1 Και τώρα συνέβη ώστε κατά το δέκατο έκτο έτος από τον ερχομό του Χριστού, ο Λαχονέας, ο κυβερνήτης της χώρας, έλαβε μια επιστολή από τον ηγέτη και τον κυβερνήτη αυτής της συμμορίας των ληστών, και αυτά ήταν τα λόγια τα οποία ήταν γραμμένα, και έλεγαν:

2 Λαχονέα, ευγενέστατε και αρχηγέ της χώρας, ιδού, σου γράφω αυτήν την επιστολή, και σου δίνω πάρα πολύ μεγάλους επαίνους λόγω της σταθερότητάς σου, και της σταθερότητας επίσης του λαού σου στη διατήρηση αυτού που υποθέτετε ότι είναι δικαίωμά σας και ελευθερία σας. Μάλιστα, στέκεστε γερά, σαν να υποστηριζόσασταν από το χέρι ενός θεού, στην άμυνα της ελευθερίας σας και της περιουσίας σας και της πατρίδας σας ή αυτής που έτσι αποκαλείτε.

3 Και μου φαίνεται ότι είναι κρίμα, ευγενέστατε Λαχονέα, το να είστε τόσο ανόητοι και μάταιοι, ώστε να νομίζετε ότι μπορείτε να σταθείτε εναντίον τόσων πολλών γενναίων ανδρών που βρίσκονται υπό τις διαταγές μου, οι οποίοι στέκονται αυτήν τη στιγμή με τα όπλα τους, και που περιμένουν με μεγάλη ανυπομονησία τον λόγο – Πηγαίνετε προς τους Νεφίτες και καταστρέψτε τους.

4 Και εγώ, γνωρίζοντας το ακυρίευτο πνεύμα τους, έχοντάς τους δοκιμάσει στο πεδίο της μάχης, και γνωρίζοντας το αιώνιο μίσος τους προς εσάς εξαιτίας των τόσων πολλών αδικιών που τους έχετε κάνει, γι’ αυτό, αν έλθουν εναντίον σας, θα σας επισκεφθούν με ολοκληρωτική καταστροφή.

5 Γι’ αυτό έχω γράψει αυτήν την επιστολή, σφραγίζοντάς την με το ίδιο μου το χέρι, ενδιαφερόμενος για την ευημερία σας, λόγω της σταθερότητάς σας σε αυτό το οποίο πιστεύετε ότι είναι σωστό, και το ευγενές πνεύμα σας στο πεδίο της μάχης.

6 Γι’ αυτό γράφω σε σας, ζητώντας να παραχωρήσετε σε αυτόν τον λαό μου, τις πόλεις σας, τα εδάφη σας και τα υπάρχοντά σας, προτιμότερα αυτά από να σας επισκεφτούν με το σπαθί και να πέσει επάνω σας ο όλεθρος.

7 Δηλαδή με άλλα λόγια, παραδοθείτε σε μας, και ενωθείτε μαζί μας και μάθετε τα μυστικά έργα μας, και γίνετε αδελφοί μας, ώστε να είστε σαν εμάς – όχι σκλάβοι μας, αλλά αδελφοί μας και συνέταιροί μας σε όλη την περιουσία μας.

8 Και ιδού, σας ορκίζομαι, αν το κάνετε αυτό, με όρκο, δεν θα καταστραφείτε, αλλά αν δεν το κάνετε αυτό, σας ορκίζομαι με όρκο, ότι τον επόμενο μήνα θα προστάξω ώστε τα στρατεύματα μου να έλθουν εναντίον σας, και δεν θα συγκρατήσουν το χέρι τους και δεν θα λυπηθούν, αλλά θα σας σκοτώσουν, και θα αφήσουν να πέσει το σπαθί επάνω σας μέχρι που να εξολοθρευθείτε.

