9–15 września

II List do Koryntian 1–7

„Pojednajcie się z Bogiem”

Rozpocznij przygotowanie od przeczytania rozdziałów II List do Koryntian 1–7. Podręcznik Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną może pomóc ci zrozumieć te rozdziały, a niniejszy zarys lekcji może poddać ci pomysły dotyczące nauczania.

Zapisz swoje odczucia

Zachęć do wymiany myśli

Niektóre dzieci w klasie być może pisały w tym tygodniu listy o tym, w jaki sposób członek rodziny jest dobrym przykładem ucznia Jezusa Chrystusa. Jeśli to robiły, poproś je z wyprzedzeniem, by przeczytały list przed klasą. Możesz też poprosić dzieci o opowiedzenie o czymś innym, czego się nauczyły.

Nauczaj doktryny

Młodsze dzieci

II List do Koryntian 1:3–4

Ojciec Niebieski pociesza mnie, a ja mogę pocieszać innych ludzi.

W jaki sposób możesz zapewnić dzieci o tym, że Ojciec Niebieski je pocieszy? W jaki sposób możesz zachęcić je do pocieszania innych ludzi?

Propozycje zajęć

• Przynieś na lekcję przedmioty, które pomagają, na przykład koc lub bandaż. Zapytaj dzieci o to, co im pomaga, gdy są smutne, boją się lub mają inne problemy. Przeczytaj z dziećmi fragment: II List do Koryntian 1:3–4 i wyjaśnij, że słowo „utrapienie” oznacza poważne problemy. Opowiedz o kilku sytuacjach, w których Ojciec Niebieski cię pocieszył. Złóż świadectwo, że On pocieszy także dzieci.

• Pokaż ilustracje przedstawiające ludzi w czasie swego chrztu (zob. Album: Ewangelia w malarstwie, nr 103 i 104) i przeczytaj dzieciom fragmenty: II List do Koryntian 1:4 oraz Mosjasz 18:8–9. Wyjaśnij, że nasz chrzest oznacza, iż obiecujemy pocieszać innych. W jaki sposób możemy kierować się radą Pawła, „abyśmy tych, którzy są w jakimkolwiek utrapieniu, pocieszać mogli”?

• Poproś dzieci, by narysowały siebie, gdy pomagają osobie potrzebującej. Niech opowiedzą, w jaki sposób przedstawiona czynność daje pocieszenie.

II List do Koryntian 2:7–8, 10

Mogę wybaczać innym.

By pomóc dzieciom mieć większe pragnienie, by wybaczać innym ludziom, wybierz jedno z poniższych zajęć lub przeprowadź własne zajęcia.

Propozycje zajęć

• Wyjaśnij dzieciom, że Paweł pragnął, by święci w Koryncie wybaczyli człowiekowi, który zgrzeszył. Przeczytaj fragment: II List do Koryntian 2:7–8, 10 i poproś dzieci, by położyły swoje dłonie na sercu za każdym razem, gdy słyszą słowa przebaczać lub przebaczenie.

• Poproś dzieci, by zagrały scenki, w których pokażą, jak mogą reagować, gdy ktoś będzie dla nich niemiły. Pozwól im po kolei mówić: „Przepraszam” i „Wybaczam ci”. W jaki sposób możemy okazać ludziom, że im przebaczamy? Wyjaśnij, że jednym ze sposobów może być okazanie miłości lub wyrażenie jej (II List do Koryntian 2:8).

II List do Koryntian 4:1–2

Wierzę w bycie uczciwym.

Paweł nauczał, że słudzy Chrystusa nie kłamią — oni „[wyrzekli] się tego, co ludzie wstydliwie ukrywają”. Zastanów się nad tym, w jaki sposób możesz wzmocnić w dzieciach pragnienie bycia zawsze uczciwym.

Propozycje zajęć

• Pomóż dzieciom zapamiętać zdanie: „Wierzymy w uczciwość” (Zasady Wiary 1:13). Napisz to zdanie na papierowych bransoletkach, które dzieci mogą ozdobić i nosić w domu. Wyjaśnij, że uczciwość oznacza mówienie prawdy.

• Poproś dzieci, by podniosły ręce, gdy powiesz coś, co jest prawdą, i żeby opuściły ręce, gdy powiesz coś, co nie jest prawdą. Mów proste i oczywiste zdania typu: „Dzisiaj jest niedziela” lub „Mam trzy nosy”. Powtórz tę zabawę kilka razy, pozwalając dzieciom po kolei wygłaszać prawdziwe i nieprawdziwe zdania. Dlaczego dobrze jest być uczciwym?

Nauczaj doktryny

Starsze dzieci

II List do Koryntian 1:3–4

Ojciec Niebieski pociesza mnie, a ja mogę pocieszać innych ludzi.

Jeśli dzieci będą pamiętały, jak pocieszał je Bóg, będą czuły natchnienie, by pocieszać innych ludzi.

