Barki Jeredytów na morzu

Będę wyprowadzał was z głębin morza — Jonathan Arthur Clarke

16–22 listopada

Eter 6–11

„Aby zło przeminęło”

Pomysły zawarte w niniejszym zarysie lekcji nie są wskazówkami, które musisz zastosować. Mają one pobudzić twoją kreatywność i zainspirować cię.

Zapisz swoje odczucia

Ikona wymiany myśli

Zachęć do wymiany myśli

Wykorzystaj ilustracje z zarysu lekcji na ten tydzień oraz na poprzedni tydzień z podręcznika Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną. Oglądając je, dzieci przypomną sobie, czego uczyły się o Jeredytach płynących przez ocean. Pozwól dzieciom kolejno opowiadać o tym, co wiedzą.

Ikona nauczania

Nauczaj doktryny: młodsze dzieci

Eter 6:2–12

Ojciec Niebieski może mnie pocieszyć, gdy się boję.

Jeredyci musieli czuć przerażenie, gdy byli „rzucani przez wiatr na falach morza” (Eter 6:5). Jednak Pan chronił ich i im pomagał. W jaki sposób możesz zachęcić dzieci, by zwracały się do Pana, gdy się boją?

Propozycje zajęć

• Przy użyciu słów i zwrotów z fragmentu Eter 6:2–12, opisz dzieciom morską podróż Jeredytów. Poproś dzieci, by udawały, że wspinają się na barki, a następnie, że ich barki unoszą się na falach lub nikną pod falami. Jak to jest, być na prawdziwej barce na wzburzonym morzu? Co możemy zrobić, gdy odczuwamy strach? Przeczytajcie wspólnie wersety 7. i 9., by dowiedzieć się, co robili Jeredyci, gdy się bali.

• Opowiedz o sytuacji, w której bałeś się, a Ojciec Niebieski dodał ci otuchy. Opowiedz dzieciom o hymnie lub pieśni, dzięki której „[oddajesz] chwałę Panu i [dziękujesz] Mu” (Eter 6:9) za pomoc. Niech dzieci opowiedzą o swoich ulubionych pieśniach Organizacji Podstawowej i zaśpiewają niektóre z nich.

• Przy użyciu strony z zadaniami przeznaczonej na ten tydzień pomóż dzieciom wykonać barki z papieru. Wyjaśnij, że dzięki tym barkom Jeredyci byli bezpieczni nawet wtedy, gdy woda otaczała ich ze wszystkich stron (zob. Eter 6:7, 10). Co dał nam Ojciec Niebieski, aby nasza podróż powrotna do Niego była bezpieczna?

Eter 6:9, 12, 30, 7:27, 10:2

Mogę okazywać wdzięczność.

Gdy Jeredyci przybyli do ziemi obiecanej, z wdzięczności „[ronili] łzy radości” (Eter 6:12). W jaki sposób możesz wzbudzić w dzieciach uczucie wdzięczności?

Propozycje zajęć

• Przeczytaj dzieciom wyrażenia z wersetów Eter 6:9 i 12, które opisują, jak Jeredyci okazywali Panu wdzięczność za to, że pomógł im dopłynąć do ziemi obiecanej. Poproś dzieci, by wymieniły różne rzeczy, za które są wdzięczne. Zaśpiewajcie razem — jak Jeredyci — pieśń, która wyraża wdzięczność, na przykład „Dziękuję Ci, Ojcze” (Śpiewnik dla dzieci, str. 9).

• Przeczytaj dzieciom werset Eter 10:2, by pokazać im, że nawet po upływie wielu lat Jeredyci pamiętali, że Pan pomógł ich przodkom przepłynąć ocean. Poproś dzieci, aby zastanowiły się nad tym, w jaki sposób Pan je błogosławi. Następnie pomóż narysować im obrazki, które będą im przypominać o tych błogosławieństwach (lub pomóż im wybrać ilustracje, które przyniosłeś, na przykład z kościelnych czasopism).

Eter 7:24–27

Kiedy podążam za prorokiem, jestem błogosławiony.

Księga Etera w jasny sposób ukazuje, że gdy Jeredyci podążali za prorokami, byli błogosławieni, a gdy odrzucali proroków, ich życie stawało się ciężkie. Zastanów się, w jaki sposób możesz pokazać dzieciom, że ta prawda dotyczy także nas.

Propozycje zajęć

• Pokaż zdjęcie przedstawiające żyjącego proroka. Spytaj dzieci, co o nim wiedzą. Co robi prorok? Wyjaśnij, że Jeredyci także mieli proroków i zawsze, gdy za nimi podążali, byli błogosławieni i szczęśliwi (zob. Eter 7:24–27). W jaki sposób my możemy iść za prorokiem?

