«۱۹–۲۵ سپتامبر. اشعیا ۴۰–۴۹: قوم مرا تسلّی دهید»، از پی من بیا — برای افراد و خانوادهها: عهد عتیق ۲۰۲۲ (۲۰۲۱)
«۱۹–۲۵ سپتامبر. اشعیا ۴۰–۴۹»، از پی من بیا — برای افراد و خانوادهها: ۲۰۲۲
۱۹–۲۵ سپتامبر
اشعیا ۴۰–۴۹
«قوم مرا تسلّی دهید»
اشعیا اغلب از زبان نمادها استفاده کرده است. به افکار و احساساتی که این نمادها به ذهن شما میآورند، توجه کنید. این کار میتواند به شما کمک کند آموزههای او را بهتر درک کنید.
برداشتهای خود را ثبت کنید
«تسلی» یکی از اولین کلمههای اشعیا در فصل ۴۰ است. این نقطهٔ شروع لحنی متفاوت، تأکیدی متفاوت در پیام پیامبر است. در حالی که نوشتههای قبلی اشعیا به اسرائیل و یهودا دربارهٔ نابودی و اسارتی که به خاطر گناهانشان به سراغشان خواهد آمد، این نبوّتهای بعدی به دنبال تسلی دادن یهودیان ۱۵۰ سال در آنیده بودند — یعنی پس از آنکه اورشلیم نابود شده بود، معبد هتک حرمت شده بود، و مردم به اسارت بابل درآمده بودند. اما این نبوّتها به آیندهای فراتر از [بنی] اسرائیل شکستخورده و نومید میرسند. اینها با ما سخن میگویند، با کسانی که گاهی احساس شکست، نومیدی و حتی گمشدگی میکنند.
پیام اشعیا به آنها و به ما ساده است: «نترس» (اشعیا ۴۳: ۱). همه چیز از دست نرفته است. سَروَر تو را فراموش نکرده است و او قدرت کنترل وضعیتی را که خارج از کنترل تو به نظر میرسد، دارد. آیا سَروَر همان کسی نیست که «آسمانها را آفرید و … زمین … را … شکل داد و به تمام انسانها زندگی … بخشید»؟ (اشعیا ۴۲: ۵). آیا او قدرتمندتر از بابل، گناه، و هرچیزی که تو را به اسارت درآورده است، نیست؟ «به نزد من بازگرد. من همان کسی هستم که تو را [ضمانت کرده است]» (اشعیا ۴۴: ۲۲). او میتواند شفا دهد، احیا کند، قدرت دهد، ببخشد و تسلی دهد — هرآنچه که شما برای ضمانت شدن به آن نیاز داشته باشید.
برای آگاهی از اینکه نیفای و یعقوب چگونه اشعیا ۴۸–۴۹ را به مردم خود تشبیه کردند، رجوع کنید به ۱ نیفای ۲۲ و ۲ نیفای ۶.
ایدههایی برای مطالعۀ شخصی نوشتههای مقدّس
عیسی مسیح میتواند به من تسلی و امید بدهد.
حتماً برای [بنی] اسرائیل دلسردکننده و حتی ویرانگر بوده است که خود را در بابل اسیر ببینند. احتمالاً بسیاری از آنها به خود گفتهاند که شاید برای همیشه جایگاه خود به عنوان مردم منتخب و پیمانبستهٔ با خدا را از دست دادهاند. هنگامی که اشعیا ۴۰–۴۹ را میخوانید، به دنبال قطعاتی بگردید که ممکن است به آنها تسلی و امید داده باشند. به هریک از قطعاتی که پیدا میکنید، بیاندیشید و آنچه را که فکر میکنید سَروَر در این آیات خطاب به شما میگوید، ثبت کنید. برخی از آیاتی که میتوانید با آنها شروع کنید، در اینجا آمده است:
چگونه میتوانید این پیامها را با کسی که نیاز به دلگرمی یا امیدواری دارد، در میان بگذارید؟ (رجوع کنید به اشعیا ۴۰: ۱–۲).
همچنین رجوع کنید به جفری آر. هالند، «یک روشنی کامل از امید»، مجلهٔ Liahona، مه ۲۰۲۰، ۸۱–۸۴.
اشعیا ۴۰: ۳–۸، ۱۵–۲۳؛ ۴۲: ۱۵–۱۶؛ ۴۷: ۷–۱۱
قدرت خدا فراتر از قدرتهای دنیایی است.
اشعیا بارها و بارها قدرت بیمانند خدا را به مردم خود یادآور میشود، قدرتی که حتی در مقایسه با قدرت دنیایی ستمگری که آنها را احاطه کرده بود، بیهمتا است. هنگامی که اشعیا ۴۰: ۳–۸، ۱۵–۲۳؛ ۴۲: ۱۵–۱۶ و ۴۷: ۷–۱۱ را میخوانید، به دنبال این پیام بگردید (توجه داشته باشید که فصل ۴۷ خطاب به اسیرکنندهٔ [بنی] اسرائیل، بابل، نوشته شده است). این قطعات دربارهٔ امور دنیایی به شما چه میآموزند؟ در مورد خدا به شما چه میآموزند؟ به این بیاندیشید که چرا این پیام احتمالاً برای یهودیان اسیر ارزشمند بوده است. چرا برای شما ارزشمند است؟
همچنین رجوع کنید به «بمان با من!» سرودها، ش. ۱۶۶.
