بخش ۸۹
وحی داده شده از طریق جوزف اسمیتِ پیامبر، در کِرتلندِ اوهایو، ۲۷ فوریۀ ۱۸۳۳. در نتیجۀ مصرف تنباکو در اوایل توسّط برادران در دیدارهایشان، پیامبر به اندیشیدن بر روی این موضوع هدایت شد؛ در نتیجه، او از سَروَر دربارۀ آن جویا شد. این وحی، شناخته شده به عنوان سخنِ خِرَدمندانه، نتیجۀ آن شد.
۱–۹، مصرف شراب، نوشیدنی های قوی، تنباکو، و نوشیدنی های داغ ممنوع است؛ ۱۰–۱۷، گیاهان، میوه ها، گوشت، و غلّه برای مصرف انسان و حیوانات مقرّر شده اند؛ ۱۸–۲۱، اطاعت از قانون مُژده، همراه با سخن خردمندانه، برکات دنیوی و روحی را می آورد.
۱ یک سخن خردمندانه، برای بهره مندیِ شورای کشیشان اعظم، گردهم آمده در کِرتلند، و کلیسا، و همچنین مقدّسین در صهیون —
۲ همچون درودی فرستاده شود؛ نه با فرمان یا به اجبار، بلکه با وحی و سخن خردمندانه، که نظم و خواست خدا در رستگاری دنیویِ همۀ مقدّسین در روزهای آخر را نشان می دهد —
۳ بعنوان یک اصل همراه با وعده داده شده، سازگار شده بر توانِ ناتوانان و ناتوانترینِ همۀ مقدّسین، که مقدّس هستند یا می توانند مقدّسین خوانده شوند.
۴ بنگرید، همانا، بدین گونه سَروَر به شما می گوید: در نتیجۀ پلیدی ها و طرح هایی که در دل های انسان های توطئه گر در روزهای آخر وجود دارند و خواهند بود، من به شما هشدار داده ام، و از پیش هشدار داده ام، با دادن این سخن خردمندانه به شما از طریق وحی —
۵ که تا زمانی که هر انسانی در میان شما شراب یا نوشیدنی قوی بنوشد، بنگرید این نه خوب است، نه در نظر پدرتان شایسته است، تنها در گردهمایی خودتان باهم در پیشکش کردن شام آخر در برابر او.
۶ و، بنگرید، این بایستی شراب باشد، آری، شراب نابِ انگور تاکستان، از ساختۀ خودتان.
۷ و، دوباره، نوشیدنی های قوی برای شکم نیست، بلکه برای شستشوی بدنتان.
۸ و دوباره، تنباکو نه برای بدن است، نه برای شکم، و برای انسان خوب نیست، بلکه گیاهی برای کبودی ها و همۀ گله های بیمار است، تا با داوری و مهارت بکار بُرده شود.
۹ و دوباره، نوشیدنی های داغ نه برای بدن هستند نه برای شکم.
۱۰ و دوباره، همانا من به شما می گویم، همۀ گیاهان سالم را خدا برای تندرستی، طبیعت، و کاربری انسان مقرّر کرده است —
۱۱ هر گیاهی در فصل آن، و هر میوه ای در فصل آن؛ همۀ اینها بایستی با احتیاط و سپاسگزاری مصرف شوند.
۱۲ آری، گوشت جانوران و پرندگان هوا، را من، سَروَر، نیز برای کاربری انسان همراه با سپاسگزاری مقرّر کرده ام؛ با این وجود آنها بایستی کم مصرف شوند؛
۱۳ و این برای من خوشنود کننده است که آنها مصرف نشوند، مگر در زمان زمستان، یا سرما، یا قحطی.
۱۴ همۀ غلّات برای مصرف انسان و جانوران مقرّر شده اند، تا تیرک زندگی باشند، نه تنها برای انسان بلکه برای جانوران دشت، و پرندگان آسمان، و همۀ حیوانات وحشی که روی زمین می دَوند یا می خزند؛
۱۵ و اینها را خدا برای مصرف انسان در زمان های قحطی و گرسنگیِ بیش از حد ساخته است.
۱۶ همۀ غلّات برای خوراک انسان خوب هستند؛ همان گونه نیز میوۀ تاکستان؛ آنچه که میوه می دهد، خواه درون زمین باشد یا روی زمین —
۱۷ با این وجود، گندم برای انسان، و ذرّت برای گاوان، و جُوی دوسر برای اسبان، و چاودار برای پرندگان و برای خوک، و برای همۀ جانوران دشت، و جُو برای همۀ حیوانات سودمند، و برای نوشیدنی های غیرالکلی، همان گونه نیز غلّات دیگر.
۱۸ و همۀ مقدّسینی که بیاد دارند تا این گفته ها را رعایت کرده و انجام دهند، در اطاعت از این فرمان ها گام برداشته، تندرستی در ناف و مغز در استخوان هایشان را دریافت خواهند کرد؛
۱۹ و خردمندی و گنج های بزرگ دانش، حتّی گنج های پنهان شده را پیدا خواهند کرد؛
۲۰ و خواهند دوید و خسته نخواهند شد، و گام برخواهند داشت و سُست نخواهند شد.
۲۱ و من، سَروَر، به آنها وعده ای می دهم، که فرشتۀ نابود کننده از آنها، همانند فرزندان اسرائیل خواهد گذشت، و آنها را نخواهد کُشت. آمین.