درس ۵: قوانین و آیینهامژده ام را موعظه کن: کتابی راهنما برای خدمت تبلیغ مذهبی (۲۰۱۸)، ۸۲-۸۸
“درس ۵،” مژده ام را موعظه کن، ۸۲-۸۸
درس ۵:
قوانین و آیینها
برای آموزش آماده شوید
این درس خیلی شبیه به درس ۴ عمل میکند. شیوه ای که شما برمیگزینید، باید بر مبنای نیازها، علایق، شرایط مردمی که شما آموزش میدهید و راهنمایی روح مقدس باشد. دائماً دربارۀ چگونگی کمک به دیگران برای زیستن بر اساس مژده فکر و نیایش کنید. به پرسشها و سطح فهم آنهایی که آموزش میدهید فکر کنید. ایده ها شاملِ:
-
تدریس یکی یا تعداد بیشتری از قوانین و آیینها از این درس همزمان با مرور درسهای ”پیام احیای مژدۀ عیسی مسیح،” ”برنامۀ رستگاری،” و ”مژدۀ عیسی مسیح”. برای نمونه، درحین آموزش پیام احیاء، شما ممکن است بخواهید که دربارۀ کشیشی و کار تبلیغ مذهبی تدریس کنید؛ [یا] در حین تدریس برنامۀ رستگاری، شما میتوانید دربارۀ ازدواج جاویدان، معابد و خدمت تاریخچۀ خانوادگی، و آموزش و فراگیری در کلیسا آموزش دهید. در حال آموزش مژدۀ عیسی مسیح، شما ممکن است بخواهید دربارۀ راه مستقیم و باریک و خدمت در کلیسا تعلیم دهید.
-
آموزش دو یا سه قانون و آیین در قالب یک درس.
-
آموزش یک قانون یا آیین در قالب یک درس.
برای کمک به افرادی که آموزش میدهید برای پذیرش و شروع زندگی بر اساس این قوانین و آیینها، با اعضاء کار کنید. به مردم کمک کنید تا بفهمند که با بر قرار داشتن قوانین خدا، آنها آمرزش گناهانشان را بدست آورده و بر مسیر منتهی به بلندمرتبگی خواهند ماند. آنها آرامش و لذتی عظیمتر را تجربه خواهند کرد. آنها پاسخ به ابهامات زندگی و آسایش خاطر در دانستن اینکه آنها به کلیسای حقیقی عیسی مسیح تعلق دارند را خواهند یافت. قوانین و آیینها، به صورت راهنما برای زندگی با شادمانی، ایمان به عیسی مسیح و امیدی راسخ به دریافت بلندمرتبگی با پدرمان در آسمان عمل میکنند.
دربارۀ قوانین، آیینها و تعهدات بیاموزید
هنگامی که ”قوانین و آیینها،” را مطالعه میکنید، دنبال کردن الگوی زیر مفید خواهد بود.
-
آن بخشی را مطالعه کنید که اصول را توصیف میکند و یک طرح درس ساده با سه تا پنج نکته اصلی را بنویسید.
-
یک نسخۀ دو یا سه دقیقه ای را به همقطارتان آموزش دهید. نحوۀ طرح هر دعوت و اینکه چگونه نگرانیها را برطرف میکنید را تمرین کنید.
-
برای پیگیری هر تعهدی که توسط افرادی که آموزش میدهید پذیرفته شده است، راههای مؤثر را به بحث بگذارید.
کشیشی و کمکی ها
کشیشی قدرت و اختیاری است که به مردان داده شده است تا در نام خدا و برای رستگاری فرزندانش عمل کنند. قدرت کشیشی همۀ ما را برکت میدهد. به واسطۀ کشیشی، زنان و مردان آیینهای رستگاری را به علاوۀ برکات شفا، آسایش و مشاوره دریافت میکنند.
کلیسای عیسی مسیح، مقدسین آخرین زمان توسط عیسی مسیح و به واسطۀ رسولان و پیامبران هدایت میشود. آنان مردان درستکاری هستند که از طرف خدا فراخوانده شده و کشیشی به آنها اعطاء شده است. در دوران قدیم، مسیح رسولانش را تعیین کرد و به آنها کشیشی داد. وقتی که مردم مژده را رد کردند و مسیح و رسولان را کشتند، آن اختیار از دست رفت.
