5

Upoważnienie i obrzędy kapłańskie

5.0

Wstęp

Kapłaństwo to upoważnienie, które Bóg daje Swoim dzieciom, aby przynieść zbawienie wszystkim ludziom. Przywódcy kapłańscy, którzy otrzymują klucze kapłańskie i korzystają z nich, posiadają kapłańskie upoważnienie i mogą udzielać upoważnienia kapłańskiego innym osobom. Ponieważ „wszelkie inne upoważnienia [i] urzędy w Kościele są dodatkami do tego kapłaństwa [Melchizedeka]” (Doktryna i Przymierza 107:5), wszystko, co dzieje się pod kierownictwem kluczy kapłańskich, dzieje się z kapłańskiego upoważnienia.

Kiedy kobieta jest wyświęcona na misjonarkę, działa na mocy upoważnienia kapłańskiego, aby pełnić funkcję kapłańską. Każdy, kto posiada powołanie, które otrzymał od osoby dzierżącej klucze kapłańskie, korzysta z upoważnienia kapłańskiego do wykonywania wyznaczonych obowiązków.

Jeśli jesteś posiadaczem Kapłaństwa Melchizedeka, będziesz miał okazję uczestniczyć w obrzędach i błogosławieństwach kapłańskich.

Korzystaj z ogólnych wytycznych dotyczących dokonywania obrzędów i błogosławieństw kapłańskich. Informacje zawarte w tym rozdziale są streszczone z rozdziału 18. publikacji General Handbook: Serving in The Church of Jesus Christ of Latter-day Saints.

Uwaga: Jak wyjaśniono w poniższych rozdziałach, niektóre obrzędy muszą być zatwierdzone przez przewodniczącego przywódcę, który dzierży właściwe klucze.

5.1

Administrowanie kapłaństwem: Ogólne wytyczne dla posiadaczy Kapłaństwa Melchizedeka

Posiadacze Kapłaństwa Melchizedeka powinni zawsze starać się być godni i prowadzeni przez Ducha Świętego. Powinni dokonywać każdego obrzędu i błogosławieństwa w godny sposób, upewniając się, że spełnia on następujące wymagania:

1. Należy to czynić w imię Jezusa Chrystusa.

2. Należy to czynić z upoważnienia kapłańskiego.

3. Należy to czynić według wszelkich koniecznych procedur, takich jak używanie określonych słów lub poświęconej oliwy.

4. Jeśli to konieczne, należy to czynić po uzyskaniu upoważnienia od przewodniczącego przywódcy, który dzierży właściwe klucze (zazwyczaj biskup, prezydent palika lub prezydent misji) zgodnie z instrukcjami zawartymi w tej części.

Ci, którzy udzielają błogosławieństw kapłańskich, wypowiadają słowa błogosławieństwa („Błogosławię [lub błogosławimy] cię, żebyś…”), zamiast modlić się („Ojcze Niebieski, proszę, pobłogosław tę osobę, żeby…”).

Kiedy kilku mężczyzn uczestniczy w obrzędzie lub błogosławieństwie, każdy z nich lekko umieszcza swoją prawą rękę na głowie danej osoby (lub pod niemowlęciem, które otrzymuje błogosławieństwo), a lewą rękę na ramieniu brata po lewej stronie.

Jedynie ci, którzy posiadają niezbędne kapłaństwo i są godni, mogą dokonywać obrzędu lub błogosławieństwa. Zgodnie z przewodnictwem Ducha biskupi i prezydenci palików mogą zaprosić posiadaczy kapłaństwa, którzy nie są w pełni godni wejścia do świątyni, aby dokonali lub brali udział w niektórych obrzędach i błogosławieństwach (zob. General Handbook: Serving in The Church of Jesus Christ of Latter-day Saints, 18.3, strona internetowa ChurchofJesusChrist.org).

