Eter ukrywa się w jaskini — Gary Ernest Smith

23–29 listopada

Eter 12–15

„Z wiarą wszystko się wypełni”

Celem tego zarysu lekcji nie jest określenie tego, co stanie się podczas zajęć. Stanowi on uzupełnienie — a nie zamiennik — osobistego objawienia. Pozwól, by Duch Święty prowadził cię w procesie osobistego studiowania i przygotowania, a następnie zastanów się, czy zadania z tego podręcznika pomogą członkom klasy odkryć ważne zasady z rozdziałów Eter 12–15 i podzielić się nimi.

Zapisz swoje odczucia

Zachęć do wymiany myśli

Aby członkowie klasy zechcieli podzielić się tym, czego nauczyli się podczas osobistego i rodzinnego studiowania, możesz zapisać na tablicy wyrażenia: „Nauczyłem się, że…”, „Mam świadectwo o…” i „Doświadczyłem…”. Poproś ich, aby opowiedzieli o czymś z rozdziałów Eter 12–15, co może stanowić uzupełnienie jednego ze zdań zapisanych na tablicy.

Nauczaj doktryny

Eter 12:2–22

Otrzymamy świadectwo o prawdzie, gdy wykażemy się wiarą w Jezusa Chrystusa.

• Aby wyjaśnić członkom klasy, co to znaczy wykazywać się wiarą w Jezusa Chrystusa, możesz zapytać ich, jakie obrazy przychodzą im na myśl, gdy słyszą słowo ćwiczyć. (Możecie nawet odszukać to słowo w słowniku). Jaki wpływ na nasze ciała mają ćwiczenia fizyczne? Jak możemy zastosować tę zasadę do wiary? W jaki sposób możemy wykazywać się wiarą w Chrystusa? Członkowie klasy mogą zbadać fragment Eter 12:2–22 i omówić, w jaki sposób osoby wspomniane w tych wersetach wykazały się wiarą. W jaki sposób możemy naśladować ich przykład? Jakie, zgodnie z treścią tych wersetów, są skutki wiary w Jezusa Chrystusa?

• Przykłady wiary we fragmencie Eter 12:7–22 stanowią dobry przegląd natchnionych historii, które studiowaliśmy razem w Księdze Mormona. Członkowie klasy mogą przedstawić inne przykłady wiary i opowiedzieć o tym, czego się z nich nauczyli (kolejne przykłady można znaleźć w rozdziale List do Hebrajczyków 11). Mogą również przedstawić przykłady z historii swoich rodzin lub z własnego życia. W jaki sposób te przykłady wzmocniły ich wiarę w Jezusa Chrystusa i Ojca Niebieskiego?

• Rozdział Eter 12 jest pełen wiedzy i prawd na temat wiary. Członkowie klasy mogą znaleźć w tym rozdziale wersety, z których uczymy się na temat wiary. Następnie mogą zapisać na tablicy to, co znaleźli.

Eter 12:1–9, 28, 32

Wiara prowadzi do „[nadziei] lepszego świata”.

• Czy ktoś z twojej klasy może opowiedzieć, dlaczego kotwica jest ważna dla statku? Możesz pokazać ilustrację przedstawiającą statek z kotwicą (lub narysuj go tablicy) i omówić, co by się stało, gdyby statek nie miał kotwicy. Co się dzieje z nami, gdy nie mamy nadziei? Następnie członkowie klasy mogą przeczytać werset Eter 12:4 i porozmawiać o tym, w jaki sposób nadzieja jest „kotwicą dla [naszych] dusz”. Mogą również przeczytać wersety Eter 12:1–9, 28 i 32, i opowiedzieć o tym, czego się dowiedzieli o nadziei. Na co powinniśmy mieć nadzieję (zob. Eter 12:4; Moroni 7:41; zob. także Ew. Jana 16:33)?

Eter 12:23–29

Dzięki łasce Jezusa Chrystusa, to, co słabe, może stać się mocne.

• Aby uczniowie odnieśli do siebie prawdy o słabości i sile, których Moroni nauczał w rozdziale Eter 12, możesz poprosić ich, aby pomyśleli o kimś, kto może czuć się zniechęcony ze względu na swoje słabości. Następnie zachęć ich, aby zbadali fragment Eter 12:23–29 i odszukali przesłanie, które może nieść pociechę tej osobie. Gdyby Moroni żył w naszych czasach, co mógłby jej powiedzieć, aby dodać jej otuchy? Członkowie klasy mogą również opowiedzieć o doświadczeniach z własnego życia, gdy Zbawiciel pomógł im, by „to, co w nich słabe, [stało] się mocne” (Eter 12:27). W jaki sposób zmiana ta różni się od wysiłków związanych z samodoskonaleniem się, które ktoś może podejmować bez polegania na Zbawicielu? Aby uzyskać więcej informacji na ten temat, zobacz wypowiedź Prezydenta Henry’ego B. Eyringa, która znajduje się w „Dodatkowych materiałach”.

