13. Podróże misyjne Apostoła Pawła

Gaza. W drodze do Gazy Filip głosił o Chrystusie i ochrzcił etiopskiego eunucha (Dz. 8:26–39).

Jerozolima. Zobacz mapę 12. przedstawiającą wydarzenia w Jerozolimie.

Jafa. Piotr otrzymał wizję, że Bóg daje dar pokuty Innym narodom (Dz. 10; 11:5–18). Piotr wskrzesił Tabitę (Dz. 9:36–42).

Samaria. Filip czynił posługę w Samarii (Dz. 8:5–13), a później nauczali tu Piotr i Jan (Dz. 8:14–25). Po tym, jak nadali dar Ducha Świętego, czarnoksiężnik Szymon próbował kupić od nich ten dar (Dz. 8:9–24).

Cezarea. Po tym, jak tutaj anioł czynił posługę wobec setnika o imieniu Korneliusz, Piotr zezwolił mu na chrzest (Dz. 10). W tym miejscu Paweł bronił się przed Agryppą (Dz. 25–26; zobacz także J.S. — Hist. 1:24–25).

Damaszek. Jezus ukazał się Saulowi (Dz. 9:1–7). Po tym, jak Ananiasz przywrócił wzrok Saulowi, Saul został ochrzczony i rozpoczął swoją posługę (Dz. 9:10–27).

Antiochia (w Syrii). Tutaj uczniowie po raz pierwszy zostali nazwani chrześcijanami (Dz. 11:26). Agabus prorokował o głodzie (Dz. 11:27–28). W Antiochii nastała wielka waśń w kwestii obrzezania (Dz. 14:26–28; 15:1–9). W Antiochii Paweł rozpoczął swoją drugą misję razem z Sylasem, Barnabą i Judaszem Barabaszem (Dz. 15:22, 30, 35).

Tars. miasto rodzinne Pawła; Paweł został tu posłany przez Braci, aby chronić swoje życie (Dz. 9:29–30).

Cypr. Po prześladowaniach niektórzy święci uciekli na tę wyspę (Dz. 11:19). Paweł podróżował przez Cypr podczas swej pierwszej podróży misyjnej (Dz. 13:4–5), jak też uczynili to później Barnaba i Marek (Dz. 15:39).

Pafos. Paweł przeklął tutaj czarnoksiężnika (Dz. 13:6–11).

Derbe. Paweł i Barnaba głosili ewangelię w tym mieście (Dz. 14:6–7, 20–21).

Listra. Po tym, jak Paweł uzdrowił kalekę, on wraz z Barnabą uważani byli za bogów. Paweł został ukamienowany i uważano, że umarł, ale ożył i dalej głosił ewangelię (Dz. 14:6–21). Dom Tymoteusza (Dz. 16:1–3).

Ikonium. Podczas swej pierwszej misji Paweł i Barnaba głosili tutaj ewangelię i grożono im, że zostaną ukamienowani (Dz. 13:51–14:7).

Laodycea i Kolosy. Laodycea to jedna z gmin Kościoła, którą odwiedził Paweł i od nich otrzymywał listy (Kol. 4:16). Jest to także jedno z siedmiu miast wymienionych w księdze Objawienia Jana (pozostałe to Efez, Smyrna, Pergamon, Tiatyra, Sardes, Filadelfia; zobacz Obj. 1:11). Kolosy znajdują się 18 kilometrów na wschód od Laodycei. Paweł napisał do świętych, którzy tam mieszkali.

Antiochia (w Pizydii). Podczas swej pierwszej misji Paweł i Barnaba nauczali Żydów, że Chrystus wywodził się z potomstwa Dawida. Paweł oferował ewangelię Izraelowi, a następnie Innym narodom. Paweł i Barnaba byli prześladowani i zostali wypędzeni (Dz. 13:14–50).

Milet. Przebywając tutaj na trzeciej misji, Paweł ostrzegł starszych Kościoła przed tym, że „wilki drapieżne” wejdą do owczarni (Dz. 20:29–31).

Patmos. Jan był więziony na tej wyspie, kiedy otrzymał wizje, które teraz składają się na księgę zatytułowaną Objawienie Jana (Obj. 1:9).

Efez. Apollos głosił tutaj ewangelię z mocą (Dz. 18:24–28). Paweł podczas swojej trzeciej misji nauczał w Efezie przez dwa lata, przyczyniając się do nawrócenia wielu ludzi (Dz. 19:10, 18). Tutaj nadawał dar Ducha Świętego przez nałożenie rąk (Dz. 19:1–7) i dokonał wielu cudów, łącznie z wypędzaniem złych duchów (Dz. 19:8–21). Tutaj czciciele Diany wzniecili rozruchy przeciwko Pawłowi (Dz. 19:22–40). Część księgi Objawienie Jana skierowano do kościoła w Efezie (Obj. 1:11).

Troada. Kiedy Paweł był tutaj podczas swojej drugiej podróży misyjnej, ujrzał w wizji człowieka w Macedonii, który prosi o pomoc (Dz. 16:9–12). Kiedy Paweł był tutaj na swojej trzeciej misji, wskrzesił Eutychusa (Dz. 20:6–12).

Filippi. Paweł, Sylas i Tymoteusz przyczynili się do nawrócenia kobiety o imieniu Lidia, wypędzili złego ducha i zostali pobici (Dz. 16:11–23). Otrzymali boską pomoc w ucieczce z więzienia (Dz. 16:23–26).

Ateny. Paweł podczas swojej drugiej misji do Aten głosił ewangelię na wzgórzu Aresa (Areopagu) o „[nieznanym] bogu” (Dz. 17:22–34).

Korynt. Paweł udał się do Koryntu podczas swojej drugiej misji, gdzie zatrzymał się u Akwilli i Pryscylli. Głosił tutaj ewangelię i ochrzcił wielu ludzi (Dz. 18:1–18). Z Koryntu Paweł napisał swój list do Rzymian.

Tesaloniki. Paweł głosił tutaj ewangelię podczas swojej drugiej podróży misyjnej. Jego grupa misyjna udała się do Berei po tym, jak grozili im Żydzi (Dz. 17:1–10).

Berea. Paweł, Sylas i Tymoteusz znaleźli szlachetne dusze, które nauczali podczas drugiej podróży misyjnej Pawła. Żydzi z Tesalonik poszli za nimi i ich prześladowali (Dz. 17:10–13).

Macedonia. Paweł nauczał tutaj podczas swej drugiej i trzeciej podróży misyjnej (Dz. 16:9–40; 19:21). Paweł wychwalał hojność macedońskich świętych, którzy byli szczodrzy wobec niego i biednych świętych w Jerozolimie (Rzym. 15:26; Ⅱ Kor. 8:1–5; 11:9).

Malta. Paweł był rozbitkiem na tej wyspie ze statku płynącego do Rzymu (Dz. 26:32; 27:1, 41–44). Wyszedł cało po ukąszeniu przez węża i uzdrowił wielu, którzy rozchorowali się na Malcie (Dz. 28:1–9).

Rzym. Paweł głosił tutaj ewangelię przez dwa lata, gdy przebywał w areszcie domowym (Dz. 28:16–31). Kiedy był przetrzymywany w areszcie w Rzymie, napisał także listy do Efezjan, Filipian, Kolosan, Tymoteusza i Filemona. Piotr napisał swój pierwszy list z „Babilonu”, którym prawdopodobnie był Rzym, wkrótce po prześladowaniach wobec chrześcijan na rozkaz Nerona w 64 r. n.e. Ogólnie uważa się, że Piotr i Paweł ponieśli tutaj męczeńską śmierć.