1 Արդ, Հակոբն այն ժամանակ շատ ու շատ բաներ խոսեց իմ ժողովրդի հետ. սակայն միայն այս բաները ես գրել տվեցի, քանզի բաները, որոնք ես գրել եմ, բավական են ինձ համար:

2 Եվ այժմ, ես՝ Նեփիս, գրում եմ ավելի շատ խոսքեր Եսայիայից, քանզի հոգիս հրճվում է նրա խոսքերից: Քանզի նրա խոսքերը ես վերագրում եմ իմ ժողովրդին, և ես կփոխանցեմ դրանք իմ բոլոր զավակներին, քանզի նա իսկապես տեսել է իմ Քավչին, ճիշտ ինչպես ես եմ տեսել նրան:

3 Եվ իմ եղբայրը՝ Հակոբը, նույնպես տեսել է նրան, ինչպես ես եմ տեսել նրան. ուստի, ես նրանց խոսքերը կփոխանցեմ իմ զավակներին՝ նրանց ապացուցելու համար, որ իմ խոսքերը ճշմարիտ են: Ուստի, երեքի խոսքերով, ասել է Աստված, ես կհաստատեմ իմ խոսքը: Այնուամենայնիվ, Աստված ուղարկում է ավելի շատ վկաներ և ապացուցում բոլոր իր խոսքերը:

4 Ահա, հոգիս հրճվում է՝ ապացուցելով իմ ժողովրդին Քրիստոսի գալստյան ճշմարտությունը. քանզի այս վախճանի համար է տրված Մովսեսի օրենքը. և բոլոր բաները, որոնք աշխարհի սկզբից ի վեր, Աստծո կողմից, տրված են մարդուն, խորհրդանշումն են նրա:

5 Եվ հոգիս հրճվում է Տիրոջ ուխտերով, որոնք նա արել է մեր հայրերի հետ. այո, հոգիս հրճվում է նրա շնորհով և նրա արդարությամբ և զորությամբ և ողորմությամբ՝ մահից ազատման մեծ և հավերժական ծրագրում:

6 Եվ հոգիս հրճվում է՝ իմ ժողովրդին ապացուցելիս, որ եթե Քրիստոսը չգա, բոլոր մարդիկ պիտի կորչեն:

7 Քանզի, եթե չլինի Քրիստոս, չի լինի Աստված. և եթե չլինի Աստված, չկանք և մենք, քանզի չէր կարող լինել ոչ մի արարում: Բայց կա Աստված, և նա է Քրիստոսը, և նա գալիս է իր ուրույն ժամանակի լրիվության մեջ:

8 Եվ այժմ, ես գրում եմ մի քանի խոսքեր Եսայիայից, որպեսզի իմ ժողովրդից նրանք, ովքեր տեսնեն այս խոսքերը, կարողանան բարձրացնել իրենց սրտերը և ուրախանալ բոլոր մարդկանց համար: Ահա, սրանք են խոսքերը, և դուք կարող եք դրանք վերաբերել ձեզ և բոլոր մարդկանց: