„5–11 kwietnia. Doktryna i Przymierza 30–36: ‘Powołany jesteś, byś głosił moją ewangelię’”, Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną. Doktryna i Przymierza, 2021 (2020)
„5–11 kwietnia. Doktryna i Przymierza 30–36”, Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną, 2021
5–11 kwietnia
Doktryna i Przymierza 30–36
„Powołany jesteś, byś głosił moją ewangelię”
W pismach świętych możemy znaleźć spostrzeżenia dotyczące naszej osobistej sytuacji. Poproś Pana, aby pomógł ci znaleźć przesłanie przeznaczone dla ciebie w rozdziałach Doktryna i Przymierza 30–36.
Zapisuj swoje odczucia
Parley P. Pratt był członkiem Kościoła od prawie dwóch miesięcy, kiedy został powołany „na pustkowie”, by głosić ewangelię (Doktryna i Przymierza 32:2). Thomas B. Marsh był członkiem jeszcze krócej, kiedy usłyszał słowa: „Nadeszła godzina twojej misji” (Doktryna i Przymierza 31:3). Orson Pratt, Edward Partridge i wielu innych krótko po chrzcie otrzymało swoje powołania na misję. Być może w tym czasie było to konieczne — jesienią 1830 r. nikt nie był członkiem dłużej niż pół roku. Z tego wzorca możemy czerpać wciąż aktualną dla nas naukę: jeśli posiadasz wiedzę, by przyjąć przywróconą ewangelię poprzez chrzest, wiesz wystarczająco dużo, by dzielić się nią z innymi ludźmi. Oczywiście zawsze chcemy pogłębiać wiedzę o ewangelii, ale Bóg nigdy nie wahał się, by powoływać „nieuczonych” do głoszenia ewangelii (Doktryna i Przymierza 35:13). W istocie zaprasza On nas wszystkich do tego, abyśmy „[otworzyli] usta i głosili [jego] ewangelię” (Doktryna i Przymierza 30:5). I będziemy to czynić, nie polegając na własnej mądrości czy doświadczeniu, ale mając „[moc] […] Ducha” (Doktryna i Przymierza 35:13).
Zob. także „The Faith and Fall of Thomas Marsh”, „Ezra Thayer: From Skeptic to Believer”, „Orson Pratt’s Call to Serve”, Revelations in Context, str. 54–69, strona internetowa history.ChurchofJesusChrist.org.
Pomysły na osobiste studiowanie pism świętych
Jestem powołany do głoszenia ewangelii Jezusa Chrystusa.
Niezależnie od tego, czy posiadasz oficjalne powołanie jako misjonarz, Pan chce, abyś dzielił się Jego ewangelią, a wiele słów, które wypowiedział do pierwszych w tej dyspensacji misjonarzy, kieruje także do ciebie. Podczas studiowania rozdziałów Doktryna i Przymierza 30–36 zapisz, czego uczysz się na temat powołania, by głosić ewangelię. Możesz sporządzić listę tego, o co Pan prosi Swoich misjonarzy (zob. na przykład Doktryna i Przymierza 30:8), oraz kolejną listę, w której wymienisz błogosławieństwa Pana dla nich (zob. na przykład Doktryna i Przymierza 30:11).
Jak wersety te mogą dodać otuchy komuś, kogo znasz, a kto akurat służy na pełnoetatowej misji lub na misji w służbie Kościoła bądź się do tej służby przygotowuje? Co inspiruje cię do dzielenia się ewangelią?
Zob. także Doktryna i Przymierza 35:13–15; Russell M. Nelson i Wendy W. Nelson, „Nadzieja Izraela” (Ogólnoświatowe uroczyste spotkanie dla młodzieży, 3 czerwca 2018), strona internetowa HopeofIsrael.ChurchofJesusChrist.org; Silvia H. Allred, „Idźcie tedy”, Ensign lub Liahona, listopad 2008, str. 10–12.