وقتی که یحییِ تعمید دهنده بر پیامبر جوزف اسمیت و اُلیور کاودری ظاهر شد، اختیار کشیشی در ۱۸۲۹ احیاء شد. او دستانش را بر سرشان گذاشت و کشیشی هارونی را به انها اعطاء نمود (اصول و پیمانها ۱۳ را ببینید). کمی بعد، پطرس، یعقوب و یوحنا از دوازده رسولان اصلی، دستانشان را بر جوزف اسمیت و اُلیور کاودری قرار دادند و کشیشی مِلکیصدیق را به آنها دادند که پطرس، یعقوب و یوحنا، خود از عیسی مسیح دریافت کرده بودند (اصول و پیمانها ۲۷: ۱۲-۱۳ را ببینید).
یک مرد میتواند صلاحیت و اختیار کشیشی را فقط با گمارده شدن به طرز صحیح و با قرار دادن دستان توسط کسی که دارای اختیار و اجازه است، بدست آورد. مردی که کشیشی دریافت میکند، یک فرصت حیرت آور دریافت کرده است. او وارد پیمانی برای برآورده سازی وظایفی مقدس، خدمت به دیگران و کمک به رشد کلیسا میشود. او باید خواهان خدمت به خدا باشد و باید بر این قدرت مقرر گردد (اصول و پیمانها ۴: ۳؛ ۶۳: ۵۷ را ببینید). برای دارندگان کشیشی همچنین الزامیست که آیینهای مقدس مانند تعمید و تأیید را برگزار کنند. وقتی که اختیار کشیشی با شایستگی مورد استفاده قرار میگیرد، نیروی خدا تجلی پیدا میکند. قدرت کشیشی فقط میتواند در پرهیزکاری، محبت و صبوری بکار برده شود.
آن چطور در مورد زنان مِصداق مییابد؟ رئیس دالین اچ. اوکس تعلیم داد که به زنانی که به عنوان مُبَلِغ دینی، متصدی و یا آموزگار در کلیسا منصوب میشوند، ”اختیار کشیشی داده شده است که وظایف کشیشی را ایفا کنند” (”کلیدها و اختیار کشیشی،” انزاین یا لیاهونا, مِی ۲۰۱۴، ۵۱).
همۀ کشیشی از خدا میآید. دو کشیشی در کلیسا وجود دارد: کشیشی هارونی و کشیشی مِلکیصدیق. کشیشی هارونی، آیینهایی نظیر تعمید و شام آخر را اداره میکند. مردان شایسته با سن ۱۲ سال یا بیشتر، کشیشی هارونی را با فاصلۀ نزدیکی پس از تعمید و تأیید دریافت میکنند.
مردان بالغ شایسته، در نهایت کشیشی مِلکیصدیق و یا بالاتر را دریافت میکنند. اعضای کلیسا برکات روحی و دنیوی بسیاری را از طریق قدرت این کشیشی دریافت میکنند. دارندگان شایستۀ کشیشی مِلکیصدیق قادرند که هدیۀ روح القُدس را واگذار کنند، وقتی به آنها مُحَوَل شود میتوانند دیگران را به کشیشی بگمارند، مریض را با روغن تخصیص داده شده تدهین کنند، و برکتهای شفا و تسلی را بدهند. شوهران و پدران شایسته ای که دارای کشیشی مِلکیصدیق هستند، میتوانند به همسر، فرزندان و اعضای دیگر خانواده برکات مخصوصی دهند. برادران خدمتگزار از افراد و خانواده ها در خانوارهای اعضای کلیسا مراقبت به عمل میآورند. خواهران خدمتگزار مراقب دیگر زنان در کلیسا هستند. اسقف ها و رؤسای وتدها، قضات کلیسا هستند. آنها برای کمک به توبه و لذت بردن از تمام برکات عضویت در کلیسا برای مقدسینی که مرتکب گناه شده اند، دارای اختیار هستند. آنها با مردم برای اطمینان از شایستگی آنها برای ورود به معبد مصاحبه میکنند.
