۱ همان گونه که من در نامه ای که پیش از آنکه مکانم را ترک کنم عنوان کردم، اینکه من برای شما گاه به گاه خواهم نوشت و به شما اطلاعاتی را در رابطه با موضوعات بسیاری خواهم داد، من اینک موضوع تعمید برای مُردگان را از سر می گیرم، چرا که آن موضوع به نظر می رسد ذهن مرا مشغول کرده است، و بر احساساتم از زمانی که توسّط دشمنانم دنبال شده ام بیشترین فشار را وارد آورده است.

۲ من چند واژه ای از وحی دربارۀ یک ثبت کننده برای شما نوشتم. من چند دیدگاه بیشتری در رابطه با این موضوع داشته ام، که اینک گواهی می کنم. آن این است، در نامۀ پیشین من اعلام شد که بایستی یک ثبت کننده باشد، کسی که بایستی یک شاهد عینی باشد، و همچنین با گوش های خودش بشنود، که او بتواند نگاشته ای از یک حقیقت را در برابر سَروَر به نگارش درآورد.

۳ اینک، در رابطه با این موضوع، آن برای یک ثبت کننده خیلی سخت خواهد بود تا در همۀ زمان ها حاضر باشد، و همۀ این کار را انجام دهد. در رفع کردن این سختی، یک ثبت کننده می تواند در هر واحد شهر تعیین شود، کسی که برای یادداشت برداشتن دقیق واجد شرایط باشد، و بگذارید او در یادداشت کردن تمامی کارها خیلی دقیق و نکته بین باشد؛ در نگارش خود گواهی دهد که او با چشمان خود دیده، و با گوش های خود شنیده، تاریخ، و نام ها، و مانند آن، و تاریخچه ای از تمامی کار را ثبت کند؛ همچنین سه شخص که حاضر هستند را نام ببرد، اگر کسی حضور داشته باشد، کسی که در هر زمانی هنگامی که برای گواهی دادن بر همان بتواند باشد، که از دهان دو یا سه شاهد هر واژه ای بتواند ایجاد شود.

۴ سپس، بگذارید یک ثبت کنندۀ عمومی باشد، که نگاشته های دیگر بتوانند به او داده شوند، که همراه با گواهی داده شده بر امضاء خودشان باشد، گواهی داده شود که نگاشته ای که آنها انجام داده اند درست است. سپس ثبت کنندۀ عمومی کلیسا می تواند نگاشته را در کتاب عمومی کلیسا وارد کند، با گواهی ها و همۀ شاهدان حضور یافته، با بیانیه خودش که او همانا ایمان دارد که بیانیۀ بالا و نگاشته ها درست هستند، از دانش خود از شخصیّت عمومی و تعیین آن مردان توسط کلیسا. و هنگامی که این در کتاب عمومی کلیسا انجام شد، آن نگاشته همان گونه مقدّس خواهد بود، و پاسخگوی آن آیین باشد درست همان گونه که گویی او با چشمان خود دیده بوده و با گوش های خود شنیده بوده است، و نگاشته ای از همان را در کتاب عمومی کلیسا به ثبت برساند.

۵ شما ممکن است فکر کنید این نظم چیزها خیلی نکته بینانه باشد؛ ولی بگذارید من به شما بگویم که این تنها برای پاسخ دادن به خواست خدا است، با تعیید آیین و آماده سازی که پیش از بنیاد جهان، سَروَر برای رستگاری مردگانی که بدون دانش از مُژده می میرند مقرّر و آماده کرد.

۶ و افزون بر آن، من می خواهم شما بیاد آورید که یحییِ دریافت کنندۀ وحی در رابطه با مردگان به همین موضوع می اندیشید، هنگامی که اعلام کرد، آن گونه که شما نگاشته شده را در مکاشفه ۲۰‏:۱۲ می یابید — و من مردگان را کوچک و بزرگ دیدم که در برابر خدا ایستاده بودند؛ و کتاب ها گشوده شدند؛ و کتاب دیگری گشوده شد، که کتاب زندگی بود؛ و مردگان از روی آن چیزهایی که در آن کتاب ها نوشته شده بود، برپایۀ کارهایشان داوری شدند.

۷ شما در این نقل قول پی می برید که کتاب ها گشوده شده بودند؛ و کتاب دیگری گشوده شده بود، که کتاب زندگی بود؛ ولی مردگان از روی آن چیزهایی که در آن کتاب ها نوشته شده بودند، برپایۀ کارهایشان داوری شدند؛ در نتیجه، کتاب های یاد شده باید کتاب هایی باشند که نگاشتۀ کارهایشان را دربرداشتند، و به نگاشته هایی که روی زمین نگه داشته شدند اشاره می کند. و کتابی که کتاب زندگی بود نگاشته ای است که در بهشت نگه داشته می شود؛ این اصل دقیقاً با اصولی که به شما فرمان می دهد مطابقت می کند که در آن وحی که در نامه ای که پیش از ترک کردن مکانم من به شما نوشتم دربر داشت — اینکه همۀ نگاشته های شما شاید در بهشت ثبت بشوند.