اشعیا ۴۱: ۸–۱۳؛ ۴۲: ۱–۷؛ ۴۳: ۹–۱۲؛ ۴۴: ۲۱–۲۸؛ ۴۵: ۱–۴؛ ۴۸: ۱۰؛ ۴۹: ۱–۹
«تو بندهٔ (خدمتکار) من هستی.»
سَروَر در سرتاسر اشعیا ۴۰–۴۹ از «بنده» (خدمتکار) و «شاهدان» خود سخن میگوید. در برخی قطعات به نظر میرسد این کلمات به عیسی مسیح اشاره دارند (رجوع کنید به اشعیا ۴۲: ۱–۷)، در برخی دیگر، به خاندان اسرائیل اشاره دارند (رجوع کنید به اشعیا ۴۵: ۴)، و با این حال در قطعات دیگری به کورش پادشاه، کسی که به یهودیان اجازه داد تا به اورشلیم بازگردند و معبد را بازسازی کنند، اشاره دارند (رجوع کنید به ۴۴: ۲۶ – ۴۵: ۴). با این حال میتوانید در هر یک از این موارد به این نیز فکر کنید که این قطعات چگونه در مورد شما به عنوان خدمتکار و شاهد سَروَر مصداق پیدا میکنند. برای مثال، به سؤالاتی نظیر اینها بیاندیشید:
اشعیا ۴۱: ۸–۱۳؛ ۴۲: ۶؛ ۴۴: ۲۱. سَروَر شما را برای چه کاری فراخوانده است؟ به گمارشهای رسمی کلیسا و همینطور سایر مسئولیتهای پیمانی برای خدمت به او فکر کنید. او چگونه از شما حمایت میکند و هنگامی که به او خدمت میکنید «به [شما] قدرت [میبخشد]» (اشعیا ۴۲: ۶)؟ او چگونه شما را «آفریده است» تا خدمتکار او شوید؟ (همچنین رجوع کنید به اشعیا ۴۸: ۱۰).
اشعیا ۴۳: ۹–۱۲. شما به چه معنا شاهد عیسی مسیح هستید؟ چه تجربیاتی در زندگی به شما نشان داده است که او همان منجی است؟
اشعیا ۴۹: ۱–۹. چه پیامهایی را در این آیات مییابید که میتوانند هنگامی که به نظر میرسد تلاشها و خدماتتان «هیچ توفیقی [نداشته]» است، مفید باشند؟ (آیه ۴).
همچنین رجوع کنید به موصایا ۱۸: ۹؛ هنری بی. آیرینگ، «A Child and a Disciple»، مجلهٔ Liahona، مه ۲۰۰۳، ۲۹–۳۲.
ایدههایی برای مطالعهٔ خانوادگی نوشتههای مقدّس و شب گردهمآیی
-
اشعیا ۴۰: ۳–۴.برای بررسی اینکه عبارت «راهی برای [سَروَر] باز کنید» به چه معناست، خانوادهٔ شما میتوانند چیز مچاله شدهای را صاف کنند، زمین ناهمواری را هموار کنند یا در زمینی سنگلاخ، راه صافی درست کنند. همچنین میتوانید تصاویری از یحیای تعمید دهنده و جوزف اسمیت را به آنها نشان دهید (رجوع کنید به Gospel Art Book، ش. ۳۵، ۸۷). آنها چگونه برای آمدن سَروَر راه را باز کردند؟ (رجوع کنید به لوقا ۳: ۲–۱۸؛ اصول و پیمانها ۱۳۵: ۳). ما چگونه به باز کردن راه برای سَروَر کمک میکنیم؟ (برای مثال رجوع کنید به اصول و پیمانها ۳۳: ۱۰).
-
اشعیا ۴۰: ۲۸؛ ۴۳: ۱۴–۱۵؛ ۴۴: ۶.کدام نامها یا عناوین عیسی مسیح را در این آیات مییابیم؟ هریک از این نامها در مورد او به ما چه میآموزند؟
-
اشعیا ۴۱: ۱۰؛ ۴۳: ۲–۵؛ ۴۶: ۴.این آیات در سرود «چه محکم این پایه» منعکس شدهاند (سرودها، ش. ۸۵). شاید خواندن این سرود با یکدیگر و پیدا کردن عباراتی در آن که مشابه عبارات این آیات هستند، برای خانوادهٔ شما لذتبخش باشد. این عبارات دربارهٔ عیسی مسیح به ما چه میآموزند؟
-
اشعیا ۴۴: ۳–۴؛ ۴۵: ۸.پس از خواندن این آیات، همچنان که شما در مورد باران برکاتی که سَروَر به آنها ارزانی داشته است صحبت میکنید، خانوادهٔ شما میتوانند گیاهی را آبیاری کنند. هنگامی که ما یک گیاه را آبیاری میکنیم، چه اتفاقی برای آن گیاه میافتد؟ سَروَر هنگامی که به ما برکت میدهد، از ما چه انتظاری دارد؟
-
اشعیا ۴۸: ۱۷–۱۸.میتوانید تصاویری یا فیلمهایی از رودخانهها و امواج اقیانوسها را نشان دهید. برکات چه شباهتی به رودخانه (یا نهر) دارند؟ پیروزی چه شباهتی به امواج دارد؟
برای ایدههای بیشتر جهت آموزش کودکان، رجوع کنید به خلاصهٔ این هفته در جزوهٔ از پی من بیا — برای ابتدایی.
ترانهٔ پیشنهادی: «چه محکم این پایه»، سرودها، ش. ۸۵.