7–13 sierpnia

List do Rzymian 1–6

„Moc Boża ku zbawieniu”

W duchu modlitwy przeczytaj List do Rzymian 1–6, mając na uwadze członków twojej klasy. Dzięki temu będziesz otwarty na podszepty Ducha podczas przygotowywania się do nauczania.

Zachęć do wymiany myśli

Możesz dać członkom klasy kilka minut, aby przeszukali List do Rzymian 1–6 pod kątem wersetów, które Duch Święty pomógł im lepiej zrozumieć. Mogą przedstawić wybrany werset osobie siedzącej obok.

Nauczaj doktryny

List do Rzymian 1:16–17

„Nie wstydzę się ewangelii Chrystusowej”.

• Wielu ludzi doświadczyło wyśmiewania z powodu ich wierzeń. Aby pomóc członkom klasy, gdy znajdą się w takich sytuacjach, poproś ich, aby przeczytali List do Rzymian 1:16–17 i przypomnieli sobie sytuacje opisane w Dziejach Apostolskich, w których Paweł pokazał, że nie wstydzi się ewangelii. Członkowie klasy mogą też opowiedzieć, dlaczego nie wstydzą się ewangelii Jezusa Chrystusa. Mogą też opowiedzieć o doświadczeniach, w których oni lub inne osoby okazały, że nie wstydzą się ewangelii.

  

  Możemy bez poczucia wstydu dzielić się naszymi świadectwami o ewangelii.

List do Rzymian 2:28–29

Prawdziwe bycie uczniem przejawia się w naszym wewnętrznym zaangażowaniu, a nie tylko w czynach.

• Jak oceniamy naszą postawę jako uczniów? Rada Pawła dla Rzymian może pomóc nam skupić się na „[sercu i duchu]” (List do Rzymian 2:29), a nie na naszych zewnętrznych działaniach. Aby pomóc członkom twojej klasy zrozumieć radę Pawła, możesz zapisać na tablicy treść wersetów Dzieje Apostolskie 2:28–29. Zamień słowo Żyd na święty w dniach ostatnich, a słowo obrzezanie na przymierze. W jaki sposób taka zmiana pogłębia nasze zrozumienie nauk Pawła? Możesz również omówić przykłady tego, które z naszych uczynków, jako członków Kościoła, mają więcej mocy i znaczenia, gdy dokonywane są z „serca [i] w duchu” (List do Rzymian 2:29).

List do Rzymian 3–6

„Gdzie zaś grzech się rozmnożył, tam łaska bardziej obfitowała”.

• W jaki sposób możesz przybliżyć członkom klasy nauki Pawła na temat wiary, uczynków i łaski? Rozważ przedstawienie dwóch poniższych sytuacji, aby wyjaśnić członkom klasy, że nie powinniśmy postrzegać naszych dobrych uczynków jako sposobu na udowodnienie naszej godności, ale też nie powinniśmy postrzegać łaski Chrystusa jako wymówki dla naszych błędów i grzechów. Członkowie klasy mogą w Liście do Rzymian 3:20–31; 5:1–2; 6:1–2, 21–23 odszukać prawdy, które pomogą Glorii i Jerzemu. Jakie inne prawdy zawarte w „Dodatkowych materiałach” pozwolą członkom klasy pojąć wagę zarówno dobrych uczynków, jak i łaski Chrystusa?

  Sytuacja nr 1

  Przyjaciółka o imieniu Gloria czuje się przytłoczona, kiedy stara się być wierną uczennicą Chrystusa. Dokłada starań, by robić wszystko, co czuje, że powinna czynić, ale często martwi się, że jej wysiłki nie przynoszą rezultatów. Zastanawia się: „Czy jestem wystarczająco dobra? Czy Pan mnie przyjmie?”.

  Sytuacja nr 2

  Przyjaciel o imieniu Jerzy nie przejmuje się zbytnio podejmowaniem prawych wyborów. Wierzy w Jezusa Chrystusa, uczęszcza na spotkania kościelne, jest kochającym ojcem i dobrym sąsiadem. Jednakże postanowił, że nie będzie żył według norm, które pozwolą mu otrzymać rekomendację świątynną. Gdy członkowie rodziny i przyjaciele próbują zachęcić go, aby przygotował się do pójścia do świątyni, odpowiada: „Jestem dobrym człowiekiem. Wierzę w Chrystusa. On już zapłacił cenę za moje grzechy i nie sądzę, żeby z takich błahych powodów nie wpuścił mnie do królestwa celestialnego”.

Dodatkowe materiały

Wiara, łaska i uczynki.

Sytuacja nr 1

• Ks. Etera 12:27

• Ks. Moroniego 10:32–33

• J. Devn Cornish, „Czy jestem dość dobry? Czy podołam?”, Liahona, listopad 2016, str. 32–34

• Prezydent Dieter F. Uchtdorf nauczał: „Zbawienia nie kupuje się za walutę posłuszeństwa; nabywa się je poprzez krew Syna Bożego […]. Łaska jest darem Bożym, a nasze pragnienie, aby być posłusznym każdemu przykazaniu Bożemu, przejawia się w sięganiu poza nasz doczesny stan, by przyjąć święty dar od naszego Ojca Niebieskiego” („Dar łaski”, Liahona, maj 2015, str. 109–110).

Sytuacja nr 2

• List Jakuba 2:17–26

• Ks. Helamana 12:23–24

• D. Todd Christofferson, „Trwać będziecie w miłości mojej”, Liahona, listopad 2016, str. 48–51.

• Prezydent Uchtdorf nauczał: „Dlaczego posłuszeństwo przykazaniom Bożym jest tak ważne, skoro łaska jest darem Bożym? Po co mamy przejmować się przykazaniami Bożymi czy pokutą? […]. Nasze posłuszeństwo przykazaniom Bożym jest naturalną konsekwencją naszej nieskończonej miłości do Boga i wdzięczności za Jego dobroć. Taka forma szczerej miłości i wdzięczności w cudowny sposób połączy nasze uczynki z łaską Bożą” („Dar łaski”, str. 109).

Doskonalenie nauczania

Twoje powołanie jest natchnione. Jako nauczyciel zostałeś powołany przez Pana, aby błogosławić Jego dzieci. Pan chce, abyś odniósł sukces, więc jeśli będziesz żył tak, abyś był godny Jego pomocy, On da ci objawienie, którego szukasz. (Zob. Nauczanie na sposób Zbawiciela, str. 5).