że czułeś się pewny i bezpieczny w wierze w Chrystusa, a potem twoja wiara została wypróbowana w trudach życia, a ty starałeś się odzyskać pokój, który czułeś wcześniej? Coś podobnego stało się ze świętymi w Kirtland. Mniej niż rok po obfitych duchowych doświadczeniach związanych z poświęceniem Świątyni Kirtland pojawiły się kłopoty. Kryzys finansowy, niezgoda w Kworum Dwunastu Apostołów i inne trudności sprawiły, że niektórzy święci zachwiali się w swej wierze mimo wcześniejszych doświadczeń.
Nie możemy uniknąć prób, więc co możemy zrobić, aby nie stały się one zagrożeniem dla naszej wiary i świadectwa? Być może część odpowiedzi znajduje się w radzie Pana w Doktrynie i Przymierzach 112, udzielonej, gdy w Kirtland narastały przeciwności. Pan powiedział: „Oczyśćcie swoje serca przede mną” (werset 28.), „nie buntujcie [się]” (werset 15.), „[opaszcie] swe lędźwie do pracy” (werset 7.) oraz „[bądźcie pokorni]” (werset 10.). Gdy będziemy postępować zgodnie z tą radą, Pan „powiedzie [nas] za rękę” przez przeciwności do uzdrowienia i pokoju (zob. wersety 10., 13.).
Pomysły dotyczące uczenia się w domu i w kościele
Pan może sprawić, „aby wszystko było dla [mojego] dobra”.
Do 1836 roku Kościół popadł w znaczne długi w dziele Pana. Józef Smith i inni martwili się tymi długami i rozważali sposoby ich spłacenia (zob. wprowadzenie do Doktryny i Przymierzy 111).
Czytając rozdział 111., zastanów się, w jaki sposób słowa Pana skierowane do Józefa mogą odnosić się do ciebie i do tego, o co się martwisz. Na przykład, kiedy czułeś miłość Boga „pomimo [swych] głupstw” (werset 1.)? Jak Pan pomógł ci odnaleźć niespodziewany „skarb” (werset 10.)? Co zrobił, „aby wszystko było dla [twojego] dobra” (werset 11.)? Czego uczysz się o Ojcu Niebieskim, czytając zdanie: „tak szybko, jak tylko będziecie mogli to przyjąć”?
Zob. także: Ew. Mateusza 6:19–21, 33; „More Treasures Than One” [Więcej niż jeden skarb], Revelations in Context [Objawienia w kontekście], str. 229–234 [oraz na stronie internetowej Kościoła — przyp. tłum.].
Doktryna i Przymierza 112:3–15, 22
Pan poprowadzi mnie, gdy będę w pokorze pragnął poznać Jego wolę.
Thomas B. Marsh, Prezydent Kworum Dwunastu Apostołów, był zdenerwowany tym, że Józef Smith powołał bez konsultacji z nim dwóch członków kworum do głoszenia ewangelii w Anglii. Spotkał się z Prorokiem, który otrzymał objawienie umożliwiające jemu, Thomasowi, porzucenie gorzkich uczuć. Objawienie to znajduje się w Doktrynie i Przymierzach 112.
Pamiętaj o tym, kiedy będziesz studiować rozdział 112. Co w tym objawieniu mogło uleczyć zranione uczucia Thomasa? W wersetach 3–15 i 22. możesz poszukać odpowiedzi na następujące pytania: Czym jest pokora? Co to znaczy, że Pan „powiedzie cię za rękę”? Jak myślisz, dlaczego bycie pokornym umożliwia ci korzystanie z przewodnictwa Pana? Dodatkowe odpowiedzi możesz znaleźć w części pt. „Wzorzec pokory” w przesłaniu Starszego Josepha W. Sitatiego pt. „Wzorce bycia uczniem” (Liahona, listopad 2022, str. 87–88).
Pomyśl o znanej ci osobie, która jest pokorna. Co robi ta osoba, gdy okazuje pokorę? Czego uczysz się od Zbawiciela o byciu pokornym? Być może znajdziesz ilustracje przedstawiające chwile w Jego życiu, kiedy okazał pokorę.
W jakich sytuacjach czułeś się prowadzony przez Pana po tym, jak okazałeś pokorę?
Zob. także Ulisses Soares, „Bądźcie łagodni i pokornego serca”, Liahona, listopad 2013, str. 9–11; „The Faith and Fall of Thomas Marsh” [Wiara i upadek Thomasa Marsha], w Revelations in Context, str. 54–60 [oraz na stronie internetowej Kościoła — przyp. tłum.]; Tematy i pytania, „Pokora”, Biblioteka ewangelii; „Bądź pokorny”, Hymny, nr 65.
