Fragment obrazu Józef Smith w Nauvoo, rok 1840 — Theodore Gorka

10–16 listopada: „Widziałem twoją ofiarność w posłuszeństwie”

Doktryna i Przymierza 129–132

Poprzez Józefa Smitha Pan ujawnił część tajemnicy wieczności. W świetle przywróconej ewangelii wielkość Boga, chwała niebios i ogrom wieczności mogą wydawać się niemal znajome, nawet tak ograniczonym umysłom, jak nasze. Objawienia zawarte w Doktrynie i Przymierzach 129–132 są dobrym tego przykładem. Jak wygląda Bóg? On „ma powłokę […], namacalną niczym ciało ludzkie”. Jak wygląda niebo? „Ta sama społeczność, jaka istnieje tu między nami, będzie istnieć i tam między nami” (Doktryna i Przymierza 130:22, 2). W rzeczywistości jedną z najbardziej radosnych prawd na temat niebios jest to, że mogą tam trwać nasze cenne relacje rodzinne, jeśli będą one zapieczętowane przy użyciu właściwego upoważnienia. Takie prawdy sprawiają, że niebo może się nam wydać nieco mniej odległe — chwalebne, lecz osiągalne.

Jednak wówczas Bóg może poprosić nas o zrobienie czegoś, co wyda się nam niedogodne oraz niewykonalne. Dla wielu pierwszych świętych wielożeństwo było jednym z takich przykazań. Była to ciężka próba wiary dla Józefa Smitha, jego żony, Emmy, i prawie wszystkich, którzy otrzymali to przykazanie. Aby przejść przez tę próbę, potrzebowali czegoś więcej niż tylko przychylnych uczuć do przywróconej ewangelii; potrzebowali wiary w Boga, znacznie głębszej niż te uczucia. Przykazanie to już dziś nie obowiązuje, ale ci, którzy według niego żyli, dali wciąż aktualny przykład wierności. I ten przykład inspiruje nas, gdy jesteśmy proszeni, by okazać „ofiarność w posłuszeństwie” (Doktryna i Przymierza 132:50).

Pomysły dotyczące uczenia się w domu i w kościele

Doktryna i Przymierza 130–132

Bóg pragnie wywyższyć Swoje dzieci.

Jest wiele rzeczy, których nie wiemy o wywyższeniu czy życiu w najwyższym stopniu królestwa celestialnego — o życiu, które prowadzi Bóg. Wiele z nich może wykraczać poza naszą obecną zdolność rozumienia. Jednak Bóg objawił kilka cennych wskazówek, a wiele z nich jest zawartych w Doktrynie i Przymierzach 130–132. Możesz przeczytać te rozdziały, zadając sobie następujące pytania: Czego dowiaduję się o Bogu? Czego dowiaduję się o życiu po śmierci? W jaki sposób wiedza o życiu wiecznym jest źródłem błogosławieństw w moim życiu?

Zob. także: „Our Hearts Rejoiced to Hear Him Speak” [Nasze serca radowały się, gdy słuchaliśmy, jak mówi], Revelations in Context [Objawienia w kontekście], str. 277–280 [oraz na stronie internetowej Kościoła — przyp. tłum.].

Doktryna i Przymierza 130:20–21; 132:5

Bóg błogosławi ludzi, którzy przestrzegają Jego praw.

W jaki sposób własnymi słowami opowiedziałbyś o tym, czego Pan naucza w Doktrynie i Przymierzach 130:20–21 i 132:5? Zastanów się, w jaki sposób ta zasada objawiła się w twoim życiu.

Czasami, nawet jeśli jesteśmy posłuszni Bogu, błogosławieństwa, na które mamy nadzieję, nie przychodzą od razu. W jaki sposób nie tracisz wiary i nadziei, kiedy tak się dzieje? Odszukaj spostrzeżenia na ten temat w przesłaniu Starszego D. Todda Christoffersona pt. „Nasza relacja z Bogiem” (Liahona, maj 2022, str. 78–80).

Zob. także I Ks. Nefiego 17:35; Doktryna i Przymierza 82:10.

Doktryna i Przymierza 132:13–21

Ojciec Niebieski sprawił, że rodziny mogą być wieczne.

Poprzez Proroka Józefa Smitha Pan przywrócił prawdę o tym, że małżeństwo i związki rodzinne mogą być wieczne. Podczas czytania Doktryny i Przymierzy 132:13–21 odszukaj wyrażeń, dzięki którym rozumiesz różnicę pomiędzy tym, co „ostanie się” na wieczność, a tym, co „nie ostanie się”. Jak myślisz, co to znaczy, że związek małżeński jest „przez [Pana]” (werset 14.)?

W swoim przesłaniu pt. „Chwaląc tych, którzy niosą ocalenie” Prezydent Dieter F. Uchtdorf porównuje wieczne związki małżeńskie z tym, co jest „jednorazowe” (Liahona, maj 2016, str. 77–78). Czego ten kontrast uczy cię o tym, jak pielęgnować związek małżeński — lub jak przygotować się do niego? Podczas czytania przesłania Starszego Uchtdorfa pomyśl o swoich relacjach rodzinnych — teraźniejszych i przyszłych. Jakie słowa zawarte w przesłaniu dają ci nadzieję w Chrystusie w kontekście twoich związków rodzinnych?

Prezydent Henry B. Eyring podał następującą radę, jaką otrzymał, kiedy martwił się swoją sytuacją rodzinną: „Jeśli będziesz żyć w sposób godny królestwa celestialnego, stan twojej rodziny przewyższy twoje najśmielsze oczekiwania” (w: „Dom, w którym mieszka Duch Pana”, Liahona, maj 2019, str. 25). W jaki sposób rada ta może przydać się tobie lub komuś, kogo znasz?