Wszyscy jesteśmy misjonarzami Kościoła Jezusa Chrystusa.
Doktryna i Przymierza 31:1–2, 5–6, 9, 13
Pan może mi pomóc w moich relacjach z rodziną.
W latach trzydziestych XIX wieku rodziny zmagały się z wieloma problemami podobnymi do tych, którym obecnie stawiamy czoła. Jakie wskazówki i obietnice dotyczące rodziny dał Pan Thomasowi B. Marshowi? W jaki sposób Jego słowa mogą być pomocne w twoich relacjach rodzinnych?
Po więcej informacji na temat Thomasa B. Marsha zajrzyj do publikacji „Święci”, tom I, rozdział VIII, a także str. 119–120 wydania w języku angielskim.
Czy misja wśród Lamanitów była porażką?
Kiedy Oliver Cowdery, Peter Whitmer jun., Parley P. Pratt i Ziba Peterson wyruszyli, by głosić ewangelię Indianom w zachodniej części Missouri, wierzyli, że spełniają proroctwa zawarte w Księdze Mormona w kwestii Lamanitów, którzy otrzymają ewangelię w dniach ostatnich (zob. na przykład, I Ks. Nefiego 13:34–41; Ks. Enosa 1:11–18). A jednak pod koniec swej misji, pomimo pozytywnych doświadczeń z niektórymi grupami, nie udzielili chrztu ani jednemu Indianinowi. Jednak w okolicy Kirtland w stanie Ohio udzielili ponad stu chrztów w miejscach, gdzie zatrzymywali się po drodze do Missouri. Wśród tych nawróconych byli wpływowi przyszli przywódcy Kościoła, łącznie z Sindeyem Rigdonem. A Kirtland później stało się ważnym miejscem zgromadzenia dla Kościoła. Czego uczysz się z tego doświadczenia o tym, w jaki sposób Pan dokonuje Swojego dzieła?
Zob. także „A Mission to the Lamanites”, Revelations in Context, str. 45–49, strona internetowa history.ChurchofJesusChrist.org.
Doktryna i Przymierza 33:12–18
Jeśli będę budować moje życie na ewangelii Zbawiciela, nie upadnę.
Rozdział Doktryna i Przymierza 33 został skierowany do Northropa Sweeta i Ezry Thayera, dwóch nowo nawróconych mężczyzn. Northrop odszedł od Kościoła wkrótce po otrzymaniu niniejszego objawienia. Ezra przez jakiś czas służył wiernie, ale w końcu i on odstąpił. Może to być dobry czas na ocenę tego, czy trwale jesteś „zbudowany na opoce” (werset 13.) ewangelii. Jakie prawdy z tych wersetów sprawiają, że pragniesz pozostać wierny Zbawicielowi?
Pomysły na rodzinne studiowanie pism świętych i domowy wieczór
-
Doktryna i Przymierza 30:2.Czy waszej rodzinie udaje się skupiać raczej na sprawach Boga, niż na sprawach ziemskich?
-
Doktryna i Przymierza 31.Podczas czytania obietnic Pana dla Thomasa B. Marsha na temat jego rodziny możesz porozmawiać o błogosławieństwach, które są waszym udziałem dzięki pracy misjonarskiej. Możecie także zaśpiewać hymn na ten temat pt. „Tam pójdę, gdzie iść mi mój każe Pan” (Hymny, nr 170). W jaki sposób życie twojej rodziny zostało pobłogosławione, gdy dzieliłeś się ewangelią z bliźnimi?
-
Doktryna i Przymierza 33:7–10.Jakiego wizerunku użył Pan w tych wersetach, aby zilustrować dzielenie się ewangelią? O jakich jeszcze innych wizerunkach lub metaforach pomyślała twoja rodzina? Mogą być one pomocne w wymyślaniu kreatywnych sposobów dzielenia się ewangelią. Rozmowa ta może poprowadzić do przygotowania planu, by dzielić się ewangelią. Możecie odegrać przykładowe scenki z życia.