Doktryna i Przymierza 112:12–26, 28, 33–34
Ludzie, którzy się prawdziwie nawracają, poznają Jezusa Chrystusa.
Fakt, że kilku Apostołów zwróciło się w 1837 roku przeciwko Prorokowi, jest dla nas upomnieniem, że bez względu na pełnione powołanie czy znajomość ewangelii musimy indywidualnie dołożyć starań, by dbać o nasze nawrócenie do Jezusa Chrystusa. Możesz przeczytać Doktrynę i Przymierza 112:12–26, 28, 33–34 i odszukać prawdy, które pomogą ci przezwyciężyć próbę wiary lub pełniej nawrócić się do Pana. Możesz poczuć natchnienie, aby podzielić się z kimś tym, co znalazłeś, by pomóc tej osobie wzmocnić nawrócenie do Chrystusa.
Józef Smith był „[sługą] w rękach Chrystusa”.
Prorok Izajasz określił jednego z potomków Isajego jako „różdżkę” i „korzeń” (Ks. Izajasza 11:1, 10). W rozdziale 113. Pan wyjaśnia, że ten potomek, sługa Chrystusa, będzie odgrywał zasadniczą rolę w gromadzeniu ludu Pana w ostatnich dniach (zob. Doktryna i Przymierza 113:4, 6). Proroctwo to całkiem dobrze opisuje Proroka Józefa Smitha. W jaki sposób ta i inne prawdy z rozdziału 113. mogły być pokrzepiające dla świętych podczas zamieszania panującego w Kirtland? Co w tym objawieniu inspiruje cię do pozostawania silnym i dalszego udziału w dziele Pana w naszych czasach?
Zob. także Przewodnik po pismach świętych, „Isaj”, Biblioteka ewangelii; II Ks. Nefiego 21:10–12; Józef Smith — Historia 1:40.
Pomysły dotyczące nauczania dzieci
Doktryna i Przymierza 111:2, 10–11
Sprawy Boga mogą być dla mnie skarbem.
-
Narysuj razem z dziećmi to, co przychodzi wam na myśl, gdy słyszycie słowo skarb. Następnie możecie wspólnie przeczytać Doktrynę i Przymierza 111:2, 10–11 i porównać ziemskie skarby z tym, co jest skarbem dla Pana. (Zobacz też stronę z zadaniami na ten tydzień). W jaki sposób możemy bardziej cenić sprawy Boże?
Pan będzie prowadził mnie za rękę i odpowiadał na moje modlitwy.
-
Po wspólnym przeczytaniu Doktryny i Przymierzy 112:10 ty i dzieci możecie wspólnie zaśpiewać hymn „Bądź pokorny” (Hymny, nr 65). Możecie również zagrać w grę, która polega na prowadzeniu „za rękę” (np. przez tor przeszkód). W jaki sposób Pan prowadzi nas „za rękę”, mimo że fizycznie nie jest z nami? Dlaczego potrzebujemy, aby Pan nas prowadził? Kiedy czuliśmy, że Pan nas prowadzi?
-
Ty lub dzieci możecie zapisać słowa Doktryny i Przymierzy 112:10 i podkreślić błogosławieństwa, które Pan nam zsyła, kiedy z pokorą zwracamy się do Niego. Zachęć dzieci, by opowiedziały o sytuacjach, w których pokornie poprosiły Pana o pomoc i otrzymały odpowiedzi na swoje modlitwy lub zostały poprowadzone do czynienia czegoś dobrego (zob. Ks. Moroniego 7:13, 16).
Jezus pragnie, abym kochał wszystkich ludzi.
-
Razem z dziećmi przeczytajcie na zmianę „Rozdział 41: Kłopoty w Kirtland” (Czytanka z Księgi Nauki i Przymierza, str. 158–160). Kto w tej historii przyczynił się do pogłębienia problemów w Kirtland? Kto starał się polepszyć sytuację? Następnie możesz przeczytać Doktrynę i Przymierza 112:11 i porozmawiać o tym, dlaczego Zbawiciel pragnie, abyśmy kochali wszystkich ludzi. Kiedy okazywał On miłość ludziom, którzy byli dla Niego niemili (zob. na przykład Ew. Łukasza 23:34)? Zaśpiewaj z dziećmi pieśń na temat miłości bliźniego, np. „Nie będziesz sam” (Śpiewnik dla dzieci, str. 78–79).
Doktryna i Przymierza 112:11–14, 24–26
Ci, którzy się prawdziwie nawracają, poznają Jezusa Chrystusa.
-
Po przeczytaniu Doktryny i Przymierzy 112:24–26 ty i twoje dzieci możecie porozmawiać o różnicy pomiędzy poznaniem czyjegoś imienia a poznaniem tej osoby. Które nauki z wersetów 11–14 pozwalają nam zrozumieć, co to znaczy poznać Pana?