Ognisko nad rzeką Missouri — Bryan Mark Taylor

31 maja – 6 czerwca

Doktryna i Przymierza 60–62

„Wszelkie ciało jest w moim ręku”

Prezydent Ezra Taft Benson nauczał, że kiedy studiujemy pisma święte, „nasze świadectwa się rozwiną. Wzmocni się zaangażowanie. Rodziny się umocnią. Napłyną osobiste objawienia” („The Power of the Word”, Ensign, maj 1986, str. 81).

Zapisuj swoje odczucia

W czerwcu 1831 r. Józef Smith zorganizował konferencję dla starszych Kościoła w Kirtland. Tam Pan wyznaczył niektórych z nich do służby w parach i posłał ich do hrabstwa Jackson w stanie Missouri, z następującym zaleceniem: „[Głoście] po drodze” (Doktryna i Przymierza 52:10). Wielu starszych uczyniło to z należytą pilnością, ale niektórzy nie wypełnili tego zadania. Kiedy nadszedł czas, by powrócili do Kirtland, Pan powiedział: „Z niektórych [starszych] nie jestem zadowolony, bowiem nie otwierają swoich ust, lecz chowają talent, który im dałem, a to z powodu strachu przed człowiekiem” (Doktryna i Przymierza 60:2). Wielu z nas może odczuwać wobec nich współczucie, lecz i sami możemy wahać się, czy otworzyć usta i dzielić się ewangelią. Niektórzy z nas również mogą czuć się zdominowani „[strachem] przed człowiekiem”. Być może wątpimy w naszą godność lub zdolności. Bez względu na to, co myślimy, Pan „zna słabość człowieka i wie, jak przyjść [mu] z pomocą” (Doktryna i Przymierza 62:1). W tych objawieniach skierowanych do pierwszych misjonarzy znajdują się następujące zapewnienia, które mogą nam pomóc przezwyciężyć strach przed dzieleniem się ewangelią lub inne obawy, które nas trapią: „Ja, Pan, rządzę w niebiosach na wysokości”. „Jestem w stanie was uczynić świętymi”. „Wszelkie ciało jest w moim ręku”. „Bądźcie dobrej myśli, małe dziatki, bowiem jestem wśród was” (Doktryna i Przymierza 60:4, 7; 61:6, 36).

Pomysły na osobiste studiowanie pism świętych

Doktryna i Przymierza 60; 62

Pan jest zadowolony, gdy otwieram usta, by dzielić się ewangelią.

Wszyscy doświadczyliśmy chwili, kiedy mogliśmy podzielić się z kimś ewangelią, ale z jakiegoś powodu tego nie zrobiliśmy. Czytając słowa Pana skierowane do pierwszych misjonarzy, którzy nie „otworzyli ust”, pomyśl o danych ci okazjach dzielenia się ewangelią. W jakim sensie twoje świadectwo o ewangelii jest jak „talent” lub skarb od Boga? W jaki sposób czasami „[chowamy swój] talent” (Doktryna i Przymierza 60:2; zob. także Ew. Mateusza 25:14–30)?

Pan pouczył tych pierwszych misjonarzy, ale również próbował ich zainspirować. Jakie pełne zachęty przesłania, którymi się podzielił, odnajdujesz w rozdziale 60. i 62.? W jaki sposób dzięki nim wzrasta twoja pewność siebie w dzieleniu się ewangelią? W nadchodzących dniach szukaj okazji, by otworzyć usta i podzielić się tym, co Bóg ci powierzył.

Zob. także Doktryna i Przymierza 33:8–10; 103:9–10; Dieter F. Uchtdorf, „Praca misjonarska: dzielenie się tym, co drogie sercu”, Ensign lub Liahona, maj 2019, str. 15–18.

Bóg pragnie, abym dzielił się ewangelią z bliźnimi.

Doktryna i Przymierza 61:5–6, 14–18

Czy wszystkie wody są przeklęte przez Pana?

Ostrzeżenie Pana zapisane w rozdziale Doktryna i Przymierza 61 było częściowo ostrzeżeniem przed niebezpieczeństwami, z którymi Jego lud mógł się zmierzyć podczas podróży do Syjonu rzeką Missouri, która była wówczas uważana za niebezpieczną rzekę. To ostrzeżenie nie powinno być interpretowane przez nas jako zakaz podróżowania drogą wodną. Pan ma „wszelką moc”, w tym moc nad wodami (werset 1.).

Doktryna i Przymierza 61–62

Pan jest wszechpotężny i może mnie ocalić.