-
Doktryna i Przymierza 34:10.Wybierz zwrot z wersetu 10. i poproś członka rodziny, aby go wyszeptał. Niech pozostali spróbują zgadnąć, co to za zwrot. Następnie poproś go, aby wypowiedział ten sam zwrot głośno. W jaki sposób zadanie to przybliża nam celowość nakazu Pana, abyśmy „podnieśli głos”?
Aby znaleźć więcej pomysłów na nauczanie dzieci, zob. zarys lekcji na ten tydzień w podręczniku Przyjdź i naśladuj mnie — dla Organizacji Podstawowej.
Proponowana pieśń: „Gdy powołają mnie na misję”, Śpiewnik dla dzieci, str. 91.
Głosy Przywrócenia
Pierwsi nawróceni
Jeszcze przed zorganizowaniem Kościoła Pan ogłosił, że „pole dojrzało do żniwa” (Doktryna i Przymierza 4:4). Oświadczenie to się sprawdziło w następnych miesiącach, gdyż wielu poszukiwaczy prawdy było prowadzonych przez Ducha Boga, by znaleźć przywrócony Kościół Jezusa Chrystusa.
Wielu z tych pierwszych nawróconych było narzędziami w położeniu podwalin Przywrócenia, a ich historie nawrócenia są wciąż dla nas cenne. Wiara, którą okazali, jest tą samą wiarą, której potrzebujemy, by doświadczyć nawrócenia do ewangelii Jezusa Chrystusa.
Abigail Calkins Leonard
Kiedy Abigail Calkins Leonard miała ponad trzydzieści lat, poczuła pragnienie uzyskania odpuszczenia swych grzechów. Czasami czytała Biblię, a ludzie z kościołów chrześcijańskich odwiedzali jej dom. Była zdezorientowana tym, co odróżniało od siebie rozmaite kościoły. „Pewnego poranka”, powiedziała, „wzięłam ze sobą Biblię i poszłam do lasu, potem padłam na kolana”. Modliła się żarliwie do Pana. „Od razu otworzyła się przed moimi oczami wizja”, powiedziała, „i różne ugrupowania religijne mignęły mi przed oczami, a głos powiedział do mnie słowa: ‘Oni działają dla zysku’. Następnie, powyżej, ujrzałam wspaniałe światło i usłyszałam głos z góry, który zawołał: ‘wzbudzę lud, którym będę się radował i będzie mój, i będę mu błogosławił’”. Niedługo potem Abigail usłyszała o Księdze Mormona. I chociaż nie miała jeszcze jej egzemplarza, chciała „poznać prawdę o tej księdze poprzez dar i moc Ducha Świętego”, i „od razu poczuła jego obecność”. Kiedy w końcu udało jej się przeczytać Księgę Mormona, była „gotowa, by ją przyjąć”. W 1831 r. została ochrzczona wraz z mężem1.
Thomas B. Marsh
Kiedy Thomas B. Marsh był młodym dorosłym, studiował Biblię i przyłączył się do chrześcijańskiego kościoła. Nie był jednak z tego zadowolony i ostatecznie wycofał się z wszystkich kościołów. „Miałem do pewnego stopnia ducha proroctwa”, mówił, „i powiedziałem [pewnemu przywódcy religijnemu], że oczekuję, iż powstanie nowy kościół, który będzie miał czystą prawdę”. Wkrótce potem Thomas poczuł duchowy podszept, by opuścić swój dom w Bostonie w stanie Massachusetts i udać się na zachód. Po spędzeniu trzech miesięcy w zachodniej części stanu Nowy Jork, nie znalazłszy tego, czego szukał, rozpoczął podróż do domu. W drodze powrotnej pewna kobieta zapytała Thomasa, czy słyszał o „złotej księdze, którą znalazł młodzieniec zwany Józef Smith”. Uchwyciwszy się jej słów, Thomas niezwłocznie udał się do Palmyry i spotkał się z Martinem Harrisem w drukarni w czasie, kiedy pierwszych 16 stron Księgi Mormona schodziło z prasy drukarskiej. Zezwolono Thomasowi na zabranie tych 16 stron ze sobą do domu, do żony, Elizabeth. „Była zadowolona”, widząc tę księgę, wspominał, „wierzyła, że to dzieło Boga”. Thomas i Elizabeth przenieśli się później wraz ze swoimi dziećmi do Nowego Jorku i przyjęli chrzest2. (Więcej informacji na temat Thomasa B. Marsha znajdziesz w rozdziale Doktryna i Przymierza 31).
