„14–20 września. 3 Nefi 8–11: ‘Powstańcie i pójdźcie do Mnie’”, Przyjdź i naśladuj mnie — dla Szkoły Niedzielnej. Księga Mormona, 2020 (2020)
„14–20 września. 3 Nefi 8–11”, Przyjdź i naśladuj mnie — dla Szkoły Niedzielnej, 2020
14–20 września
3 Nefi 8–11
„Powstańcie i pójdźcie do Mnie”
Przejrzenie opisu przemyśleń, sporządzonego podczas studiowania rozdziałów 3 Nefi 8–11, może podsunąć ci pomysły związane z nauczaniem. Poniższe propozycje mogą podsunąć ci dalsze pomysły.
Zapisz swoje odczucia
Zachęć do wymiany myśli
Czasem ludzie chętniej zabierają głos, gdy są pytani o coś konkretnego. Na przykład, możesz poprosić członków klasy, aby opowiedzieli o czymś z rozdziałów 3 Nefi 8–11, co pomogło im poznać charakter Jezusa Chrystusa. Możesz poprosić ich o to kilka dni wcześniej, aby przyszli na lekcję przygotowani.
Nauczaj doktryny
Jeśli odpokutujemy, Zbawiciel nas zgromadzi, ochroni i uzdrowi.
-
Rozdziały te zawierają nie tylko opis destrukcji i zniszczenia, ale także duchowe lekcje, które pozwolą nam zbliżyć się do Jezusa Chrystusa. Możesz podzielić klasę na trzy grupy i wyznaczyć każdej z nich jeden z rozdziałów z fragmentu 3 Nefi 8–10, w którym odszukają słowa lub wyrażenia, które opisują, czego ludzie się nauczyli lub doświadczyli. Jedna osoba z każdej grupy może następnie przedstawić reszcie klasy to, co jej grupa odkryła. Zachęć członków klasy, aby przedyskutowali to, w jaki sposób te duchowe lekcje pozwalają nam zbliżyć się do Zbawiciela.
-
Cenne przesłanie, które wypływa z tych rozdziałów, brzmi następująco: Zbawiciel wyciąga do nas rękę z miłością i miłosierdziem nawet wtedy, gdy przechodzimy przez najtrudniejsze próby. Możesz poprosić członków klasy, aby pomyśleli o osobie, która przechodzi przez trudny okres, a następnie w słowach Zbawiciela z fragmentów 3 Nefi 9:13–22 i 10:1–10 odszukali wyrażenia, które mogą jej pomóc. Mogą oni również opowiedzieć o osobistych doświadczeniach, kiedy czuli, że Zbawiciel wyciągnął do nich dłoń.
Pan wymaga „skruszonego serca i pokornego ducha”.
-
Przed przyjściem Zbawiciela wierni Bogu ludzie w ziemi obiecanej przestrzegali prawa Mojżesza, które obejmowało składanie ofiar ze zwierząt. Aby przybliżyć uczniom to prawo, możesz krótko omówić fragment Mojżesz 5:5–8. Dlaczego Bóg w starożytnych czasach przykazał ludziom składać ofiary ze zwierząt? Jakie nowe przykazanie Zbawiciel dał w wersecie 3 Nefi 9:20 i w jaki sposób wskazywało ono Niego i Jego ofiarę? Pomocne mogą być cytaty o prawie składania ofiar, które znajdują się w „Dodatkowych materiałach”.
-
Jak możesz wyjaśnić członkom klasy, co to znaczy mieć skruszone serce i pokornego ducha? Na początek możesz na tablicy zapisać słowa skruszone, pokorny i ofiara. Następnie możesz poprosić uczniów, aby zilustrowali znaczenie, jakie dla nich mają te słowa, lub zapisali słowa czy wyrażenia, które kojarzą im się z tymi pojęciami. Gdy będą prezentować swoje ilustracje, słowa lub wyrażenia, mogą omówić, w jaki sposób odnoszą się one do tego, o co Zbawiciel prosi nas we fragmencie 3 Nefi 9:19–22. Pomocne może być również zacytowanie słów Starszego D. Todda Christoffersona z „Dodatkowych materiałów”.
Jezus Chrystus jest światłością świata.
