بخش ۲۴
وحی داده شده به جوزف اسمیتِ پیامبر و آلیور کادری، در هارمونیِ پنسیلوانیا، جولای ۱۸۳۰. با وجودی که کمتر از چهار ماه از زمان سازماندهی کلیسا نگذشته بود، آزارها شدید شده بود، و رهبران مجبور بودند برای مدتی به دنبال گوشه ای امن باشند. سه وحی آمده در زیر، در این زمان داده شد تا آنها را نیرومند و تشویق کند، و آموزش دهد.
۱–۹، جوزف اسمیت فراخوانده می شود تا ترجمه کند، موعظه کند، و نوشته های مقدّس را توضیح دهد؛ ۱۰–۱۲، آلیور کادری فراخوانده می شود تا مُژده را موعظه کند؛ ۱۳–۱۹، قانون دربارۀ معجزه ها، نفرین ها، تکان دادن خاک پاها، و رفتن بدون کیسۀ پول یا کوله بار آشکار می شود.
۱ بنگر، تو فراخوانده شده ای و برگزیده شده ای تا کتاب مورمون را بنویسی، و در خدمت من باشی؛ و من تو را از رنج هایت رهانیدم، و تو را اندرز داده ام، که تو از همۀ دشمنانت رهایی یافته ای، و تو از قدرت های شیطان و از تاریکی رهایی یافته ای!
۲ اگر چه، تو در سرپیچی هایت عُذری نداری؛ با این وجود، به راهت ادامه بده و دیگر گناه نکن.
۳ وظیفۀ خود را والا نگه دار؛ و پس از اینکه تو کشتزارهایت را بذر پاشیدی و از آنها نگهداری کردی، بسرعت به کلیسای در کولزویل، فایِت، و منچستر برو، و آنها تو را پشتیبانی خواهند کرد؛ و من آنها را هم روحی و هم دنیوی برکت خواهم داد؛
۴ ولی اگر آنها تو را نپذیرفتند، من بر سر آنها بجای برکت نفرینی خواهم فرستاد.
۵ و تو با فراخوانی به خدا بنام من، و نوشتن چیزهایی که از طریق تسلّی دهنده داده خواهد شد، و توضیح دادن همۀ نوشته های مقدّس به کلیسا ادامه بده.
۶ و آن در همان لحظه چیزی را که تو بایستی بگویی و بنویسی به تو داده خواهد شد، و آنها بایستی آن را بشنوند، و گرنه من بر سر آنها بجای برکت نفرینی خواهم فرستاد.
۷ زیرا تو بایستی همۀ خدمت خود را وقف صهیون کنی؛ و در این تو قوّت خواهی داشت.
۸ در رنجها صبور باش، زیرا تو بسیار خواهی داشت؛ ولی آنها را تحمّل کن، زیرا، نظر کن، من همراه تو هستم، حتّی تا پایان روزهایت.
۹ و در کارهای دنیوی تو قوّت نخواهی داشت، زیرا این فراخوانی تو نیست. به فراخوانی خود توجّه کن و تو چیزی که نیاز داری تا وظیفۀ خود را والا نگه داری، و همۀ نوشته های مقدّس را توضیح دهی خواهی داشت، و به گذاردن دستها و تأیید کردن کلیسائیان ادامه بده.
۱۰ و برادر تو آلیور بایستی به گواهی دادن از نام من در برابر جهان، و همچنین کلیسا ادامه دهد. و او نبایستی گمان کند که می تواند به اندازۀ کافی دربارۀ کار من بگوید؛ و بنگر، من تا پایان با او خواهم بود.
۱۱ در من او شُکوه خواهد داشت، و نه از خودش، چه در ناتوانی یا در نیرومندی، چه در بند یا آزاد؛
۱۲ و در همۀ زمان ها، و در همۀ مکان ها، او بایستی دهان خود را باز کند و مانند صدای شیپور، هم روز و هم شب، مُژدۀ مرا اعلام کند. و من به او نیرویی خواهم داد بگونه ای که در میان انسان ها شناخته شده نیست.
۱۳ معجزه نخواه، مگر اینکه من به تو فرمان دهم، مگر در بیرون راندن پلیدان، شفا دادن بیماران، و علیه مارهای زهری، و علیه زهرهای کشنده.
۱۴ و این چیزها را تو نمی بایستی انجام دهی، مگر اینکه از سوی آنهایی که خواستارند از تو خواسته شود، که نوشته های مقدّس برآورده شوند؛ زیرا تو بایستی برپایۀ آنچه نوشته شده است عمل کنی.
۱۵ و در هر مکانی که تو وارد می شوی، و آنها تو را بنام من نمی پذیرند، تو بایستی بجای برکت، با تکان دادن خاک پاهایت علیه آنها به عنوان یک گواهی، و پاک کردن پاهایت با کنارۀ جاده، نفرینی بر آنها بجای گذاری.
۱۶ و چنین خواهد گذشت که هر کسی که دستش را با خشنوت بر تو بلند کند، تو بایستی بنام من فرمان دهی تا ضربه خورد؛ و، بنگر، من برپایۀ سخنان تو، در زمان مناسب خودم به آنها ضربه خواهم زد.
۱۷ و هر کسی که علیه شما به دادگاه درخواست دهد، توسّط همان دادگاه محکوم خواهد شد.
۱۸ و تو، نه کیسۀ پول نه کوله بار با خود بردار، نه چوبدستی، نه دو جامه، زیرا در همان ساعتی که تو به خوراک و پوشاک، و به کفش و به پول، و به کوله بار نیاز داری کلیسا به تو خواهد داد.
۱۹ زیرا تو فراخوانده شده ای تا با هَرَس کردنی توانمندانه تاکستان مرا هَرَس کنی، آری، حتّی برای آخرین بار؛ آری، و همچنین همۀ کسانی که تو مقرّر کرده ای، و آنها نیز بایستی برپایۀ این نمونه عمل کنند. آمین.