مینروا کی. تیچرت (۱۸۸۸ -۱۹۷۶)، فرار پادشاه لیمحی و مردمانش، ۱۹۴۹–۱۹۵۱، روغن بر روی ماسونیت، ۳۵.۸۷ در ۴۸ اینچ. موزهٔ هنر دانشگاه بریگام یانگ، ۱۹۶۹.

۱۱–۱۷ مه

موصایا ۱۸–۲۴

ما با او وارد پیمانی شده‌ایم

رئیس توماس اس. مانسون چنین آموزش داد، «همچنان که ما نوشته‌های مقدس را می‌خوانیم و در آن تعمق می‌کنیم، نجوا کردن‌های شیرین روح [القدس] با روحمان را تجربه می‌کنیم» («We Never Walk Alone،» Ensign یا Liahona، نوامبر ۲۰۱۳، ۱۲۲).

برداشت‌های خود را یادداشت کنید

سرگذشت آلما و مردمانش در موصایا ۱۸؛ ۲۳–۲۴ نشان می‌دهد که «به گلهٔ خدا [درآمدن]» به چه معنی است (موصایا ۱۸: ۸). آنها وقتی که تعمید داده شدند با خدا پیمان بستند تا «او را خدمت [کنند] و فرمان‌هایش را نگاه [دارند]» (موصایا ۱۸: ۱۰). با آنکه این یک تعهّد بسیار شخصی بود، به شیوهٔ رفتار آنها با یکدیگر نیز مرتبط بود. بله، سفر بازگشت به سوی پدر آسمانی، شخصی و فردی است، و هیچ‌ کس نمی‌تواند پیمان‌های ما را به جای ما نگاه دارد، ولی این به آن معنی نیست که ما تنها هستیم. ما به یکدیگر نیاز داریم. به عنوان اعضای کلیسای مسیح، ما پیمان می‌بندیم که با کمک و خدمت کردن به یکدیگر در طول این مسیر، با «به دوش» کشیدن «بار سنگین یکدیگر»، به خدا خدمت کنیم (موصایا ۱۸: ۸–۱۰). مردم آلما قطعاً بارهایی برای به دوش کشیدن داشتند، همان ‌طور که همگی ما داریم. و یکی از راه‌هایی که سَروَر به ما کمک می‌کند تا بتوانیم «بارها[یمان] را به آسانی تحمل [کنیم]» (موصایا ۲۴: ۱۵)، به ما بخشیدن از اجتماعی مقدّسین است که وعده داده‌اند تا با ما سوگواری کنند و ما را تسلی دهند، همان‌ طور که ما وعده داده‌ایم برای آنها چنین کنیم.

ایده‌هایی برای مطالعۀ شخصی در نوشته‌های مقدس

موصایا ۱۸: ۱–۱۷

تعمید شامل پیمانی برای خدمت کردن به خدا و ایستادن به عنوان شاهدی از او است.

موصایا ۱۸: ۸–۱۰ در برگیرندهٔ آموزش‌های آلما دربارهٔ پیمان تعمید یا وعده‌ای است که ما در زمان تعمید به خدا می‌دهیم. همانطور که این آیات را می‌خوانید، به سوالاتی نظیر سوالات زیر بیاندیشید:

• شما از این آیات دربارهٔ وعده‌هایی که در زمان تعمید می‌دهید، چه می‌آموزید؟ خدا به شما چه وعده‌ای می‌دهد؟

• پیمان برای خدمت کردن به خدا (رجوع کنید به آیه ۱۰) چطور با تلاش‌های ما برای خدمت کردن به یکدیگر ارتباط پیدا می‌کند؟ (رجوع کنید به آیات ۸–۹).

• شما برای نگه داشتن وعده‌هایتان در حال انجام چه کاری هستید؟

• نگه داشتن وعدهٔ تعمیدتان چطور به شما کمک می‌‌کند تا «آکنده شده با روح مقدس» باشید؟ (موصایا ۱۸: ۱۴). روح القدس چطور به شما کمک می‌کند تا پیمانتان را نگاه دارید؟

وقتی من با خدا پیمان می‌بندم، برکات او را دریافت می‌کنم.