• Zaśpiewajcie razem pieśń o prorokach, na przykład „Idź za prorokiem” (Śpiewnik dla dzieci, 58–59; zob. także Album: Ewangelia w malarstwie, nr 4–27, 67–87). Porozmawiaj z dziećmi o tym, czego uczą nas prorocy (na przykład: codziennej lektury pism świętych, święcenia dnia sabatu, służby innym ludziom). Poproś dzieci, by pokazywały, jak stosują się do nauk proroków, gdy ty wypowiadasz słowa: „Idź za prorokiem!”.

Ikona nauczania

Nauczaj doktryny: starsze dzieci

Eter 6:2–12

Mogę zaufać, że Ojciec Niebieski poprowadzi mnie ku życiu wiecznemu.

Historię o morskiej podróży Jeredytów można porównać do naszej podróży przez doczesność. Obie te podróże są czasem niebezpieczne i wymagają wiary w to, że Pan będzie nas prowadził i chronił.

Propozycje zajęć

• Czytajcie razem fragment Eter 6:2–12. Róbcie częste przerwy, by dzieci mogły rysować to, o czym czytacie. W jakim sensie podróż Jeredytów przypomina nasze życie? Pomóż dzieciom rozpoznać i nazwać poszczególne części ich rysunków jako elementy naszego życia. Jeredyci, na przykład, mogą symbolizować nas. Barki mogą symbolizować nasze domy, Kościół lub ewangelię. Co może symbolizować wiatr, woda, świecące kamyki i ziemia obiecana?

• Pomóż dzieciom odszukać we fragmencie Eter 6:2–12 słowa i wyrażenia, które świadczą o tym, że Jeredyci ufali Bogu. Opowiedz o sytuacjach z twojego życia, w których poleganie na Bogu pomogło ci, gdy było ci ciężko. Zachęć dzieci, aby opowiedziały o podobnych doświadczeniach ze swojego życia.

  Jeredyci podróżujący ze zwierzętami

  Jeredyci podróżują przez Azję — Minerva Teichert

Eter 6:30, 7:27, 10:2

Pamięć o tym, co zrobił dla mnie Pan, przynosi mi spokój.

Jedną rzeczą, która odróżniała prawych królów Jeredytów od niegodziwych, było to, że prawi królowie pamiętali, „jak wielkich rzeczy dokonał Pan” (Eter 7:27). W jaki sposób zainspirować dzieci do tego, by pamiętały, co uczynił dla nich Pan?

Propozycje zajęć

• Poproś dzieci, by indywidualnie lub w małych grupach przeczytały wersety Eter 6:30, 7:27 i 10:2. Niech znajdą w nich podobieństwa. Powiedz o swoich uczuciach dotyczących tego, co Pan uczynił dla ciebie. Poproś dzieci, by opowiedziały o tym samym.

• Opowiedz dzieciom o tym, w jaki sposób starasz się pamiętać o błogosławieństwach, którymi Pan obdarzył ciebie i twoją rodzinę. Skłoń dzieci do zastanowienia się nad tym, w jaki sposób mogą pamiętać o tym, co Pan uczynił dla nich. Daj każdemu dziecku kartkę i poproś, by pomyślało i zapisało jedną rzecz, którą Pan uczynił ostatnio dla niego. Zaproponuj dzieciom, by utrwaliły w sobie zwyczaj systematycznego zapisywania błogosławieństw od Pana.

Eter 9:28–35, 11:5–8

Pan jest miłosierny, kiedy pokutuję.

Chociaż Jeredyci często odrzucali proroków i stawali się niegodziwi, Pan zawsze przebaczał im, gdy się korzyli i pokutowali.

Propozycje zajęć

• Przeczytajcie razem Eter 9:28–35. Pomóż dzieciom ułożyć trzy lub cztery krótkie zdania, które streszczają, co dzieje się w tych wersetach. Następnie przeczytaj wersety Eter 11:5–8. Niech dzieci, z twoją pomocą, znajdą podobieństwa między tymi dwoma fragmentami. Czego uczymy się z tych historii?

• Poproś dzieci, by pomyślały o innych postaciach z Księgi Mormona, które ukorzyły się i dostąpiły przebaczenia. By przypomnieć dzieciom te postacie, wykorzystaj ilustracje z publikacji Album: Ewangelia w malarstwie lub Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną. Złóż świadectwo o tym, że Pan wybacza nam, gdy szczerze pokutujemy.

Ikona uczenia się

Zachęć do nauki w domu

Poproś dzieci, by opowiedziały swojej rodzinie o czymś, co Ojciec Niebieski uczynił dla nich i za co są wdzięczne.

Doskonalenie nauczania

Pozwól dzieciom na kreatywność. „Nauczając dzieci, pozwól im, aby budowały, rysowały, kolorowały, pisały i tworzyły. Te ćwiczenia to coś więcej niż zabawa — są one niezbędne w procesie uczenia się” (Nauczanie na sposób Zbawiciela, str. 25).

strona z zadaniem: Ojciec Niebieski pomógł Jeredytom zbudować barki