1 Και τώρα, αγαπημένοι μου αδελφοί, διάβασα όλα αυτά ώστε να ξέρετε σχετικά με τις διαθήκες του Κυρίου που έχει συνάψει με όλο τον οίκο του Ισραήλ –

2 Που έχει πει στους Ιουδαίους, με το στόμα των αγίων του προφητών, δηλαδή από την αρχή έως τώρα, από γενεά σε γενεά, μέχρις ότου έλθει ο καιρός που θα αποκατασταθούν στην πραγματική εκκλησία και στο ποίμνιο του Θεού. Όταν θα συναχθούν στις χώρες της κληρονομιάς τους, και θα εγκατασταθούν σε όλες τις χώρες της επαγγελίας τους.

3 Ιδού, αγαπημένοι μου αδελφοί, σας τα λέω αυτά ώστε να χαρείτε, και να υψώσετε το κεφάλι σας για πάντα, χάρη στις ευλογίες που ο Κύριος ο Θεός θα απονείμει στα παιδιά σας.

4 Επειδή γνωρίζω ότι πολλοί από σας έχετε ερευνήσει πολύ, για να μάθετε αυτά που θα συμβούν. Επομένως γνωρίζω ότι ξέρετε πως η σάρκα μας πρέπει να φθαρεί και να πεθάνει. Όμως, θα έχουμε το σώμα μας όταν θα δούμε τον Θεό.

5 Μάλιστα, γνωρίζω ότι ξέρετε πως ενσαρκωμένος θα φανεί σε εκείνους που είναι στην Ιερουσαλήμ, από όπου ήλθαμε. Γιατί είναι σκόπιμο να γίνει αυτό σε αυτούς. Γιατί ο μεγάλος Δημιουργός το κρίνει σωστό να αφήσει τον εαυτό του να υποταχθεί στον άνθρωπο κατά τη σάρκα, και να πεθάνει για όλους τους ανθρώπους, ώστε όλοι οι άνθρωποι να μπορέσουν να υποταχθούν σε αυτόν.

6 Γιατί όπως ο θάνατος επέρχεται σε όλους τους ανθρώπους, για να εκπληρωθεί το ευσπλαχνικό σχέδιο του μεγάλου Δημιουργού, πρέπει αναγκαστικά να υπάρχει δύναμη ανάστασης, και η ανάσταση πρέπει να συμβεί στον άνθρωπο εξαιτίας της πτώσης. Και η πτώση ήλθε εξαιτίας της παράβασης. Επειδή λοιπόν ο άνθρωπος υπέστη πτώση, αποκόπηκαν από την παρουσία του Κυρίου.

7 Επομένως, πρέπει αναγκαστικά να υπάρξει μια απέραντη εξιλέωση. Αν δεν υπάρξει απέραντη εξιλέωση, αυτή η φθαρτότητα δεν θα μπορέσει να ενδυθεί την αφθαρσία. Γι’ αυτό, η πρώτη κρίση που επιβλήθηκε στον άνθρωπο θα έπρεπε να είχε παραμείνει για ατελείωτο διάστημα. Και αν γινόταν αυτό, αυτή η σάρκα θα έπρεπε να είχε αφεθεί να σαπίσει και να αποσυντεθεί στη μητέρα γη, για να μην αναστηθεί πλέον.

8 Ω η σοφία του Θεού, η ευσπλαχνία και η μεγαλοσύνη του! Γιατί ιδού, αν η σάρκα δεν επρόκειτο ποτέ πια να αναστηθεί, το πνεύμα μας θα έπρεπε να υποταχθεί σε εκείνον τον άγγελο που έπεσε από την παρουσία του Αιώνιου Θεού, και έγινε ο διάβολος, για να μην ξανασηκωθεί ποτέ πια.

9 Και το πνεύμα μας θα έπρεπε να είχε γίνει σαν κι αυτόν, και να γινόμασταν διάβολοι, άγγελοι του διαβόλου, να αποκλειστούμε από την παρουσία του Θεού μας, και να παραμείνουμε με τον πατέρα των ψεμάτων σε αθλιότητα, όπως κι αυτός ο ίδιος. Μάλιστα, αυτού του όντος που εξαπάτησε τους προπάτορές μας, που μεταμορφώνεται σαν άγγελος φωτός, και ξεσηκώνει τα τέκνα των ανθρώπων σε μυστικές συνωμοσίες δολοφονιών και κάθε είδους μυστικά έργα σκότους.