Zob. także „Razem na zawsze wieczna rodzina”, Hymny, nr 190; Tematy i pytania, „Małżeństwo”, Biblioteka ewangelii.

Małżeństwo może być zapieczętowane na wieczność w domu Pana.

Doktryna i Przymierza 132:1–2, 29–40

Wielożeństwo jest akceptowane przez Boga tylko wtedy, gdy sam je nakazuje.

Wiele osób, czytając Stary Testament, zastanawia się nad tym, że Abraham, Jakub, Mojżesz i inni mieli wiele żon. Czy ci słudzy Pana popełniali cudzołóstwo? Czy Bóg akceptował ich małżeństwa? Józef Smith miał podobne pytania. Poszukaj odpowiedzi Boga w Doktrynie i Przymierzach 132:1–2, 29–40.

Małżeństwo między jednym mężczyzną i jedną kobietą jest Bożą normą dla małżeństwa (zob. wprowadzenie do Deklaracji Oficjalnej I; zob. także Ks. Jakuba 2:27, 30). Były jednak okresy w historii, kiedy Bóg nakazywał Swoim dzieciom praktykować wielożeństwo.

Pierwsze lata przywróconego Kościoła były jednym z tych wyjątkowych okresów. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na temat wielożeństwa pośród pierwszych świętych, zob. „Mercy Thompson and the Revelation on Marriage” (w: Revelations in Context [Objawienia w kontekście], str. 281–293); Saints [Święci], 1:290–292, 432–435, 482–492, 502–504; Tematy i pytania, „Wielożeństwo w Kościele Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich”, Biblioteka ewangelii; „Why Was It Was Necessary for Joseph Smith and others to Practice Polygamy?” [Dlaczego konieczne było, aby Józef Smith i inni ludzie praktykowali poligamię?] (film), strona internetowa ChurchofJesusChrist.org.

Why was it necessary for Joseph Smith and others to practice polygamy?

Pomysły dotyczące nauczania dzieci

Doktryna i Przymierza 130:2, 18–19; 132:13, 19

Ojciec Niebieski pragnie, abym skupił się na sprawach wiecznych.

• Czego uczymy się na podstawie Doktryny i Przymierzy 132:13 o rzeczach tego świata? Możesz razem z dziećmi spakować do walizki lub plecaka to, co zgodnie z treścią Doktryny i Przymierzy 130:2, 18–19; 132:19 symbolizuje rzeczy, które możemy zabrać ze sobą do przyszłego życia.

Doktryna i Przymierza 130:20–21; 132:5, 21–23

Bóg błogosławi mi, gdy jestem posłuszny Jego prawom.

• Być może jakieś proste porównanie może uzmysłowić dzieciom, czym jest posłuszeństwo przykazaniom Boga. Na przykład, możesz poprosić dzieci, aby podały ci wskazówki, jak się udać, na przykład do szkoły lub do kościoła. Co się dzieje, gdy nie postępujemy według instrukcji? Następnie możecie przeczytać Doktrynę i Przymierza 130:21 i porównać wskazówki dzieci do przykazań, które dał nam Bóg.

• Możecie też zaśpiewać razem pieśń o posłuszeństwie, na przykład „Słuchaj przykazań” (Śpiewnik dla dzieci, str. 68–69). Poszukajcie w Doktrynie i Przymierzach 130:20–21 i 132:5 słów, które są podobne do słów zawartych w pieśni. W jaki sposób Bóg błogosławi nam, gdy staramy się przestrzegać Jego przykazań?

Doktryna i Przymierza 130:22

Ojciec Niebieski i Jezus Chrystus mają nieśmiertelne ciała fizyczne.

• Po wspólnym przeczytaniu Doktryny i Przymierzy 130:22 ty i dzieci możecie spojrzeć na ilustrację przedstawiającą Jezusa Chrystusa i wskazać Jego oczy, usta i inne części ciała. Następnie dzieci mogą wskazać te same części własnego ciała. Powiedz im, dlaczego ważne jest, by wiedzieć, że nasze ciała przypominają ciało Ojca Niebieskiego i Jezusa.

Dzięki obrzędom domu Pana rodziny mogą być wieczne.

Doktryna i Przymierza 132:19

Ojciec Niebieski umożliwia rodzinom życie razem na zawsze.

• Skłoń dzieci do zastanowienia się nad tym, co nie trwa wiecznie — żywność, która się psuje, albo kwiaty, które więdną. Następnie spójrzcie wspólnie na treść Doktryny i Przymierzy 132:19 i odszukaj kluczowe wyrażenia, takie jak: „wieczne przymierze”, „zapieczętowano”, „przez całą wieczność” i „na wieki wieków”. (Zob. także „Rozdział 54: Objawienie o małżeństwie”, w: Czytanka z Księgi Nauki i Przymierza, str. 198, lub film na ten temat w Bibliotece ewangelii). Możecie także przyjrzeć się ilustracjom przedstawiającym waszą rodzinę i złożyć świadectwo o tym, że Pan umożliwił rodzinom trwanie na wieczność dzięki obrzędom i przymierzom świątynnym.

Chapter 55: A Revelation about Marriage: July 1843

Bądź wrażliwy na różne sytuacje rodzinne. „We współczesnym świecie dzieci żyją w wielu różnych, często złożonych systemach rodzinnych. Musimy wyciągnąć nasze ręce do tych, które czują się samotne, pozostawione z tyłu, po drugiej stronie ogrodzenia” (Neil L. Andersen, „Ktokolwiek [ich] przyjmuje, mnie przyjmuje”, Liahona, maj 2016, str. 49, 52).

Więcej pomysłów znajdziesz w aktualnym wydaniu czasopisma Przyjaciel.

Pokój zapieczętowań w Świątyni Paryż we Francji.