بخش ۱۱۸
وحی داده شده از طریق جوزف اسمیتِ پیامبر، در فار وِست میسوری، ۸ جولای ۱۸۳۸، در پاسخ به دعای، «سَروَرا، خواسته ات را دربارۀ دوازده تن به ما نشان بده.»
۱–۳، سَروَر برای خانواده های آن دوازده تن فراهم خواهد کرد؛ ۴–۶، جاهای خالی در آن دوازده تن پُر می شوند.
۱ همانا، بدین گونه سَروَر می گوید: بگذارید بلادرنگ کنفرانسی برگزار شود؛ بگذارید دوازده تن سازمان یابد؛ و بگذارید مردانی تعیین شوند تا جای کسانی که فرو افتاده اند را تأمین کنند.
۲ بگذارید خدمتگزارم توماس برای مدّتی در سرزمین صهیون باقی بماند، تا سخن مرا منتشر کند.
۳ بگذارید بقیه از آن ساعت به موعظه کردن ادامه دهند، و اگر آنها در همۀ افتاده دلی، در فروتنی و افتادگی، و شکیبایی این را انجام دهند، من، سَروَر، به آنها وعده ای می دهم که من برای خانواده های آنها فراهم خواهم کرد؛ و از این پس دری موثّر برای آنها باز خواهد شد.
۴ و بهار بعدی بگذارید آنها راهی شده بر آبهای بزرگ بروند، و در آنجا مُژدۀ مرا، کمال آن را ترویج کنند، و از نام من شهادت دهند.
۵ بگذارید آنها، در روز بیست و ششم آوریل بعدی، از مقدّسینِ در شهر فار وِست در مکانِ ساختنِ خانۀ من جدا شوند، سَروَر می گوید.
۶ بگذارید خدمتگزارم جان تیلر، و همچنین خدمتگزارم جان ای پیج، و همچنین خدمتگزارم ویلفورد وودراف، و همچنین خدمتگزارم ویلارد ریچاردز، تعیین شوند تا جای کسانی که فرو افتاده اند را پُر کنند، و منصب شان به آنها رسماً اعلان شود.