Pisma święte
Ks. Almy 33


Rozdział 33

Zenos nauczał, że ludzie powinni się modlić i oddawać cześć w każdym miejscu oraz że ze względu na Syna sądy zostały odwrócone. Zenok nauczał, że miłosierdzie jest zesłane ze względu na Syna. Mojżesz podniósł symbol Syna Bożego na pustkowiu. Około 74 r. p.n.e.

1. Teraz, kiedy Alma powiedział te słowa, posłali do niego, pragnąc wiedzieć, czy powinni wierzyć w jednego Boga, aby uzyskać ten owoc, o którym mówił, czyli jak mieli zasadzić to nasiono, a raczej słowo, o którym mówił, że powinno być zasadzone w ich sercach; czyli w jaki sposób powinni zacząć wykazywać się wiarą.

2. I Alma powiedział: Oto powiedzieliście, że nie możecie oddawać czci Swemu Bogu, ponieważ wypędzono was z synagog. Lecz oto, mówię wam, jeśli uważacie, że nie możecie oddawać czci swemu Bogu, jesteście w wielkim błędzie i powinniście zbadać pisma święte; jeśli uważacie, że one was tego nauczyły, nie rozumiecie ich.

3. Czy pamiętacie, jak czytaliście to, co Zenos, prorok z dawnych czasów, powiedział o modlitwie lub oddawaniu czci?

4. Albowiem powiedział: Jesteś miłosierny, o Boże, bo słyszałeś moją modlitwę, nawet gdy byłem na pustkowiu; zaiste, byłeś miłosierny, gdy modliłem się za tych, którzy byli moimi wrogami, i sprawiłeś, że zmienili się względem mnie.

5. Zaiste, byłeś miłosierny wobec mnie, o Boże, gdy wołałem do Ciebie na moim polu; słyszałeś mnie, gdy wołałem do Ciebie w mej modlitwie.

6. I powtarzam, o Boże, gdy wracałem do domu, słyszałeś mą modlitwę.

7. I słyszałeś mnie, gdy wszedłem do mej izby, o Panie, i modliłem się do Ciebie.

8. Zaiste, Tyś jest miłościw wobec swych dzieci, gdy wołają do Ciebie, aby były wysłuchane przez Ciebie, a nie przez ludzi, i Ty je słyszysz.

9. Zaiste, byłeś miłościw wobec mnie, o Boże, i słyszałeś me wołania pośród Twych zgromadzeń.

10. Zaiste, słyszałeś mnie także, gdy zostałem wzgardzony i wypędzony przez moich wrogów; zaiste, słyszałeś me wołania, i rozgniewałeś się na mych wrogów, i w swym gniewie nawiedziłeś ich nagłą zagładą.

11. I słyszałeś mnie ze względu na moją niedolę i szczerość; i ze względu na Twego Syna byłeś tak miłosierny wobec mnie, przeto będę wołał do Ciebie we wszystkich mych niedolach, albowiem w Tobie jest moja radość; gdyż ze względu na Twego Syna odwróciłeś ode mnie Twe sądy.

12. I teraz Alma powiedział im: Czy wierzycie w pisma święte, które zostały spisane przez proroków z dawnych czasów?

13. Oto, jeśli tak, musicie dać wiarę słowom Zenosa; albowiem powiedział: Ze względu na Twego Syna odwróciłeś Twe sądy.

14. Teraz oto moi bracia, pytam was, czy czytaliście pisma święte? Jeśli tak, jak możecie nie wierzyć w Syna Bożego?

15. Albowiem nie zapisano, że jedynie Zenos o tym mówił, lecz Zenok także mówił o tych sprawach —

16. Albowiem powiedział: Jesteś gniewny, o Panie, na ten lud, bo nie chcą zrozumieć miłosierdzia, które na nich zesłałeś ze względu na Twego Syna.

17. I teraz, moi bracia, widzicie, że drugi z dawnych proroków świadczył o Synu Bożym, i ponieważ ludzie nie chcieli zrozumieć jego słów, ukamienowali go na śmierć.

18. Lecz to nie wszystko; nie tylko oni mówili o Synu Bożym.

19. Oto mówił o Nim Mojżesz, zaiste, i podniósł na pustkowiu symbol, aby mogli żyć ci, którzy spojrzą na niego. I wielu spojrzało, i żyło.

20. Jednak niewielu zrozumiało znaczenie tego symbolu, a to z powodu zatwardziałości ich serc. I wielu tak znieczuliło swe serca, że nie chcieli spojrzeć, dlatego zginęli. A przyczyną tego, że nie chcieli spojrzeć, było to, że nie wierzyli, że może ich to uzdrowić.

21. O moi bracia, gdybyście mogli zostać uzdrowieni zaledwie przez podniesienie wzroku, czyż nie spojrzelibyście natychmiast, czy raczej wolelibyście znieczulić swe serca w niewierze i być gnuśni, tak że nie podnieślibyście oczu i zginęli?

22. Jeśli tak, biada wam; ale jeśli nie, podnieście wzrok i zacznijcie wierzyć w Syna Bożego, że przyjdzie odkupić Swój lud i będzie cierpiał, i umrze, aby zadośćuczynić za jego grzechy; i ponownie powstanie z martwych, co doprowadzi do zmartwychwstania, by wszyscy ludzie stanęli przed Nim i byli sądzeni w dzień ostateczny, w dzień sądu, według swych uczynków.

23. I teraz, moi bracia, pragnę, abyście zasadzili to słowo w waszych sercach, a gdy zacznie wzbierać, pielęgnujcie je swoją wiarą. I oto, stanie się drzewem wyrastającym w was ku życiu wiecznemu. I niech wówczas Bóg sprawi, że wasze brzemiona staną się lekkie poprzez radość Jego Syna. A możecie osiągnąć to wszystko, jeśli tego pragniecie. Amen.