„16–22 października. I i II List do Tesaloniczan: ‘Dopełnijcie tego, czego brak waszej wierze’”, Przyjdź i naśladuj mnie — dla Szkoły Niedzielnej. Nowy Testament, 2023 (2021)
„16–22 października. I i II List do Tesaloniczan”, Przyjdź i naśladuj mnie — dla Szkoły Niedzielnej, 2023
16–22 października
I i II List do Tesaloniczan
„Dopełnijcie tego, czego brak waszej wierze”
Alma nauczał: „Nie ufajcie też nikomu, aby był waszym nauczycielem czy posługującym, jeśli nie będzie mężem Bożym, kroczącym Jego drogami i przestrzegającym Jego przykazań” (Ks. Mosjasza 23:14). Co ten fragment z pism świętych mówi o sposobie, w jaki powinieneś przygotowywać się do nauczania?
Zachęć do wymiany myśli
Daj członkom klasy kilka minut, aby szybko przejrzeli I i II List do Tesaloniczan i znaleźli werset, który wywarł na nich wrażenie. Poproś, aby przedstawili swoje wersety innej osobie w klasie, a następnie poproś kilka par, aby opowiedziały o tym, czego się nauczyły z tego ćwiczenia.
Nauczaj doktryny
I List do Tesaloniczan 1:5–8; 2:1–13
Słudzy Pana powinni nauczać ze szczerością i miłością.
-
Paweł rozpoczął swój List do Tesaloniczan od przypomnienia świętym o sposobie głoszenia ewangelii przez niego i inne osoby. Może to być dobra okazja, aby członkowie klasy zastanowili się nad tym, jak sobie radzą z nauczaniem i uczeniem się od siebie nawzajem. Możesz poprosić członków klasy, aby przeczytali I List do Tesaloniczan 1:5–8; 2:1–13 i określili, jakie są zasady skutecznego dzielenia się ewangelią. Na podstawie tych wersetów mogą następnie zapisać pytania, które pomogą im ocenić ich wysiłki związane z nauczaniem ewangelii innych ludzi. Jedno z pytań może, na przykład, brzmieć: „Czy jestem przykładem tego, o czym wiem” (zob. I List do Tesaloniczan 1:7)? W jaki sposób przestrzeganie zasad wymienionych w tym fragmencie pomaga nam lepiej pełnić posługę wobec tych, których nauczamy?
I List do Tesaloniczan 3:9–13; 4:1–12
Gdy podążamy za Jezusem Chrystusem, On może nas uświęcić.
-
Paweł nauczał świętych z Tesaloniki: „Nie powołał nas Bóg do nieczystości, ale do uświęcenia” (I List do Tesaloniczan 4:7). Aby rozpocząć dyskusję na temat świętości, jedna osoba bądź wszyscy członkowie klasy mogą zaśpiewać hymn „Obdarz mnie świętością” (Hymny, nr 66). Poproś członków klasy, aby omówili wspomniane w hymnie charakterystyczne cechy świętości, które przykuły ich uwagę. Napisz na tablicy Obdarz mnie świętością, więcej… i poproś członków klasy, aby w I Liście do Tesaloniczan 3:9–13; 4:1–12 odszukali słowa lub wyrażenia, które uzupełnią to zdanie. W jaki sposób możemy rozwinąć te cechy?
-
Zaproszenie, by być świętymi, może onieśmielać niektóre osoby. Pomocne dla członków klasy może być zrozumienie, że rozwijanie w sobie świętości jest procesem stopniowym, który wymaga, abyśmy z upływem czasu „tym bardziej obfitowali” (I List do Tesaloniczan 4:10). Aby zilustrować ten proces, możesz poprosić jednego z członków klasy, aby opowiedział o talencie lub osiągnięciu, który wymagał stałego wysiłku na przestrzeni czasu, np. o uszyciu kołdry lub nauczeniu się gry na instrumencie muzycznym. W jaki sposób można to porównać do procesu uświęcania się? Poproś członków klasy, aby przejrzeli I List do Tesaloniczan 3:9–13; 4:1–12 i powiedzieli, co myślą o wysiłku, jaki trzeba włożyć w to, aby stać się świętym na sposób opisany przez Pawła. Co pomaga nam czynić postępy na drodze ku świętości?
I List do Tesaloniczan 4:11–12; II List do Tesaloniczan 3:7–13
Powinniśmy pracować, aby zapewnić sobie utrzymanie i pomagać potrzebującym.
-
Następujące pytania mogą zapoczątkować dyskusję na temat rady Pawła dotyczącej pracy: Jakie są konsekwencje bezczynności? Jakie błogosławieństwa wynikają z pracy? Co, według was, oznaczają słowa „cichy” i „cichość”, których użył Paweł (I List do Tesaloniczan 4:11; II List do Tesaloniczan 3:12)? Możesz zapisać na tablicy podobne pytania, aby członkowie klasy zastanawiali się nad nimi i omawiali je w trakcie czytania I Listu do Tesaloniczan 4:11–12 i II Listu do Tesaloniczan 3:7–13. Jakie inne fragmenty pism świętych przybliżają nam znaczenie pracy i niebezpieczeństwa wynikające z bezczynności (zob. Sugestie w „Dodatkowych materiałach”)?
Odstępstwo miało poprzedzać Drugie Przyjście Jezusa Chrystusa.
-
Dla członków klasy może być korzystne omówienie kilku metafor, za pomocą których prorocy opisywali Odstępstwo, takich jak: odstępstwo (zob. II List do Tesaloniczan 2:3), głód (zob. Ks. Amosa 8:11–12), wejście wilków drapieżnych (zob. Dzieje Apostolskie 20:28–30) i to, co łechce ucho (zob. II List do Tymoteusza 4:3–4). Możesz połączyć członków klasy w pary i poprosić ich o przeczytanie jednego lub kilku z tych (lub innych, wybranych przez ciebie) fragmentów pisma świętego. Niech omówią w parach, czego te wersety uczą o Wielkim Odstępstwie. Czego prorocy nauczali o Odstępstwie i jego skutkach?
-
Chociaż Kościół nie zazna ponownego „odstępstwa” (II List do Tesaloniczan 2:3), jak to miało miejsce w starożytności, to my osobiście nadal możemy w nie popaść. Co sugeruje II List do Tesaloniczan 2 na temat tego, jak to odstępstwo może wyglądać (zob. wersety 9–10) i jak możemy go uniknąć (zob. wersety 15–17)?