۸ اینک، طبیعت این آیین، از طریق وحی از عیسی مسیح، شامل قدرت کشیشی است، که در آن عطا شده است که هر چیزی که شما روی زمین پیوند دهید در بهشت پیوند داده خواهد شد، و هر چه که شما روی زمین بگشایید در بهشت گشوده خواهد شد. یا، به بیان دیگر، با نگاهی متفاوت از ترجمه، هر چه که شما روی زمین ثبت کنید در بهشت ثبت خواهد شد، و هر چه که روی زمین ثبت نکنید در بهشت ثبت نخواهد شد؛ زیرا از آن کتاب ها مردگان شما داوری خواهند شد، برپایۀ کارهای خودشان، خواه اینکه آنها خودشان آیین ها را شخصاً انجام داده، یا از طریق نمایندگان خودشان، برپایۀ آیینی که خدا برای رستگاری آنها از پیش از بنیاد جهان آماده کرده است، برپایۀ نگاشته هایی که آنها دربارۀ مردگان شان نگه داشته اند.

۹ این برای برخی ممکن است یک اصل بسیار غیرمعمولی که ما از آن سخن گفتیم باشد — قدرتی که روی زمین ثبت می کند یا پیوند می دهد و در بهشت پیوند می دهد. با این وجود، در همۀ زمان های جهان، هر زمانی سَروَر یک انتظام کشیشی را از طریق وحی به هر انسانی یا گروهی از انسان ها داده است، این قدرت همیشه داده شده است. پس، هر چه که آن انسان ها با داشتن اختیار انجام دادند، به نام سَروَر، و آن را براستی و صادقانه انجام دادند، و نگاشته ای مناسب و دقیق از همان را نگه داشتند، آن قانونی روی زمین و در بهشت شد، و برپایۀ احکام یهوۀ بزرگ، نمی تواند لغو شود. این یک گفتۀ دقیق است. چه کسی می تواند آن را بشنود؟

۱۰ و دوباره، برای سابقه، متّا ۱۶‏:۱۸، ۱۹: و من همچنین به تو می گویم، که تو پِطرُس هستی، و بر این صخره من کلیسای خود را بنا می کنم؛ و دروازه های دوزخ بر آن چیره نخواهند شد. و من به تو کلیدهای ملکوت بهشت را خواهم داد: و هرچه که تو روی زمین پیوند دهی در بهشت پیوند داده خواهد شد؛ و هر چه که تو روی زمین بگشایی در بهشت گشوده خواهد شد.

۱۱ اینک آن راز بزرگ و عظیم کُل آن موضوع، و بزرگترین نیکی کُل موضوعی که در برابر ما گذارده شده است، دربرگیرندۀ بدست آوردن قدرت های کشیشیِ مقدّس است. برای او به چه کسی این کلیدها داده می شوند هیچ سختی ای در بدست آوردن دانش واقعیّت های در رابطه با رستگاری فرزندان آدمی نیست، همان گونه که بر مردگان است و همان گونه بر زندگان.

۱۲ در این شُکوه و ارجمندی، و فناناپذیری و زندگی ابدی است — آیین تعمید با آب، به زیر آب رفتن در آن به منظور پاسخ دادن به مانند کردن مردگان است، که یک اصل با دیگری هماهنگ باشد؛ به زیر آب رفتن و از آن بیرون آمدن از آب به مانند رستاخیز مردگان در بیرون آمدن از گورهایشان است؛ پس، این آیین بنیان نهاده شد تا یک رابطه ای با آیین تعمید برای مردگان شکل گیرد، به مانند مردگان شدن.

۱۳ در نتیجه، حوض تعمید به عنوان تشبیهی به گور بنیان نهاده شد، و فرمان داده شد تا در مکانی زیر جایی باشد که زنده ها به دور هم می آیند، تا زندگان و مردگان را نشان دهد، و اینکه همۀ چیزها همانند خودشان را داشته باشند، و اینکه آنها بتوانند با یکدیگر هماهنگ باشند — هر چیزی که زمینی است تأییدی به آنچه که بهشتی است باشد، همان گونه که پولس اعلام کرده است، ۱ قرینتیان ۱۵‏:۴۶، ۴۷ و ۴۸:

۱۴ با اینحال چیزی که روحی است نخست نبود، بلکه چیزی که طبیعی است بود؛ و پس از آن چیزی که روحی است. نخستین انسان از زمین است، زمینی؛ دوّمین انسان سَروَر است از آسمان. همان گونه که زمینی است، همان گونه نیز آنهایی هستند که زمینی اند؛ و همان گونه آسمانی است، همان گونه نیز آنهایی هستند که آسمانی اند. و از آنجایی که نگاشته های روی زمین در رابطه با مُردگان شما هستند، که براستی تهیه شده اند، همان گونه نیز نگاشته های در آسمان هستند. این، بنابراین، قدرت مُهر و موم کردن و پیوند دادن است، و، یک راه درک کردن این سخن، کلیدهای ملکوت، که دربرگیرندۀ کلید دانش است.

