1 Και τώρα εγώ, ο Νεφί, δεν μπορώ να γράψω όλα όσα διδάχτηκε ο λαός μου. Ούτε είμαι σπουδαίος στο γράψιμο, όπως στην ομιλία· επειδή όταν ο άνθρωπος μιλά με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος, η δύναμη του Αγίου Πνεύματος το μεταφέρει στην καρδιά των τέκνων των ανθρώπων.

2 Όμως, ιδού, υπάρχουν πολλοί που σκληραίνουν την καρδιά τους κατά του Αγίου Πνεύματος, ούτως ώστε αυτό δεν έχει θέση μέσα τους. Επομένως, απορρίπτουν πολλά που είναι γραμμένα και τα θεωρούν σαν να μην έχουν καμία αξία.

3 Όμως εγώ, ο Νεφί, έγραψα αυτά που έγραψα, και τα θεωρώ μεγάλης αξίας, και ειδικά προς τον λαό μου. Επειδή προσεύχομαι διαρκώς γι’ αυτούς κατά την ημέρα, και τα μάτια μου ποτίζουν το προσκέφαλό μου κατά τη νύχτα, εξαιτίας των· και κραυγάζω προς τον Θεό μου με πίστη, και ξέρω ότι θα ακούσει την κραυγή μου.

4 Και ξέρω ότι ο Κύριος ο Θεός θα καθαγιάσει τις προσευχές μου προς όφελος του λαού μου. Και οι λέξεις που έχω γράψει με αδυναμία θα γίνουν δυνατές γι’ αυτούς. Επειδή αυτό τους πείθει να κάνουν το καλό· τους κάνει γνωστά τα των πατέρων τους· και μιλά για τον Ιησού, και τους πείθει να πιστεύουν σε αυτόν, και να υπομείνουν μέχρι τέλους, πράγμα το οποίο είναι ζωή αιώνια.

5 Και μιλά με τραχύτητα κατά της αμαρτίας, σύμφωνα με την απλότητα της αλήθειας. Επομένως, κανένας άνθρωπος δεν θα θυμώσει με τα λόγια που έχω γράψει παρά μόνον εκείνος που είναι του πνεύματος του διαβόλου.

6 Αγάλλομαι στην απλότητα. Αγάλλομαι στην αλήθεια. Αγάλλομαι στον Ιησού μου, επειδή έχει λυτρώσει την ψυχή μου από την κόλαση.

7 Έχω αγνή αγάπη για τον λαό μου, και μεγάλη πίστη στον Χριστό ότι θα συναντήσω πολλές ψυχές ακηλίδωτες στο βήμα κρίσεώς του.

8 Έχω αγνή αγάπη για τον Ιουδαίο – λέω Ιουδαίο, επειδή εννοώ εκείνους από τους οποίους προέρχομαι.

9 Επίσης έχω αγνή αγάπη για τους Εθνικούς. Όμως ιδού, για κανέναν από αυτούς δεν μπορώ να ελπίζω εκτός αν συμφιλιωθούν προς τον Χριστό, και εισέλθουν μέσα στη στενή πύλη, και βαδίσουν μέσα στο στενωπό μονοπάτι που οδηγεί στη ζωή, και συνεχίσουν στο μονοπάτι μέχρι το τέλος της ημέρας της δοκιμασίας.

10 Και τώρα, αγαπημένοι μου αδελφοί, και επίσης Ιουδαίοι, και όλες οι άκρες της γης, ακούστε προσεκτικά αυτά τα λόγια και πιστέψτε στον Χριστό, και αν δεν πιστέψετε σε αυτά τα λόγια, πιστέψτε στον Χριστό. Και αν πιστέψετε στον Χριστό θα πιστέψετε σε αυτά τα λόγια, επειδή είναι τα λόγια του Χριστού, και εκείνος μου τα έχει δώσει. Και διδάσκουν όλους τους ανθρώπους ότι θα πρέπει να κάνουν το καλό.

11 Και αν δεν είναι τα λόγια του Χριστού, εσείς κρίνετε – επειδή ο Χριστός θα σας δείξει, με δύναμη και μεγάλη δόξα, ότι είναι τα λόγια του, κατά την τελευταία ημέρα. Και εσείς και εγώ θα σταθούμε πρόσωπο με πρόσωπο εμπρός στο βήμα του. Και θα ξέρετε ότι έχω προσταχθεί από εκείνον να τα γράψω αυτά, παρόλη την αδυναμία μου.

12 Και παρακαλώ τον Πατέρα στο όνομα του Χριστού, πολλοί από εμάς, αν όχι όλοι, να μπορέσουμε να σωθούμε στη βασιλεία του εκείνη τη μεγάλη και τελευταία ημέρα.

13 Και τώρα, αγαπημένοι μου αδελφοί, όλοι εκείνοι που είναι από τον οίκο του Ισραήλ, και όλα εσείς τα άκρα της γης, μιλώ σε σας ως η φωνή ενός που φωνάζει από το χώμα: Σας αποχαιρετώ μέχρι να έλθει εκείνη η μεγάλη ημέρα.

14 Και εσείς που δεν θα μετέχετε της καλοσύνης του Θεού, και δεν θα σεβαστείτε τα λόγια των Ιουδαίων, και επίσης τα δικά μου λόγια, και τα λόγια που θα βγουν από το στόμα του Αμνού του Θεού, ιδού, σας αποχαιρετώ για πάντα, επειδή τα λόγια αυτά θα σας καταδικάσουν κατά την τελευταία ημέρα.

15 Επειδή ό,τι σφραγίζω επάνω στη γη, θα τεθεί εναντίον σας στο βήμα κρίσεως· επειδή έτσι με πρόσταξε ο Κύριος, και πρέπει να υπακούσω. Αμήν.