1 Dhe atëherë unë do t’i këndoj shumë të dashurit tim një këngë të dashur, që ka të bëjë me vreshtin e tij. Shumë i dashuri im ka një vresht në një kodër shumë pjellore.

2 Dhe ai e rrethoi atë me gardh dhe hoqi gurët që ishin aty dhe e mbolli me hardhi nga më të mirat, dhe ndërtoi një kullë në mes të saj, dhe gjithashtu bëri një shtrydhës; dhe ai u kujdes që ajo të bënte rrush, dhe ajo bëri rrush të egër.

3 Dhe tani, O banorë të Jeruzalemit dhe burra të Judës, gjykoni, unë ju lutem, mes meje dhe vreshtit tim.

4 Ç’mund të bëja më tepër sesa bëra për vreshtin tim? Por, kur unë u kujdesa që ai të jepte rrush, ai më dha rrush të egër.

5 Dhe tani, shkoni aty; unë do t’ju them se ç’do t’i bëj vreshtit tim—do t’i shkul gardhin dhe ai do të hahet; dhe unë do ta shemb murin e tij dhe ai do të shkelet me këmbë;

6 Dhe unë do ta le djerrë; nuk do të krasitet dhe as nuk do të gërmohet; por aty do të rriten ferra dhe gjemba; unë gjithashtu do t’i urdhëroj retë, që ato të mos lëshojnë shi mbi të.

7 Pasi vreshti i Zotit të Ushtrive është shtëpia e Izraelit dhe burrat e Judës bima e tij e këndshme; dhe ai priste për gjykim dhe vini re, shtypje; për drejtësi, por vini re, një thirrje.

8 Mjerë ata që bashkojnë shtëpi me shtëpi, derisa të mos ketë më vend, që ata të mund të vendosen vetëm në mesin e tokës!

9 Në veshët e mi, thotë Zoti i Ushtrive, në të vërtetë shumë shtëpi do të jenë të shkretuara dhe qytete të mëdha dhe të bukura pa banorë.

10 Po, dhjetë akra të vreshtit do të japin një bath dhe fara e një homeri do të japë një efah.

11 Mjerë ata që ngrihen herët në mëngjes për të vajtur pas pijesh të forta dhe vazhdojnë deri natën dhe vera i ndez zjarr!

12 Dhe që harpa dhe lira, daullja dhe fyelli dhe vera janë në gostitë e tyre; por ata nuk marrin parasysh punën e Zotit, as nuk konsiderojnë veprën e duarve të tij.

13 Prandaj, njerëzit e mi janë në robëri, sepse ata nuk kanë njohuri; dhe njerëzit e tyre të famshëm janë të uritur dhe turma e tyre e tharë nga etja.

14 Prandaj, ferri është zmadhuar dhe e ka hapur gojën e tij jashtë mase; dhe lavdia e tyre dhe turma e tyre dhe zhurma e tyre dhe ai që gëzon do të zbresë në të.

15 Dhe njeriu i ulët do të ulet dhe i fuqishmi do të përulet dhe sytë e kryelartit do të përulen.

16 Por, Zoti i Ushtrive do të lartësohet në gjykim dhe Perëndia që është i shenjtë, do të shenjtërohet në drejtësi.

17 Atëherë qengjat do të kullotin sipas mënyrës së tyre dhe në vendet djerrë të të pasurve të huajt do të hanë.

18 Mjerë ata që tërheqin paudhësinë me litarët e kotësisë dhe mëkatin si me një litar qerreje;

19 Që thonë: Le të ngutet, ta shpejtojë punën e tij, që ne të mund ta shohim atë; dhe që këshilla e të Shenjtit të Izraelit të afrohet dhe të vijë, që ne të mund ta dimë.

20 Mjerë ata që e quajnë të keqen të mirë dhe të mirën të keqe, që vënë errësirën për dritë dhe dritën për errësirë, që vënë të hidhurën për të ëmbël dhe të ëmblën për të hidhur!

21 Mjerë ata që janë të urtë në sytë e tyre dhe të matur sipas vetes së tyre!

22 Mjerë ata që janë të fuqishëm në pirjen e verës dhe të guximshëm në përzierjen e pijeve të forta;

23 Që përligjin të ligjtë për shpërblim dhe që i heqin të drejtit drejtësinë e tij!

24 Prandaj sikurse zjarri përlan kallamishten dhe flaka konsumon bykun, rrënjët e tyre do të kalben dhe lulet e tyre do të ikin si pluhur; sepse ata kanë hedhur ligjin e Zotit të Ushtrive dhe kanë përçmuar fjalën e të Shenjtit të Izraelit.

25 Prandaj, është ndezur zemërimi i Zotit kundër popullit të tij dhe ai ka shtrirë dorën kundër tyre dhe i ka qëlluar ata; dhe kodrat u drodhën dhe kufomat e tyre u shqyen në mes të udhëve. Megjithëkëtë, zemërimi i tij nuk është shuar, por dora e tij është akoma e shtrirë.

26 Dhe ai do të ngrejë një emblemë për kombet e largëta, dhe do t’u vërshëllejë atyre nga fundi i tokës; dhe vini re, ata do të vijnë me të shpejtë, asnjë nuk do të jetë i lodhur, as nuk do të pengohen mes tyre.

27 Asnjëri nuk do të jetë i përgjumur ose i fjetur; as brezi i ijeve të tyre nuk do të zgjidhet, as lidhëset e këpucëve të tyre nuk do të jenë këputur;

28 Shigjetat e tyre do të jenë të mprehta dhe të gjithë harqet e tyre të përkulura, dhe thundrat e kuajve të tyre do të jenë si strall, dhe rrotat e tyre si ciklon, ulërima e tyre si ajo e luanit.

29 Ata do të ulërijnë si luanë të rinj; po, ata do të ulërijnë dhe do të bien mbi pre, dhe do ta marrin e ta çojnë në vend të sigurt, dhe askush nuk do t’ua heqë.

30 Dhe atë ditë ata do të ulërijnë kundër tyre, sikurse ulërima e detit; dhe në qoftë se ata shikojnë nga toka, vini re, errësirë dhe mjerim, dhe drita errësohet në qiell.