از پی من بیا
۲۳–­۲۹ مارس. انوش–سخنان مورمون: او از طریق کار کردن با من خواست خودش را به انجام می‌رساند


«۲۳–­۲۹ مارس. انوش–سخنان مورمون: او خواست خودش را از طریق کار کردن با من به انجام می‌رساند،» بیایید، مرا پیروی کنید — برای افراد و خانواده ها: کتاب مورمون ۲۰۲۰ (۲۰۲۰)

«۲۳–­۲۹ مارس. انوش–سخنان مورمون،» بیایید، مرا پیروی کنید— برای افراد و خانواده ها: ۲۰۲۰

انوش در سن کودکی به همراه پدرش، یعقوب، و مادرش

یعقوب و انوش، اثر اسکات اسنو

۲۳–­۲۹ مارس

انوشسخنان مورمون

او خواست خودش را از طریق کار کردن با من به انجام می‌رساند.

همانطور که انوش تا پایان کلمات مورمون را می‌خوانید، به دنبال پیام‌هایی بگردید که برای شما یا خانواده‌ی شما ارزشمند خواهد بود.

برداشت خود را یادداشت کنید

انوش برای شکار حیوانات به جنگل رفت، ولی در نهایت «تمام روز … و هنگامی که شب از فرا رسید» در آنجا به نیایش کردن مشغول شد (انوش ۱: ۳–­۴). از آنجایی که روحش به درستی تشنه‌ی دریافت آمرزش از گناهانش بود، انوش مایل بود تا هر زمانی که لازم باشد به نیایش کردن و حتی در برابر خدا به «کشمکش» بپردازد (انوش ۱: ۲). یک نیایش خالصانه این‌گونه است: نه با درخواست هرچیزهایی که ما می‌خواهیم، بلکه با یک تلاش خالصانه برای صمیمانه گفتگو کردن با خدا و تنظیم کردن خواست خودمان با خواست او. وقتی به این شکل نیایش می‌کنید، وقتی که ندای شما «به آسمان ها رسید،» شما هم مانند انوش پی می‌برید که خدا به شما گوش می‌کند و صادقانه به شما، عزیزان شما و حتی دشمنان شما اهمیت می‌دهد (رجوع کنید به انوش ۱: ۴–­۱۷). در آن لحظات، خدا می‌تواند خواست خودش را برای شما آشکار کند، و شما به خاطر آنکه با او هماهنگ هستید، خواست او را با رغبت و توان بیشتری انجام خواهید داد. ممکن است شما نیز مانند مورمون «همۀ چیزها را [ندانید]؛ ولی سَروَر همۀ چیزهایی که می‌آیند را می‌داند … [و] از این رو، او در [شما] کارگر می‌شود تا بر پایۀ خواستش عمل [کنید]» (سخنان مورمون ۱: ۷).

نماد مطالعهٔ شخصی

ایده هایی برای مطالعه شخصی در نوشته‌های مقدّس

انوش ۱: ۱–­۳

کلمات پدر و مادر می‌تواند اثری ماندگار داشته باشد.

این آیات چه پیام‌هایی برای والدین و برای بچّه ها دارند؟

انوش ۱: ۴–­۲۷

نیایش‌های قلبی من پاسخ داده خواهند شد.

تجربه‌ی نیایش انوش یکی از جالب‌ترین‌ها در نوشته‌های مقدس است. تجربیات شما شاید تا این حد چشمگیر نباشد، ولی به این معنی نیست که معنای کمتری دارند. تجربیات انوش می‌توانند راه‌هایی را برای بهبود نیایش‌هایتان برای شما آشکار کنند. چند سؤال که می‌توانید به آنها بیاندیشید:

  • چه کلماتی تلاش‌های انوش در حال نیایش را می‌توانند بیان کنند؟

  • انوش در ابتدا برای چه دعا می‌کرد؟ (رجوع کنید به انوش ۱: ۴). از واکنش انوش پس از دریافت پاسخ، چه چیزی یاد می‌گیرید؟ (روجوع کنید به انوش ۱: ۵–­۷).

  • انوش چطور بر اساس پاسخی که دریافت کرد، رفتار کرد؟

  • ما از انوش چه چیزی درباره‌ی این یاد می‌گیریم که چگونه ایمانی «استوار» به سَروَر داشته باشیم؟ (انوش ۱: ۱۱).

یعروم­–عُمنی

زمانی که من از فرمان‌ها نگهداری کنم، سَروَر مرا برکت خواهد داد.

یکی از پُرتکرارترین وعده‌ها در کتاب مورمون این است که اگر نیفایان فرمان‌ها را نگاه داشته بودند، کامروا می‌شدند (رجوع کنید به ۲ نیفای ۱: ۲۰؛ یعروم ۱: ۹–­۱۲؛ عُمنی ۱: ۶). کتاب‌های یعروم و عُمنی روش‌هایی را نشان می‌دهند که این وعده از طریق آنها محقق شده بوده است. شما از این سرگذشت‌ها چه چیزهایی می‌آموزید که می‌تواند به شما کمک کند «در زمین کامروا شوید»؟

عُمنی ۱: ۱۴، ۲۱

مردم زراحملا چه کسانی بودند؟

پس از آنکه نیفایان از سرزمین نیفایان گریختند، شمار زیادی از مردمی را یافتند که در مکانی به نام زراحملا زندگی می‌کردند. مردم زراحملا نوادگان گروهی از اسرائیلی‌ها بودند که همانند خانواده‌ی لیحای، اورشلیم را ترک کرده بودند و توسط خدا به سوی سرزمین موعود هدایت شده بودند. در میان آن گروه شخصی به نام مولق بود که یکی از پسران صدقیا، پادشاه یهودا که توسط بابلیان در حدود ۵۸۷ سال قبل از مسیح اسیر شده بود (رجوع کنید به ارمیا ۵۲: ۱­–۱۱؛ موصایا ۲۵: ۲؛ هیلامان ۸: ۲۱).

پس از آنکه مردم زراحملا به سرزمین موعود رسیدند، کوریانتومر را ملاقات کردند (رجوع کنید به عُمنی ۱: ۲۱) که آخرین بازمانده‌ی شناخته شده‌ی یارِدیان بود که داستانشان در کتاب عاتِر گفته شده است.

سخنان مورمون

سخنان مورمون چیست؟

سخنان مورمون به عنوان پلی میان دو مجموعه از ورقه‌ها که با هم کتاب مورمون را تشکیل می‌دهند، عمل می‌کند. در اینجا مورمون توضیحی در خصوص این دو نگاشته می‌دهد و کلمات او پیامی مهم درباره‌ی اعتماد کردن به سَروَر به ما می‌آموزند، حتی زمانی که دستور او را به طور کامل درک نمی‌کنیم.

در حالی که نیفای سرگذشت مردمش را می‌نوشت، خدا او را هدایت کرد تا دو سری از ورقه‌ها به نام ورقه‌های کوچک و ورقه‌های بزرگ نیفای را ایجاد کند. نیفای نمی‌دانست که چرا به او دستور داده شده بود که دو سری ورقه ایجاد کند ولی او به این اعتماد داشت که سَروَر «[یک] هدف خِرَدمندانه …» دارد، «هدفی که من نمی‌دانم» (۱ نیفای ۹: ۵؛ همچنین رجوع کنید به «شرح کوتاهی دربارۀ کتاب مورمون»).

قرن‌ها بعد، در حالی که مورمون ورقه‌های بزرگ نیفای را خلاصه می‌کرد،به ورقه‌های کوچک برخورد. ورقه‌های کوچک بسیاری از همان وقایعی را شامل می‌شدند که در ورقه‌های بزرگی که مورمون پیش از آن خلاصه کرده بود، توصیف شده بود، ولی ورقه‌های کوچک تمرکز بیشتری روی امور روحی و خدمت و آموزش پیامبران داشتند. خدا به مورمون الهام بخشید تا علاوه بر ورقه‌های بزرگ، ورقه های کوچک نیفای را نیز در نگاشته‌اش بیاورد.

