نوشته‌های مقدّس
اصول و پیمان ها ۱۱۰


بخش ۱۱۰

رؤیاهایی بر جوزف اسمیتِ پیامبر و الیور کاودری در معبد در کرتلند اوهایو، ۳ آوریل ۱۸۳۶ آشکار شد. این رویداد یک نشست روز سبّت بود. تاریخچۀ جوزف اسمیت چنین بیان می کند: «در بعد از ظهر، من به رئیسان دیگر در پخش شام آخر سَروَر به کلیسا یاری کردم، آن را از دوازده تن دریافت کرده، کسانی که امتیازشان انجام وظیفه در میز مقدّس در این روز بود. پس از انجام این خدمت به برادرانم، من به سکوی خطابه رفتم، پرده ها انداخته شده بودند، و من، همراه با الیور کاودری، در یک نیایش مقدّس و بی صدا، خودم را خم کردم. پس از برخاستن از نیایش، رؤیای زیر بر هر دوی ما گشوده شد.»

۱–۱۰، سَروَر یَهُوه در شُکوه پدیدار می شود و معبد کرتلند را به عنوان خانه اش می پذیرد؛ ۱۱–۱۲، موسی و الیاس هر کدام پدیدار می شوند و کلیدها و انتظام هایشان را می سپُرَند؛ ۱۳–۱۶، ایلیّا باز می گردد و کلیدهای انتظامش را همان گونه که توسّط ملاکی وعده داده شده بود می سپُرَد.

۱ پرده از ذهن های ما کنار رفت، و چشمان فهم ما گشوده شدند.

۲ ما سَروَر را دیدیم بر پیشخوان سکوی خطابه، در برابر ما ایستاده؛ و در زیر پاهایش طلای نابِ دست ساز، در رنگ مانند کهربا بود.

۳ چشمانش مانند شعلۀ آتش بود؛ موی سرش سپید مانند برفِ ناب بود؛ رُخسارش فراتر از روشنی خورشید می درخشید؛ و صدایش همانند صدای خروش آب های بزرگ بود، یعنی صدای یَهُوه، گفتا:

۴ من نخستین و آخرین هستم؛ من او هستم که زندگی می کند، من او هستم که کشته شد؛ من شفیع شما نزد پدر هستم.

۵ بنگرید، گناهان شما بخشیده شده اند، شما در برابر من پاک هستید، بنابراین، سرتان را بلند کنید و شادمانی کنید.

۶ بگذارید دل های برادرانتان شادمانی کنند، و بگذارید دل های همۀ مردم من، که با توانشان، این خانه را به نام من ساخته اند، شادمانی کنند.

۷ زیرا بنگرید، من این خانه را پذیرفته ام، و نام من اینجا خواهد بود، و من خودم را در رحمت بر مردمم در این خانه آشکار خواهم کرد.

۸ آری، من بر خدمتگزارانم پدیدار خواهم شد، و با صدای خودم با آنها سخن خواهم گفت، اگر مردمم فرمان هایم را نگه دارند، و این خانۀ مقدّس را آلوده نکنند.

۹ آری دل های هزاران و ده ها هزار در نتیجۀ برکت هایی که برون ریخته خواهد شد، و اهدایی که با آن به خدمتگزاران من در این خانه اهدا شده است، شادمانی بسیاری خواهند کرد.

۱۰ و شُهرت این خانه در سرزمین های خارج پراکنده خواهد شد؛ و این آغاز برکتی است که بر سر مردم من برون ریخته خواهد شد. بدین گونه است. آمین

۱۱ پس از این که این رؤیا پایان گرفت، آسمان ها دوباره بر ما گشوده شدند؛ و موسی در برابر ما پدیدار شد، و کلیدهای گردآوری اسرائیل را از چهار بخش زمین، و رهبری آن ده طایفه از سرزمین شمال را به ما سپُرد.

۱۲ پس از این، الیاس پدیدار شد، و انتظام مُژدۀ ابراهیم را سپُرد، گفت که در ما و نوادگان ما همۀ نسل ها پس از ما برکت خواهند یافت.

۱۳ پس از این که این رؤیا پایان گرفت، رؤیای بزرگ و شُکوهمند دیگری بر ما شکُفته شد؛ زیرا ایلیّای پیامبر، که بدون چشیدن مرگ به بهشت بُرده شده بود، در برابر ما ایستاد، و گفت:

۱۴ بنگرید، آن زمان، که از دهان ملاکی گفته شد، کاملاً فرا رسیده است — با گواهی دادن این که او [ایلیّا]، پیش از فرا رسیدنِ آن روز بزرگ و دهشت انگیز سَروَر، فرستاده خواهد شد —

۱۵ تا دل های پدران را به سوی فرزندان برگرداند، و فرزندان را به سوی پدران، مبادا تمامی زمین با یک نفرین ضربه خورَد —

۱۶ بنابراین، کلیدهای این انتظام به دستان شما سپُرده شده اند، و با این شما می توانید بدانید که آن روز بزرگ و دهشت انگیز سَروَر نزدیک، بلکه دم دِر است.