۱۵ و اینک، برادران و خواهران عزیز و محبوبم، بگذارید به شما اطمینان دهم که اینها اصول در رابطه با مُردگان و زندگان هستند که، از آنجایی که در ارتباط با رستگاری ما هستند، نمی توان از آنها به سادگی رد شد. زیرا رستگاری آنها برای رستگاری ما لازم و ضروری است، همان گونه که پولس در بارۀ پدران می گوید — اینکه نه آنها بدون ما می توانند کامل شوند — نه ما بدون مُردگان خود می توانیم کامل شویم.

۱۶ و اینک، در رابطه با تعمید برای مُردگان، من نقل قول دیگری از پولس به شما خواهم داد، ۱ قرینتیان ۱۵‏:۲۹: وگرنه آنهایی که برای مُردگان تعمید می یابند چه بایستی بکنند، اگر مُردگان هرگز برنمی خیزند؟ پس چرا آنها برای مُردگان تعمید می یابند؟

۱۷ و دوباره، در ارتباط با این نقل قول من نقل قولی از یکی از پیامبران خواهم داد، کسی که چشمانش بر بازآوری کشیشی، شکوه هایی که در روزهای آخر آشکار خواهد شد، و در یک رفتار ویژه ای این با شکوه ترین موضوعات متعلق به مُژدۀ جاویدان، یعنی تعمید یافتن برای مُردگان، متمرکز شده است؛ زیرا ملاکی می گوید، آخرین فصل، آیه های پنجم و ششم: بنگرید، من ایلیّای پیامبر را پیش از آمدن آن روز بزرگ و دهشت انگیزِ سَروَر خواهم فرستاد: و او دل پدران را به سوی فرزندان، و دل فرزندان را به سوی پدرانشان برخواهد گرداند، مبادا من بیایم و زمین را با نفرینی بزنم.

۱۸ من می بایستی یک ترجمۀ ساده تری را بر این ارائه می دادم، ولی این به اندازۀ کافی ساده است تا برای هدف من آن گونه که است مناسب باشد. این کافی است تا بدانیم، در این مورد، که زمین با نفرینی زده خواهد شد مگر اینکه یک پیوند جوش خورده ای به نوعی میان پدران و فرزندان، بر روی یک موضوعی باشد — و بنگرید آن موضوع چیست؟ آن تعمید برای مُردگان است. زیرا نه ما بدون آنها می توانیم کامل شویم، نه آنها بدون ما می توانند کامل شوند. نه آنها نه ما می توانیم کامل شویم بدون کسانی که نیز در مُژده مُرده اند؛ زیرا این لازم است در معرفی انتظام کمال زمان ها، انتظامی که اکنون آغاز به معرفی شدن است، که یک اتحاد تمامی و تکمیل شده و کامل، و جوش خوردن با هم دیگرِ انتظام ها، و کلیدها، و قدرت ها، و شکوه ها بایستی انجام شود، و از روزهای آدم حتّی تا زمان کنونی بایستی اشکار شود. و نه تنها این، بلکه آن چیزهایی که هرگز از بنیاد جهان آشکار نشده اند، بلکه از خردمندان و دانایان پنهان نگه داشته شده اند، بر نوزادان و کودکان شیرخوار در این، انتظام کمال زمان ها، آشکار خواهند شد.

۱۹ اینک، ما در مُژده ای که دریافت کرده ایم چه می شنویم؟ یک صدای خوشحالی! یک صدای رحمت از بهشت؛ و یک صدای حقیقت از زمین؛ نویدهای خوش برای مُردگان؛ یک صدای خوشحالی برای زندگان و مُردگان؛ نویدهای خوش شادی بزرگ. چه زیبا هستند پاهای آن کسانی که بر کوه ها نویدهای خوش چیزهای نیکو را می آورند، و اینکه بر صهیون می گویند: بنگرید خدای شما حکومت می کند! همانند شبنم ها بر باغ سرسبز، همان گونه نیز دانش خدا بر آنها می نشیند!

