„16–22 marca. Jakub 5–7: ‘Pan pracuje wraz z nami’”, Przyjdź i naśladuj mnie — dla Szkoły Niedzielnej. Księga Mormona, 2020 (2020)
„16–22 marca. Jakub 5–7”, Przyjdź i naśladuj mnie — dla Szkoły Niedzielnej, 2020
16–22 marca
Jakub 5–7
Pan pracuje wraz z nami
Rozpocznij przygotowania do nauczania od przeczytania rozdziałów Jakub 5–7 osobiście i z rodziną. Co z tego, czego się nauczyłeś, może przynieść największą korzyść osobom, które nauczasz? Niniejszy zarys lekcji może dostarczyć ci dodatkowych pomysłów.
Zapisz swoje odczucia
Zachęć do wymiany myśli
Co w rozdziałach Jakub 5–7 natchnęło członków klasy do „[pracy w] winnicy” w miejscu ich zamieszkania (Jakub 5:15)?
Nauczaj doktryny
Pan zaprasza Swoje sługi do pracy wraz z Nim w Jego winnicy.
-
Ponieważ przypowieść o drzewie oliwnym jest długa i nieco skomplikowana, przygotuj razem z klasą jej krótkie streszczenie. Możesz, na przykład, narysować na tablicy główne elementy tej przypowieści lub naszkicować oś czasu z wydarzeniami (zob. diagram na końcu tego zarysu). Członkowie klasy mogą dodać do rysunku opisy lub odnośniki do pism świętych i omówić, co niektóre z tych symboli oznaczają: szlachetne i dzikie drzewko oliwne, Pan winnicy, sługa, dobry i zły owoc. Podczas dyskusji przejrzyjcie wersety 61–75, które opisują dzieło Pana w naszych czasach. W jaki sposób służymy w winnicy Pana? W jakim sensie wersety te odnoszą się do pracy, którą wykonujemy?
-
Słowa wypowiedziane przez „Pana winnicy” mogą przynieść pocieszenie rodzicom krnąbrnych dzieci. Co słowa z wersetów Jakub 5:41, 46–47 mówią o uczuciach, jakie Ojciec w Niebie żywi względem tych Jego dzieci, które błądzą? W jaki sposób stara się je ocalić (zob. wersety 61–75)?
-
Z fragmentu Jakub 5:61–75 uczymy się, że Pan pracuje u boku Swoich sług w Swojej winnicy. Członkowie klasy mogą przeczytać te wersety w małych grupach i omówić doświadczenia, które pokazały im, że Pan pracuje wraz ze Swoimi sługami, aby Jego dzieło szło naprzód. Do jakich jeszcze przemyśleń skłania przesłanie Prezydenta Henry’ego B. Eyringa, pt. „Pan prowadzi Swój Kościół”? (Ensign lub Liahona, listopad 2017, str. 81–84).
Pan pamięta o Swym ludzie z miłością i miłosierdziem.
-
Ze zdań podręcznika Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną płynie zachęta do przejrzenia rozdziałów Jakub 6:3–5 pod kątem przesłań, które Jakub chciał podkreślić, a następnie do odnalezienia ich w przypowieści o drzewkach oliwnych (zob. Jakub 5). Być może członkowie klasy wyniosą korzyść z wysłuchania osób, które wykonały to zadanie lub z wykonania tego zadania na forum klasy. Mogą wypisać na tablicy prawdy ewangelii znajdujące się w rozdziale Jakub 6. Następnie przy każdej prawdzie mogą wypisać numery wersetów z rozdziału Jakub 5, zawierające to przesłanie. W jakich sytuacjach członkowie klasy dostrzegli te same przesłania we własnym życiu?
Możemy być niewzruszeni, gdy inni ludzie podważają sens naszej wiary.
-
Większość z nas doświadczyła sprzeciwu wobec naszej wiary, tak jak miało to miejsce z Jakubem, kiedy ten spotkał się z Szeremem. Jednym ze sposobów przygotowania się na takie przeciwności jest przejrzenie fragmentu Jakub 7:1–23 pod kątem zasad, które pomogły Jakubowi pozostać silnym. Jakie inne przykłady pozostania niewzruszonym możemy odnaleźć w pismach świętych, historii rodziny lub na podstawie własnego życia? Być może pewne przesłania przywódców Kościoła pomogły nam, gdy inne osoby starały się zachwiać naszą wiarą (zob. np. Quentin L. Cook, „Dzielni w świadectwie Jezusa”, Ensign lub Liahona, listopad 2016, str. 40–43). Zachęć członków klasy, aby zaprezentowali przesłania, które były dla nich pomocne.
-
Gdy Jakub został skonfrontowany z Szeremem, Szerem chciał zachwiać jego wiarą, ale ta pozostała niewzruszona (zob. Jakub 7:5). Członkowie klasy mogą odegrać rozmowę pomiędzy Jakubem a Szeremem, korzystając z fragmentu Jakub 7:1–23 jako scenariusza. Czego uczymy się z tych wersetów o taktykach i naukach osób, które przeciwdziałają dziełu Boga? Czego uczymy się od Jakuba o tym, jak stać się niezachwianymi w naszej wierze?
Możemy ufać Bogu.
-
Nefici żyli pod ciągłą groźbą ataku ze strony Lamanitów. Z jakimi duchowymi zagrożeniami mamy do czynienia, nawet jeśli na co dzień nie doświadczamy zagrożenia fizyczną wojną? Czego uczymy się z reakcji Nefitów na ich sytuację, opisanej we fragmencie Jakub 7:24–25? Możecie zaśpiewać lub przeczytać, a następnie omówić hymny Kościoła, które używają bitwy jako metafory, na przykład. „Naprzód, armio Boga!” lub „O, spójrz! Królewska armia” (Hymny, nr 154 i 157).
Zachęć do nauki w domu
Aby zachęcić członków klasy do przeczytania Księgi Enosa, powiedz im, że mogą się z niej nauczyć, jak nadać znaczenie swoim modlitwom.