10 Ω πόσο μεγάλη η καλοσύνη του Θεού μας, που προετοίμασε τον δρόμο για τη διαφυγή μας από τον κλοιό του φοβερού αυτού τέρατος. Μάλιστα, αυτού του τέρατος του θανάτου και της κόλασης, που αποκαλώ θάνατο του σώματος και επίσης και θάνατο του πνεύματος.

11 Και χάρη του δρόμου της απελευθέρωσης του Θεού μας, του Αγίου του Ισραήλ, αυτός ο θάνατος για τον οποίο μίλησα, που είναι ο υλικός θάνατος, θα παραδώσει τους νεκρούς του, ο οποίος θάνατος είναι ο τάφος.

12 Και αυτός ο θάνατος για τον οποίο μίλησα, που είναι ο πνευματικός θάνατος, θα παραδώσει τους νεκρούς του, ο οποίος πνευματικός θάνατος είναι η κόλαση. Επομένως, ο θάνατος και η κόλαση πρέπει να παραδώσουν τους νεκρούς τους, και η κόλαση πρέπει να παραδώσει τα αιχμάλωτά της πνεύματα, και ο τάφος πρέπει να παραδώσει τα αιχμάλωτά του σώματα. Το σώμα λοιπόν και το πνεύμα του ανθρώπου θα αποκατασταθούν το ένα προς το άλλο. Και αυτό γίνεται με τη δύναμη της ανάστασης του Αγίου του Ισραήλ.

13 Ω πόσο μεγάλο το σχέδιο του Θεού μας! Γιατί από την άλλη, ο παράδεισος του Θεού πρέπει να παραδώσει τα πνεύματα των δικαίων, και ο τάφος να παραδώσει τα σώματα των δικαίων. Και το πνεύμα και το σώμα θα αποκαθίστανται στον εαυτό τους πάλι, και όλοι οι άνθρωποι γίνονται άφθαρτοι και αθάνατοι, και θα είναι ζώσες ψυχές, έχοντας τέλεια γνώση σαν εμάς στη σάρκα, μόνο που η γνώση μας θα είναι τέλεια.

14 Επομένως, θα έχουμε τέλεια γνώση κάθε ένοχης μας, και του ακάθαρτου μας, και της γύμνιας μας. Και οι δίκαιοι θα έχουν τέλεια γνώση της απόλαυσής τους, και της χρηστότητάς τους, ντυμένοι με αγνότητα, μάλιστα, με τον χιτώνα της χρηστότητας.

15 Και θα συμβεί ώστε όταν όλοι οι άνθρωποι θα έχουν περάσει από αυτόν τον πρώτο θάνατο στη ζωή, εφόσον θα έχουν γίνει αθάνατοι, πρέπει να παρουσιαστούν εμπρός στο βήμα κρίσεως του Αγίου του Ισραήλ. Και τότε έρχεται η κρίση, και τότε πρέπει να κριθούν σύμφωνα με την αγία κρίση του Θεού.

16 Και βεβαίως, όπως ο Κύριος ζει, γιατί ο Κύριος ο Θεός το έχει πει, και είναι ο αιώνιος λόγος του, που δεν μπορεί να παρέλθει, ότι εκείνοι που είναι δίκαιοι θα είναι ακόμα δίκαιοι, και εκείνοι που είναι βρομεροί θα είναι ακόμα βρομεροί. Επομένως, εκείνοι που είναι βρομεροί είναι ο διάβολος και οι άγγελοί του. Και θα πάνε μακριά, σε παντοτινή φωτιά, προετοιμασμένη γι’ αυτούς. Και το βάσανό τους είναι σαν λίμνη από φωτιά και θειάφι, που η φλόγα της ανεβαίνει στους αιώνες των αιώνων και δεν έχει τέλος.

17 Ω, η μεγαλοσύνη και η δικαιοσύνη του Θεού μας! Γιατί εκτελεί όλα του τα λόγια, και έχουν βγει από το στόμα του, και ο νόμος του πρέπει να εκπληρωθεί.

18 Όμως, ιδού, οι δίκαιοι, οι άγιοι του Αγίου του Ισραήλ, αυτοί που έχουν πιστέψει στον Άγιο του Ισραήλ, αυτοί που έχουν υπομείνει τους σταυρούς του κόσμου, και περιφρόνησαν το αίσχος του, θα κληρονομήσουν τη βασιλεία του Θεού, που ετοιμάστηκε για αυτούς από καταβολής κόσμου, και η αγαλλίαση τους θα είναι πλήρης για πάντα.