Zapraszanie dużej liczby członków rodziny, przyjaciół i przywódców do pomocy w obrzędzie lub błogosławieństwie nie jest zalecane, ponieważ niektóre osoby mogą uważać to za dziwne. Zbyt duża grupa może również sprawić, że dokonanie obrzędu będzie przebiegać niezgrabnie pod względem fizycznym.

5.2

Chrzest

Pod kierownictwem przewodniczącego przywódcy godny kapłan lub posiadacz Kapłaństwa Melchizedeka może dokonać obrzędu chrztu. Aby to uczynić, powinien postępować według poniższych kroków:

1. Staje w wodzie z osobą, która będzie chrzczona.

2. Trzyma prawy nadgarstek tej osoby lewą ręką (dla wygody i bezpieczeństwa). Osoba chrzczona trzyma lewy nadgarstek posiadacza kapłaństwa lewą ręką.

3. Posiadacz kapłaństwa podnosi prawe ramię pod kątem prostym.

4. Wypowiada pełne imiona i nazwisko tej osoby i mówi: „Otrzymawszy upoważnienie od Jezusa Chrystusa, ja ciebie chrzczę w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen” (Doktryna i Przymierza 20:73).

5. Pozwala osobie trzymać nos prawą ręką (dla wygody). Posiadacz kapłaństwa kładzie prawą rękę wysoko na plecach osoby i zanurza ją całkowicie, włączając w to ubranie.

6. Pomaga osobie wynurzyć się z wody.

Jak opisano w General Handbook, 18.7.6, dwóch świadków upewnia się, że każdy chrzest został dokonany we właściwy sposób. Chrzest musi być powtórzony, jeśli słowa nie są wypowiedziane dokładnie tak, jak zostało to podane w wersecie Doktryna i Przymierza 20:73. Chrzest musi również być powtórzony, jeśli część ciała lub ubrania chrzczonej osoby nie znalazła się całkowicie pod wodą.

5.3

Konfirmacja

Jeden lub więcej posiadaczy Kapłaństwa Melchizedeka może uczestniczyć w konfirmacji. Lekko kładą ręce na głowie konfirmowanej osoby. Następnie osoba, która dokonuje obrzędu, wykonuje następujące czynności:

1. Wypowiada pełne imiona i nazwisko konfirmowanej osoby.

2. Mówi, że obrzęd ten jest dokonywany z upoważnienia Kapłaństwa Melchizedeka.

3. Konfirmuje osobę na członka Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich

4. Używa słów: „Przyjmij Ducha Świętego” (nie: „Przyjmij dar Ducha Świętego”).

5. Udziela błogosławieństwa, zgodnie z podszeptami Ducha.

6. Kończy w imię Jezusa Chrystusa.

5.4

Poświęcanie oliwy

Jeden lub więcej posiadaczy Kapłaństwa Melchizedeka musi poświęcić oliwę z oliwek, zanim będzie ona używana do namaszczenia chorych lub udręczonych. Nie można używać żadnej innej oliwy. Aby poświęcić oliwę, posiadacz kapłaństwa wykonuje następujące czynności:

1. Trzyma otwarty pojemnik z oliwą z oliwek.

2. Zwraca się do Ojca Niebieskiego.

3. Mówi, że działa z upoważnienia Kapłaństwa Melchizedeka.

4. Poświęca oliwę (nie pojemnik) i wyświęca ją dla namaszczenia i błogosławienia chorych i udręczonych.

5. Kończy w imię Jezusa Chrystusa.

5.5

Udzielanie błogosławieństw chorym i udręczonym

Jezus nadał Swoim Apostołom upoważnienie kapłańskie, żeby mieli moc uzdrawiać chorych i „wypędzać demony” (Ew. Marka 3:15). Posiadacze Kapłaństwa Melchizedeka mają to samo upoważnienie. Korzystaj z tego daru we właściwy sposób i tak często, jak to potrzebne.

