1 Τώρα συνέβη ώστε το ενενηκοστό και πρώτος έτος πέρασε και ήταν εξακόσια χρόνια από την εποχή που ο Λεχί έφυγε από την Ιερουσαλήμ. Και ήταν το έτος που ο Λαχονέας ήταν ο αρχιδικαστής και κυβερνήτης της χώρας.

2 Και ο Νεφί, ο υιός του Ήλαμαν, είχε αναχωρήσει από τη χώρα του Ζαραχέμλα, επιφορτίζοντας τον υιό του τον Νεφί, που ήταν ο μεγαλύτερος υιός του, σχετικά με τις πλάκες από ορείχαλκο, και όλα τα χρονικά που είχαν τηρηθεί, και τα πάντα που είχαν τηρηθεί ιερά από την αναχώρηση του Λεχί από την Ιερουσαλήμ.

3 Τότε αναχώρησε από τη χώρα, και πού πήγε, κανένας άνθρωπος δεν ξέρει. Και ο υιός του, ο Νεφί, τήρησε τα χρονικά αντ’ αυτού, μάλιστα, το χρονικό αυτού του λαού.

4 Και συνέβη ώστε κατά την αρχή του ενενηκοστού και δεύτερου έτους, ιδού, οι προφητείες των προφητών άρχισαν να εκπληρώνονται πληρέστερα, διότι άρχισαν να υπάρχουν μεγαλύτερα σημεία και μεγαλύτερα θαύματα ανάμεσα στον λαό.

5 Όμως, υπήρχαν μερικοί που άρχισαν να λένε ότι ο καιρός είχε περάσει που θα εκπληρώνονταν τα λόγια τα οποία ειπώθηκαν από τον Σαμουήλ τον Λαμανίτη.

6 Και άρχισαν να επιχαίρουν για τους αδελφούς τους, λέγοντας: Ιδού, ο καιρός πέρασε, και τα λόγια του Σαμουήλ δεν εκπληρώθηκαν. Γι’ αυτό, η χαρά σας και η πίστη σας σχετικά με αυτό το θέμα ήταν μάταιη.

7 Και συνέβη ώστε προκάλεσαν μεγάλη ταραχή σε όλη την έκταση της χώρας. Και εκείνοι που πίστευαν άρχισαν να λυπούνται πολύ, μήπως και αυτά που είχαν ειπωθεί δεν πραγματοποιούνταν.

8 Όμως ιδού, με σταθερότητα ανέμεναν εκείνη την ημέρα και εκείνη τη νύχτα και εκείνη την ημέρα που θα ήταν σαν μία ημέρα, σαν να μην υπήρχε νύχτα, για να ξέρουν ότι η πίστη τους δεν ήταν μάταιη.

9 Λοιπόν συνέβη ώστε είχε καθορισθεί από τους άπιστους μία μέρα κατά την οποία όλοι όσοι πίστευαν σε αυτές τις παραδόσεις θα θανατώνονταν, εκτός αν πραγματοποιείτο το σημείο εκείνο που είχε δοθεί από τον Σαμουήλ τον προφήτη.

10 Τώρα συνέβη ώστε όταν ο Νεφί, ο υιός του Νεφί, είδε αυτήν την κακία του λαού του, η καρδιά του ήταν υπερβολικά περίλυπη.

11 Και συνέβη ώστε βγήκε έξω και προσκύνησε κάτω στη γη και αναφώνησε προς τον Θεό του σθεναρώς για λογαριασμό του λαού του, μάλιστα, γι’ αυτούς που επρόκειτο να καταστραφούν εξαιτίας της πίστης τους στην παράδοση των πατέρων τους.

12 Και συνέβη ώστε αναφωνούσε προς τον Κύριο σθεναρώς όλη μέρα. Και ιδού, η φωνή του Κυρίου ήλθε προς αυτόν, λέγοντας:

13 Σήκωσε το κεφάλι σου και έχε θάρρος, γιατί ιδού, ο καιρός έφτασε, και αυτήν τη νύχτα θα δοθεί το σημείο, και την επαύριον έρχομαι στον κόσμο, για να δείξω στον κόσμο ότι θα εκπληρώσω όλα όσα έκανα να ειπωθούν από το στόμα των αγίων μου προφητών.

14 Ιδού, έρχομαι στους δικούς μου, για να εκπληρώσω όλα όσα έχω κάνει γνωστά στα τέκνα των ανθρώπων από καταβολής κόσμου, και για να κάνω το θέλημα, τόσο του Πατέρα όσο και του Υιού – του Πατέρα εξαιτίας μου, και του Υιού εξαιτίας της σάρκας μου. Και ιδού, ο καιρός έφτασε, και αυτή τη νύχτα θα δοθεί το σημείο.

15 Και συνέβη ώστε τα λόγια που ειπώθηκαν προς τον Νεφί εκπληρώθηκαν, σύμφωνα με το όπως είχαν ειπωθεί, για-τί ιδού, κατά τη δύση του ήλιου δεν έγινε σκοτάδι, και ο λαός άρχισε να εκπλήσσεται επειδή δεν έγινε σκοτάδι, όταν ήλθε η νύχτα.

16 Και υπήρχαν πολλοί από εκείνους που δεν είχαν πιστέψει τα λόγια των προφητών, οι οποίοι έπεσαν στη γη και έγιναν σαν να ήταν νεκροί, γιατί ήξεραν ότι το μεγάλο σχέδιο καταστροφής το οποίο είχαν καταστρώσει για εκείνους που πίστευαν στα λόγια των προφητών είχε ματαιωθεί, διότι το σημείο που είχε δοθεί είχε ήδη φθάσει.