این سرگذشت، شیوه درست تعمید را نیز آشکار می‌کند. شما از آیات ۱۴–۱۷ چه چیزی دربارهٔ اینکه تعمید می‌بایست به چه شکلی انجام شود، یاد می‌گیرید؟ چه چیز دیگری دربارهٔ تعمید از متّی ۳: ۱۶؛ رومیان ۶: ۳–۵؛ ۳ نیفای ۱۱: ۲۱–۲۸؛ و اصول و پیمان‌ها ۲۰: ۷۲–۷۴ یاد می‌گیرید؟

همچنین رجوع کنید به اصول و پیمان‌‌ها ۲۰: ۳۷، ۷۷، ۷۹.

موصایا ۱۸: ۱۷–۳۰

مردم خدا می‌بایست با هم متحد باشند.

همان‌ طور که آلما و مردمش کشف کردند، پیروی کردن از عیسی مسیح گاهی به معنای دست کشیدن از یک شیوهٔ آشنای زندگی برای چیزی جدید و متفاوت است. ولی مردم آلما از یکدیگر به عنوان جزئی از «کلیسای مسیح» نیرو گرفتند (موصایا ۱۸: ۱۷). آموزش‌های موجود در موصایا ۱۸: ۱۷–۳۰ چطور برای شما الهام‌ بخش عضو بهتری برای کلیسا بودن است؟ شما چه کار می‌توانید بکنید تا به اعضای واحد یا شعبهٔ خود کمک کنید تا «در یگانگی و در مهر به یکدیگر به هم بافته شده» باشند؟ (موصایا ۱۸: ۲۱).

‌See also Henry B. Eyring, “Our Hearts Knit as One,” Ensign or Liahona, Nov. 2008, 68–71.

موصایا ۱۹–۲۰

کلمات پیامبران محقق خواهند شد.

ابینادی دربارهٔ آنچه که برای پادشاه نوح و مردمش، در صورت سر باز زدن از توبه کردن، اتفاق خواهد افتاد پیش‌ گویی‌های مشخصی کرد. هرچند این پیش‌ گویی‌ها برای برخی غیرقابل باور به نظر می‌رسیدند (رجوع کنید به موصایا ۱۲: ۱–۸، ۱۴–۱۵)، خصوصا آنکه نیفایان برای نزدیک به ۵۰ سال از خودشان در مقابل لامانیان محافظت کرده بودند (رجوع کنید به موصایا ۹: ۱۶–۱۸؛ ۱۱: ۱۹). ولی کلمات پیامبران — در روزگار ما به همان اندازهٔ روزگار ابینادی — محقق خواهند شد.

شما در موصایا ۱۹–۲۰ چه چیزی پیدا می‌کنید که باعث می‌شود جدعون اعلام کند که پیش ‌گویی‌های ابینادی محقق شده‌‌اند؟ (رجوع کنید به موصایا ۲۰: ۲۱). این سرگذشت چطور ایمان شما را به هشدارها و توصیه ‌های پیامبران خدا و تعهد شما را به پیروی کردن از کلمات آنان، تقویت می‌کند؟ در دوران ما چه زمانی دیده‌اید که کلمات یک پیامبر محقق شده باشند؟

موصایا ۲۱–۲۴

خدا می‌تواند بار مرا سبک کند.

مردم لیمحی و مردم آلما هر دو، هرچند به دلایل مختلف و در شرایط مختلفی، به بندگی درآمدند. شما با مقایسهٔ سرگذشت مردم لیمحی در موصایا ۱۹–۲۲ و مردم آلما در موصایا ۱۸؛ ۲۳–۲۴ چه چیزی یاد می‌گیرید؟ می‌توانید در نظر داشته باشید که چطور هریک از این گروه‌ها به اسارت واکنش نشان دادند یا هریک در نهایت چطور رهایی یافتند. درحالی‌که این کار را انجام می‌دهید، به دنبال پیام‌هایی بگردید که شامل حال زندگی شما می‌شود. برای مثال، شما از این سرگذشت‌ها چه چیزهایی می‌آموزید که می‌تواند به شما کمک کند تا بارتان را به دوش بکشید؟

موصایا ۲۳: ۲۱–۲۴؛ ۲۴: ۸–۱۷

من می‌توانم به سَروَر اعتماد کنم.