19 Ω, η μεγαλοσύνη της ευσπλαχνίας του Θεού μας, του Αγίου του Ισραήλ! Γιατί ελευθερώνει τους αγίους του από αυτό το απαίσιο τέρας τον διάβολο, και τον θάνατο, και την κόλαση, και εκείνη τη λίμνη από φωτιά και θειάφι, που είναι ατελείωτο βασανιστήριο.

20 Ω, πόσο μεγάλη η αγιότητα του Θεού μας! Γιατί γνωρίζει τα πάντα και δεν υπάρχει τίποτα που να μην το γνωρίζει.

21 Και θα έλθει στον κόσμο για να μπορέσει να σώσει όλους τους ανθρώπους αν θα εισακούσουν αυτά που τους λέει. Γιατί ιδού, υποφέρει τον πόνο όλων των ανθρώπων. Μάλιστα, τους πόνους κάθε ζωντανού όντος, και των ανδρών, και των γυναικών, και των παιδιών, που ανήκουν στην οικογένεια του Αδάμ.

22 Και τα υποφέρει αυτά ώστε η ανάσταση να έλθει σε όλους τους ανθρώπους, ώστε όλοι να μπορέσουν να σταθούν εμπρός του τη μεγάλη ημέρα της κρίσης.

23 Και προστάζει όλους τους ανθρώπους ότι πρέπει να μετανοήσουν, και να βαπτισθούν στο όνομά του, έχοντας τέλεια πίστη στον Άγιο του Ισραήλ, ειδάλλως δεν μπορούν να σωθούν στη βασιλεία του Θεού.

24 Και αν δεν μετανοήσουν και πιστέψουν στο όνομά του, και βαπτισθούν στο όνομά του, και υπομείνουν έως το τέλος, θα είναι καταραμένοι. Γιατί ο Κύριος ο Θεός, ο Άγιος του Ισραήλ, το είπε.

25 Επομένως, έδωσε νόμο. Και όπου δεν έχει δοθεί νόμος δεν υπάρχει τιμωρία. Και όπου δεν υπάρχει τιμωρία δεν υπάρχει καταδίκη. Και όπου δεν υπάρχει καταδίκη, η ευσπλαχνία του Αγίου του Ισραήλ τους διεκδικεί, χάρη στην εξιλέωση. Επειδή ελευθερώνονται με τη δύναμή του.

26 Επειδή η εξιλέωση ικανοποιεί τις απαιτήσεις της δικαιοσύνης Του για όλους εκείνους που δεν τους έχει δοθεί ο νόμος, ώστε να ελευθερωθούν από αυτό το τρομερό τέρας, τον θάνατο και την κόλαση, και τον διάβολο, και τη λίμνη από φωτιά και θειάφι, που είναι το ατελείωτο βασανιστήριο. Και αποκαθίστανται σε εκείνον τον Θεό που τους έδωσε πνοή, που είναι ο Άγιος του Ισραήλ.

27 Όμως, αλίμονο σε εκείνον που του έχει δοθεί ο νόμος, μάλιστα, που έχει όλες τις εντολές του Θεού, όπως εμείς, και τις παραβαίνει, και αφήνει να πάνε χαμένες οι ημέρες της δοκιμασίας του, επειδή τρομερή θα είναι η κατάστασή του!

28 Ω αυτό το πανούργο σχέδιο του πονηρού! Ω η ματαιότητα, και οι αδυναμίες, και η ανοησία των ανθρώπων! Όταν είναι μορφωμένοι νομίζουν ότι είναι σοφοί, και δεν εισακούν τις συμβουλές του Θεού, επειδή τις παραμερίζουν, υποθέτοντας ότι ξέρουν αφ’ εαυτού τους. Επομένως, η σοφία τους είναι ανοησία και δεν τους ωφελεί καθόλου. Και θα αφανιστούν.

29 Όμως το να είναι μορφωμένοι είναι καλό, αν εισακούν τις συμβουλές του Θεού.

30 Αλλά αλίμονο στους πλούσιους, οι οποίοι είναι πλούσιοι ως προς τα του κόσμου. Διότι, επειδή είναι πλούσιοι, περιφρονούν τους φτωχούς, και καταδιώκουν τους πράους. Και η καρδιά τους είναι στους θησαυρούς τους. Επομένως, ο θησαυρός τους είναι ο θεός τους. Και ιδού, ο θησαυρός τους θα αφανιστεί μαζί τους επίσης.