9 Και ιδού, εγώ είμαι ο Γιδιάννι, και είμαι ο κυβερνήτης αυτής της μυστικής κοινωνίας του Γαδιάντον, η οποία κοινωνία και τα έργα της ξέρω ότι είναι καλά, και είναι από την αρχαία εποχή και έχουν μεταβιβαστεί σε εμάς.

10 Και σου γράφω αυτήν την επιστολή, Λαχονέα, και ελπίζω ότι θα παραδώσετε τα εδάφη σας και τα υπάρχοντά σας, χωρίς χύσιμο του αίματος, ώστε αυτός ο λαός μου να ανακτήσει τα δικαιώματά τους και την κυβέρνησή του, αυτοί που αποστάτησαν από εσάς εξαιτίας της κακίας σας στο να κατακρατείτε από αυτούς τα δικαιώματά τους στην κυβέρνηση, και αν δεν το κάνετε αυτό, θα αντεκδικηθώ το άδικό τους. Εγώ είμαι ο Γιδιάννι.

11 Και τώρα συνέβη ώστε όταν έλαβε ο Λαχονέας αυτήν την επιστολή, ήταν υπερβολικά κατάπληκτος, εξαιτίας του θράσους του Γιδιάννι που απαιτούσε την κτήση της χώρας των Νεφιτών, και επίσης που απειλούσε τον λαό και που αντεκδικείτο τα άδικα εκείνων που δεν είχαν λάβει κανένα άδικο, εκτός του ότι είχαν κάνει άδικο αυτοί οι ίδιοι, αποστατώντας από αυτούς τους άνομους και απεχθείς ληστές.

12 Τώρα ιδού, αυτός ο Λαχονέας, ο κυβερνήτης, ήταν δίκαιος άνθρωπος, και δεν μπορούσε να τρομάξει από τις απαιτήσεις και τις απειλές ενός ληστή. Γι’ αυτό δεν εισάκουσε την επιστολή του Γιδιάννι, του κυβερνήτη των ληστών, αλλά έκανε ώστε ο λαός του να επικαλεσθεί τον Κύριο για δύναμη στον καιρό που θα τους επετίθεντο οι ληστές.

13 Μάλιστα, έστειλε προκήρυξη σε όλον τον λαό, να συγκεντρώσει τις γυναίκες του και τα παιδιά του, τα ποίμνιά του και τις αγέλες του και όλα τα υπάρχοντά του εκτός από τα εδάφη τους, σε ένα μέρος.

14 Και έκανε ώστε να χτιστούν οχυρώσεις ολόγυρα τους, και η δύναμη τους να είναι υπερβολικά ισχυρή. Και έκανε ώστε στρατεύματα, και των Νεφιτών και των Λαμανιτών, δηλαδή όλων εκείνων που αριθμούνταν με τους Νεφίτες, να τοποθετηθούν ως φρουροί ολόγυρα για να τους φυλούν και να τους φρουρούν από τους ληστές μέρα και νύχτα.

15 Μάλιστα, τους είπε: Όπως ο Κύριος ζει, εκτός αν μετανοήσετε για όλες τις ανομίες σας, και αναφωνήσετε στον Κύριο, δεν θα ελευθερωθείτε με κανέναν τρόπο από τα χέρια αυτών των ληστών του Γαδιάντον.

16 Και τόσο σπουδαία και θαυμάσια ήταν τα λόγια και οι προφητείες του Λαχονέα, που πράγματι προκάλεσαν φόβο επάνω σε όλο τον λαό, και προσπάθησαν με όλη τους τη δύναμη να πράξουν σύμφωνα με τα λόγια του Λαχονέα.

17 Και συνέβη ώστε ο Λαχονέας όρισε αρχιστρατήγους επί όλων των στρατευμάτων των Νεφιτών, για να τους διατάξει σε στιγμή που θα επετίθεντο οι ληστές από την έρημο εναντίον τους.