17 Και άρχισαν να γνωρίζουν ότι ο Υιός του Θεού οπωσδήποτε σύντομα θα εμφανιζόταν. Μάλιστα, τελικά, όλος ο λαός επάνω στο πρόσωπο όλης της γης, από τη Δύση έως την Ανατολή, τόσο στη βόρεια χώρα όσο και στη νότια, είχαν τόσο πολύ εκπλαγεί ώστε έπεσαν στη γη.

18 Γιατί ήξεραν ότι οι προφήτες επί πολλά χρόνια είχαν καταθέσει τη μαρτυρία τους για όλα αυτά, και ότι το σημείο το οποίο τους είχε δοθεί είχε ήδη φθάσει. Και άρχισαν να φοβούνται εξαιτίας της ανομίας και της απιστίας τους.

19 Και συνέβη ώστε δεν έγινε σκοτάδι όλη εκείνη τη νύχτα, αλλά ήταν φως σαν να ήταν μέρα μεσημέρι. Και συνέβη ώστε ο ήλιος ανέτειλε πάλι το πρωί, σύμφωνα με τον κανονικό του ρυθμό, και ήξεραν ότι ήταν η ημέρα που ο Κύριος θα γεννιόταν, λόγω του σημείου που είχε δοθεί.

20 Και είχαν πραγματοποιηθεί, μάλιστα, τα πάντα, μέχρι και το παραμικρό, σύμφωνα με τα λόγια των προφητών.

21 Και συνέβη επίσης ώστε ένα καινούργιο αστέρι εμφανίσθηκε, σύμφωνα με τον λόγο.

22 Και συνέβη ώστε από εκείνη τη στιγμή άρχισαν ψευτιές να διαδίδονται από τον Σατανά ανάμεσα στον λαό, για να σκληρύνει την καρδιά του, με σκοπό να μην πιστέψει σε αυτά τα σημεία και τα τέρατα που είχαν δει. Όμως παρά τις ψευτιές και τις απάτες, το μεγαλύτερο μέρος του λαού πίστεψε, και μεταστράφηκε προς τον Κύριο.

23 Και συνέβη ώστε ο Νεφί πήγε ανάμεσα στον λαό, και επίσης πολλοί άλλοι, βαπτίζοντας προς μετάνοια, το οποίο παρείχε μεγάλη άφεση αμαρτιών. Και έτσι ο λαός άρχισε να έχει ειρήνη στη χώρα.

24 Και δεν υπήρχαν διχόνοιες, εκτός από μερικούς που άρχισαν να κηρύττουν, προσπαθώντας να αποδείξουν με τις γραφές ότι δεν ήταν πια σκόπιμο να τηρείται ο νόμος του Μωυσή. Λοιπόν σε αυτό έσφαλλαν, αφού δεν καταλάβαιναν τις γραφές.

25 Όμως συνέβη ώστε σύντομα μεταστράφηκαν και πείστηκαν για την πλάνη στην οποία βρίσκονταν, διότι τους έγινε γνωστό ότι ο νόμος δεν είχε ακόμα εκπληρωθεί, και ότι πρέπει να εκπληρωθεί και το παραμικρό. Μάλιστα, τους ήλθε μήνυμα ότι πρέπει να εκπληρωθεί. Μάλιστα, ότι ένα γιώτα η μικρή στιγμή δεν θα καταργηθεί μέχρις ότου όλα να εκπληρωθούν. Γι’ αυτό, τον ίδιο χρόνο, απέκτησαν επίγνωση της πλάνης τους και ομολόγησαν τα σφάλματά τους.

26 Και έτσι πέρασε το ενενηκοστό και δεύτερος έτος, φέρνοντας χαράς ευαγγέλια στον λαό λόγω των σημείων τα οποία πραγματοποιούνταν σύμφωνα με τα προφητικά λόγια όλων των άγιων προφητών.

27 Και συνέβη ώστε το ενενηκοστό και τρίτο έτος πέρασε με ειρήνη, εκτός από τους ληστές του Γαδιάντον, οι οποίοι κατοικούσαν επάνω στα βουνά, οι οποίοι λυμαίνονταν την περιοχή. Γιατί τόσο γερά ήταν τα κρησφύγετά τους και τα μέρη που κατείχαν, που ο λαός δεν μπορούσε να τους υπερνικήσει. Γι’ αυτό διέπρατταν πολλούς φόνους και έκαναν πολλές σφαγές ανάμεσα στον λαό.

28 Και συνέβη ώστε κατά το ενενηκοστό και τέταρτο έτος άρχισαν να αυξάνονται σε μεγάλο βαθμό, επειδή υπήρχαν πολλοί αντιφρονούντες από τους Νεφίτες που είχαν καταφύγει σε αυτούς, πράγμα που προκάλεσε μεγάλη θλίψη σε εκείνους τους Νεφίτες που παρέμειναν στη χώρα.

29 Και επίσης υπήρχε αιτία μεγάλης θλίψης ανάμεσα στους Λαμανίτες, γιατί ιδού, είχαν πολλά παιδιά που μεγάλωσαν και άρχισαν να γίνονται ισχυροί με τα χρόνια, ώστε έγιναν ανεξάρτητοι, και παρασύρονταν από μερικούς που ήταν Ζωραμίτες, από τις ψευτιές τους και τα κολακευτικά τους λόγια, και προσχωρούσαν στους ληστές του Γαδιάντον.

30 Και έτσι οι Λαμανίτες επίσης επλήγησαν, και άρχισαν να μειώνονται ως προς την πίστη και τη χρηστότητά τους, εξαιτίας της κακίας της ανερχόμενης γενεάς.