Ew. Łukasza 7:36–50

„Bo bardzo miłowała”

Jezus jadł posiłek w domu faryzeusza imieniem Szymon. Do domu weszła kobieta, którą Szymon uważał za „grzesznicę”, i zaczęła „łzami zlewać nogi [Zbawiciela]”, następnie wytarła je swoimi włosami i „całując Jego stopy namaszczała je olejkiem” (Ew. Łukasza 7:37–39). W odpowiedzi na myśli Szymona Zbawiciel podzielił się przypowieścią o przebaczeniu i miłości. Ta lekcja ma na celu pomóc ci wykazać się wiarą w Jezusa Chrystusa i odpokutować za swe grzechy.

Heavenly Father knows our divine potential. He rejoices every time we take a step forward. To Him, our direction is ever more important than our speed.

(Larry R. Lawrence, “What Lack I Yet?,” Ensign or Liahona, Nov. 2015, 35)

• Co zauważasz odnośnie do ludzi na tej ilustracji?

• Co ich odległość od Zbawiciela i kierunek, w którym są zwróceni, sugeruje na temat ich relacji z Nim?

Pomyśl przez chwilę, gdzie umieściłbyś samego siebie, a także w jakim kierunku byłbyś zwrócony.Starszy Larry R. Lawrence, będący wówczas Siedemdziesiątym, wyjaśnił:

• Jak sądzisz, dlaczego duchowy kierunek, w którym jesteśmy zwróceni, ma większe znaczenie niż szybkość, z jaką się poruszamy?

Pan czuje wielką radość, gdy podejmujemy starania, aby odpokutować (zob. Ew. Łukasza 15:7 ; Doktryna i Przymierza 18:13). Jednym ze sposobów na opisanie pokuty jest odwracanie się od grzechu i zwracanie się ku Bogu (zob. Przewodnik po pismach świętych, hasło: „ Pokutować, pokuta ”, strona internetowa: pismaswiete.KosciolJezusaChrystusa.org). Gdy będziesz studiować, zwracaj uwagę na podszepty Ducha, które mogą pomóc ci odwrócić się od grzechu i zwrócić ku Zbawicielowi.

Ew. Łukasza 7 zawiera opis tego, jak Jezus spożywał posiłek w domu faryzeusza imieniem Szymon. Gdy Jezus przebywał z Szymonem, podeszła do Niego kobieta o reputacji grzesznicy (zob. Ew. Łukasza 7:37, 39).

Przeczytaj Ew. Łukasza 7:36–39 i poszukaj, co się stało, gdy kobieta podczas posiłku podeszła do Jezusa.

• Co zauważyłeś, jeśli chodzi o Szymona i tę kobietę?

Jezus dostrzegł myśli Szymona i opowiedział pewną przypowieść. Przeczytaj Ew. Łukasza 7:40–43 i odszukaj w tej przypowieści naukę, którą Zbawiciel przekazał Szymonowi. Pomocna może być wiedza, iż jeden denar to zapłata, jaką pracownik fizyczny zazwyczaj otrzymywał za jeden dzień pracy (zob. werset 41 , przypis a w anglojęzycznej Biblii Króla Jakuba).

• Czego na podstawie tej przypowieści Szymon dowiedział się na temat jego własnej potrzeby przebaczenia?

W czasach Zbawiciela gospodarz miał w zwyczaju okazywać szacunek dystyngowanym gościom, czyniąc wobec nich życzliwe gesty, na przykład całując ich na powitanie, podając wodę do obmycia stóp i namaszczając ich głowy oliwą (zob. James E. Talmage, Jesus the Christ[1916], str. 261). Jak zapisano w Ew. Łukasza 7:44–46 , Zbawiciel wskazał, iż Szymon tych aktów uprzejmości Jezusowi nie zaoferował, a kobieta zadała sobie wiele trudu, aby okazać Mu miłość i wdzięczność.

• Co takiego twoim zdaniem ta kobieta rozumiała na temat Jezusa, czego mógł nie rozumieć Szymon?