Wracając rzeką Missouri do Kirtland, Józef Smith i inni przywódcy Kościoła znaleźli się w sytuacji zagrażającej życiu (zob. „Saints”, tom I, str. 133–134). Pan wykorzystał tę okazję, aby ostrzec i pouczyć Swoje sługi. Co w rozdziale Doktryna i Przymierza 61 przekonuje cię do pokładania zaufania w Panu, gdy stajesz w obliczu własnych wyzwań? Dlaczego, na przykład, ważne jest, aby wiedzieć, że Bóg „istnieje od wieczności do wieczności” (werset 1.)?

Rozdział 62. zawiera podobne nauki. Czego, poprzez to objawienie, Pan uczy cię o Sobie i Swojej mocy?

Rozważ doświadczenia podbudowujące wiarę, których doznałeś, kiedy Pan pomógł ci pokonać duchowe lub fizyczne przeciwności.

Doktryna i Przymierza 62

Pan chce, abym podejmował pewne decyzje „jako [uznam] za stosowne”.

Czasami Pan udziela nam konkretnych wskazówek, a inne sprawy pozostawia naszej decyzji. W jaki sposób ta zasada została zilustrowana w rozdziale Doktryna i Przymierza 62? (Zob. także Doktryna i Przymierza 60:5; 61:22). Kiedy dostrzegłeś działanie tej zasady w swoim życiu? Dlaczego podejmowanie pewnych decyzji bez konkretnego polecenia od Boga przynosi nam korzyść?

Zob. także fragmenty Ks. Etera 2:18–25; Doktryna i Przymierza 58:27–28.

Pomysły na rodzinne studiowanie pism świętych i domowy wieczór

Doktryna i Przymierza 60:2–3.Dlaczego niektórzy spośród pierwszych misjonarzy wahali się, czy dzielić się ewangelią? Dlaczego czasem sami tak się zachowujemy? Jako rodzina możecie odegrać scenki, w których przedstawicie dzielenie się ewangelią w różnych sytuacjach.

Doktryna i Przymierza 61:36–39.Z jakich powodów, zgodnie z treścią tych wersetów, powinniśmy być „dobrej myśli” (zob. także Ew. Jana 16:33)? Twoja rodzina może wypisać lub narysować rzeczy, które przynoszą jej radość, i włożyć je do słoika z napisem „bądź dobrej myśli”. (Pamiętaj, aby dołączyć ilustracje przedstawiające Zbawiciela i wypisać to, co przypomina nam o Jego miłości do nas). W tygodniu, kiedy członkowie twojej rodziny potrzebują przypomnieć sobie o powodach, dla których powinni być szczęśliwi, mogą wybrać karteczkę ze słoika.

Doktryna i Przymierza 61:36.W jaki sposób możesz pomóc swojej rodzinie pamiętać o tym, że Pan „[jest] wśród was”? Możecie wspólnie zdecydować, gdzie w domu umieścicie Jego podobiznę, aby była zawsze widoczna. W jaki sposób możemy zaprosić Zbawiciela do naszego codziennego życia?

Doktryna i Przymierza 62:3.Po przeczytaniu tego wersetu możecie mieć rodzinne spotkanie świadectw. Aby wyjaśnić, czym jest świadectwo, możesz podzielić się fragmentami przesłania Prezydenta M. Russella Ballarda pt. „Czyste świadectwo” (Ensign lub Liahona, listopad 2004, str. 40–43). Dlaczego ważne jest, aby zapisywać swoje świadectwo?

Doktryna i Przymierza 62:5, 8.Dlaczego Pan nie daje przykazań odnośnie do każdego aspektu naszego życia? Jak, zgodnie z treścią wersetu 8., mamy podejmować decyzje?

Aby znaleźć więcej pomysłów na nauczanie dzieci, zajrzyj do zarysu lekcji na ten tydzień w podręczniku Przyjdź i naśladuj mnie — dla Organizacji Podstawowej.

Proponowana pieśń: „Świadectwo”, Hymny, nr 72.

Doskonalenie osobistego studiowania

Pozwól, aby Duch kierował cię podczas nauki. Pozwól, by prowadził cię Duch Święty. Bądź wrażliwy na Jego podszepty, gdy prowadzi cię każdego dnia do rzeczy, których musisz się uczyć, nawet jeśli Jego podszepty sugerują, byś przeczytał lub studiował inny temat niż planowałeś lub uczynił to w inny sposób niż zazwyczaj.

Dobry Pasterz — Del Parson