Zasady posługi, marzec 2020

Posługa w służbie świątynnej

Kiedy dzięki nam ktoś może cieszyć się błogosławieństwami świątyni, to jest to dzieło posługi.

Tło — Getty Images; zdjęcie Świątyni Tegucigalpa w Hondurasie

Zasady posługi, Marzec 2020

Obecność w świątyni warta jest wysiłku. Prezydent Russell M. Nelson uczył, że „[świątynia] jest [niezbędna] dla zbawienia i wywyższenia nas samych, a także naszych rodzin […].

Każdy z nas potrzebuje stałego duchowego wzmocnienia i nauki, które są możliwe jedynie w domu Pana”¹.

Aby uczęszczać do świątyni, musimy zarówno odpowiednio zaplanować nasz czas, nasze obowiązki i środki, jak i przygotować się duchowo. Świadczymy posługę, kiedy uda nam się rozpoznać, co powstrzymuje naszych braci i nasze siostry przed udaniem się do świątyni, i kiedy pomagamy im znaleźć rozwiązanie tych problemów.

Świątynia jest błogosławieństwem dla każdego

Meg, która niedawno wróciła z pełnoetatowej misji, szła w kierunku drzwi Świątyni Kona na Hawajach, gdy zauważyła młodą kobietę siedzącą samotnie na ławce. Poczuła, że powinna z nią porozmawiać, ale nie wiedziała, co powiedzieć. Podeszła i zapytała, co oznacza tatuaż na kostce dziewczyny. Tak zaczęła się rozmowa, podczas której młoda kobieta, której na imię było Lani, opowiedziała swoją historię.

Lani powiedziała Meg o tym, jak trudno jej jest powrócić do pełnej aktywności w Kościele, o przemiłych członkach, którzy starają się jej pomóc, i o nadziei, że pewnego dnia zostanie zapieczętowana do swojej córeczki.

Meg zaprosiła Lani, aby weszła z nią do świątyni, do poczekalni. Na razie nie mogły wejść dalej, ale mogły przekroczyć próg tego świętego miejsca. Lani zgodziła się i weszły razem. Pracownik świątynny wskazał im ławkę pod obrazem przedstawiającym Zbawiciela.

Kiedy usiadły, Lani wyznała szeptem: „Tak bardzo chciałam wejść dzisiaj do świątyni, ale byłam zbyt zdenerwowana”. Dzięki temu, że Meg posłuchała podszeptu Ducha, mogła stać się odpowiedzią na cichą modlitwę Lani.

Pomysły na pomoc osobom, które nie mają rekomendacji świątynnej

Nawet osoby, które nie mają rekomendacji świątynnej, mogą cieszyć się błogosławieństwami świątyni.

Opowiedz o tym, co czułeś, kiedy błogosławieństwa płynące z pracy świątynnej wypełniły twoje życie.
Zaproś kogoś do świątyni w czasie dni otwartych lub do centrum dla odwiedzających. Sprawdź, gdzie będą dni otwarte, na stronie internetowej temples.ChurchofJesusChrist.org.
Obejrzyj zdjęcia i dowiedz się więcej o tej świątyni na stronie internetowej temples.ChurchofJesusChrist.org.

Ułatwiaj bliźnim wizytę w świątyni

Członkowie, którzy mają rekomendację świątynną, również mogą mieć trudności z udaniem się do świątyni. Niektórzy być może muszą pokonać duże odległości. Inni mogą mieć małe dzieci albo muszą opiekować się starszymi członkami rodziny. Możemy współpracować, aby umożliwić służbę w świątyni wszystkim.

Leola Chandler czuła się przytłoczona obowiązkiem opieki nad chorym mężem i czwórką dzieci. Postanowiła więc, że wyznaczy czas w każdy wtorek na wizytę w pobliskiej świątyni. Stało się to dla niej źródłem pokoju i siły w życiu.

Jednego dnia usłyszała, jak kilka starszych sióstr z jej okręgu desperacko chciało udać się do świątyni, ale miały problem z transportem. Leola zaoferowała, że je podwiezie. Przez następne 40 lat rzadko jechała do świątyni sama².

Leola otrzymała wiele błogosławieństw i stała się źródłem błogosławieństw dla innych, odkąd zaoferowała, że podwiezie te starsze siostry.

