تصویری از موسی و هارون در بارگاه فرعون، اثر رابرت بَرِت

۲۸ مارس – ۳ آوریل

خروج ۷–۱۳

«این روز را به‌خاطر بسپارید، روزی که از مصر بیرون آمدید»

هنگامی که خروج ۷–۱۳ را می‌خوانید و در آن تأمل می‌کنید، برداشت‌هایی که به سراغ شما می‌آیند را ثبت کنید. با انجام این کار به طور منظم، توانایی شما برای تشخیص نجواهای روح‌القدس رشد می‌یابد.

برداشت‌های خود را ثبت کنید

بلاها یکی از پس دیگری بر سر مصر می‌آمدند، اما با این حال فرعون از آزاد کردن [بنی] اسرائیل امتناع می‌کرد. با این وجود خدا به اثبات قدرت خود و فرصت دادن به فرعون برای پذیرش این «که من [سَروَر] هستم» و «در سرتاسر جهان کسی مانند من نیست» ادامه می‌داد (خدا ۷: ۵؛ ۹: ۱۴). در همین حال، موسی و [بنی] اسرائیل باید با ترس و احترام به این مظاهر قدرت خدا که به خاطر آنها انجام می‌پذیرفت، نگریسته باشند. قطعأ این نشانه‌های ادامه‌دار، تائیدی بر ایمان آنها به خدا بود و میل آنها را به پیروی از پیامبر خدا تقویت می‌کرد. سپس، پس از آنکه نُه بلای وحشتناک منجر به آزادی [بنی] اسرائیل نشدند، دهمین بلا — که مرگ نخست‌زادگان، از جمله نخست‌زادهٔ خود فرعون بود — در نهایت به اسارت آنها پایان داد. این درست به نظر می‌رسد، چرا که در هر اسارت روحی، حقیقتاً تنها یک راه برای رهایی یافتن وجود دارد. مهم نیست که در گذشته چه راه‌هایی را آزموده‌ایم، داستان رهایی ما نیز مانند داستان رهایی فرزندان [بنی] اسرائیل است. تنها ایثار عیسی مسیح نخست‌زاده — خون برّهٔ بی‌عیب — است که ما را نجات خواهد داد.

ایده‌هایی برای مطالعۀ شخصی نوشته‌های مقدّس

خروج ۷–۱۱

من می‌توانم انتخاب کنم که قلبم را نرم کنم.

امید است که هیچ‌گاه خواست شما به اندازهٔ خواست فرعون در تضاد با خواست خدا نباشد. با این حال، همهٔ ما زمانی در موقعیتی قرار می‌گیریم که قلب‌مان آن اندازه‌ای که باید باشد نرم نیست، پس اعمال فرعون که در خروج ۷–۱۰ ثبت شده‌اند، برای ما آموزنده است. هنگامی که دربارهٔ بلاهایی می‌خوانید که در این فصل‌ها آمده است، در واکنش‌های فرعون چه چیزی توجه شما را جلب می‌کند؟ آیا در خود تمایل مشابهی به سمت سخت‌دلی احساس می‌کنید؟ به این بیاندیشید که از این فصول دربارهٔ ‌معنی قلبی نرم داشتن چه می‌آموزید.

توجه داشته باشید که ترجمهٔ جوزف ‌‌اسمیت از خروج ۷: ۳، ۱۳؛ ۹: ۱۲؛ ۱۰: ۱، ۲۰، ۲۷؛ ۱۱: ۱۰ توضیح می‌دهد که این سَروَر نبود که قلب فرعون را سخت کرد — فرعون، خود، قلب خود را سخت کرد (رجوع کنید به پاورقی هریک از آیات).

از نوشته‌های مقدّس زیر دربارهٔ پرورش قلبی نرم چه می‌آموزید؟ ۱ نیفای ۲: ۱۶؛ موصایا ۳: ۱۹؛ آلما ۲۴: ۷–۸؛ ۶۲: ۴۱؛ عاتِر ۱۲: ۲۷.

