„Pan posyła Olivera Cowdery’ego”, Historie z Doktryny i Przymierzy (2024)
„Pan posyła Olivera Cowdery’ego”, Historie z Doktryny i Przymierzy
1828–1829
Pan posyła Olivera Cowdery’ego
Nauka o tym, jak Bóg do nas mówi
Józef i Emma nadal tłumaczyli Księgę Mormona. Praca była ciężka, a oni musieli też pracować w swoim gospodarstwie. Józef modlił się, aby Ojciec Niebieski posłał kogoś, kto pomógłby mu tłumaczyć Księgę Mormona.
Święci, tom 1, rozdział 6.
Daleko w stanie Nowy Jork Oliver Cowdery, młody nauczyciel, mieszkał u rodziców Józefa Smitha. Uczył młodsze rodzeństwo Józefa.
Święci, tom 1, rozdział 6.
Oliver usłyszał o Józefie i o złotych płytach. Był tym zaciekawiony. Rozmawiał z rodzicami Józefa, a oni powiedzieli mu, że Józef wykonuje dzieło Boga.
Święci, tom 1, rozdział 6.
Teraz Oliver był jeszcze bardziej zaciekawiony. Rodzice Józefa powiedzieli Oliverowi, że powinien się pomodlić i sam dowiedzieć się, czy jest to dzieło Boga. Zatem pewnego wieczoru Oliver modlił się z całego serca. Bóg obdarzył jego umysł spokojem. Oliver wiedział, że Józef Smith był sługą Boga. Poczuł, że powinien pomóc Józefowi.
Święci, tom 1, rozdział 6.
Po zakończeniu roku szkolnego Oliver pojechał spotkać się z Józefem i Emmą. Józef i Oliver rozmawiali do późna o złotych płytach i dziele Boga.
Święci, tom 1, rozdział 6.
Oliver powiedział, że będzie zapisywał tłumaczenie Józefa. Uwielbiał to, czego dowiadywał się o Jezusie. Miał też pytania i pragnął silniejszej wiary.
Święci, tom 1, rozdział 6.
Poprzez Proroka Józefa Pan przekazał Oliverowi pewną wiadomość. Powiedział mu, żeby przypomniał sobie ten wieczór, kiedy się modlił. Bóg obdarzył go wtedy spokojem. Tylko Bóg wiedział o tamtej modlitwie. Wiara Olivera stała się silniejsza. Ciągle pomagał Józefowi, a Pan nauczył go wiele o tym, jak Bóg do nas przemawia.
Doktryna i Przymierza 6:14–24; 8:1–3; 9:7–9; Święci, tom 1, rozdział 6.