Σκέψεις να έχουμε κατά νου

Προφήτες και Προφητεία

Στην παραδοσιακή χριστιανική διαίρεση της Παλαιάς Διαθήκης, το τελευταίο τμήμα (Ησαΐας μέχρι Μαλαχίας) ονομάζεται «οι Προφήτες»¹. Αυτό το τμήμα, περίπου το ένα τέταρτο της Παλαιάς Διαθήκης, περιέχει τα λόγια των εξουσιοδοτημένων υπηρετών του Θεού, οι οποίοι μίλησαν με τον Κύριο και κατόπιν μίλησαν για Εκείνον, διαδίδοντας το μήνυμά Του στους ανθρώπους ανάμεσα στο 900 και 500 π.Χ.².

Οι προφήτες και η προφητεία παίζουν κύριο ρόλο σε όλη την Παλαιά Διαθήκη. Οι πατριάρχες Αβραάμ, Ισαάκ και Ιακώβ είδαν οράματα και μίλησαν με ουράνιους αγγελιαφόρους. Ο Μωυσής μίλησε με τον Θεό πρόσωπο με πρόσωπο και γνωστοποίησε το θέλημά Του στα τέκνα του Ισραήλ. Τα βιβλία Α΄ και Β΄ Βασιλέων αφηγούνται τα αξιομνημόνευτα έργα και μηνύματα των προφητών Ηλιού του Θεσβίτου και Ελισσαιέ. Η Παλαιά Διαθήκη μιλά επίσης για προφήτιδες, όπως η Μαριάμ (βλέπε Έξοδος 15:20) και η Δεβόρρα (βλέπε Κριταί 4), μαζί με άλλες γυναίκες ευλογημένες με το πνεύμα της προφητείας, όπως η Ρεβέκκα (βλέπε Γένεσις 25:21-23) και η Άννα (βλέπε Α΄ Σαμουήλ 1:20-2:10). Και μολονότι οι Ψαλμοί δεν γράφηκαν από επίσημους προφήτες, είναι και αυτοί γεμάτοι με το πνεύμα της προφητείας, ειδικά καθώς προσβλέπουν στην έλευση του Μεσσία.

Τίποτα από αυτά δεν αποτελεί έκπληξη για τους Αγίους των Τελευταίων Ημερών. Στην πραγματικότητα, το αποκατεστημένο Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού μάς διδάσκει ότι οι προφήτες δεν είναι απλώς ένα ενδιαφέρον κομμάτι της ιστορίας αλλά ένα απαραίτητο μέρος του σχεδίου του Θεού. Αν και ορισμένοι βλέπουν ενδεχομένως τους προφήτες ως μοναδικούς στους καιρούς της Παλαιάς Διαθήκης, εμείς τους βλέπουμε σαν κάτι που έχουμε κοινό με τους καιρούς της Παλαιάς Διαθήκης.

Ωστόσο, αν διαβάζουμε ένα κεφάλαιο από τον Ησαΐα ή τον Ιεζεκιήλ ίσως φανεί διαφορετικό από ό,τι αν διαβάζαμε ένα μήνυμα γενικής συνέλευσης από τον τωρινό Πρόεδρο της Εκκλησίας. Μερικές φορές μπορεί να είναι δύσκολο να καταλάβουμε ότι οι αρχαίοι προφήτες είχαν κάτι να πουν σε εμάς. Εξάλλου, ο κόσμος που ζούμε σήμερα είναι πολύ διαφορετικός από εκείνον που κήρυτταν και προφήτευαν. Και το γεγονός ότι όντως έχουμε έναν ζώντα προφήτη θα μπορούσε να εγείρει ένα ερώτημα: γιατί αξίζει την προσπάθεια –και πράγματι απαιτείται προσπάθεια– να διαβάζουμε τα λόγια των αρχαίων προφητών;

Πράγματι έχουν κάτι να μας πουν.

Ως επί το πλείστον, ο κόσμος σήμερα δεν αποτελεί το βασικό ακροατήριο των προφητών της Παλαιάς Διαθήκης. Εκείνοι οι προφήτες αναφέρονταν σε άμεσες ανησυχίες της εποχής και του καιρού τους – όπως ακριβώς οι δικοί μας προφήτες των τελευταίων ημερών αναφέρονται στις άμεσες ανησυχίες μας σήμερα.

