1 Και τώρα συνέβη ώστε ο λαός των Νεφιτών επέστρεψε όλος στις χώρες του κατά το εικοστό και έκτο έτος, κάθε άνθρωπος, με την οικογένειά του, τα ποίμνιά του και τις αγέλες του, τα άλογά του και τα βοοειδή του και όλα όσα τους ανήκαν.

2 Και συνέβη ώστε δεν είχαν φάει όλες τις προμήθειές τους. Γι’ αυτό πήραν μαζί τους όλα όσα δεν είχαν καταφάει, από όλα τα σιτηρά τους, κάθε λογής, και το χρυσάφι τους και το ασήμι τους και όλα τα πολύτιμά τους, και επέστρεψαν στα δικά τους εδάφη και αποκτήματα, και στον βορρά και στον νότο, και στη γη προς τα βόρεια και στη γη προς τα νότια.

3 Και σε αυτούς τους ληστές οι οποίοι είχαν συνάψει διαθήκη να τηρούν την ειρήνη της χώρας, που επιθυμούσαν να παραμείνουν Λαμανίτες, χάρισαν εδάφη, ανάλογα με τον αριθμό τους, ώστε να έχουν, με τον κόπο τους, με τι να συντηρηθούν. Και έτσι εδραίωσαν την ειρήνη σε όλη τη χώρα.

4 Και άρχισαν πάλι να ευημερούν και να γίνονται σπουδαίοι. Και πέρασε το εικοστό και έκτο και έβδομο έτος και υπήρχε μεγάλη τάξη στη χώρα. Και σχημάτισαν τους νόμους τους σύμφωνα με την ισότητα και τη δικαιοσύνη.

5 Και τότε δεν υπήρχε τίποτα σε όλη τη χώρα που να εμπόδιζε τον λαό από το να ευημερεί συνέχεια, εκτός αν έπεφταν σε παράβαση.

6 Λοιπόν ήταν ο Γιδγιδόνι και ο δικαστής, ο Λαχονέας, και όλοι όσοι είχαν οριστεί ως ηγέτες, αυτοί που είχαν εδραιώσει αυτήν την μεγάλη ειρήνη στη χώρα.

7 Και συνέβη ώστε οικοδομήθηκαν πολλές πόλεις εκ νέου και πολλές παλιές πόλεις επισκευάσθηκαν.

8 Και κατασκευάσθηκαν πολλές λεωφόροι και έγιναν πολλοί δρόμοι, που οδηγούσαν από πόλη σε πόλη και από χώρα σε χώρα και από τόπο σε τόπο.

9 Και έτσι πέρασε το εικοστό και όγδοο έτος και ο λαός είχε συνεχή ειρήνη.

10 Όμως συνέβη ώστε κατά το εικοστό και ένατο έτος άρχισαν να υπάρχουν μερικές διενέξεις ανάμεσα στον λαό. Και μερικοί υψώνονταν στην υπερηφάνεια και στις καυχήσεις για τα τόσο υπερβολικά μεγάλα πλούτη τους, μάλιστα, και μέχρι και σε μεγάλες καταδιώξεις.

11 Γιατί υπήρχαν πολλοί έμποροι στη χώρα, και επίσης πολλοί δικηγόροι και πολλοί αξιωματούχοι.

12 Και οι άνθρωποι άρχισαν να διακρίνονται κατά βαθμούς, ανάλογα με τα πλούτη τους και με τις ευκαιρίες τους για μάθηση. Μάλιστα, μερικοί είχαν άγνοια εξαιτίας της φτώχιας τους, και άλλοι ελάμβαναν μεγάλη μάθηση λόγω του πλούτου τους.

13 Μερικοί υψώνονταν σε υπερηφάνεια, και άλλοι ήταν υπερβολικά ταπεινόφρονες. Μερικοί ανταπέδιδαν επιτίμηση για επιτίμηση, ενώ άλλοι ανταπέδιδαν επιτίμηση και καταδίωξη και κάθε είδους βάσανα, και δεν στρέφονταν να καθυβρίσουν πίσω, αλλά ήταν ταπεινόφρονες και μεταμελημένοι ενώπιον του Θεού.

14 Και έτσι έγινε μεγάλη ανισότητα σε όλη τη χώρα, τόσο πολύ ώστε η εκκλησία άρχισε να διασπάται. Μάλιστα, τόσο πολύ ώστε κατά το τριακοστό έτος, η εκκλησία είχε διασπαστεί σε όλη τη χώρα εκτός από λίγους Λαμανίτες που είχαν μεταστραφεί στην αληθινή πίστη, και δεν αποχωρούσαν από αυτήν, γιατί ήταν γεροί και σταθεροί και ακλόνητοι, πρόθυμοι με κάθε επιμέλεια να τηρούν τις εντολές του Κυρίου.

15 Λοιπόν η αιτία αυτής της ανομίας των ανθρώπων ήταν η εξής – ο Σατανάς είχε μεγάλη δύναμη, στο να ξεσηκώνει τους ανθρώπους να κάνουν κάθε είδους ανομία και να τους φουσκώνει με υπερηφάνεια, βάζοντάς τους σε πειρασμό να επιζητούν δύναμη και εξουσία και πλούτη και τα μάταια του κόσμου.

16 Και έτσι ο Σατανάς παρέσυρε τις καρδιές των ανθρώπων στο να κάνουν κάθε είδους ανομία. Γι’ αυτό είχαν απολαύσει ειρήνη μόνο για λίγα χρόνια.