Parley i Thankful Pratt
Podobnie jak Thomas Marsh, Parley i Thankful Prattowie postąpili według duchowej inspiracji, by opuścić dobrze prosperujące gospodarstwo w Ohio i głosić ewangelię. Uczynili to w oparciu o swą wiedzę pochodzącą z Biblii. Parley powiedział swojemu bratu: „Duch tych rzeczy z taką mocą wpłynął ostatnimi czasy na mój umysł, że nie mogłem znaleźć ukojenia”3. Kiedy dostali się do wschodniej części Nowego Jorku, Parley odczuł podszept, że powinien jeszcze trochę tam pozostać. Zdecydowali wspólnie, że Thankful uda się w dalszą podróż bez niego. „Mam coś do zrobienia w tej części kraju”, powiedział jej Parley, „a co to jest i ile czasu mi zajmie, nie wiem, ale przyjdę, jak skończę”4. Wtedy Parley po raz pierwszy usłyszał o Księdze Mormona. „Czułem dziwne zainteresowanie tą księgą”, powiedział5. Poprosił o jej egzemplarz i czytał ją nocą. Kiedy nastał poranek, wiedział, że księga ta zawiera prawdę i uważał ją za cenniejszą „niż wszelkie bogactwa świata”6. Kilka dni później Parley przyjął chrzest. Następnie udał się do Thankful, która także została ochrzczona. (Więcej informacji na temat Parleya P. Pratta znajdziesz w rozdziale Doktryna i Przymierza 32).
Obraz przedstawiający Parleya P. Pratta — Jeffrey Hein
Sidney i Phebe Rigdon
W drodze na misję z Nowego Jorku do Missouri Parley Pratt i jego współtowarzysze zatrzymali się w Mentor w stanie Ohio, w domu Sidneya i Phebe Rigdonów — dobrych przyjaciół Parleya, których znał z czasów, kiedy mieszkał w Ohio. Sidney był chrześcijańskim duchownym, a Parley należał kiedyś do jego kongregacji i uważał go za swojego duchowego mentora. Parley z zapałem opowiedział swoim przyjaciołom o Księdze Mormona i Przywróconej ewangelii Jezusa Chrystusa. Sindey także szukał przywróconego prawdziwego Kościoła, którego opis znalazł w Nowym Testamencie. Był najpierw jednak sceptycznie nastawiony do Księgi Mormona. „Ale przeczytam twoją księgę”, powiedział swojemu przyjacielowi Parleyowi, „i spróbuję ocenić, czy jest to objawienie od Boga, czy też nie”7. Po dwóch tygodniach studiowania i modlitwy, wraz z Phebe byli przekonani o prawdziwości tej księgi. Sidney także zdawał sobie sprawę z tego, że przyłączenie się do Kościoła będzie się wiązało dla jego rodziny z dużym poświęceniem. Oczywiste było, że straci pracę jako duchowny, jak też swój status w lokalnej społeczności. Kiedy wraz z Phebe to omawiali, oświadczyła ona: „Rozważyłam wszelkie za i przeciw i […] pragnę czynić wolę Boga, niezależnie od tego czy to przyniesie życie, czy śmierć”8.
Udaj się na pustkowie — Robert T. Barrett