۱ با این وجود، این تیرگی چنان که در دورۀ عذاب او بود نخواهد بود، هنگامی که او نخست سرزمین زَبولون، و سرزمین نَفتالی را اندکی به رنج آورد، و سپس کنارِ راه دریای سرخ، در آنسوی اُردن در جلیل، ملّت ها را شدیدتر به رنج آورد.

۲ مردمی که در تاریکی گام برمی داشتند نور بزرگی را دیده اند؛ آنهایی که در سرزمینِ سایۀ مرگ بسر می بردند، بر آنها نور درخشیده است.

۳ تو این ملّت را چند برابر کرده ای و شادی را افزایش داده ای — آنها در پیش تو به شیوۀ شادیِ هنگام برداشت محصول و همچون شادمانی کردن مردان هنگامی که تاراج را تقسیم می کنند شادی می کنند.

۴ زیرا تو یوغِ بار سنگین او و چوبِ بر دوش او، ترکۀ ستمگرِ او را شکسته ای.

۵ زیرا هر نبردِ جنگجویی همراه با سر و صدای پُرآشوب است، و تنپوش ها آغشته در خون؛ ولی این همراه با سوختن و هیزم آتش خواهد بود.

۶ زیرا برای ما بچه ای زاده شده است، برای ما پسری داده شده است؛ و حکومت بر دوش او خواهد بود؛ و نام او، شگفت انگیز، مُشیر، خدای توانا، پدر ابدی، شاهزادۀ آرامش خوانده خواهد شد.

۷ در افزایش حکومت و آرامش بر تخت داوُد، و بر ملکوتِ او هیچ پایانی نیست تا آن را نظم دهد، و آن را با داوری و با دادگری از این پس حتّی برای همیشه برپا کند. شور و شوقِ سَروَر سپاهیان این را انجام خواهد داد.

۸ سَروَر سخنش را بر یعقوب فرستاد و آن بر اسرائیل روشنی داده است.

۹ و همۀ مردم خواهند دانست، یعنی افرایم و ساکنان سامره، که در غرور و سِتبَری دل می گویند:

۱۰ آجرها فرو ریخته اند، ولی ما با سنگ های تراشیده خواهیم ساخت؛ چنارها بُریده شده اند، ولی ما سَروها را جایگزین خواهیم کرد.

۱۱ بنابراین سَروَر دشمنانِ رصین را علیه او برخواهد افراشت، و دشمنانِ او را با هم متّحد خواهد کرد؛

۱۲ سوری ها از پیش و فلسطینیان از پس؛ و آنها اسرائیل را با دهانِ باز خواهند بلعید. با این همه خشمش برطرف نشده است، بلکه دستش هنوز دراز است.

۱۳ زیرا مردم نه به او که آنها را می زند رو می کنند، نه جویای سَروَر سپاهیان هستند.

۱۴ بنابراین سَروَر سر و دُم، شاخه و نی را از اسرائیل در یک روز خواهد برید.

۱۵ پیر، او سر است؛ و پیامبری که دروغ را آموزش می دهد، او دُم است.

۱۶ زیرا رهبرانِ این مردم سبب می شوند تا آنها به خطا روند؛ و آنانی که بدست آنها هدایت شوند نابود می شوند.

۱۷ بنابراین سَروَر نه شادی در مردانِ جوانشان خواهد داشت، نه رحمت بر یتیمان و بیوه هایشان؛ زیرا هر یک از آنها یک دورو و یک پلیدکاراست، و هر دهانی ابلهانه سخن می گوید. با این همه خشمش برطرف نشده است، بلکه دستش هنوز دراز است.

۱۸ زیرا نابکاری همچون آتش می سوزاند؛ خار و خس را خواهد بلعید، و در درختزارهای جنگل ها برخواهد افروخت، و آنها مانند دودِ بالا رونده بالا خواهند رفت.

۱۹ با غضبِ سَروَر سپاهیان این سرزمین تاریک شده است، و مردم همچون هیزم آتش خواهند بود؛ هیچ کسی برادرش را امان نخواهد داد.

۲۰ و او از دست راست می قاپد و گرسنه می ماند؛ و از دست چپ می خورد و آنها خرسند نخواهند شد؛ آنها هر کسی گوشت بازوی خود را خواهد خورد —

۲۱ منسّی بر افرایم؛ و افرایم بر منسّی؛ آنها با همدیگر علیه یهودا خواهند بود. با این همه خشمش برطرف نشده است، بلکه دستش هنوز دراز است.