1 Og svo bar við á dögum Akasar konungs, sonar Jótams, sonar Ússía konungs í Júda, að Resín Sýrlandskonungur og Peka sonur Remalja, konungur í Ísrael, fóru upp til Jerúsalem til að herja á hana, en fengu ekki á henni sigrast.

2 Og fregnin barst húsi Davíðs: Sýrland hefur gjört bandalag við Efraím. Skalf þá hjarta hans og hjarta þjóðar hans eins og skógartré skjálfa fyrir vindi.

3 Og þá sagði Drottinn við Jesaja: Gakk þú og Sear-Jasúb sonur þinn fram til móts við Akas að enda vatnsstokksins úr efri tjörninni við veginn út á bleikivöllinn —

4 Og seg við hann: Gæt þín og haf kyrrt um þig. Óttast þú eigi og lát eigi hugfallast fyrir þessum tveim rjúkandi brandabrotum, fyrir brennandi reiði þeirra Resíns og Sýrlendinganna og sonar Remalja.

5 Þótt Sýrland, Efraím og sonur Remalja hafi bruggað þér launráð og sagt:

6 Vér skulum fara herferð á hendur Júda og skjóta henni skelk í bringu, taka landið herskildi og setja son Tabels þar til konungs.

7 Þá segir Drottinn Guð: Það skal eigi takast, og það skal eigi verða.

8 Því að Damaskus er höfuð Sýrlands og Resín höfuð Damaskusborgar — og innan sextíu og fimm ára mun Efraím brostin og eigi vera þjóð upp frá því.

9 Og Samaría er höfuð Efraíms og sonur Remalja höfuð Samaríu. Ef þér trúið eigi, munuð þér eigi fá staðist.

10 Og enn talaði Drottinn við Akas og sagði:

11 Bið þér tákns frá Drottni, Guði þínum, hvort sem þú vilt heldur beiðast þess neðan úr undirheimum eða ofan frá hæðum.

12 En Akas sagði: Ég vil einskis biðja og eigi freista Drottins.

13 Og hann svaraði: Heyrið nú, þér niðjar Davíðs, nægir yður það eigi að þreyta menn, ætlið þér einnig að þreyta Guð minn?

14 Þess vegna mun Drottinn gefa yður tákn sjálfur: Sjá, yngismær verður þunguð og fæðir son og lætur hann heita Immanúel.

15 Á smjöri og hunangi skal hann nærast, svo að hann öðlist vit til að hafna hinu illa og velja hið góða.

16 Því að áður en barnið hefur vit á að hafna hinu illa og velja hið góða, mun landið, sem þú hefur andstyggð á, yfirgefið af báðum konungum sínum.

17 Drottinn mun láta yfir þig og yfir þjóð þína og yfir hús föður þíns þá daga koma, að ekki hafa slíkir yfir liðið, síðan Efraím skildist frá Júda, Assýríukonungi.

18 Og á þeim degi mun svo við bera, að Drottinn blístrar á flugurnar, sem eru í ysta útjaðri Egyptalands, og á býflugurnar, sem eru í Assúrlandi.

19 Og þær munu allar koma og setjast í óbyggð dalverpin, í bergskorurnar, í alla þyrnirunna og á allt kjarrið.

20 Og á sama degi mun Drottinn með rakhnífi, leigðum fyrir handan fljót, hjá Assýríukonungi, raka höfuð og fótleggi, og skegg mun hann einnig nema burt.

21 Og á þeim degi mun maður fóðra kvígu og tvær ær —

22 Og svo mun við bera, að vegna þess hve vel þær mjólka, mun hann nærast á smjöri, því að á smjöri og hunangi mun hver lifa, sem eftir verður í landinu.

23 Og á þeim degi mun svo fara, að alls staðar, þar sem áður stóðu þúsund vínviðir, þúsund sikla virði, þar skulu vaxa þyrnar og þistlar.

24 Þangað munu menn sækja með örvar og boga, því að landið skal ekki annað vera en þyrnar og þistlar.

25 Og ekkert fellanna, sem nú eru stungin upp með grefi, þarf að óttast þyrna og þistla, heldur mun nautpeningi hleypt þangað og smávaxinn kvikfénaður látinn traðka þar um.