همچنین رجوع کنید به مایکل تی رینگوود، «An Easiness and Willingness to Believe»، مجلهٔ Liahona، نوامبر ۲۰۰۹، ۱۰۰–۱۰۲.

خروج ۱۲: ۱–۴۲

عید فِصَح نماد کفّارهٔ عیسی مسیح است.

تنها راه [بنی] اسرائیل برای نجات از دهمین بلا، که در خروج ۱۱: ۴–۵ توصیف شده است، آن بود که از دستورالعمل‌هایی که سَروَر در خروج ۱۲ به موسی داده بود، مراسمی که به عید فِصَح مشهور است، به طور دقیق پیروی کنند. عید فِصَح از طریق نمادها به ما می‌آموزد که درست همان‌طور که سَروَر [بنی] اسرائیل را از بندگی مصر رهایی بخشید، می‌تواند ما را از بندگی گناه نیز رهایی بخشد. در دستورالعمل‌ها و نمادهای عید فِصَح چه می‌یابید که برای شما یادآور عیسی مسیح و کفّارهٔ او است؟ این نمادها و دستورالعمل‌ها دربارهٔ چگونگی دریافت برکات کفّارهٔ او به شما چه می‌گویند؟ برای مثال، ریختن خون برّه بر روی تیرهای عمودی در، بیانگر چه چیزی است؟ (آیه ۷). «نعلین خود را به پا کنید، عصای خود را به دست بگیرید»، برای شما به چه معناست؟ (آیه ۱۱).

همچنین رجوع کنید به اصول و پیمان‌ها ۸۹: ۲۱.

عِشای مقدّس به ما کمک می‌کند تا رهایی‌دهندهٔ خود، عیسی مسیح، را به خاطر داشته باشیم.

خروج ۱۲: ۱۴–۱۷، ۲۴–۲۷؛ ۱۳: ۱–۱۶

عِشای مقدّس به من کمک می‌کند تا رهایی خود از طریق عیسی مسیح را به خاطر داشته باشم.

منجی می‌خواست که [بنی] اسرائیل همیشه، حتی زمانی که اسارت‌شان به خاطره‌ای دور تبدیل شده است، به خاطر داشته باشند که او آنها را رهایی داده است. به همین خاطر است که به آنها فرمان داد تا جشن عید فِصَح را هر سال برگزار کنند. هنگامی که دستورالعمل‌های او را در خروج ۱۲: ۱۴–۱۷، ۲۴–۲۷؛ ۱۳: ۱–۱۶ می‌خوانید، به این فکر کنید که شما برای به خاطر داشتن برکات خدا نسبت به خود، چه می‌کنید. چگونه می‌توانید این به‌یادسپاری را «نسل بعد از نسل» در خانوادهٔ خود حفظ کنید؟ (رجوع کنید به خروج ۱۲: ۱۴، ۲۶–۲۷).

بین هدف جشن عید فِصَح و هدف عِشای مقدّس متوجه چه شباهت‌هایی می‌شوید؟ مطالعه در مورد عید فِصَح از چه جهاتی شما را به یاد عِشای مقدّس می‌اندازد و معنای بیشتری به آن آیین می‌دهد؟ به این فکر کنید که برای آنکه «همواره [عیسی مسیح] را به یاد آور[ید]» چه می‌توانید انجام بدید (مورونی ۴: ۳؛ ۵: ۲؛ همچنین رجوع کنید به لوقا ۲۲: ۷–۸، ۱۹–۲۰).

همچنین می‌توانید به چیزهای دیگری بیاندیشید که سَروَر از شما می‌خواهد آنها را به یاد داشته باشید؛ برای مثال، رجوع کنید به هیلامان ۵: ۶–۱۲؛ مورونی ۱۰: ۳؛ اصول و پیمان‌ها ۳: ۳–۵، ۱۰؛ ۱۸: ۱۰؛ ۵۲: ۴۰.