17 Και έτσι, κατά την έναρξη του τριακοστού έτους –έχοντας παραδοθεί οι άνθρωποι για διάστημα αρκετού χρόνου να παρασύρονται από τους πειρασμούς του διαβόλου οπουδήποτε εκείνος επιθυμούσε να τους μεταφέρει, και να κάνουν οποιαδήποτε ανομία ήθελε εκείνος να κάνουν– και έτσι κατά την έναρξη αυτού του τριακοστού έτους, ήταν σε κατάσταση απαίσιας κακίας.

18 Λοιπόν, δεν αμάρταιναν από άγνοια, διότι ήξεραν το θέλημα του Θεού γι’ αυτούς, γιατί το είχαν διδαχθεί. Επομένως, αυτοί εθελούσια επαναστάτησαν εναντίον του Θεού.

19 Και τώρα ήταν κατά τις ημέρες του Λαχονέα, του υιού του Λαχονέα, γιατί ο Λαχονέας ανέλαβε την έδρα του πατέρα του και κυβερνούσε τον λαό αυτόν τον χρόνο.

20 Και άρχισαν να υπάρχουν άνθρωποι εμπνευσμένοι από τους ουρανούς και απεσταλμένοι, που στέκονταν ανάμεσα στον λαό σε όλη τη χώρα, κηρύττοντας και καταθέτοντας μαρτυρία τολμηρά για τις αμαρτίες και τις ανομίες των ανθρώπων, και καταθέτοντας τη μαρτυρία τους σε αυτούς σχετικά με τη λύτρωση την οποία ο Κύριος θα έκανε για τον λαό του, δηλαδή με άλλα λόγια, την ανάσταση του Χριστού. Και κατέθεταν μαρτυρία με τόλμη για τα Πάθη και τον θάνατό του.

21 Λοιπόν υπήρχαν πολλοί από τους ανθρώπους που ήταν υπερβολικά θυμωμένοι εξαιτίας αυτών που κατέθεταν μαρτυρία για όλα αυτά. Και αυτοί που ήταν θυμωμένοι ήταν κυρίως οι αρχιδικαστές και εκείνοι που υπήρξαν αρχιερείς και δικηγόροι. Μάλιστα, όλοι όσοι ήταν δικηγόροι είχαν θυμώσει με εκείνους που κατέθεταν μαρτυρία για όλα αυτά.

22 Λοιπόν δεν υπήρχε ούτε δικηγόρος ούτε δικαστής ούτε αρχιερέας που να είχε εξουσία να καταδικάσει οποιονδήποτε σε θάνατο, αν δεν υπογραφόταν η καταδίκη τους από τον κυβερνήτη της χώρας.

23 Λοιπόν υπήρχαν πολλοί από αυτούς που κατέθεταν μαρτυρία για πράγματα σχετικά με τον Χριστό, που κατέθεταν μαρτυρία τολμηρά, οι οποίοι συνελήφθησαν και θανατώθηκαν κρυφά από τους δικαστές, ώστε η γνώση του θανάτου τους δεν έφθασε στον κυβερνήτη της χώρας παρά μόνο μετά τον θάνατό τους.

24 Λοιπόν ιδού, αυτό ήταν αντίθετο στους νόμους της χώρας, ότι οποιοσδήποτε άνθρωπος να θανατωθεί εκτός αν είχαν εξουσία από τον κυβερνήτη της χώρας –

25 Επομένως, ήλθε στη γη του Ζαραχέμλα μια καταγγελία στον κυβερνήτη της χώρας, εναντίον αυτών των δικαστών που είχαν καταδικάσει τους προφήτες του Κυρίου σε θάνατο, όχι σύμφωνα με τον νόμο.

26 Λοιπόν συνέβη ώστε συνελήφθησαν και προσήχθησαν ενώπιον του δικαστή, για να δικαστούν για το έγκλημα που είχαν κάνει, σύμφωνα με τον νόμο ο οποίος είχε δοθεί από τον λαό.

27 Λοιπόν συνέβη ώστε αυτοί οι δικαστές είχαν πολλούς συγγενείς και φίλους. Και οι υπόλοιποι, μάλιστα, σχεδόν όλοι οι δικηγόροι και οι αρχιερείς συγκεντρώθηκαν και ενώθηκαν με τους συγγενείς εκείνων των δικαστών που επρόκειτο να δικαστούν σύμφωνα με τον νόμο.

28 Και συνήψαν διαθήκη ο ένας με τον άλλον, μάλιστα, αυτήν τη διαθήκη που είχε δοθεί από τους παλαιούς, η οποία διαθήκη εδόθη και χορηγήθηκε από τον διάβολο, να ενώνονται εναντίον κάθε χρηστότητας.

29 Επομένως ενώθηκαν εναντίον του λαού του Κυρίου, και συνήψαν διαθήκη να τον καταστρέψουν και να ελευθερώσουν αυτούς που ήταν ένοχοι φόνου από τον κλοιό της δικαιοσύνης, η οποία ήταν έτοιμη να αποδοθεί σύμφωνα με τον νόμο.

30 Και αψήφησαν τον νόμο και τα δικαιώματα της πατρίδας τους, και συνήψαν διαθήκη ο ένας προς τον άλλον να αφανίσουν τον κυβερνήτη, και να εδραιώσουν έναν βασιλιά στη χώρα, ώστε η χώρα να μην έχει πια ελευθερία αλλά να υποτάσσεται σε βασιλιάδες.