Tylko posiadacze Kapłaństwa Melchizedeka mogą udzielać błogosławieństw chorym lub udręczonym. Zazwyczaj dwóch lub więcej posiadaczy kapłaństwa wspólnie udziela błogosławieństwa chorym, ale jeden może dokonać zarówno namaszczenia, jak i zapieczętowania błogosławieństwa, jeśli to konieczne.

Jeśli poświęcona oliwa nie jest dostępna, błogosławieństwo może być dane z upoważnienia kapłaństwa bez namaszczenia.

Godny mąż lub ojciec, który dzierży Kapłaństwo Melchizedeka, zazwyczaj powinien udzielać błogosławieństwa chorym członkom swojej rodziny.

Posiadacze kapłaństwa powinni udzielać błogosławieństwa chorym na prośbę chorego lub bardzo bliskich mu osób, aby błogosławieństwo było zgodne z ich wiarą. Posiadacze Kapłaństwa Melchizedeka, którzy odwiedzają szpitale, nie powinni zabiegać o możliwość udzielania błogosławieństw chorym.

Jeśli osoba prosi o więcej niż jedno błogosławieństwo związane z tą samą chorobą, posiadacz kapłaństwa nie musi ponownie namaszczać oliwą po pierwszym błogosławieństwie. Zamiast tego udziela błogosławieństwa poprzez nałożenie rąk i z upoważnienia kapłaństwa.

Udzielanie błogosławieństwa chorym składa się z dwóch części: (1) namaszczenia poświęconą oliwą i (2) zapieczętowania namaszczenia.

Namaszczenie poświęconą oliwą

Namaszczenia oliwą dokonuje jeden posiadacz Kapłaństwa Melchizedeka.

1. Na głowę tej osoby wylewa kroplę poświęconej oliwy.

2. Lekko nakłada ręce na głowę tej osoby i wzywa ją, wypowiadając jej pełne imiona i nazwisko.

3. Mówi, że działa z upoważnienia Kapłaństwa Melchizedeka.

4. Mówi, że namaszcza oliwą, która została poświęcona dla namaszczenia i błogosławienia chorych i udręczonych.

5. Kończy w imię Jezusa Chrystusa.

Zapieczętowanie namaszczenia

Zazwyczaj dwóch lub więcej posiadaczy Kapłaństwa Melchizedeka lekko kładzie ręce na głowie osoby, aby zapieczętować namaszczenie. Jednakże jeden posiadacz Kapłaństwa Melchizedeka może to zrobić samodzielnie, jeśli to konieczne. Podczas zapieczętowania namaszczenia posiadacz Kapłaństwa Melchizedeka wykonuje następujące czynności:

1. Wymawia pełne imiona i nazwisko danej osoby.

2. Mówi, że pieczętuje namaszczenie z upoważnienia Kapłaństwa Melchizedeka.

3. Udziela błogosławieństwa, zgodnie z podszeptami Ducha.

4. Kończy w imię Jezusa Chrystusa.

5.6

Udzielanie błogosławieństw rady i pocieszenia

Posiadacze Kapłaństwa Melchizedeka mogą udzielić błogosławieństw rady i pocieszenia osobom, które o nie proszą. W celu udzielania takich błogosławieństw jeden lub więcej posiadaczy kapłaństwa lekko kładzie ręce na głowie osoby. Następnie posiadacz kapłaństwa, który udziela błogosławieństwa, wykonuje następujące czynności:

1. Wymawia pełne imiona i nazwisko danej osoby.

2. Mówi, że błogosławieństwo jest udzielane z upoważnienia Kapłaństwa Melchizedeka.

3. Udziela błogosławieństwa, zgodnie z podszeptami Ducha.

4. Kończy w imię Jezusa Chrystusa.

Misjonarze, którzy udzielają błogosławieństw członkom, powinni zgłosić udzielenie błogosławieństwa biskupowi członka bezpośrednio lub poprzez prezydenta kworum starszych albo przywódcę misyjnego w okręgu, który następnie powie o tym biskupowi.