• Jakie widzisz dowody na to, że ta kobieta odpokutowała, czyli odwróciła się od swych grzechów i zwróciła się ku Zbawicielowi?

Przeczytaj Ew. Łukasza 7:47–50 , szukając informacji o tym, dlaczego Pan odpuścił tej kobiecie jej grzechy.

• Jakie myśli i uczucia wobec Zbawiciela pojawiły się u ciebie, gdy studiowałeś tę historię?

• Jakich prawd nauczyłeś się z tego opisu?

Starszy Dale G. Rendlund z Kworum Dwunastu Apostołów podzielił się naukami mającymi odniesienie do historii zapisanej w Ew. Łukasza 7 . Obejrzyj film pt. „That I Might Draw All Men unto Me” [Abym mógł przyciągnąć do siebie wszystkich ludzi] (13:39) od oznaczenia czasu 4:22 do 5:03 albo przeczytaj poniższy tekst.

The closer we are to Jesus Christ in the thoughts and intents of our hearts, the more we appreciate His innocent suffering, the more grateful we are for grace and forgiveness, and the more we want to repent and become like Him. Our absolute distance from Heavenly Father and Jesus Christ is important, but the direction we are heading is even more crucial. God is more pleased with repentant sinners who are trying to draw closer to Him than with self-righteous, faultfinding individuals who, like the Pharisees and scribes of old, do not realize how badly they need to repent.

(Dale G. Renlund, “That I Might Draw All Men unto Me,” Ensign or Liahona, May 2016, 40)

• Jakie słowa lub sformułowania z tej wypowiedzi wzbogacają twoje zrozumienie treści przestudiowanego właśnie fragmentu Ew. Łukasza 7 ?

• Jakie doświadczenia pomogły ci poczuć większą miłość i uznanie dla Zbawiciela oraz łaskę, którą On oferuje?

• What have you learned about the Savior today that can help you in your efforts to repent?

1. Answer the following question in at least three sentences:

Pamiętaj, że pokuta nie jest jednorazowym epizodem ani czymś zarezerwowanym jedynie dla poważnych grzechów. Pokuta jest procesem, a my pokutujemy za każdym razem, gdy podejmujemy starania, aby zbliżyć się do Pana i odwrócić od zła.

Spójrz jeszcze raz na ilustrację przedstawiającą Zbawiciela oraz tę z ludzikami i pomyśl o swojej relacji z Jezusem Chrystusem oraz o kierunku, w którym zmierzasz. Sporządź plan pogłębiania swojej miłości wobec Zbawiciela poprzez codzienną pokutę. Dla zachowania prywatności poniższe ćwiczenie wypełnij na osobnej kartce. Być może będziesz miał możliwość kontunuowania tego doświadczenia podczas nadchodzącej lekcji.

Lekcja zatytułowana „Oceń swoją naukę”, która następuje po lekcjach na temat Ew. Mateusza 8–13; Ew. Marka 2–5 i Ew. Łukasza 7, 9, 11 odnosi się do tego planu i zachęca uczniów do zastanowienia się nad czynionymi przez nich postępami.

• Jakiej jednej rzeczy powinieneś zaprzestać, aby zbliżyć się do Zbawiciela? W jaki sposób jej zaniechasz?

• Jaką jedną rzecz powinieneś zacząć robić, aby zbliżyć się do Zbawiciela? W jaki sposób zaczniesz ją robić?

W zadaniu do przesłania odpowiedz na następujące pytanie:

• Czego dowiedziałeś się dziś o Zbawicielu, co może pomóc ci w twoich dążeniach do pokuty?

Aby wpisać odpowiedź, wybierz przycisk Rozpocznij zadanie lub zakładkę Przesyłanie.

Nothing is more liberating, more ennobling, or more crucial to our individual progression than is a regular, daily focus on repentance. Repentance is not an event; it is a process. It is the key to happiness and peace of mind. When coupled with faith, repentance opens our access to the power of the Atonement of Jesus Christ.

(Russell M. Nelson, “We Can Do Better and Be Better” Ensign or Liahona, May 2019, 67).