สร้างสภาวะแวดล้อมและโอกาสให้ผู้เรียนได้รับการสอนจากพระวิญญาณบริสุทธิ์

ทักษะ

สร้างแบบประเมินตนเองของนักเรียนเกี่ยวกับหลักคำสอน ความจริง หรือหลักธรรม

นิยาม

การสอนโดยพระวิญญาณรวมถึงการช่วยให้นักเรียนพิจารณามุมมอง ความรู้สึก และประสบการณ์ของตนเองที่เกี่ยวข้องกับความจริงเฉพาะด้าน การทบทวนและการประเมินตนเองจะเชื้อเชิญพระวิญญาณบริสุทธิ์ให้ช่วยนักเรียนแต่ละคนมองเห็นสิ่งต่างๆ “ดังที่มันเป็นจริง และ … จะเป็นจริง” (เจคอบ 4:13) ในชีวิตพวกเขา การประเมินตนเองอย่างมีประสิทธิภาพช่วยให้นักเรียนพิจารณา (1) ความเข้าใจในปัจจุบันของตนเกี่ยวกับความจริงบางอย่าง (2) สาเหตุที่ความจริงเหล่านี้เกี่ยวข้องกับชีวิตและสถานการณ์ของพวกเขา และ (3) วิธีดำเนินชีวิตตามความจริงเหล่านี้ให้ดีขึ้น ท่านสามารถให้นักเรียนประเมินตนเองได้ทุกเมื่อระหว่างชั้นเรียนผ่านวิธีการต่างๆ รวมถึงกิจกรรมการเขียน คำถามชวนสนทนา และการเชื้อเชิญให้ประยุกต์ใช้หลักคำสอนและหลักธรรม

ตัวอย่าง

สองสามตัวอย่างต่อไปนี้แสดงให้ท่านเห็นวิธีสร้างแบบประเมินตนเองของนักเรียน:

• ตอนเริ่มชั้นเรียน ท่านอาจจะเชื้อเชิญให้นักเรียนบันทึกความเข้าใจปัจจุบันของพวกเขาเกี่ยวกับกฎส่วนสิบลงในสมุดบันทึกสั้นๆ

• ตอนจบชั้นเรียน ท่านอาจเชื้อเชิญให้นักเรียนใคร่ครวญว่า: “ความเข้าใจของคุณเกี่ยวกับกฎส่วนสิบเปลี่ยนไปอย่างไรตั้งแต่เริ่มชั้นเรียน?”

• หลังจากระบุหลักธรรมต่างๆ จากช่วงพระคัมภีร์ด้วยกันแล้ว ท่านอาจถามนักเรียนว่า “คุณจะเรียงลำดับความสำคัญของหลักธรรมเหล่านี้ในชีวิตคุณอย่างไร?”

• ระหว่างการสนทนาในชั้นเรียน ท่านอาจขอให้นักเรียนคิดว่าการชดใช้ของพระเยซูคริสต์ส่งผลต่อชีวิตพวกเขาจนถึงตอนนี้อย่างไร

• ท่านอาจเชื้อเชิญให้นักเรียนคิดว่าพวกเขาจะประยุกต์ใช้สิ่งที่ได้เรียนรู้อย่างไร: “ลองพิจารณาว่าตอนนี้คุณทำได้ดีเพียงใดกับการดูที่ ‘[พระคริสต์] ในความนึกคิดทุกอย่าง’ (หลักคำสอนและพันธสัญญา 6:36) จดสิ่งที่คุณรู้สึกว่าเป็นขั้นตอนต่อไปในการพัฒนาความสัมพันธ์ของคุณกับพระองค์ในเรื่องนี้”

คลิกที่นี่เพื่อดูวีดิทัศน์ของตัวอย่างนี้

ฝึก

ใช้การฝึกต่อไปนี้อย่างน้อยหนึ่งข้อเพื่อปรับปรุงความสามารถของท่านในการสร้างแบบประเมินตนเองให้กับนักเรียนของท่าน:

• ดูแผนการสอนครั้งต่อไป เลือกหลักคำสอนที่ท่านวางแผนจะมุ่งเน้น ฝึกเขียนแบบประเมินตนเองง่ายๆ สักสองหรือสามข้อที่นักเรียนสามารถใช้พิจารณาความเข้าใจในปัจจุบันของตนเกี่ยวกับหลักคำสอนนี้หรือความเข้าใจของพวกเขาเปลี่ยนไปอย่างไรเพราะสิ่งที่เรียนรู้