31 Και αλίμονο στους κωφούς που δεν θα ακούσουν, γιατί θα αφανιστούν.

32 Αλίμονο στους τυφλούς που δεν θα δουν, γιατί και αυτοί θα αφανιστούν.

33 Αλίμονο σε αυτούς που έχουν απερίτμητη την καρδιά, γιατί η γνώση των ανομιών τους θα τους πατάξει την τελευταία ημέρα.

34 Αλίμονο στον ψεύτη, γιατί θα ριχτεί στην κόλαση.

35 Αλίμονο στον δολοφόνο που εσκεμμένως σκοτώνει, γιατί θα πεθάνει.

36 Αλίμονο σε εκείνους που διαπράττουν πορνείες, γιατί θα ριχτούν στην κόλαση.

37 Μάλιστα, αλίμονο σε εκείνους που προσκυνούν είδωλα, γιατί ο διάβολος όλων των διαβόλων ευφραίνεται μαζί τους.

38 Και, τέλος, αλίμονο σε όλους εκείνους που πεθαίνουν στις αμαρτίες τους. Επειδή θα επιστρέψουν στον Θεό τους, και θα δουν το πρόσωπό του, και θα παραμείνουν στις αμαρτίες τους.

39 Ω αγαπημένοι μου αδελφοί, να θυμάστε πόσο τρομερό είναι να παρανομούμε εναντίον αυτού του Αγίου Θεού, και επίσης πόσο τρομερό είναι να ενδίδουμε στους δελεασμούς του πονηρού. Να θυμάστε, το να σκεφτόμαστε σαρκικά είναι θάνατος, και το να σκεφτόμαστε πνευματικά είναι ζωή αιώνια.

40 Ω αγαπημένοι μου αδελφοί, προσέξετε τα λόγια μου. Θυμηθείτε τη μεγαλοσύνη του Αγίου του Ισραήλ. Μη λέτε ότι έχω πει σκληρά πράγματα εναντίον σας. Επειδή αν το πείτε, θα καθυβρίσετε την αλήθεια. Επειδή είπα τα λόγια του Πλάστη σας. Γνωρίζω ότι τα λόγια της αλήθειας είναι σκληρά εναντίον κάθε ρυπαρότητας, αλλά οι δίκαιοι δεν τα φοβούνται, επειδή αγαπούν την αλήθεια και δεν τρέμουν.

41 Ω τότε, αγαπημένοι μου αδελφοί, ελάτε προς τον Κύριο, τον Άγιο. Να θυμάστε ότι οι δρόμοι του είναι δίκαιοι. Ιδού, ο δρόμος του ανθρώπου είναι στενός, όμως απλώνεται σε ευθεία πορεία εμπρός του, και ο φύλακας της πύλης είναι ο Άγιος τού Ισραήλ. Και δεν διορίζει κανέναν υπηρέτη εκεί. Και δεν υπάρχει κανένας άλλος δρόμος παρά μόνο από την πύλη. Δεν μπορεί λοιπόν να εξαπατηθεί, αφού Κύριος ο Θεός είναι το όνομά του.

42 Και όποιος κτυπά, σε αυτόν θα ανοίξει. Και ο σοφός, και ο μορφωμένος, και εκείνοι που είναι πλούσιοι, εκείνοι που φουσκώνουν με υπερηφάνεια εξαιτίας της μόρφωσης τους, και της σοφίας τους, και του πλούτου τους – μάλιστα, αυτούς είναι που αποστρέφεται. Και αν δεν αποβάλουν όλα αυτά, και δεν θεωρήσουν τον εαυτό τους ανόητο εμπρός στον Θεό, και δεν κατέβουν στα βάθη της ταπεινοφροσύνης, δεν θα τους ανοίξει.

43 Όμως τα του σοφού και του συνετού θα τους αποκρυβούν για πάντα – μάλιστα, εκείνη η ευδαιμονία που έχει προετοιμασθεί για τους αγίους.

44 Αχ αγαπημένοι μου αδελφοί, θυμηθείτε τα λόγια μου. Ιδού, βγάζω τα ρούχα μου, και τα τινάζω εμπρός σας. Προσεύχομαι στον Θεό της σωτηρίας μου να με ερευνήσει με το μάτι του που τα πάντα έρευνα. Επομένως, θα ξέρετε κατά την τελευταία ημέρα, όταν όλοι οι άνθρωποι θα κριθούν για τις πράξεις τους, ότι ο Θεός του Ισραήλ είναι μάρτυρας, ότι τίναξα τις ανομίες σας από την ψυχή μου, και ότι στέκομαι με λαμπρότητα εμπρός του, και είμαι απαλλαγμένος από το αίμα σας.

