1 Όμως ιδού, θα υπάρξουν πολλοί – κατά την ημέρα εκείνη όταν θα προβώ να εκτελέσω έργο θαυμαστό ανάμεσά τους, για να θυμηθώ τις διαθήκες μου που έχω συνάψει με τα τέκνα των ανθρώπων, ώστε να βάλω το χέρι μου πάλι για δεύτερη φορά να ανακτήσω τον λαό μου, που είναι του οίκου του Ισραήλ.

2 Και επίσης, για να θυμηθώ τις υποσχέσεις που έδωσα προς εσένα, Νεφί, και επίσης προς τον πατέρα σου, ότι θα θυμόμουν τους απογόνους σας, και ότι τα λόγια των απογόνων σας θα έβγαιναν από το στόμα μου προς τους απογόνους σας, και ότι τα λόγια μου θα συρίζουν ώς τα πέρατα της γης, σαν σημαία προς τον λαό μου, ο οποίος είναι του οίκου του Ισραήλ,

3 Και επειδή τα λόγια μου θα συρίζουν – πολλοί από τους Εθνικούς θα πουν: Βίβλο! Βίβλο! Έχουμε Βίβλο, και δεν μπορεί να υπάρξει και άλλη Βίβλος.

4 Αλλά όμως, έτσι λέει ο Κύριος ο Θεός: Αχ, ανόητοι, θα έχουν Βίβλο, και θα προέρχεται από τους Ιουδαίους, τον αρχαίο λαό της διαθήκης μου. Και πώς ευχαριστούν τους Ιουδαίους για τη Βίβλο που έλαβαν από αυτούς; Μάλιστα, τι εννοούν οι Εθνικοί; Θυμούνται τις οδύνες, και τους μόχθους, και τους πόνους των Ιουδαίων, και την επιμέλειά τους προς εμένα, για να φέρουν σωτηρία στους Εθνικούς;

5 Αχ, εσείς Εθνικοί, θυμηθήκατε τους Ιουδαίους, τον αρχαίο λαό της διαθήκης μου; Όχι, αλλά τους έχετε καταραστεί, και τους έχετε μισήσει, και δεν έχετε επιζητήσει να τους ανακτήσετε. Όμως ιδού, θα τα γυρίσω όλα αυτά στο ίδιο σας το κεφάλι, επειδή εγώ ο Κύριος δεν έχω λησμονήσει τον λαό μου.

6 Εσείς ανόητοι, που λέτε: Βίβλο, έχουμε Βίβλο, και δεν χρειαζόμαστε και άλλη Βίβλο. Θα είχατε αποκτήσει Βίβλο, αν δεν ήταν μέσω των Ιουδαίων;

7 Δεν ξέρετε ότι περισσότερα έθνη από ένα υπάρχουν; Δεν ξέρετε ότι εγώ, ο Κύριος ο Θεός σας, έχω πλάσει όλους τους ανθρώπους, και ότι θυμάμαι αυτούς που βρίσκονται επάνω στα νησιά της θάλασσας, και ότι διοικώ ψηλά στους ουρανούς και κάτω στη γη, και φέρνω τα λόγια μου στα τέκνα των ανθρώπων, μάλιστα, σε όλα τα έθνη της γης;

8 Επομένως παραπονιέστε, επειδή θα λάβετε περισσότερα από τον λόγο μου; Δεν ξέρετε ότι η μαρτυρία δύο εθνών αποτελεί μαρτυρία προς εσάς ότι είμαι Θεός, ότι θυμάμαι το ένα έθνος όπως και το άλλο; Γι’ αυτό, λέω τα ίδια λόγια προς το έθνος όπως και στο άλλο. Και όταν τα δύο έθνη τρέξουν μαζί, και η μαρτυρία των δύο εθνών θα τρέξει μαζί.

9 Και αυτό το κάνω για να μπορέσω να αποδείξω σε πολλούς ότι είμαι ο ίδιος εχθές, σήμερα, και για πάντα, και ότι λέω τα λόγια μου σύμφωνα με τη δική μου ευχαρίστηση. Και επειδή είπα έναν λόγο δεν πρέπει να νομίζετε ότι δεν μπορώ να πω άλλον· διότι το έργο μου δεν τελείωσε ακόμα· ούτε θα τελειώσει ώς το τέλος του ανθρώπου, ούτε από εκείνη τη στιγμή μέχρι τον αιώνα τον άπαντα.

10 Επομένως, επειδή έχετε Βίβλο, δεν πρέπει να υποθέτετε ότι περιέχει όλον τον λόγο μου· ούτε πρέπει να υποθέτετε ότι δεν έχω κάνει να γράψουν κι άλλα.

11 Επειδή προστάζω όλους τους ανθρώπους, και στην ανατολή και στη δύση, και στο βορρά και στο νότο, και στα νησιά της θάλασσας, να γράψουν τα λόγια που τους λέω· επειδή από τα βιβλία που θα γραφούν, θα κρίνω τον κόσμο, κάθε άνθρωπο σύμφωνα με τα έργα τους, σύμφωνα με αυτό που έχει γραφεί.

12 Επειδή, ιδού, θα μιλήσω προς τους Ιουδαίους και θα το γράψουν. Και επίσης θα μιλήσω στους Νεφίτες και θα το γράψουν. Και επίσης θα μιλήσω στις άλλες φυλές του οίκου του Ισραήλ, αυτές που έχω οδηγήσει μακριά, και θα το γράψουν. Και επίσης θα μιλήσω σε όλα τα έθνη της γης και θα το γράψουν.

13 Και θα συμβεί ώστε οι Ιουδαίοι θα έχουν τα λόγια των Νεφιτών, και οι Νεφίτες θα έχουν τα λόγια των Ιουδαίων. Και οι Νεφίτες και οι Ιουδαίοι θα έχουν τα λόγια των χαμένων φυλών του Ισραήλ. Και οι χαμένες φυλές του Ισραήλ θα έχουν τα λόγια των Νεφιτών και των Ιουδαίων.

14 Και θα συμβεί ώστε ο λαός μου, που είναι από τον οίκο του Ισραήλ, θα συγκεντρωθεί στις χώρες που κατέχει· και ο λόγος μου επίσης θα συγκεντρωθεί ως ένα. Και θα δείξω σε αυτούς που πολεμούν τον λόγο μου και τον λαό μου, που είναι από τον οίκο του Ισραήλ, ότι είμαι Θεός και ότι συνήψα διαθήκη με τον Αβραάμ ότι θα θυμόμουν τους απογόνους του για πάντα.