• เลือกช่วงเวลาหนึ่งในบทเรียนครั้งต่อไปเมื่อวางแผนการสนทนาในชั้นเรียน ฝึกเขียนคำถามสองหรือสามข้อที่ช่วยนักเรียนประเมินมุมมองและประสบการณ์ของตนเกี่ยวกับหลักธรรมที่จะพูดถึง

• หาที่ในแผนการสอนครั้งต่อไปให้ท่านมุ่งเน้นการประยุกต์ใช้ แทนที่จะแค่เชื้อเชิญให้นักเรียนประยุกต์ใช้หลักคำสอนหรือหลักธรรมข้อใดข้อหนึ่ง ให้พวกเขาฝึกเขียนคำเชื้อเชิญสองหรือสามข้อที่ช่วยพวกเขาประเมินการประยุกต์ใช้ในปัจจุบันของตนและวิธีปรับปรุงต่อไป

สนทนาหรือไตร่ตรอง

ไตร่ตรองสิ่งที่ท่านได้เรียนรู้จากประสบการณ์นี้ ท่านอาจจะบันทึกความคิดบางอย่างเหล่านี้ลงในสมุดบันทึกการศึกษา พิจารณาคำถามต่อไปนี้:

• ก่อนหน้านี้ฉันได้ทำอะไรบ้างเพื่อช่วยนักเรียนประเมินตนเอง?

• ฉันได้เรียนรู้อะไรในประสบการณ์นี้ที่จะปรับปรุงความสามารถของฉันในการช่วยนักเรียนประเมินตนเอง?

• ฉันจะทำอะไรเพื่อปรับปรุงต่อไป?

นำมาใช้

• สำหรับแผนการสอนแต่ละแผนในสัปดาห์นี้ ให้ใช้การประเมินตนเองต่างจากเดิมเพื่อช่วยให้นักเรียนเรียนรู้จากพระวิญญาณบริสุทธิ์ ใช้เวลาระบุสิ่งที่ท่านเรียนรู้จากประสบการณ์นี้ และฝึกอีกครั้งในการเตรียมและในชั้นเรียนของท่าน ฝึก เรียนรู้ และขัดเกลาความพยายามของท่านต่อไปเพื่อช่วยปรับปรุงประสบการณ์ของนักเรียนและส่งเสริมการเติบโตและความก้าวหน้าอย่างต่อเนื่องของพวกเขา

ต้องการเรียนรู้มากขึ้นหรือไม่?

• เจฟฟรีย์ อาร์. ฮอลแลนด์, “​เทพและความฉงน​” (การถ่ายทอดการอบรมประจำปีของเซมินารีและสถาบันศาสนา, 12 มิ.ย. 2019) broadcasts.ChurchofJesusChrist.org

• “เชื้อเชิญให้เรียนรู้ด้วยความขยันหมั่นเพียร,” การสอนในวิธีของพระผู้ช่วยให้รอด (2016), 29–30

• “เชื้อเชิญให้เรียนรู้ด้วยความขยันหมั่นเพียร​” (3:35) (วีดิทัศน์), ChurchofJesusChrist.org

ทักษะ

ใช้เพลงศักดิ์สิทธิ์ เชื้อเชิญให้นักเรียนระบุบรรทัดและวลีในเพลงศักดิ์สิทธิ์ที่เชื่อมโยงกับความจริงที่กำลังเรียนรู้

นักเรียนในห้องเรียน

นิยาม

ฝ่ายประธานสูงสุดกล่าวว่า “เพลงสวดทูลเชิญพระวิญญาณของพระเจ้า สร้างความรู้สึกแห่งความคารวะ ให้ความสามัคคีแก่เราในฐานะสมาชิกและจัดหนทางให้เราที่จะถวายการสรรเสริญแด่พระเจ้า” (เพลงสวด, ix) ท่านสามารถใช้เพลงศักดิ์สิทธิ์ในการให้ข้อคิดทางวิญญาณเพื่อเริ่มชั้นเรียน นอกจากนี้ยังสามารถใช้สำหรับการแสดงพิเศษของนักเรียนในชั้นเรียนโดยการร้องเพลงสวดด้วยกันหรือโดยการอ่านเนื้อเพลงในใจ เมื่อใดก็ตามที่มีการใช้ดนตรี ครูอาจเชื้อเชิญให้นักเรียนระบุความจริงของพระกิตติคุณ ตลอดจนทำความเข้าใจหลักธรรมพระกิตติคุณให้ลึกซึ้งยิ่งขึ้น ท่านสามารถทำได้โดยเชื้อเชิญให้นักเรียนระบุคำและวลีในเพลงที่สอนพวกเขาเพิ่มเติมเกี่ยวกับพระผู้ช่วยให้รอดและความจริงที่สอนในชั้นเรียน

