1 Και τώρα ιδού, συνέβη ώστε όλοι οι άνθρωποι της χώρας άκουσαν αυτά τα λόγια, και έδωσαν μαρτυρία γι’ αυτό. Και ύστερα από αυτά τα λόγια έγινε σιγή στη χώρα για διάστημα πολλών ωρών.

2 Γιατί τόσο μεγάλη ήταν η κατάπληξη του λαού, ώστε έπαψαν να θρηνούν και να ουρλιάζουν για την απώλεια των συγγενών τους, αυτών που είχαν σκοτωθεί. Επομένως, έγινε σιγή σε όλη τη χώρα για διάστημα πολλών ωρών.

3 Και συνέβη ώστε ήλθε πάλι μια φωνή προς τον λαό, και όλοι οι άνθρωποι την άκουσαν και έδιναν μαρτυρία γι’ αυτό, λέγοντας:

4 Αχ, εσείς λαέ αυτών των μεγάλων πόλεων που έχουν πέσει, που είστε απόγονοι του Ιακώβ, μάλιστα, που είστε του οίκου του Ισραήλ, πόσο συχνά σας έχω συγκεντρώσει όπως η όρνιθα συγκεντρώνει τα κλωσσόπουλά της κάτω από τις φτερούγες της, και σας έχω θρέψει.

5 Και πάλι, πόσο συχνά θα σας είχα συγκεντρώσει όπως η όρνιθα συγκεντρώνει τα κλωσσόπουλά της κάτω από τις φτερούγες της, μάλιστα, αχ εσείς, λαέ του οίκου του Ισραήλ, που έχετε πέσει. Μάλιστα, ω εσείς, λαέ του οίκου του Ισραήλ, εσείς που κατοικείτε στην Ιερουσαλήμ, όπως εσείς που έχετε πέσει. Μάλιστα, πόσο συχνά θα σας είχα συγκεντρώσει όπως η όρνιθα συγκεντρώνει τα κλωσσόπουλά της, και εσείς δεν θελήσατε.

6 Αχ, εσείς οίκε του Ισραήλ, που σας έχω αφήσει να ζήσετε, πόσο συχνά θα σας συγκεντρώσω όπως η όρνιθα συγκεντρώνει τα κλωσσόπουλά της κάτω από τις φτερούγες της, αν μετανοήσετε και επιστρέψετε σε εμένα με πλήρη πρόθεση καρδιάς.

7 Όμως αν όχι, ω οίκε του Ισραήλ, οι τόποι της διαμονής σας θα ερημωθούν μέχρι τον καιρό της εκπλήρωσης της διαθήκης προς τους πατέρες σας.

8 Και τώρα συνέβη ώστε αφού άκουσαν αυτά τα λόγια οι άνθρωποι, ιδού, άρχισαν να κλαίνε και να ορύονται πάλι εξαιτίας του χαμού των συγγενών και φίλων τους.

9 Και συνέβη ώστε πέρασαν έτσι οι τρεις ημέρες. Και ήταν κατά το πρωί, και το σκότος σκορπίστηκε από το πρόσωπο της χώρας, και η γη έπαψε να τρέμει, και τα βράχια έπαψαν να σχίζονται, και τα απαίσια μουγκρητά έπαψαν, και όλοι οι ταραχώδεις θόρυβοι πέρασαν.

10 Και η γη συγκολλήθηκε ξανά, ώστε στάθηκε. Και το πένθος, και το κλάμα και οι θρήνοι του λαού που αφέθηκαν ζωντανοί σταμάτησαν. Και το πένθος τους μετατράπηκε σε χαρά, και τα μοιρολόγια τους σε δοξολογίες και ευχαριστίες προς τον Κύριο Ιησού Χριστό, τον Λυτρωτή τους.

11 Και μέχρι στιγμής εκπληρώθηκαν οι γραφές που είχαν ειπωθεί από τους προφήτες.

12 Και ήταν το πιο δίκαιο τμήμα του λαού που είχαν σωθεί, και ήταν αυτοί που δέχθηκαν τους προφήτες και δεν τους λιθοβόλησαν. Και ήταν αυτοί που δεν είχαν χύσει το αίμα των αγίων, που είχαν αφεθεί να ζήσουν –

13 Και είχαν αφεθεί να ζήσουν και δεν βυθίστηκαν ούτε θάφτηκαν μέσα στη γη, και δεν πνίγηκαν στα βάθη της θάλασσας, και δεν κάηκαν από φωτιά, ούτε πλακώθηκαν ούτε συνθλίφτηκαν μέχρι θανάτου, και δεν παρασύρθηκαν μέσα στον ανεμοστρόβιλο, ούτε κατανικήθηκαν από τις αναθυμιάσεις του καπνού και του σκότους.

14 Και τώρα, όποιος διαβάζει, ας καταλάβει. Όποιος έχει τις γραφές, ας τις ερευνήσει, και ας κοιτάξει και ας δει αν όλοι αυτοί οι θάνατοι και οι καταστροφές από φωτιά και από καπνό και από θύελλες και από ανεμοστρόβιλους και από το άνοιγμα της γης για να τους δεχθεί, και όλα αυτά τα πράγματα αν δεν είναι προς εκπλήρωση των προφητειών πολλών από τους αγίους προφήτες.

15 Ιδού, εγώ σας λέω, μάλιστα, πολλοί έχουν καταθέσει μαρτυρία για όλα αυτά κατά τον ερχομό του Χριστού, και θανατώθηκαν επειδή κατέθεσαν μαρτυρία για όλα αυτά.

16 Μάλιστα, ο προφήτης Ζένος κατέθεσε μαρτυρία για όλα αυτά, και ο Ζενόκ επίσης μίλησε για όλα αυτά, επειδή κατέθεσαν μαρτυρία ειδικά για μας, που είμαστε το υπόλειμμα των απογόνων τους.

17 Ιδού, ο πατέρας μας ο Ιακώβ επίσης κατέθεσε μαρτυρία σχετικά με ένα υπόλειμμα των απογόνων του Ιωσήφ. Και ιδού, δεν είμαστε εμείς υπόλοιπο των απογόνων του Ιωσήφ; Και αυτά τα οποία καταθέτουν μαρτυρία για μας, δεν έχουν γραφεί επάνω στις πλάκες από ορείχαλκο που ο πατέρας μας Λεχί τις έφερε από την Ιερουσαλήμ;

18 Και συνέβη ώστε κατά το τέλος του τριακοστού και τέταρτου έτους, ιδού, θα σας δείξω ότι ο λαός του Νεφί που αφέθηκαν να ζήσουν, και εκείνοι επίσης που άλλοτε λέγονταν Λαμανίτες, που είχαν αφεθεί να ζήσουν, είχαν πολλές χάρες που τους έγιναν, και υπέροχες ευλογίες που εκχύθηκαν επάνω στα κεφάλια τους, τόσο που σύντομα μετά την ανάληψη του Χριστού στους ουρανούς πράγματι φανερώθηκε σε αυτούς –

19 Δείχνοντάς τους το σώμα Του, και τελώντας διακονία προς αυτούς. Και αφήγηση της διακονίας Του θα δοθεί στο μέλλον. Οπότε, προς το παρόν, δίνω τέλος στα λεγόμενά μου.