Propozycje zajęć

• Gdy będziesz czytać fragment II List do Koryntian 1:3–4, poproś dzieci, by usłyszały w nim odpowiedź na pytanie: „Co robi dla nas Bóg?”. Pomóż dzieciom napisać listę zawierającą sposoby, w jakie Bóg nas pociesza. Poproś dzieci, by powiedziały o sytuacjach, kiedy były smutne, zmartwione lub przestraszone, a Bóg je pocieszył.

• Poproś dzieci, żeby opowiedziały o tym, w jaki sposób my możemy pocieszać innych ludzi. Daj dzieciom czas na pomyślenie o znanej im osobie, która potrzebuje pocieszenia. Niech zaplanują, jak mogą jej pomóc.

II List do Koryntian 2:5–11

Mogę wybaczać innym.

Może być niełatwo wybaczyć innym ludziom, jeśli byli dla nas niemili, ale dzieci, które uczysz, poczują miłość, pokój i szczęście, gdy nauczą się przebaczać.

Propozycje zajęć

• Powiedz dzieciom, że pewien człowiek w Koryncie zgrzeszył i „zasmucił” świętych (zob. II List do Koryntian 2:5). Poproś dzieci, by poszukały we fragmencie II List do Koryntian 2:7–8 tego, o co Paweł poprosił świętych.

• Powiedz o sytuacji, w której ty przebaczyłeś komuś lub w której ktoś przebaczył tobie. Powiedz, jak się potem czułeś.

II List do Koryntian 5:6–7

„W wierze, nie w oglądaniu [pielgrzymuję]”.

Zastanów się, w jaki sposób możesz zachęcić dzieci, by przestrzegały przykazań Boga, nawet gdy od razu nie widzą upragnionych błogosławieństw.

Propozycje zajęć

• Przeczytajcie razem fragmenty: II List do Koryntian 5:6–7 oraz Alma 32:21. Poproś dzieci, by poszukały słów i zwrotów, dzięki którym można wytłumaczyć, czym jest wiara. Poproś, by zapisały swoje własne definicje wiary, przeczytały je na głos i umieściły na tablicy.

• Zawiąż oczy jednemu dziecku i poproś pozostałe dzieci, by dawały mu wskazówki przy wykonaniu jakiegoś zadania, na przykład przy budowaniu wieży z klocków, układaniu puzzli lub przejściu na drugi koniec sali. W jaki sposób ta zabawa pomaga nam zrozumieć, co oznacza „pielgrzymować w wierze” w Boga?

• Wyświetl film pt. „Pure and Simple Faith” [Czysta i prosta wiara] (strona internetowa: LDS.org) i zapytaj dzieci, w jaki sposób ta młoda kobieta „pielgrzymowała w wierze”. Powiedz o sytuacji, w której musiałeś wykazać się wiarą w Boga. Poproś dzieci, aby opowiedziały o swoich doświadczeniach związanych z „pielgrzymowaniem w wierze”.

II List do Koryntian 7:8–11

„Smutek według Boga” prowadzi mnie do pokuty.

To naturalne, że dzieci czują się zawstydzone lub zakłopotane, gdy ktoś przyłapie je na robieniu czegoś złego. Pomóż im dostrzec różnicę między tymi uczuciami a „smutkiem według Boga”, który to smutek prowadzi do prawdziwej pokuty.

Propozycje zajęć

• Wyjaśnij, że we fragmencie: II List do Koryntian 7:8–11, Paweł nawiązuje do listu, który wcześniej napisał do świętych, wyraźnie ostrzegając ich z powodu ich grzechów. Przeczytajcie te wersety wspólnie. Dlaczego Paweł był zadowolony z tego, że święci byli zasmuceni? Wyjaśnij, że ten rodzaj smutku nazywany jest „smutkiem według Boga”, Bożym smutkiem.

• Poproś dzieci, by zamknęły oczy i pomyślały o sytuacji, w której zrobiły coś złego i źle się z tym czuły. Poproś, by zapytały same siebie: „Dlaczego czułem się źle?”. Napisz na tablicy kilka przyczyn, dla których ludzie czują się źle, gdy zrobią coś złego, na przykład: „Bałem się, że zostanę ukarany” albo „Wstydziłem się na myśl, co ludzie o mnie pomyślą” albo „Wiedziałem, że zawiodłem Ojca Niebieskiego”. Która z tych odpowiedzi napisanych na tablicy przypomina smutek według Boga? Dlaczego Boży smutek jest lepszy niż inne rodzaje smutku, który możemy czuć, gdy zrobimy coś złego?

Zachęć do nauki w domu

Powiedz dzieciom, że mogą zademonstrować jedno z zajęć z dzisiejszej lekcji swoim rodzinom, na przykład podczas domowego wieczoru rodzinnego.

Doskonalenie nauczania

Umieść fragment z pism świętych w widocznym miejscu. Wybierz fragment z pism świętych, który uznasz za wartościowy i umieść go w sali w widocznym miejscu, by dzieci mogły na niego często patrzeć. Możesz poprosić dzieci, by kolejno wybierały fragmenty z pism świętych do umieszczenia w widocznym miejscu.