ตัวอย่าง

ด้านล่างนี้เป็นตัวอย่างคำถามที่ท่านอาจขอให้นักเรียนไตร่ตรองขณะฟังหรือร้องเพลง:

คำหรือวลีโปรดของท่านในเพลงสวดเพลงนี้คืออะไร? คำหรือวลีดังกล่าวสอนอะไรท่านเกี่ยวกับพระบิดาบนสวรรค์หรือพระเยซูคริสต์?

• เราเพิ่งสนทนากันถึงหลักธรรมใน ยอห์น 15 เราแสดงความรักต่อพระเยซูคริสต์โดยการรักษาพระบัญญัติของพระองค์ หาท่อนหนึ่งในเพลงสวดที่สอนท่านเพิ่มเติมเกี่ยวกับหลักธรรมนี้ ท่านอาจมองหา “ความรัก” ในส่วน “สารบัญการใช้เพลง” ของหนังสือเพลงสวด

• บทเพลงดังกล่าวสอนอะไรท่านเกี่ยวกับพระบิดาบนสวรรค์และพระเยซูคริสต์?

• บทเพลงนี้ช่วยให้ท่านเข้าใจและซาบซึ้งในความจริงที่เราสนทนากันในชั้นเรียนมากขึ้นอย่างไร?

• ท่านรู้จักใครบ้างที่ต้องการฟังบทเพลงนี้ในวันนี้? ท่านต้องการให้บุคคลนั้นรู้ความจริงอะไรในบทเพลงนี้?

ฝึก

• ดูบทเรียนต่อไปในหลักสูตรและระบุหนึ่งในหลักธรรมที่ท่านจะสอน เลือกหนึ่งหรือสองคำถามจากตัวอย่างด้านบนหรือที่ท่านคิดขึ้นเองเพื่อเชื้อเชิญให้นักเรียนเชื่อมโยงเพลงสวดกับหลักธรรม

สนทนาหรือไตร่ตรอง

• พิจารณาสิ่งที่ท่านเคยทำในอดีตเพื่อนำเพลงศักดิ์สิทธิ์มาใช้ในบทเรียนของท่าน ท่านใช้เพลงศักดิ์สิทธิ์ในชั้นเรียนบ่อยเพียงใด? ท่านจะใช้ดนตรีให้มากกว่านี้ได้อย่างไร?

• ท่านเคยมีประสบการณ์อันทรงพลังกับดนตรีในห้องเรียนเมื่อใด?

• ลองพิจารณาว่าการปรับปรุงการใช้เพลงศักดิ์สิทธิ์ในชั้นเรียนอย่างต่อเนื่องจะเป็นพรแก่นักเรียนของท่านอย่างไร ท่านนึกถึงสิ่งใดบ้าง?

นำมาใช้

• เชื้อเชิญให้นักเรียนเลือกเพลงสวดร่วมกับการสวดอ้อนวอนสำหรับการให้ข้อคิดทางวิญญาณครั้งต่อไปซึ่งเชื่อมโยงกับความจริงที่พวกเขาต้องการสอน

• ลองวิธีอื่นๆ ที่ท่านสามารถใช้เพลงศักดิ์สิทธิ์สอนหลักธรรมพระกิตติคุณ

ต้องการเรียนรู้มากขึ้นหรือไม่?

• สำรวจแอปเพลงศักดิ์สิทธิ์เพื่อดูแหล่งข้อมูลที่ใช้ในชั้นเรียนได้ ตัวอย่างบางส่วนคืออัลบั้มสำหรับเยาวชน เพลงที่ร้องต่อหน้า เพลงจากการประชุมใหญ่สามัญ และเพลงจากเพื่อความเข้มแข็งของเยาวชน

• Dallin H. Oaks, “Worship through Music,” Ensign, Nov. 1994, 9–12