در یک سخنرانی خطاب به انجمن امداد، رئیس جوزف فیلدینگ اسمیت تعلیم داد: ”در حالیکه به خواهران کشیشی داده نشده است، آن [کشیشی] به آنها اعطاء نشده است، [ولی] آن به این معنی نیست که سروَر به آنها اختیاری نداده است. ... ممکن است به او [یک مرد] و یا یک خواهر اختیار داده شود، تا چیزهای خاصی را در کلیسا انجام دهند که پیوند دهندهاند و برای رستگاری ما کاملاً لازم هستند، نظیر آنچه خواهران ما در خانۀ سروَر انجام میدهند. اختیار [و اجازه ای] به آنها داده شده است تا چیزهای بزرگ و فوق العاده ای را انجام دهند، که برای سروَر مقدس هستند، به همان قدرت و الزام برکاتی که مردان دارندۀ کشیشی میدهند” (جوزف فیلدینگ اسمیت، ”انجمن امداد، کمکی برای کشیشی،” مجلۀ انجمن امداد، ژانویۀ ۱۹۵۹، ۴).
تشکیلات کمکی کلیسا با اختیار کشیشی سازماندهی شده اند که به تقویت اعضاء کمک کنند. هم مردان و هم زنان با کمک به یافتن، آموزش و معاشرت و دوستی با تازهکیشان، ابزاری عظیم در کار تبلیغ دین به شمار میآیند. انجمن امداد، که شامل زنان ۱۸ ساله و بزرگتر میشود، به خانواده ها، افراد و اجتماع دست یاری میرساند. زنان جوان بین ۱۲ تا ۱۸ سال، عضو برنامۀ زنان جوان هستند. پسرها در سنین مشابه در برنامۀ مردان جوان شرکت میکنند. تمام کودکان سنین ۳ تا ۱۱ ساله جزئی از سازمان ابتدایی هستند. تمام اعضا با سن ۱۲ سال و بیشتر در جلسات کلاسهای دینی پذیرفته میشوند.
کار تبلیغ دینی
اعضایی که مژده را به اشتراک میگذارند، لذت را تجربه میکنند و روح سَروَر را بطور فراوان خواهند داشت. وقتی که مژده را به اشتراک میگذاریم، ما از اینکه آن چقدر برایمان با ارزش و پر معنی است قدردانی میکنیم، و ما محبت بزرگتری را برای خدا و دیگران احساس میکنیم. سرور به پیروانش فرمان داده که مژده را در جهان موعظه کنند، و به هر کسی فرصت پذیرش و یا رد کردن آن را بدهند. وقتی که افراد تعمید میگیرند، پیمان میبندند که همیشه به عنوان شاهدانی از خدا برخیزند. به آنها فرمان داده شده است که مژده را با آن کسانی که تاکنون آن را دریافت نکردهاند، در میان بگذارند. وقتی که آنها با ایمان بر اساس مژده زندگی کنند، آنها یک سرمشق را از خود بجا میگذارند، و برکات عظیمی که با زندگی بر مبنای مژده میآیند را به اعضای خانواده و دوستانشان نشان میدهند. همين طور، آنها باید از فرصتها برای پاسخ به پرسشها، به اشتراک گذاشتن مطالب چاپ شده یا رسانه های دیجیتال، و دعوت از دیگران برای یادگیری بیشتر دربارۀ پیام مژده بازآوری شده استفاده کنند. اعضاء باید برای کسانی که عضو کلیسا نیستند دعا کنند. آنها باید برای بدست آوردن فرصت برای تبلیغ دین، [یعنی] خدمت به آنان که هم ایمان ما نیستند و به اشتراک گذاشتن آنچه آنها بدان باور دارند، نیایش کنند. سرور وعده میدهد که به اعضاء کمک کند که در هنگام به اشتراک گذاشتن مژده، بدانند که چه بگویند و چه بکنند.
