افکاری که باید در ذهن داشته باشیم

خواندن شعر در عهد عتیق

در کتاب‌های عهد عتیق که قبل از کتاب ایّوب آمده است، ما بیشتر داستان‌هایی را می‌یابیم، که اینها شرحِ روایت‌ِ رویدادهای تاریخی ​را از نگاه معنوی توصیف می‌کند. نوح یک کشتی را ساخت، موسی اسرائیل را رهایی داد، حنا دعا کرد که یک پسر داشته باشد، و غیره. در اوایل ایّوب، یک سبک نوشتاری متفاوت را پیدا می‌کنیم، بطوری که نویسندگان عهد عتیق برای بیان احساسات عمیق به زبان شاعرانه روی آوردند یا نبوت‌هایی عظیم را به روشی به یاد ماندنی بیان می‌کردند.

ما قبلاً چندین نمونه از شعر و شاعری را دیده‌ایم که در سراسر کتاب‌های تاریخی عهد عتیق پخش شده است. و از کتاب ایّوب به بعد، ما خیلی بیشتر از آن خواهیم دید. کتاب‌های ایّوب، مزامیر و امثال تقریباً کاملاً شاعرانه هستند، مانند بخش‌هایی از نوشته های پیامبرانی همچون اشعیا، ارمیا و عاموس. برای اینکه خواندن شعر با خواندن یک داستان متفاوت است، درک آن غالباً به یک رویکرد متفاوت نیاز دارد. در اینجا ایده‌هایی وجود دارد که می‌تواند خواندن اشعار عهد عتیق را برای شما معنادارتر کند.

آشنایی با شعرگویی عبری

نخست، این ممکن است به شما کمک کند تا به یاد داشته باشید که شعر عبری در عهد عتیق بر پایه قافیه مانند بعضی دیگر از انواع شعر نیست. و اگرچه وزن، کلمه بازی و تکرار صداها از ویژگی‌های رایجِ شعر عبری باستان است، آنها به طور معمول در ترجمه گم می‌شوند. هرچند، یکی از ویژگی‌هایی را که متوجه آن خواهید شد، تکرار افکار یا عقاید است که گاهی اوقات «واج آرایی» نامیده می‌شود. این آیه از اشعیا شامل یک مثال ساده است:

• ای اورشلیم در قدرت و عظمت خود، برخیز!

• ای شهر مقدّس جامهٔ زیبای خود را بر تن کن! (اشعیا ۵۲: ۱).

مزامیر ۲۹ دارای خطوط هم راستایی زیادی است — در اینجا یک مثال آورده شده است:

• صدای [سَروَر] قدرتمند است.

• صدای [سَروَر] با هیبت و با شکوه است. (مزامیر ۲۹: ۴).

و در اینجا مثالی وجود دارد که وقتی می‌دانید که خط دوم با خط اول هم راستا است، در واقع درک متن را آسان تر می‌کند:

• من قحطی را به تمام شهرهای شما آوردم،

• و نیاز به نان در تمام محل‌هایتان (عاموس ۴: ۶).

در این مثال‌ها، یک ایده ای با اندکی تفاوت تکرار می شود. این تکنیک می‌تواند بر ایده تکرار شده تأکید کند در حین استفاده از تفاوت‌ها برای توسعه یا توصیفِ کامل ترِ آن.

در موارد دیگر، این دو عبارت هم راستا (متشابه و یا موازی) از زبان مشابهی برای انتقال ایده‌های متضاد استفاده می‌کنند، مانند این مثال:

• پاسخ ملایم خشم را فرو می‌نشاند:

• امّا پاسخ سخت، خشم را برمی‌انگیزاند (امثال ۱۵: ۱).

این هم راستایی به طور تصادفی اتفاق نیفتاده است. نویسندگان این کار را از قصد انجام دادند. به آنها اجازه می‌داد که احساسات روحانی یا حقایق را به شکلی که هم قدرتمند و هم زیبا به نظر آنها می‌آمد، بیان کنند. بنابراین وقتی در نوشته‌های عهد عتیق متوجه هم راستایی می‌شوید، از خود بپرسید که چگونه به شما کمک می‌کند تا پیام نویسنده را متوجه شوید. به عنوان مثال، ممکن است اشعیا سعی داشته باشد که چه چیزی را با گفتن «قدرت» با « جامهٔ زیبا» و «شهر مقدس [صهیون]» با «اورشلیم» بگوید؟ (اشعیا۵۲: ۱). ما در مورد این عبارت «پاسخ ملایم» چه برداشتی می‌توانیم داشته باشیم اگر ما بدانیم که «پاسخ سخت» مخالف آن است؟ (امثال ۱۵: ۱).