همچنین رجوع کنید به یوحنا ۶: ۵۴؛ ویدئوی «Always Remember Him»، در آدرس ChurchofJesusChrist.org؛ Teachings of Presidents of the Church: Howard W. Hunter [آموزش‌های رؤسای کلیسا: جهاوارد دبلیو هانتر»]، فصل «The Sacrament of the Lord’s Supper»، سال ۲۰۱۵، ۱۹۷–۲۰۶.

ایده‌هایی برای مطالعهٔ خانوادگی نوشته‌های مقدّس و شب گردهم‌آیی

خروج ۷–۱۲.شاید پس از مطالعهٔ بلاهایی که سَروَر به عنوان نشانهٔ قدرت خود بر مصریان فرو فرستاد، اعضای خانوادهٔ شما بتوانند در مورد روش‌هایی صحبت کنند که امروزه سَروَر قدرت خود را با آنها به نمایش می‌گذارد.

خروج ۸: ۲۸، ۳۲؛ ۹: ۲۷–۲۸، ۳۴–۳۵.از این آیات می‌توان برای گفتگو در خصوص اهمیت عمل به وعده‌ها استفاده کرد. شاید اعضای خانوادهٔ شما بتوانند تجربیات خود را از زمان‌هایی که دیگران به وعده‌های خود عمل کرده‌اند، با سایرین در میان بگذارند.

خروج ۱۲: ۱–۴۲.پس از آنکه خروج ۱۲: ۱–۴۲ را با یکدیگر خواندید، می‌توانید روی تکه‌های کاغذ کارهایی که خانوادهٔ شما می‌تواند برای به یاد داشتن کفّارهٔ عیسی مسیح انجام دهد را بنویسید. از آنجایی که خون برّه بر روی تیرهای عمودی در (رجوع کنید به آیه ۲۳) نمایندهٔ منجی است، می‌توانید این تکه‌های کاغذ را در اطراف یکی از چارچوب‌های در خانهٔ خود بچسبانید. همچنین می‌توانید از غذای عید فِصَح، نظیر نان فطیر (ترقه یا تورتیلا) یا گیاهان تلخ (جعفری یا ترب کوهی) میل کنید و در مورد این گفتگو کنید که عید فِصَح چگونه به ما کمک می‌کند تا به یاد داشته باشیم که خدا چگونه به مردمانش رهایی بخشید. برای مثال، نان فطیر برای آنها یادآور آن بود که پیش از آنکه از اسارت فرار کنند فرصتی برای ور آمدن خمیر نان‌هایشان نبود. گیاهان تلخ برای آنها یادآور تلخی اسارت بود.

خروج ۱۲: ۱۴، ۲۴–۲۷.شاید بتوانید پیش از مراسم عِشای مقدّس بعدی خود، این آیات را همراه با خانواده مرور کنید. این آیات چه ارتباطی با عِشای مقدّس پیدا می‌کنند؟ ما چگونه می‌توانیم عِشای مقدّس را بیش از پیش به یک یادبود از کاری که منجی برای ما کرده است تبدیل کنیم؟

برای ایده‌‌های بیشتر جهت آموزش کودکان، رجوع کنید به خلاصهٔ این هفته در جزوهٔ از پی من بیا — برای ابتدایی.

Suggested song: “In Memory of the Crucified,” Hymns, no. 190.

بهبود دادن آموزشمان

از درس‌های مبتنی بر اشیاء استفاده کنید. از اعضای خانواده بخواهید تا اشیائی را پیدا کنند که به آنها در درک مبانی نوشته‌های مقدّسی که مطالعه می‌کنید، کمک می‌کنند. برای مثال، اشیاء نرم و سخت می‌توانند به اعضای خانواده کمک کنند تا در مورد تفاوت میان داشتن قلبی نرم و قلبی سخت گفتگو کنند.

تصویری از شام عید فِصَح، اثر برایان کال