مورمون، مانند نیفای، هدف خدا را از وجود دو سری ورقه درک نمی‌کرد، ولی اعتماد داشت که «برای هدفی خِرَدمندانه» است (سخنان مورمون ۱: ۷).

امروز ما می‌دانیم که هدف خدا چه بوده است. در سال ۱۸۲۸، پس از آنکه جوزف اسمیت بخشی از خلاصه‌ی مورمون از ورقه‌های بزرگ نیفای را ترجمه کرد (۱۱۶ صفحه دست‌نوشته)، مارتین هریس آن صفحات را گم کرد. خدا به جوزف دستور داد تا این بخش را مجدداً ترجمه نکند، زیرا مردمانِ پلید کلمات را تغییر خواهند داد و تلاش خواهند کرد تا جوزف را بی‌اعتبار کنند (رجوع کنید به اصول و پیمان‌ها ۱۰، عنوان بخش؛ اصول و پیمان‌ها ۱۰: ۱۴–­۱۹، ۳۰–­۴۵). خوشبختانه، خدا این موضوع را پیش‌بینی کرده بود و ورقه‌های کوچک را آماده کرده بود که در آنها همان تاریخچه‌ی ۱۱۶ صفحه‌ای که گم شده بود، پوشش داده شده بود. ورقه‌های کوچک کتاب‌هایی را تشکیل می‌دهند که پیش از کتاب مورمون می‌آیند، و خلاصه‌ی مورمون از ورقه‌های بزرگ پس از کتاب مورمون شروع می‌شود.

مورمون در حال جمع‌آوری ورقه‌های طلایی

مورمون در حال جمع‌اوری ورقه‌ها، اثر هورهی کوکو

نماد مطالعهٔ خانوادگی

ایده‌هایی برای مطالعهٔ خانوادگی نوشته‌های مقدّس و شب نشینی در خانه

هنگامی که شما نوشته‌های مقدّس را با خانواده‌تان می‌خوانید، روح القدس می‌تواند به شما کمک کند تا بدانید بر چه اصولی تاکید کرده و گفتگو کنید تا نیازهای خانوادهٔ خود را برطرف کنید. در اینجا ایده‌هایی وجود دارند.

انوش ۱: ۱–­۱۷

خانواده‌ی شما می‌توانند به تصویری از انوش در حال دعا کردن نگاه کنند و در انوش ۱: ۱–­۱۷ به دنبال عباراتی بگردند که می‌توانند به عنوان نام آن تصویر استفاده شوند. همچنین می‌توانید از اعضای خانواده بخواهید تا تصاویری از تجربه‌ی انوش را رسم کنند. ما از طلب بخشش انوش چه چیزی را می‌آموزیم؟

یعروم ۱: ۲

مطالعه‌ی کتاب مورمون چگونه «برنامۀ رستگاری را» برای ما «آشکار [می‌کند]»؟

عُمنی ۱: ۱۲–­۲۲

این آیات در مورد اهمیت داشتن سخن خدا در زندگی‌هایمان [به ما] چه می‌آموزند؟

سخنان مورمون ۱: ۳–­۹

نگه داشتن نگاشته‌های شخصی و خانوادگی چطور به ما برکت خواهد داد؟ ما چطور می‌توانیم نگاشته‌هایمان را بیشتر بر مسیح متمرکز کنیم؟

برای ایده‌های بیشتر جهت آموزش کودکان، خلاصهٔ این هفته را در بایید، مرا پیروی کنید — برای ابتدائی پیدا می کنید.

بهبود دادن آموزش‌مان

به طور مکرر گرد هم جمع شوید. رئیس هنری ب. ایرینگ [به ما] آموخت: «هیچ‌گاه از فرصتی برای گرد آوردن کودکان در کنار هم به منظور یادگیری اصول عیسی مسیح غافل نشوید. چنین لحظاتی در مقایسه با تلاشهای دشمن بسیار کمیاب هستند» («قدرت اصول آموزشی،» Ensign، مه ۱۹۹۹، ۷۴).

انوش در حال عبادت

انوش در حال عبادت، اثرِ رابرت ت. بارت