18 Λοιπόν ορίστηκε ο ανώτερος από όλους τους στρατιωτικούς αρχηγούς και ο μέγας διοικητής όλων των στρατευμάτων των Νεφιτών, και το όνομά του ήταν Γιδγιδόνι.

19 Λοιπόν ήταν συνήθεια όλων των Νεφιτών να ορίζουν ως αρχιστρατήγους τους, (εκτός όταν ήταν στις εποχές της κακίας τους) κάποιον που να είχε το πνεύμα της αποκάλυψης και επίσης της προφητείας. Γι’ αυτό, αυτός ο Γιδγιδόνι ήταν μέγας προφήτης ανάμεσά τους, όπως ήταν και ο αρχιδικαστής.

20 Λοιπόν ο λαός είπε στο Γιδγιδόνι: Προσευχήσου στον Κύριο, και ας ανεβούμε επάνω στα βουνά και μέσα στην έρημο, ώστε να πέσουμε επάνω στους ληστές και να τους καταστρέψουμε στα δικά τους εδάφη.

21 Όμως ο Γιδγιδόνι τους είπε: Θεός φυλάξοι, διότι αν τους επετιθέμεθα, ο Κύριος θα μας παρέδιδε στα χέρια τους. Επομένως, θα προετοιμαστούμε στο κέντρο των εδαφών μας, και θα συγκεντρώσουμε όλα τα στρατεύματά μας, και δεν θα τους επιτεθούμε, αλλά θα περιμένουμε μέχρι να μας επιτεθούν εκείνοι. Λοιπόν, όπως ο Κύριος ζει, αν το κάνουμε αυτό θα μας τους παραδώσει στα χέρια μας.

22 Και συνέβη ώστε κατά το δέκατο έβδομο έτος, κατά το τέλος του έτους, η προκήρυξη του Λαχονέα βγήκε σε όλο το πρόσωπο της χώρας, και πήραν τα άλογά τους και τα άρματά τους και τα βοοειδή τους, και όλα τα ποίμνιά τους και όλες τις αγέλες τους και τα σιτηρά τους, και όλα τα υπάρχοντά τους και πορεύτηκαν κατά χιλιάδες και κατά μυριάδες, μέχρι που έφθασαν όλοι στο μέρος που είχε οριστεί για να συγκεντρωθούν, για να αμυνθούν εναντίον των εχθρών τους.

23 Και η χώρα που είχε οριστεί ήταν η γη του Ζαραχέμλα, και η γη που ήταν μεταξύ της γης του Ζαραχέμλα και της γης Αφθονίας, μάλιστα, μέχρι τη γραμμή που ήταν μεταξύ της γης Αφθονίας και της γης Ερήμωσης.

24 Και ήταν πολλές χιλιάδες άνθρωποι που λέγονταν Νεφίτες, που συγκεντρώθηκαν σε αυτήν τη χώρα. Λοιπόν ο Λαχονέας έκανε ώστε να συγκεντρωθούν στη γη προς τα νότια, εξαιτίας της μεγάλης κατάρας που ήταν επάνω στη γη προς τα βόρεια.

25 Και οχυρώθηκαν εναντίον των έχθρων τους, και κατοικούσαν σε μια χώρα και σε ένα σώμα, και φοβούνταν τα λόγια που είχαν ειπωθεί από τον Λαχονέα, σε τέτοιο βαθμό που μετανόησαν για όλες τις αμαρτίες τους. Και έκαναν τις προσευχές τους προς τον Κύριο τον Θεό τους, για να τους ελευθερώσει τον καιρό που οι εχθροί τους θα έρχονταν προς μάχη εναντίον τους.

26 Και ήταν υπερβολικά λυπημένοι εξαιτίας των έχθρων τους. Και ο Γιδγιδόνι φρόντισε ώστε να φτιάξουν πολεμικά όπλα όλων των ειδών, και να είναι ισχυροί με πανοπλίες και με ασπίδες και με μικρές ασπίδες, κατά το είδος των οδηγιών του.