ازدواج جاویدان
خانواده واحد بنیادی کلیسا است. در چهارچوب خانواده، مردم خیلی از بزرگترین شادیها و غمهای زندگی را تجربه میکنند. ازدواج بین یک مرد و یک زن توسط خدا مقرر شده و محور برنامۀ جاویدان خدا برای رستگاری فرزندانش است. وسیلهای که زندگی فناپذیر به واسطۀ آن بوجود میآید، قراری الهی است و توسط ازدواج حراست میشود. برنامۀ شادمانی الهی، امکان پایداری روابط خانوادگی [حتی] پس از مرگ را میدهد. در هر صورت، یک ازدواج فقط وقتی میتواند جاویدان باشد که دارندگان کشیشی دارای اختیار و صلاحیت، آیین مُهر و موم (پیوند ابدی) را در معبد مقدس برگزار کنند و زن و شوهرانی که ازدواجشان مهر و موم شده است پیمانهایی که بسته اند را نگه دارند. زن و شوهر ها باید یکدیگر را دوست داشته باشند. هنگامی که آنها فرمانها را نگه دارند و بر اساس اصول مژده زندگی کنند، آنها باید شروط ازدواجشان را با وفاداری کامل محترم بشمارند (”خانواده: اعلامیه ای به جهان،” انزاین یا لیاهونا، مِی ۲۰۱۷، ۱۴۵؛ و همچنین اصول و پیمانها ۴۲: ۲۲ را ببینید).
محتمل ترین راه دستیابی به شادی در خانواده وقتی است که بر اساس آموزه های عیسی مسیح بنا شده باشد و والدین به خانواده هایشان بالاترین اولویت را بدهند. ”با طرحی الهی، پدران باید با عشق و پرهیزکاری بر خانواده هایشان سرپرستی کنند و مسؤول تأمین ملزومات زندگی و حفاظت از خانواده هایشان هستند. مادرها در درجۀ اول، مسؤول پرورش کودکانشان هستند. در این مسؤولیتهای مقدس، پدرها و مادرها موظف به یاری به یکدیگر به صورت شُرَکایی هم رتبه هستند” (”خانواده: اعلامیه ای به جهان،” ۱۴۵). والدین میبایستی با هم به فرزندانشان مژدۀ عیسی مسیح را آموزش دهند و به آنها کمک کنند که بر اساس آن زندگی کنند.
شیطان هجومی متمرکز بر خانواده ها به راه انداخته است. سالها پیش، رهبران کلیسا یک عصر در هر هفته را برای وقت گذراندن برای شب نشینی در خانه اختصاص دادند. والدین باید از وقتشان برای آموزش مژده به فرزندان شان، تحکیم روابط شان با آنها و خوش گذرانی با آنها استفاده کنند. روشهای دیگر برای تقویت خانواده شامل دعای روزانه و مطالعۀ نوشته های مقدّس در خانواده، پرستش در کلیسا در قالب خانواده، انجام تحقیق تاریخچۀ خانوادگی و خدمت به دیگران است. بهشت ادامهای از یک خانوادۀ ایده آل است. از طریق آیینهای کشیشی و زندگی درستکارانه، ما میتوانیم بصورت خانواده در پیشگاه خدا جاودانه زندگی کنیم.
معابد و تاریخچۀ خانواده
خدا به مردمش فرمان داده که معابد را برپا سازند. در معبد، ما پیمانهای مقدسی میبندیم و هدیهای از قدرت و دانش از عالم اعلاء به ما اعطا یا داده میشود. این قدرت در زندگی روزمرۀ مان به ما کمک میکند و ما را قادر میسازد که ملکوت خدا را بسازیم. در معبد ما همچنین میتوانیم برای این زمان و برای ابدیت ازدواج کنیم، و بدینسان برای خانوادهها، حضور ابدی در کنار هم در پیشگاه خداوند را میسر میکند. پس از گذشت حداقل یک سال از عضویت، افراد بالغ شایسته میتوانند برای دریافت یک معرفی نامه از طرف اسقف شان برای دریافت موهبت هایشان واجد شرایط شوند. بعد از دریافت موهبت هایشان، زوجهای متأهل میتوانند [به یکدیگر] مُهر و موم (پیوند داده) شوند یا [به عبارتی] برای ابد ازدواج کنند.
ناجی همۀ مردم را دوست دارد و رستگاری آنها را میخواهد. ولی با این وجود، میلیونها نفر بدون داشتن هرگونه فرصتی برای شنیدن پیام مژدۀ بازآوری شدۀ عیسی مسیح و یا دریافت آیینهای نجاتبخش از دنیا میروند. بخاطر فیض پر مِهر و بخشش سرور، او برای همه کسانی که فرصت دریافت، درک و فرمانبری از مژده را در زندگی فناپذیرشان نداشته اند، رستگاری را ممکن ساخت. در دنیای روح، به این درگذشتگان مژده تعلیم داده خواهد شد. اعضای کلیسا روی زمین، آیینهای نجاتبخش را به نیابت از نیاکان فقید خود و دیگران بجا میآورند. درگذشتگانی که در جهان روح زندگی میکنند، فرصت پذیرش و یا رَدِ مژده و آیینهایی که به نیابت از آنها انجام گرفتهاند را دارند.
به همین دلیل، اعضای کلیسا در جستجوی اطلاعات دربارۀ اجدادشان هستند. آنگاه آنها میتوانند اطلاعاتی را که پیدا میکنند را در پایگاه داده های کلیسا در FamilySearch.org اضافه کنند. یک شخص میتواند یا به تنهایی یا با کمک یک مشاور معبد و تاریخچۀ خانواده، این کار را به انجام برساند. پایگاه داده های کلیسا سپس به اعضای کلیسا اجازه میدهد که نام اقوام درگذشتهای را که به برگزاری آیینهای نجاتبخش به نیابت از آنها در معابد مقدس احتیاج دارند، به اشتراک بگذارند و یا چاپ کنند. این جنبهای مهم از انجام تاریخچۀ خانوادگی است. اعضای شایسته با سن ۱۲ سال و بیشتر که شامل اعضای جدید هم میشود، برای دریافت معرفی نامه با استفادۀ محدود از اسقفهایشان جهت شرکت در مراسم تعمید و تأیید برای این افراد درگذشته، واجد شرایط هستند.
خدمت
یکی از بزرگترین برکات عضویت در کلیسا، فرصت برای خدمت کردن است. وقتی ما خدمتی پُرمِهر به دیگران ارائه میکنیم، ما داریم به خدا خدمت میکنیم. وقتی که ما تعمید میگیریم، پیمان میبندیم که چنین خدمتی را ارائه کنیم (موصایا ۱۸: ۸-۱۰ را ببینید). ما باید از نیازهای جسمی و روحی دیگران آگاه باشیم. آنگاه ما برای کمک به پاسخ به آن نیازها، زمان، استعدادها و منابعمان را میبخشیم. ما از الگوی ناجی پیروی میکنیم، او که آمد تا به بقیه خدمت کند. ما باید آنچه عیسی کرد را انجام دهیم و مانند او بشویم.
زمان کوتاهی پس از تعمید، اعضای جدید برای کمک به دیگران، مسؤولیتی را در کلیسا از رهبران کشیشی دریافت میکنند. از این مسؤولیت به عنوان «فراخوانی» یاد میشود. همۀ کارها در کلیسا داوطلبانه هستند. هیچ کس برای چنین خدمتی دستمزد نمیگیرد. زمانی که ما فراخوانی ها را میپذیریم، ما در یک جلسۀ کلیسا بطور عمومی مورد حمایت و تصدیق قرار میگیریم تا بقیۀ اعضاء بتوانند فراخوانی ما را تأیید کرده و پشتیبانی نمایند. ما همچنین توسط یک رهبر کشیشی منصوب شده و برکتهای مخصوصی برای برآورده کردن فراخوانی هایمان به ما داده میشوند. کلیسا به استعدادها و قابلیت های هر عضو برای تکمیل گسترۀ گوناگونی از فراخوانی ها احتیاج دارد. همۀ فراخوانی ها دارای اهمیت هستند و به ساخت ملکوت خدا کمک میکنند. ما بایستی چنین فراخوانی هایی را بپذیریم و با سختکوشی کار کنیم تا وظایفمان را آموخته و به انجام برسانیم. با انجام این کار، ما در ایمان رشد میکنیم، استعدادهای جدید و توانایی عظیمتری را برای خدمت پرورش میدهیم و برکات متعدد دیگری دریافت میکنیم.