جان تازه‌ای به من می‌بخشد، اثر والتر ران

شعر عبری مثل یک دوست جدید

شاید برای شما مفید باشد که شعر خوانی را با ملاقات با یک شخص جدید، مقایسه کنید. به عنوان مثال، شما ممکن است خواندن شعر در عهد عتیق را با ملاقات کسی از یک کشور دوردست و فرهنگ خارجی مقایسه کنید که به همان زبانی که ما صحبت می‌کنیم صحبت نکند — و سن او بیش از دو هزار سال باشد. این فرد احتمالاً چیزهایی را می گوید که در ابتدا ما نمی‌فهمیم، اما این بدان معنا نیست که او هیچ چیز ارزشمندی را برای گفتن به ما ندارد. با کمی صبر و کمی دلسوزی، آشنای جدید ما می‌تواند سرانجام به یک دوست عزیز تبدیل شود. ما فقط باید مدتی را با همدیگر بگذرانیم و سعی کنیم چیزهایی را از دیدگاه او ببینیم. ما ممکن است حتی دریابیم که در قلب‌مان واقعاً یکدیگر را به خوبی درک می کنیم.

بنابراین اولین بار که بخشی از اشعیا را می‌خوانید، به عنوان مثال، آن را به عنوان اولین معرفی‌ِ یک آشنای جدید در نظر بگیرید. از خودتان بپرسید، «برداشت کلی من چیست؟» این بخش چه حسی در شما ایجاد می کند — حتی اگر هر لغتی را متوجه نمی‌شوید؟ سپس دوباره در صورت امکان آن را چندین بار بخوانید. بعضی از مردم وقتی با صدای بلند بخش‌ها را می‌خوانند، معناهای بیشتری می‌یابند. به کلمات خاصی که اشعیا انتخاب کرده است توجه کنید، خصوصاً کلماتی که تصویری را در ذهن شما به تصویر می‌کشند. این تصاویر چه احساسی در شما ایجاد می‌کنند؟ تصاویر در مورد احساسی که اشعیا داشت، به چه چیزی اشاره می‌کنند؟ هرچه بیشتر سخنان این شاعران عهد عتیق را مطالعه می‌کنید، بیشتر درخواهید یافت که آنها عمداً کلمات و تکنیک‌هایشان را برای بیان یک پیام معنوی عمیق انتخاب کرده‌اند.

شعرها می‌توانند دوستان شگفت انگیزی باشند برای اینکه به ما کمک می‌کنند تا احساسات و تجربیات خودمان را درک کنیم. اشعار عهد عتیق به طور ویژه‌ای گرانبها هستند، برای اینکه آنها به ما کمک می‌کنند مهم‌ترین احساسات و تجربیات خود را درک کنیم — آنچه که مربوط به رابطه ما با خدا است.

هنگام مطالعه شعر در عهد عتیق، به یاد داشته باشید که مطالعه کتاب مقدس هنگامی که ما را به سمت عیسی مسیح راهنمایی می‌کند، بسیار با ارزش است. به دنبال نمادها، تصاویر و حقایقی باشید که ایمان شما را به او رشد دهد. هنگام مطالعه به ترغیب‌های روح‌القدس گوش دهید.

ادبیات فرزانگی

یک دسته از شعرهای عهد عتیق همان چیزی است که عالمان آن را «ادبیات فرزانگی» می‌نامند. ایوب، امثال، و جامعه در این گروه قرار می‌گیرند. در حالی که مزامیر احساس ستایش، عزاداری و پرستش را بیان می‌کند، ادبیات فرزانگی تمرکزش بر روی نصیحت بی‌انتها یا عمیق، سوالات فلسفی است. کتاب ایوب، به عنوان مثال، عدالت خدا و دلایل حامی رنج انسان را بررسی می‌کند. امثال اندرزهایی در مورد چگونگیِ خوب زندگی کردن ارائه می‌دهد، که شاملِ سخنان خردمندانه‌ای است که از نسل‌های گذشته جمع آوری شده و منتقل شده است. و جامعه هدف خود زندگی را زیر سوال می‌برد — وقتی همه چیز زودگذر و تصادفی به نظر می‌رسد، معنای حقیقی را از کجا پیدا می‌کنیم؟ شما ممکن است ادبیات فرزانگی را مانند مکالمه‌ای متفکرانه با مربیانِ الهام گرفته‌ای بدانید که می‌خواهند برخی مشاهدات را درباره خدا و جهانی که او خلق کرده است به اشتراک بگذارند — و شاید به شما کمک کند تا این موارد را کمی بهتر از قبل درک کنید.