Συγχρόνως, οι προφήτες μπορούν επίσης να δουν πέρα από τις άμεσες ανησυχίες. Πρώτα απ’ όλα, διδάσκουν αιώνιες αλήθειες, σχετικές με κάθε εποχή. Και, ευλογημένοι με αποκάλυψη, βλέπουν το ευρύτερο πλαίσιο, την ευρύτερη προοπτική του έργου του Θεού. Για παράδειγμα, ο Ησαΐας όχι μόνον μπορούσε να προειδοποιήσει τους ανθρώπους της εποχής του για τις αμαρτίες τους – αλλά μπορούσε και να γράψει για την απελευθέρωση των Ισραηλιτών που θα ζούσαν 200 χρόνια αργότερα και συγχρόνως να διδάξει για την απελευθέρωση που επιζητούν όλοι οι λαοί του Θεού. Επιπλέον, μπορούσε να γράψει προφητείες οι οποίες, ακόμα και σήμερα, αναμένουν πάντα την πλήρη εκπλήρωσή τους – όπως υποσχέσεις για μία «καινούργια γη» (Ησαΐας 65:17), η οποία είναι «πλήρης τής γνώσης τoύ Kυρίoυ» (Ησαΐας 11:9), όπου οι χαμένες φυλές του Ισραήλ έχουν συναθροιστεί και όπου «τα έθνη» «δεν θα… μάθoυν πλέoν τoν πόλεμo» (Ησαΐας 2:4). Μέρος της χαράς και της έμπνευσης που έρχεται από την ανάγνωση των λόγων των προφητών της Παλαιάς Διαθήκης, όπως του Ησαΐα, είναι η συνειδητοποίηση ότι εμείς παίζουμε έναν ρόλο στην ένδοξη ημέρα που οραματίστηκαν³.

Έτσι, όταν διαβάζετε αρχαίες προφητείες, θα βοηθήσει αν μάθετε για το πλαίσιο στο οποίο γράφηκαν. Αλλά θα πρέπει επίσης να δείτε τον εαυτό σας σε αυτές ή να «παρομο[ιάζετε] όλες τις γραφές με ε[σ]άς», όπως το έθεσε ο Νεφί (βλέπε Νεφί Α΄ 19:23-24). Μερικές φορές αυτό σημαίνει να αναγνωρίζουμε τη Βαβυλώνα ως ένα σύμβολο κοσμικότητας και υπερηφάνειας και όχι απλώς ως μία αρχαία πόλη. Μπορεί να σημαίνει να κατανοούμε τον Ισραήλ ως τον λαό του Θεού σε κάθε εποχή και να κατανοούμε τη Σιών ως τον σκοπό των τελευταίων ημερών που ασπάζεται ο λαός του Θεού, αντί σαν μία ακόμα λέξη για την Ιερουσαλήμ.

Μπορούμε να παρομοιάζουμε τις γραφές, επειδή κατανοούμε ότι μία προφητεία μπορεί να εκπληρωθεί με ποικίλους τρόπους⁴. Ένα καλό παράδειγμα αυτού είναι η προφητεία στο Ησαΐας 40:3: «Mία φωνή κάποιου πoυ βoά μέσα στην έρημo: Eτoιμάστε τoν δρόμo τoύ Kυρίoυ». Για τους αιχμάλωτους Ιουδαίους στη Βαβυλώνα αυτή η δήλωση ίσως να αναφερόταν στον Κύριο που παρείχε έναν τρόπο για να βγουν από την αιχμαλωσία και να επιστρέψουν στην Ιερουσαλήμ. Για τον Ματθαίο, τον Μάρκο και τον Λουκά, αυτή η προφητεία εκπληρώθηκε στον Ιωάννη τον Βαπτιστή, ο οποίος προετοίμασε τον δρόμο για τη θνητή διακονία του Σωτήρος⁵. Και ο Τζόζεφ Σμιθ έλαβε αποκάλυψη ότι αυτή η προφητεία εκπληρώνεται ακόμα κατά τις τελευταίες ημέρες στην προετοιμασία για τη χιλιετή διακονία του Χριστού⁶. Με τρόπους που ακόμα καταλαβαίνουμε, οι αρχαίοι προφήτες πράγματι μίλησαν σε εμάς. Και δίδαξαν πολλές πολύτιμες αιώνιες αλήθειες που είναι τόσο σχετικές για εμάς, όσο ήταν για τον αρχαίο Ισραήλ.