45 Αχ αγαπημένοι μου αδελφοί, εγκαταλείψτε τις αμαρτίες σας. Αποτινάξτε τις αλυσίδες εκείνου που θέλει να σας δέσει γερά. Ελάτε προς τον Θεό εκείνον που είναι ο βράχος της σωτηρίας σας.

46 Ετοιμάστε την ψυχή σας για εκείνη την ένδοξη ημέρα κατά την οποία η δικαιοσύνη θα απονεμηθεί στους δίκαιους, αυτήν την ημέρα κρίσεως, ώστε να μη συρρικνωθείτε από τρομερό φόβο. Ώστε να μπορείτε να μη θυμάστε την τρομερή σας ενοχή στην τελειότητα, και ωθηθείτε να αναφωνήσετε: Άγιες, άγιες είναι οι κρίσεις Σου, ω Κύριε Θεέ Παντοδύναμε. Αλλά γνωρίζω την ενοχή μου. Παραβίασα τον νόμο σου και οι παραβάσεις μου είναι δικές μου. Και ο διάβολος με κέρδισε, ώστε είμαι λεία στην τρομερή αθλιότητά του.

47 Όμως, ιδού, αδελφοί μου, είναι σκόπιμο να σας ξυπνήσω στην τρομερή πραγματικότητα όλων αυτών; Θα βασάνιζα τη ψυχή σας αν ο νους σας ήταν αγνός; Θα ήμουν σαφής προς εσάς σύμφωνα με τη σαφήνεια της αλήθειας, αν είχατε ελευθερωθεί από την αμαρτία;

48 Ιδού, αν ήσασταν ιεροί, θα σας μιλούσα για ιερότητα. Όμως εφόσον δεν είστε ιεροί και με βλέπετε σαν δάσκαλο, πρέπει αναγκαστικά να σας διδάξω τις συνέπειες της αμαρτίας.

49 Ιδού, η ψυχή μου απεχθάνεται την αμαρτία και η καρδιά μου ευφραίνεται στη χρηστότητα. Και θα δοξολογώ το άγιο όνομα του Θεού μου.

50 Ελάτε, αδελφοί μου, όλοι όσοι διψάτε, ελάτε στο νερό. Και εκείνοι που δεν έχετε χρήματα, ελάτε, αγοράστε και φάτε. Μάλιστα, αγοράστε κρασί και γάλα χωρίς χρήματα και χωρίς τιμή.

51 Επομένως, μη σπαταλάτε χρήματα για εκείνο που δεν αξίζει, ούτε τον κόπο σας για εκείνο που δεν μπορεί να ικανοποιήσει. Εισακούστε με επιμελώς, και να θυμάστε τα λόγια που σας είπα. Ελάτε, λοιπόν, προς τον Άγιο του Ισραήλ, και χορτάστε με αυτό που δεν αφανίζεται, ούτε μπορεί να διαφθαρεί, και αφήστε την ψυχή σας να ευφρανθεί με το πάχος.

52 Ιδού, αγαπημένοι μου αδελφοί, να θυμάστε τα λόγια του Θεού σας. Να προσεύχεστε σε αυτόν συνεχώς την ημέρα και να δίνετε ευχαριστίες προς το άγιο όνομά του τη νύκτα. Η καρδιά σας ας αγαλλιάζει.

53 Και ιδού τι σπουδαίες οι διαθήκες του Κυρίου, και τι μεγάλες οι συγκαταβάσεις του προς τα τέκνα των ανθρώπων. Και λόγω της μεγαλοσύνης του και της χάρης και ευσπλαχνίας του, υποσχέθηκε σε μας ότι οι απόγονοί μας δεν θα καταστραφούν ολοκληρωτικά κατά τη σάρκα τους, αλλά ότι θα τους διατηρήσει. Και σε μελλοντικές γενεές θα αποτελέσουν δίκαιο κλάδο του οίκου του Ισραήλ.

54 Και τώρα, αδελφοί μου, θα σας μιλούσα περισσότερο. Όμως τα υπόλοιπα λόγια μου, την επαύριον θα σας τα πω. Αμήν.