• Doświadczenie Moroniego jest jednym z wielu w pismach świętych, które pokazują, że łaska Zbawiciela może obrócić nasze słabości w mocne strony. Pomocne może być podzielenie klasy na grupy, polecenie każdej z nich, aby wybrała osobę z pism świętych, która miała słabości, i omówienie, w jaki sposób Pan uczynił ją silną. Niektóre przykłady znajdują się w „Dodatkowych materiałach”. Możesz zaproponować członkom klasy, aby przejrzeli definicję łaski w leksykonie Oddani wierze (strony 61–63). W jaki sposób przestudiowane przez nich przykłady z pism świętych ilustrują moc łaski Zbawiciela? W jaki sposób możemy sprawić, że ta moc będzie aktywna w naszym życiu?

• Powszechne jest porównywanie naszych słabości do mocnych stron, które zauważamy u innych ludzi. Nawet Moroni czuł, że nie może równać się z bratem Jereda (zob. Eter 12:24). Dlaczego porównywanie się z innymi osobami jest niebezpieczne? W jaki sposób, zgodnie z treścią fragmentu Eter 12:26–27, Pan chce, abyśmy postrzegali nasze słabości (zob. także wypowiedź Prezydenta Henry’ego B. Eyringa znajdującą się w „Dodatkowych materiałach”)? W jaki sposób, zgodnie z wolą Pana, powinniśmy postrzegać słabości innych osób (zob. Eter 12:26)?

Eter 13–15

Odrzucanie proroków sprowadza duchowe zagrożenie.

• Biorąc pod uwagę ważne prawdy zawarte w rozdziale Eter 12, możesz postanowić, że nie poświęcisz dużo czasu na rozdziały 13–15. Jednakże warto poprosić członków klasy, aby krótko podsumowali, co wydarzyło się w tych rozdziałach. Aby zainspirować członków klasy do odnalezienia w tej historii ważnych przesłań, możesz poprosić ich, aby uzupełnili wyrażenie: „i tak widzimy…” tym, czego nauczyli się z historii o upadku Jeredytów. W jakim sensie ich upadek był podobny do upadku Nefitów (zob. np. Eter 15:19 i Moroni 8:28)? Jak myślicie, czego, zgodnie z oczekiwaniami Pana, powinniśmy nauczyć się z tych historii i co możemy zrobić, aby uniknąć losu Jeredytów? Członkowie klasy mogą również przejrzeć koniec Księgi Etera oraz fragmenty Omni 1:19–22; Mosjasz 8:8 i Mosjasz 28:11–18, i zastanowić się, co łączy je ze sobą.

Zachęć do nauki w domu

Na lekcji w przyszłym tygodniu członkowie klasy zaczną studiować Księgę Moroniego. Może ich zainteresować fakt, że Moroni pierwotnie nie planował pisać niczego więcej po księdze Etera, ale pozostał przy życiu dłużej niż się spodziewał. W tym tygodniu rozpoczną czytanie ostatnich przesłań, do zapisania których Moroni został natchniony przed śmiercią.

Dodatkowe materiały

Postęp duchowy wymaga dostrzeżenia naszych słabości.

Prezydent Henry B. Eyring, odnosząc się do wersetu Eter 12:27, nauczał: „Moroni powiedział: ‘Usłyszawszy te słowa […], uspokoiłem się’ (Eter 12:29). To może dać pocieszenie nam wszystkim. Ci, którzy nie dostrzegają swych słabości, nie czynią postępu. Świadomość waszych słabości jest błogosławieństwem, ponieważ pomaga wam pozostać pokornymi i zwracać się do Zbawiciela. Duch nie tylko daje pocieszenie, ale jest On sprawcą działania Zadośćuczynienia i zmiany waszej natury. Wtedy, to co słabe, stanie się mocne („Mój pokój daję wam”, Ensign lub Liahona, maj 2017, str. 16).

Słabe osoby stają się mocne (przykłady):

• Enoch (Mojżesz 6:31–34; 7:13)

• Mojżesz (II Ks. Mojżeszowa 4:10–12; 14:31)

• Gedeon (Ks. Sędziów 6:12–16; 8:22–23)

• Piotr (Ew. Łukasza 5:8–10; 22:55–62; Dzieje Apostolskie 4:13–21)

• Moroni (Eter 12:23–29)

• Józef Smith (Józef Smith — Historia 1:28; NiP 35:17; 135:3)

Doskonalenie nauczania

Nauczaj „dlaczego”. „Czasami uczniowie, szczególnie młodzież, zastanawiają się, w jaki sposób zasady ewangelii odnoszą się do ich życia lub dlaczego powinni przestrzegać konkretnych przykazań. Jeśli jednak rozumieją wieczny plan szczęścia, który Ojciec Niebieski przygotował dla Swoich dzieci, powód istnienia zasad ewangelii i przykazań staje się jaśniejszy, a pragnienie bycia posłusznym wzrasta” (Nauczanie na sposób Zbawiciela, str. 20).