Πληρότητα των καιρών, υπό GregK. Olsen

Κατέθεσαν μαρτυρία για τον Ιησού Χριστό

Ίσως ακόμα σημαντικότερο από το να βλέπετε τον εαυτό σας στις προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης, είναι να βλέπετε τον Ιησού Χριστό σε αυτές. Αν Τον αναζητήσετε, θα Τον βρείτε, ακόμα και αν δεν αναφέρεται με το όνομά Του. Ίσως βοηθήσει να έχετε κατά νου ότι ο Θεός της Παλαιάς Διαθήκης, ο Κύριος Ιεχωβά, είναι ο Ιησούς Χριστός. Κάθε φορά που οι προφήτες περιγράφουν τι κάνει ο Κύριος ή τι θα κάνει, μιλούν για τον Σωτήρα.

Θα βρείτε επίσης αναφορές για έναν Κεχρισμένο (βλέπε Ησαΐας 61:1), έναν Λυτρωτή (βλέπε Ωσηέ 13:14) και έναν μέλλοντα βασιλέα από τη γραμμή του Δαβίδ (βλέπε Ησαΐας 9:6-7, Ζαχαρίας 9:9). Όλες αυτές είναι προφητείες για τον Ιησού Χριστό. Γενικότερα, θα διαβάσετε για απελευθέρωση, συγχώρηση, λύτρωση και αποκατάσταση. Με τον Σωτήρα στον νου και την καρδιά σας, αυτές οι προφητείες θα σας κατευθύνουν με φυσικό τρόπο στον Υιό του Θεού. Τελικώς, ο καλύτερος τρόπος για να καταλάβουμε την προφητεία είναι να έχουμε «το πνεύμα τής προφητείας», το οποίο μας λέει ο Ιωάννης ότι είναι «η μαρτυρία τού Iησού» (Αποκάλυψη 19:10).

Σημειώσεις

1. Οι Ησαΐας, Ιερεμίας, Ιεζεκιήλ και Δανιήλ αναφέρονται συχνά και ως οι μεγαλύτεροι προφήτες, επειδή τα βιβλία τους ήταν μακροσκελή. Οι άλλοι προφήτες (Ωσηέ, Ιωήλ, Αμώς, Οβδιού, Ιωνάς, Μιχαίας, Ναούμ, Αββακούμ, Σοφονίας, Αγγαίος, Ζαχαρίας και Μαλαχίας) αποκαλούνται μικρότεροι προφήτες, διότι τα βιβλία τους είναι πολύ συντομότερα. Το βιβλίο των Θρήνων θεωρείται μέρος των Γραπτών και όχι των Προφητών.

2. Δεν γνωρίζουμε πώς σταχυολογήθηκαν τα προφητικά βιβλία. Σε ορισμένες περιπτώσεις ένας προφήτης ενδεχομένως να επέβλεψε τη συλλογή των γραπτών και των προφητειών του. Σε άλλες περιπτώσεις, πιθανόν να καταγράφηκαν και να σταχυολογήθηκαν μετά τον θάνατό του.

3. «Απλώς σκεφτείτε τον ενθουσιασμό και τον χαρακτήρα του επείγοντος όλων: κάθε προφήτης, αρχίζοντας με τον Αδάμ, είδε την εποχή μας. Και κάθε προφήτης μίλησε για τη δική μας εποχή, όταν θα συναθροιζόταν ο Ισραήλ και ο κόσμος θα προετοιμαζόταν για τη Δευτέρα Παρουσία του Σωτήρος. Σκεφθείτε το! Από όλους τους ανθρώπους που έχουν ζήσει ποτέ στον πλανήτη γη, εμείς είμαστε οι μόνοι που μπορούμε να συμμετάσχουμε σε αυτό το τελικό, μεγάλο γεγονός της συνάθροισης. Πόσο συναρπαστικό είναι αυτό!» (Ράσσελ Νέλσον, “Hope of Israel” [παγκόσμια πνευματική συγκέντρωση για νέους, 3 Ιουνίου 2018], συμπληρωματικό στο New Era και Ensign, 8, ChurchofJesusChrist.org Βλέπε, επίσης, Ρόναλντ Ράσμπαντ, «Εκπλήρωση της προφητείας», Ensign ή Λιαχόνα, Μάιος 2020, 75-78.

4. Ο Σωτήρας, μιλώντας για τον Ησαΐα, είπε: «Και όλα τα πράγματα που είπε έχουν γίνει και θα γίνουν, σύμφωνα με τα λόγια που είπε» (Νεφί Γ΄ 23:3· η πλάγια γραφή προστέθηκε).

5. Βλέπε Κατά Ματθαίον 3:1-3, Κατά Μάρκον 1:2-4, Κατά Λουκάν 3:2-6.

6. Βλέπε Διδαχή και Διαθήκες 33:10, 65:3, 88:66.