Wychodzenie naprzeciw potrzebom dzieci z niepełnosprawnościami

Przywódcy Organizacji Podstawowej mają obowiązek nauczania ewangelii Jezusa Chrystusa wszystkie dzieci, także dzieci z niepełnosprawnościami. W Organizacji Podstawowej każde dziecko powinno być mile widziane, kochane, otoczone opieką i zaangażowane. W takiej atmosferze wszystkim dzieciom jest łatwiej zrozumieć miłość naszego Ojca Niebieskiego i Jezusa Chrystusa oraz poczuć i rozpoznać wpływ Ducha Świętego. Poniższe sugestie pomogą ci wyjść naprzeciw potrzebom dzieci z niepełnosprawnościami:

• Dowiedz się, jakie są konkretne potrzeby danego dziecka. Najlepszym sposobem na to jest rozmowa z rodzicami lub opiekunami dziecka. Dowiedz się, w jaki sposób dziecko najlepiej przyswaja wiedzę i jakie metody nauki będą najbardziej skuteczne. Możesz też naradzać się z pozostałymi przywódcami i nauczycielami Organizacji Podstawowej, którzy mają doświadczenia i wiedzę w tej kwestii.

• Stwórz pozytywną atmosferę, w której każde dziecko będzie się czuło bezpieczne i otoczone miłością. Poznaj imiona wszystkich dzieci w twojej klasie i spraw, by czuły się akceptowane, kochane i zaangażowane. Dzieci z niepełnosprawnościami często spotykają się z krytyką, dlatego szukaj sposobności, by chwalić je za dobre zachowanie. Pomóż pozostałym dzieciom, aby przejawiały postawę miłości i akceptacji.

• Dostosowuj zajęcia tak, by uwzględnić każdego. Małe zmiany w ćwiczeniach mogą sprawić, że wszystkie dzieci będą brały udział w lekcji, także te z fizycznymi ograniczeniami lub trudnościami w nauce. Na przykład, jeśli jakieś ćwiczenie wymaga pokazania obrazka, możecie w miejsce tego zajęcia zaśpiewać odpowiednią pieśń, by nie wykluczać dzieci z wadą wzroku.

• Ustal stały plan zajęć i klasowe zwyczaje. Jednym sposobem, by to zrobić, jest przygotowanie plakatu, na którym będzie rozpisany harmonogram przebiegu lekcji. Wasz harmonogram może obejmować modlitwy, czas na naukę i czas na ćwiczenia. To może zredukować uczucie niepewności lub zniecierpliwienia u niektórych dzieci.

• Używaj pomocy wizualnych. Dzieci z trudnościami w nauce lub z zaburzeniami zachowania mogą potrzebować pomocy wizualnych, na przykład obrazków przedstawiających poprawne zwyczaje, jak podnoszenie ręki przed udzieleniem odpowiedzi na pytanie.

• Zrozum powody występowania zaburzeń zachowania. Zdobywaj wiedzę o niepełnosprawnościach lub okolicznościach, które mogą wywoływać niewłaściwe zachowania u dziecka. Zwróć szczególną uwagę na to, co się dzieje, gdy pojawiają się trudne zachowania. W duchu modlitwy poszukuj sposobu na to, jak zmienić daną sytuację, by pomóc dziecku.

• Pomóż każdemu dziecku wzrastać i czynić postępy. Józef Smith nauczał: „Wszystkie umysły i duchy, jakie kiedykolwiek Bóg zesłał na ten świat, są podatne na wzrost” (Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], str. 210). Nie zakładaj, że dziecko z niepełnosprawnością nie może się uczyć lub angażować. Proś Pana, aby pomógł ci dowiedzieć się, w jaki sposób możesz pomóc tym dzieciom osiągnąć ich duchowy potencjał.