Pomysły na pomoc bliźnim w uczęszczaniu do świątyni

Jak możesz pomóc bliźnim częściej odwiedzać świątynię? Możesz dojść do wniosku, że te same pomysły przydadzą się także tobie.

Pójdźcie razem. Zaoferuj transport do świątyni lub zorganizuj go. To może zachęcić kogoś do odwiedzenia jej.
Zapytaj członków swojej rodziny lub okręgu, czy mogą wykonać obrzędy za twoich przodków, zwłaszcza jeśli przygotowałeś wiele imion przodków gotowych do wykonania obrzędów.
Zaoferuj opiekę nad dziećmi, aby ich rodzice mogli udać się do świątyni. Możesz też zorganizować naprzemienną opiekę nad dziećmi.

Kiedy świątynia jest daleko

Chandradas „Roshan” i Sheron Antony z Kolombo ze Sri Lanki chcieli być zapieczętowani w świątyni. Ich przyjaciele Ann i Anton Kumarasamy byli bardzo podekscytowani ich decyzją. Wiedzieli jednak, że wyprawa do świątyni Manila na Filipinach nie jest ani łatwa, ani tania.

Roshan i Sheron oszczędzali pieniądze i zarezerwowali loty kilka miesięcy wcześniej, by kupić bilety, na które było ich stać. Wreszcie nadszedł ten wielki dzień. Kiedy jednak mieli międzylądowanie w Malezji, dowiedzieli się, że aby kontynuować podróż na Filipiny, muszą mieć wizę albo lecieć innymi liniami lotniczymi. Nie mieli możliwości zdobycia wizy ani nie było ich stać na podróż inną linią. Nie mogli też znieść myśli, że wrócą do domu, nie będąc wcześniej zapieczętowani.

Nie wiedząc, co robić, Roshan zadzwonił do Antona. Anton i Ann bardzo chcieli pomóc. Byli jedną z niewielu par na Sri Lance zapieczętowanych w świątyni, i wiedzieli, jak wspaniałe jest to błogosławieństwo. Jednak ostatnio wykorzystali swoje oszczędności, aby pomóc komuś z rodziny, kto był w potrzebie, w związku z czym nie mieli teraz wystarczająco pieniędzy, aby pomóc Roshanowi i Sheron w zakupie biletów na nowy lot.

Na Sri Lance panuje zwyczaj, że pan młody daje pannie młodej złoty naszyjnik, który ta może spieniężyć w razie śmierci męża. Ann postanowiła sprzedać swój naszyjnik, aby przyjaciele mogli kupić nowe bilety. Jej hojny dar sprawił, że Roshan i Sheron mogli dotrzeć do świątyni w Manili.

„Wiem, ile jest warte zapieczętowanie w świątyni”, powiedziała Ann. „Wiedziałam, że Sheron i Roshan będą wspaniałym wsparciem dla naszej gminy. Nie chciałam, aby stracili tę możliwość”³.

Pomysły na pomoc tym, którzy nie mogą odwiedzić świątyni

Możesz być wyznaczony do posługi komuś, kto ze względu na dystans lub koszty nie może uczęszczać do świątyni zbyt często lub nawet w ogóle. Mimo to istnieją sposoby, by osoba ta doceniała błogosławieństwa świątyni.

Pójdź razem z tą osobą na kurs przygotowujący do wizyty w świątyni lub na lekcje dotyczące szukania informacji na temat historii rodziny. Możesz zaproponować, że poprowadzisz taki kurs.
Podaruj tej osobie zdjęcie świątyni, aby mogła powiesić je w domu.
Jeśli byłeś w świątyni, opowiedz, czym dla ciebie jest świątynia, jakie masz doświadczenia z nią związane. Wyraź swoje świadectwo o obrzędach świątynnych.
Zachęć ją, aby dowiedziała się więcej na temat przymierzy, jakie zawieramy w świątyni, i jak ich dotrzymywać. Możesz wykorzystać broszurę „Understanding Our Covenants with God: An Overview of Our Most Important Promises” [Zrozumienie naszych przymierzy z Bogiem: Przegląd najważniejszych obietnic] z lipca 2012 r. z czasopisma Liahona.

© 2020 Intellectual Reserve, Inc. All rights reserved. Printed in Germany. Zatwierdzenie wersji angielskiej: 6/19. Zatwierdzenie do tłumaczenia: 6/19. Tłumaczenie z: Ministering Principles, March 2020. Polish. 16985 166