-
Wydarzenia opisane we fragmencie 3 Nefi 11:1–17 są jednymi z najświętszych w Księdze Mormona. Możesz dać członkom klasy kilka chwil, aby przeczytali te wersety po cichu. Możesz zapisać na tablicy kilka pytań, nad którymi członkowie klasy mogą się zastanowić podczas czytania tych wersetów, na przykład: Jak byś się czuł, gdybyś był pośród tych ludzi? Co związanego ze Zbawicielem zrobiło na tobie wrażenie w tych wersetach? Czego się uczysz z przykładu Jezusa? lub Dzięki jakim doświadczeniom zdobyłeś świadectwo o tym, że Jezus Chrystus jest twoim Zbawicielem? Możesz pozwolić członkom klasy, aby opowiedzieli o swoich przemyśleniach lub odczuciach.
Jezus Chrystus ustanowił Swoją doktrynę i Swój Kościół.
-
Pouczające może być zwrócenie uwagi na to, o czym Zbawiciel powiedział i co zrobił na początku, gdy pojawił się w kraju Obfitość. Członkowie klasy mogą zaznaczyć lub wypisać prawdy, które zdefiniowali na podstawie słów i czynów Zbawiciela opisanych we fragmencie 3 Nefi 11:10–41. Poproś, aby opowiedzieli o tym, co znaleźli. Czego uczymy się z tych wersetów na temat Zbawiciela? Czego dowiadujemy się o Jego Kościele?
-
Aby zakończyć toczące się między ludźmi spory dotyczące chrztu, Zbawiciel objawił ważne prawdy na temat tego obrzędu (zob. 3 Nefi 11). Aby uczniowie mogli odkryć te prawdy, możesz zapisać na tablicy następujące numery wersetów: 21–25, 26–27, 33–34. Poproś wszystkich, aby wybrali po jednym lub po dwa wersety i przedstawili zawartą w nich prawdę o chrzcie.
Zachęć do nauki w domu
Twoich uczniów może zainteresować fakt, że wizyta Zbawiciela wśród Nefitów i Lamanitów wpłynęła na nich tak głęboko, że pomimo iż wcześniej byli ze sobą skłóceni, to po niej żyli w pokoju przez następne 200 lat (zob. 4 Nefi 1). Może to zainspirować członków klasy do przestudiowania rozdziałów 3 Nefi 12–16, aby dowiedzieć się, czego Zbawiciel nauczał ludzi, że spowodowało to tak radykalną zmianę.
Dodatkowe materiały
Prawo składania ofiar.
Prezydent M. Russell Ballard wyjaśnił jeden ze sposobów, w jaki dzisiaj możemy żyć, aby zachowywać prawo składania ofiar:
„Po ostatecznej ofierze Zbawiciela w praktykach dotyczących [prawa składania ofiar] dokonały się dwie zmiany. Po pierwsze — obrzęd sakramentu zastąpił obrzęd składania ofiar, a po drugie — ta zmiana sprawiła, że nacisk przeniósł się ze zwierzęcia należącego do człowieka na samego człowieka. W pewnym sensie nacisk zmienił się z ofiary na składającego ofiarę […].
Pan nie wymaga już od nas naszych zwierząt ani zbóż, teraz pragnie, abyśmy wyrzekli się wszystkiego, co bezbożne […].
Kiedy pokonujemy własne egoistyczne pragnienia i na pierwszym miejscu w naszym życiu stawiamy Boga oraz zawieramy przymierze, że będziemy Mu służyć niezależnie od ceny, wówczas żyjemy zgodnie z prawem składania ofiar” („The Law of Sacrifice”, Ensign, październik 1998, str. 10).
Starszy Neal A. Maxwell z Kworum Dwunastu Apostołów powiedział: „Ofiarowanie zwierzęcia na ołtarzu nigdy nie było prawdziwą, osobistą ofiarą. Taką ofiarą jest gotowość do złożenia i spalenia na ołtarzu zwierzęcia, które tkwi w nas!” („Deny Yourselves of All Ungodliness”, Ensign, maj 1995, str. 68).
Skruszone serce i pokorny duch.
Starszy D. Todd Christofferson opisał, co to znaczy mieć skruszone serce i pokornego ducha:
„Możecie ofiarować Panu dar waszego skruszonego lub pokutującego serca i waszego pokornego lub posłusznego ducha. W rzeczywistości to jest dar was samych — tego, kim jesteście i kim się staniecie.
Czy w was lub w waszym życiu jest coś, co jest nieczyste lub niegodne? Kiedy się tego pozbywacie, jest to darem dla Zbawiciela. Czy w waszym życiu brakuje jakichś dobrych nawyków lub cech charakteru? Kiedy nabywacie je i włączycie w cechy swojego charakteru, wtedy składacie dar Panu” („Gdy się kiedyś nawrócisz”, Ensign lub Liahona, maj 2004, str. 12).