آلما و مردمش، علی‌رغم آنکه از گناهانشان توبه کرده بودند، هنوز خود را در بندگی می‌دیدند. تجربهٔ آنها نشان می‌دهد که اعتماد کردن به سَروَر و زندگی کردن بر اساس پیمان‌هایمان همواره از وقوع مشکلات پیشگیری نمی‌کند، ولی به ما کمک می‌کند تا بر آنها غلبه کنیم. درحالی‌که موصایا ۲۳: ۲۱–۲۴ و ۲۴: ۸–۱۷ را می‌خوانید، به کلمات و عباراتی توجه کنید که می‌توانند به شما کمک کنند تا یاد بگیرید که صرف ‌نظر از شرایطتان، به خدا اعتماد کنید.

See also Thomas S. Monson, “I Will Not Fail Thee, nor Forsake Thee,” Ensign or Liahona, Nov. 2013, 85–87.

ایده‌هایی برای مطالعهٔ خانوادگی نوشته‌های مقدس و شب ‌گردهم‌آیی خانواده

هنگامی که شما نوشته‌های مقدس را با خانواده‌تان می‌خوانید، روح ‌القدس می‌تواند به شما کمک کند تا بدانید بر چه اصولی تاکید کرده و گفتگو کنید تا نیازهای خانوادهٔ خود را برطرف کنید. در اینجا ایده‌هایی وجود دارند.

موصایا ۱۸: ۱–۴

گفتار مشهوری هست که می‌گوید شما می‌توانید دانه‌های داخل یک سیب را بشمارید، ولی نمی‌توانید سیب‌هایی را که از یک دانه به دست می‌آیند بشمارید. تنها یک شخص پذیرای گواهی ابینادی بود، ولی آن یک شخص — آلما — نسل‌هایی از نیفایان را تحت تاثیر قرار داد. شاید بتوانید از میوه‌ای که چندین دانه دارد برای نشان دادن این اصل استفاده کنید. این پیام چطور شامل حال خانوادهٔ شما می‌شود؟ ما برای به اشتراک گذاشتن گواهیمان با دیگران چه کاری می‌توانیم انجام دهیم؟

موصایا ۱۸: ۸–۱۰

ما از این آیات چه چیزی دربارهٔ پیمان تعمیدمان می‌توانیم بیاموزیم؟ (همچنین رجوع کنید به اصول و پیمان‌ها ۲۰: ۷۳، ۷۷–۷۹). ما برای آماده شدن برای پیمان تعمیدمان یا نگاه داشتن آن، چه کاری انجام می‌دهیم؟

موصایا ۱۸: ۳۰

چه مکان‌هایی به خاطر تجربیات معنوی‌ای که در آنها داشته‌ایم برای ما معنای ویژه‌ای دارند؟

موصایا ۲۱: ۱۱–۱۶؛ ۲۴: ۱۰–۱۵

شما با مقایسهٔ اسارت مردم آلما و مردم لیمحی چه چیزی یاد می‌گیرید؟

موصایا ۲۱: ۱۵؛ ۲۴: ۱۱–۱۵

در این آیات دربارهٔ راه‌هایی که سَروَر به نیایش‌ها پاسخ می‌دهد، چه چیزی به ما می‌آموزند؟

برای ایده‌های بیشتر جهت آموزش کودکان، رجوع کنید به خلاصهٔ این هفته در بیایید، مرا پیروی کنید — برای ابتدائی.

بهبود دادن مطالعهٔ شخصی

زمان مناسبی را برای خود پیدا کنید. اغلب آسان‌ ترین شکل یادگیری زمانی است که بتوانید نوشته‌های مقدس را بدون ایجاد وقفه مطالعه کنید. زمان مناسبی را برای خود پیدا کنید و تلاش کنید تا هر روز به طور منظم در همان زمان مطالعه کنید.

آب‌های مورمون، اثرِ هورهی کوکو