1 Και μετά θα ψάλω στον αγαπημένο μου ένα τραγούδι του αγαπητού μου για τον αμπελώνα του. Ο αγαπημένος μου είχε έναν αμπελώνα επάνω σε έναν πολύ καρποφόρο λόφο.

2 Και τον περιέφραξε, και μάζεψε από αυτόν τις πέτρες, και τον φύτεψε με τα εκλεκτότερα κλήματα, και έχτισε έναν πύργο στο μέσον του, και έφτιαξε επίσης ένα πατητήρι μέσα σε αυτόν. Και περίμενε ότι θα κάνει σταφύλια, και έκανε αγριοστάφυλα.

3 Και τώρα, κάτοικοι της Ιερουσαλήμ και άνδρες του Ιούδα, να κρίνετε, σας παρακαλώ, ανάμεσα σε εμένα και τον αμπελώνα μου.

4 Τι περισσότερο θα μπορούσε να είχε γίνει στον αμπελώνα μου που δεν το έκανα; Επομένως, όταν περίμενα να παράγει σταφύλια αυτός παρήγε αγριοστάφυλα.

5 Τώρα, λοιπόν, πηγαίνετε. Εγώ θα σας πω τι θα κάνω στον αμπελώνα μου – θα του αφαιρέσω τον φράχτη του, και θα καταφαγωθεί. Και θα γκρεμίσω τον τοίχο του, και θα καταπατηθεί.

6 Και θα τον κάνω έρημο. Δεν θα κλαδευτεί ούτε θα σκαφτεί. Αλλά θα φυτρώσουν τριβόλια και αγκάθια. Επίσης θα προστάξω τα σύννεφα ώστε να μη βρέξουν σε αυτόν βροχή.

7 Γιατί ο αμπελώνας του Κυρίου των Δυνάμεων είναι ο οίκος του Ισραήλ, και οι άνδρες του Ιούδα, το ευάρεστο φυτό του. Και αυτός πρόσμενε κρίση και, ιδού, καταδυνάστευση· χρηστότητα, αλλά, ιδού, κραυγή.

8 Αλίμονο σε εκείνους που ενώνουν σπίτι με σπίτι, μέχρι που να μην υπάρχει τόπος, για να κατοικούν μόνοι στη μέση της γης!

9 Στα αφτιά μου, λέει ο Κύριος των Δυνάμεων, πράγματι πολλά σπίτια θα ερημωθούν, και σπουδαίες και όμορφες πόλεις χωρίς κατοίκους.

10 Μάλιστα, δέκα στρέμματα αμπελώνα θα δίνουν ένα βαθ, και ο σπόρος ενός χομόρ θα δώσει ένα εφά.

11 Αλίμονο σε εκείνους που σηκώνονται νωρίς το πρωί, για να αναζητήσουν ισχυρό ποτό, οι οποίοι εξακολουθούν μέχρι το βράδυ, και το κρασί τους ανάβει!

12 Και η κιθάρα και η λύρα, το τύμπανο και ο αυλός, και το κρασί είναι στα συμπόσια τους. Αλλά δεν παρατηρούν το έργο του Κυρίου, ούτε θωρούν την ενέργεια των χεριών του.

13 Γι’ αυτό, ο λαός μου πήγε σε αιχμαλωσία, επειδή δεν έχει επίγνωση. Και οι έντιμοι τους λιμοκτονούν, και το πλήθος τους ξεράθηκε από τη δίψα.

14 Γι’ αυτό, η κόλαση πλάτυνε τον εαυτό της, και άνοιξε το στόμα της υπέρμετρα· και η δόξα τους, και το πλήθος τους, και ο θόρυβός τους, και αυτός που χαίρεται υπέρμετρα, θα κατέβουν σε αυτήν.

15 Και ο κοινός άνθρωπος θα υποκύψει, και ο δυνατός θα ταπεινωθεί, και τα μάτια του υπερόπτη θα ταπεινωθούν.

16 Όμως ο Κύριος των Δυνάμεων θα υπερυψωθεί σε κρίση, και ο άγιος Θεός θα αγιαστεί σε χρηστότητα.

17 Τότε, τα αρνιά θα τραφούν κατά τη συνήθεια τους, και ξένοι θα φάνε τους έρημους τόπους των παχιών ανθρώπων.

18 Αλίμονο σε εκείνους που σέρνουν την ανομία με σχοινιά ματαιότητας, και την αμαρτία σαν με λουριά άμαξας.

19 Που λένε: Ας σπεύσει, ας επιταχύνει το έργο του, για να το δούμε. Και η συμβουλή του Αγίου του Ισραήλ ας πλησιάσει και ας έλθει για να τη μάθουμε.

20 Αλίμονο σε εκείνους που λένε το κακό καλό, και το καλό κακό, που βάζουν το σκοτάδι για φως, και το φως για σκοτάδι, που βάζουν το πικρό για γλυκό, και το γλυκό για πικρό!

21 Αλίμονο σε όσους είναι σοφοί κατά τα δικά τους μάτια και φρόνιμοι στον εαυτό τους!

22 Αλίμονο σε όσους είναι ισχυροί για να πίνουν κρασί, και δυνατοί για να ανακατέψουν ισχυρό ποτό.

23 Οι οποίοι δικαιώνουν τον κακό για ανταμοιβή, και αφαιρούν τη χρηστότητα του δίκαιου από αυτόν!

24 Γι’ αυτό, όπως η φωτιά κατατρώει το καλάμι, και η φλόγα αφανίζει το άχυρο, η ρίζα τους θα είναι σαπίλα, και τα άνθη τους θα ανέβουν σαν σκόνη· επειδή απέρριψαν τον νόμο του Κυρίου των Δυνάμεων, και περιφρόνησαν τον λόγο του Αγίου του Ισραήλ.

25 Γι’ αυτό, ο θυμός του Κυρίου άναψε ενάντια στον λαό Του, και απλώνοντας το χέρι Του εναντίον τους, τους πάταξε· και τα βουνά έτρεμαν, και τα πτώματά τους έγιναν σαν κοπριά στο μέσον των δρόμων. Για όλα αυτά ο θυμός του δεν εξαλείφθηκε, αλλά το χέρι Του είναι ακόμα απλωμένο.

26 Και θα υψώσει σημαία στα έθνη από μακριά, και θα συρίξει προς αυτά από την άκρη της γης. Και ιδού, θα έλθουν με ταχύτητα γρήγορα. Κανένας δεν θα αποκάμει ούτε θα παραπατήσει ανάμεσα τους.

27 Κανένας δεν θα νυστάξει ούτε θα κοιμηθεί· ούτε θα λυθεί η ζώνη της οσφύος τους, ούτε θα κοπεί το λουρί των υποδημάτων τους·

28 των οποίων τα βέλη θα είναι κοφτερά, και όλα τα τόξα τεντωμένα, και οι οπλές των αλόγων τους θα λογαριάζονται σαν τσακμακόπετρα, και οι τροχοί τους σαν ανεμοστρόβιλος, οι βρυχηθμοί τους σαν λιονταριού.

29 Θα βρυχώνται σαν σκύμνοι λιονταριού. Μάλιστα, θα βρυχώνται, και θα αρπάζουν τη λεία, και θα τη μεταφέρουν ασφαλή, και κανένας δεν θα την ελευθερώνει.

30 Και κατά την ημέρα εκείνη, θα βοήσουν εναντίον τους σαν βοή θάλασσας. Και αν κοιτάξουν προς τη γη, ιδού, σκότος και λύπη, και το φως σκοτείνιασε στους ουρανούς της.