۲۰ و دوباره، ما چه می شنویم؟ نویدهای خوش از کومارا! مورونی، یک فرشتۀ از بهشت، در اعلام کردن به انجام رساندن پیامبران — کتابی که آشکار خواهد شد. صدایی از سَروَر در بیابان فایِت، شهرستان سه نه کا، در اعلام کردن سه شاهد در گواهی دادن از آن کتاب! صدای میکائیل در سواحل ساسکوهانا، در شناسایی اهریمن هنگامی که او مانند یک فرشتۀ نور پدیدار شد! صدای پترُس، یعقوب و یوحنا در بیابان میان هارمونی، شهرستان ساسکوهانا، و کالزویل، شهرستان بروُم، بر روی رودخانۀ ساسکوهانا، در اعلام کردن خودشان به عنوان دارا بودن کلیدهای ملکوت، و انتظام کمال زمان ها!

۲۱ و دوباره، صدای خدا در اطاق پدر ویتمرِ کهنسال، در فایِت، شهرستان سه نه کا، و در زمان های مختلف، و در مکان های گوناگون در طول همۀ سفرها و پریشانی های این کلیسای عیسی مسیح مقدّسین آخرین زمان! و صدای میکائیل، رئیس فرشته ها؛ صدای جبرائیل، و رافائیل، فرشته های مختلف، از میکائیل یا آدم به بعد تا زمان کنونی، همه در حال اعلام انتظام خودشان، حق هایشان، کلیدهایشان، ارجمندی هایشان، عظمت و شُکوهشان، و قدرت کشیشی شان؛ در خط بر خط، دستور بر دستور دادن، کمی اینجا، و کمی آنجا؛ در دلداری دادن به ما با از پیش اعلام کردن چیزی که می آید، با تأیید کردن امید ما!

۲۲ برادران، آیا نباید ما در چنین دلیلِ بزرگی پیش برویم؟ پیش روید و به عقب باز نگردید. شهامت، برادران؛ و به پیش، به پیش تا پیروزی! بگذارید دل هایتان شادمانی کنند، و بی اندازه شاد شوند. بگذارید زمین به صدای بلند آواز بخواند. بگذارید مُردگان سرودهای ستایش ابدی را بر عمانوئیل پادشاه، کسی که پیش از آنکه جهان باشد مقرّر کرده است، بلند بگویند، چیزی که ما را قادر خواهد ساخت تا آنها را از زندانشان رهایی بخشیم؛ زیرا زندانیان آزاد خواهند شد.

۲۳ بگذارید کوه ها برای شادی فریاد زنند، و همۀ شما وادی ها بلند فریاد زنید؛ و همۀ شما دریاها و زمین های خشک شگفتی های پادشاه ابدی خود را بگویید! و شما رودخانه ها، و نهرها، و جویبارها، با شادی روان شوید. بگذارید چوب ها و همۀ درختان دشت سَروَر را ستایش کنند؛ و شما صخره های استوار گریۀ شادی سر دهید! و بگذارید خورشید، ماه، و ستاره های بامداد با همدیگر سرود بخوانند، و بگذارید همۀ پسران خدا برای شادی فریاد زنند! و بگذارید آفریده های ابدی نام او را برای همیشه و همیشه اعلام کنند! و دوباره من می گویم، چه شُکوهمند است صدایی که ما از بهشت می شنویم، در اعلام کردن در گوشهای ما، شُکوه، و رستگاری، و ارجمندی، و فناناپذیری، و زندگی ابدی؛ ملکوت ها، فرمانروایی ها، و قدرت ها!

۲۴ بنگرید، آن روز بزرگ سَروَر نزدیک است؛ و چه کسی می تواند روز آمدن او را تحمّل کند، و چه کسی می تواند هنگامی که او پدیدار می شود ایستادگی کند؟ زیرا او مانند یک آتش پالایشگاه، و مانند صابون جامه شویان است؛ و او به عنوان یک پالاینده و پاک کنندۀ نقره خواهد نشست، و او پسران لاوی را پاک خواهد ساخت، و آنها را مانند طلا و نقره خواهد زدود، که آنها بتوانند به سَروَر پیشکشی در پرهیزکاری پیشکش کنند. بگذارید ما، بنابراین، به عنوان یک کلیسا و یک مردم، و به عنوان مقدّسین آخرین زمان، پیشکشی در پرهیزکاری به سَروَر پیشکش کنیم؛ و بگذارید ما در معبد مقدّس او، هنگامی که آن تمام می شود، کتابی که دربرگیرندۀ نگاشته های مُردگانمان است، که بایستی شایستۀ همۀ پذیرفتنی ها باشد، را ارائه دهیم.

۲۵ برادران، من چیزهای بسیاری دارم تا به شما بر این موضوع بگویم؛ ولی اینک برای زمان کنونی آن را می بندم، و این موضوع را در زمان دیگری ادامه دهم. من، مانند همیشه، خدمتگزار فروتن و دوست همیشگی شما هستم.