1 Ve öyle oldu ki Alma ile Amulek’e o şehirden ayrılmaları emredildi; ve onlar da oradan ayrılıp Sidom ülkesine kadar geldiler; ve işte orada, Alma’nın sözlerine inandıkları için taşlanıp kovulan ve Ammoniha ülkesini terk eden herkesi buldular.

2 Ve onlara eşlerinin ve çocuklarının başına gelen her şeyi ve ayrıca kendi başlarına gelenleri ve kurtuluşlarının kuvvetini anlattılar.

3 Ve Zeezrom ise Sidom’da işlediği kötülükler yüzünden kafasındaki büyük sıkıntıların verdiği ağır bir ateşle hasta yatıyordu; çünkü Alma ve Amulek’in artık hayatta olmadıklarını zannediyordu; ve kendi kötülükleri yüzünden onların öldürülmüş olduğunu sanıyordu. Ve bu büyük günah ve işlediği diğer büyük günahlar, ona hiçbir kurtuluş yolu bırakmadan ruhen çok acı çektiriyor ve onu çok endişelendiriyordu; bu yüzden, çok şiddetli bir ateşle yanmaya başladı.

4 Şimdi, Alma’yla Amulek’in Sidom ülkesinde olduklarını duyunca, yüreği cesaretlenmeye başladı; ve onların yanına gelmelerini arzu ederek acele onlara bir haber gönderdi.

5 Ve öyle oldu ki onlar Zeezrom’un yolladığı habere uyarak derhal yola çıktılar; ve Zeezrom’un bulunduğu eve girdiler; ve onu hasta yatağında ateşten yanarken çok halsiz bir şekilde buldular; ve Zeezrom’un kafası işlediği kötülüklerden dolayı çok sıkılmıştı; ve onları görünce elini uzatıp onlardan kendisini iyileştirmelerini rica etti.

6 Ve öyle oldu ki Alma onun elini tutup ona: “Mesih’in kurtarma gücüne inanıyor musun?” dedi.

7 Ve Zeezrom cevap verip: “Evet, öğrettiğiniz sözlerin hepsine inanıyorum” dedi.

8 Ve Alma şöyle dedi: Eğer sen, Mesih’in fidye ile kurtarışına inanıyorsan, iyileşebilirsin.

9 Ve Zeezrom: “Evet, söylediğiniz sözlere göre inanıyorum” dedi.

10 Ve o zaman Alma şöyle diyerek Tanrı’ya yakardı: Ey Tanrımız Rab, bu adama merhamet et ve onu Mesih’e olan inancına göre iyileştir.

11 Ve Alma bu sözleri söyler söylemez, Zeezrom sıçrayıp ayağa kalktı ve yürümeye başladı; ve bu herkesi büyük bir şaşkınlığa uğrattı; ve bunun haberi Sidom ülkesinin her tarafına yayıldı.

12 Ve Alma Zeezrom’u Rab’be vaftiz etti; ve Zeezrom, o andan itibaren halka vaaz etmeye başladı.

13 Ve Alma, Sidom ülkesinde bir Kilise kurdu ve vaftiz olmayı arzu eden herkesi Rab’be vaftiz etmek üzere ülkede rahipler ve öğretmenler atadı.

14 Ve öyle oldu ki onların sayısı çoktu; çünkü onlar Sidom çevresindeki bütün bölgelerden topluca geldiler ve vaftiz oldular.

15 Fakat Ammoniha ülkesindeki halka gelince, onlar yine katı yürekli ve dik kafalı bir halk olarak kaldılar ve günahlarından tövbe etmeyip Alma ve Amulek’in gücünü şeytana yüklediler; çünkü onlar Nehor tarikatının üyesiydiler ve kendi günahlarından tövbe etmeye inanmıyorlardı.

16 Ve öyle oldu ki Alma ve Amulek; Amulek, Tanrı’nın sözü uğruna Ammoniha ülkesindeki bütün altın ve gümüşünü ve değerli eşyalarını terk etmişti; bir zamanlar arkadaşları olan kişiler tarafından ve ayrıca babası ve akrabaları tarafından reddedilmişti.

17 Bu yüzden Alma, Sidom’da Kilise’yi kurduktan sonra büyük bir duraklama gördü; evet, halkın yüreğindeki gurur durmuş ve onlar Tanrı’nın önünde kendilerini alçaltmaya başlamışlardı; ve onlar Tanrı’ya ibadet etmek için kutsal sığınaklarında, sunağın önünde bir araya toplanmaya başladılar; şeytandan, ölümden ve yıkımdan kurtulabilmek için daima uyanık durup dua ediyorlardı.

18 Şimdi söylediğim gibi, Alma bütün bunları gördükten sonra, bundan dolayı Amulek’i yanına alıp Zarahemla ülkesine geldi ve onu kendi evine götürdü; ve ona bu sıkıntılı günlerinde yardım ederek onu Rab’de kuvvetlendirdi.

19 Ve böylece Nefi halkı üzerindeki hakimler yönetiminin onuncu yılı sona ermiş oldu.