تکالیفی برای خدمتگزاری به دیگران میتواند به خواهران و دارندگان کشیشی داده شود. وقتی که اعضاء به خدمتگزاری میپردازند، از طریق ارتباطات و الهام، تناوب و نوع تماسشان را با افرادی که از آنها مراقبت میکنند، تعیین میکنند. برادران خدمتگزار از افراد و خانواده ها در خانوارها مراقبت به عمل میآورند. خواهران خدمتگزار با مراقبت از خواهران بزرگسالی که به آنها مُحَوَل شدهاند، نمایندۀ انجمن امدادی هستند.
برخی فرصتها برای خدمت به افراد نیازمند، از طریق فراخوانی های کلیسا به وجود می آیند. موقعیتهای دیگر، در خانه های اعضاء و همسایه ها و در جوامع، با هماهنگی با «JustServe » (در جاهایی که به تأیید رسیده اند) موجود میباشند. گذشته از اين، اعضاء میتوانند با حمایت از فعالیتهای سازمان یافتۀ بشردوستانۀ کلیسا، با شرکت در واکنش به فاجعه (Disaster response) و با ارائۀ تلاشهای انفرادی برای خدمت به دیگران، به فقرا و نیازمندان از هر دین و آیینی در سراسر جهان یاری برسانند.
آموزش و فراگیری در کلیسا
کلیسا برای به کمال رسانی و برکت دهی به زندگی اعضاء شکل گرفته است. کلیسا برای آموزش مژده به یکدیگر، رفاقت و خدمت به یکدیگر، و پشتیبانی از یکدیگر در تکاپویمان برای سفر رستگاری، فرصتهایی را به ما میدهد. هر عضو اصول مژده را در خانواده و در کلیسا آموزش میبیند. وقتی که اعضاء مأمور به تدریس میشوند، مواد مناسب و کمک، برای توانا ساختن آنها برای کسب موفقیت به آنها داده میشود.
پایداری کردن تا پایان
موقعی که به زندگی بر اساس مژده ادامه میدهیم، به پدر آسمانیمان نزدیکتر میشویم. ما از کفارۀ ناجی بیشتر لذت برده و آنرا قدردانتر خواهیم بود. خانوادههایمان به همدیگر نزدیکتر میشوند. ما از عشق، لذت و آرامشی که از پیروی از ناجی و بکارگیری کفاره اش ناشی میشود احساس عظیمتری خواهیم داشت. دلهایمان مُنقَلِب میشوند و ما در زندگی بر مبنای مژدۀ احیاء شده امنیت را مییابیم.
با ادامۀ بکارگیری ایمان به مسیح، توبه و تجدید پیمانهایمان، ما از راهنمایی مستمر روح القدس بهرهمند میشویم. اگر تا پایان زندگیمان در پایبندی به پیمانهایمان پایداری کنیم، بلندمرتبگی را دریافت خواهیم کرد.
رئیس راسل .ام نلسون تعلیم داد: ”در مسیر پیمان بمانید. ... تعهد شما به پیروی از ناجی با بستن پیمانها با او و بعد، نگهداری از آن پیمانها، در را بر هر امتیاز روحی و هر برکتی در هر جا که دسترس مردان، زنان و کودکان است میگشاید. ... آن هدفی که هر یک از ما در تلاش برای تحقق آن هستیم، [همان] دریافت موهبت با قدرت در یکی از خانه های سرور، مُهر و موم (پیوند) شدن در قالب خانواده، وفاداری به پیمانهایی که در معبد بسته شده اند، هستند که ما را شایستۀ بزرگترین هدیۀ خداوند، که همان زندگی جاوید است، میکنند” (پخش زنده از ساختمان فرعی معبد سالت لِیک، ۱۶ ژانویه ۲۰۱۸).
تعداد کمی از اعضاء تاب نمیآورند و [در کلیسا] کاملاً فعال نمیمانند. در هر صورت، پایداری کردن تا پایان یک مسؤولیت شخصی است. ما ”رستگاری را خودمان بوقوع میآوریم” (فیلیپیان ۲: ۱۲)، و ما به آن افرادی که ایمانشان به واسطۀ بیفعالیتی تضعیف شده خدمت کرده و مِهر میورزیم.